Η μόρφωση ...και η παραμόρφωση της μητρός μου..!!

Η μητέρα μου μεγάλωσε σ'ενα χωριο της αν.Εύβοιας σε μια φτωχή πολύτεκνη οικογένεια.Σχολείο πήγε μέχρι την Δ'τάξη τότε  η δασκάλα της, την έστελνε να της βάζει μπουγάδα στο σπίτι γιατί ήταν απο τότε άξια. Έτσι μετά βίας έμαθε λίγα κολυβογράμματα.
Ο πατέρας της και παππούς μου, είχε βγάλει το σχολαρχείο τότε και σταμάτησε τις σπουδές του δικηγόρου για να κάνει οικογένεια και να μεγαλώσει τα παιδιά του στα χωράφια.
Η μόρφωσή του και ο τρόπος που μιλούσε και φερόταν πάντα φάνταζαν στα μάτια της μητέρας μου που τον θαύμαζε γιαυτό και είχε μια ιδιαίτερη αγάπη στα γράμματα, που ποτέ δεν έμαθε.

Την κέρδισαν τα ζώα που έπρεπε να βοσκήσει και οι δουλειές του σπιτιού εφ'οσον ήταν η 2η κόρη μιας 5μελούς οικογένειας.
Έβοσκε τις προβάτες  της και τις καμάρωνε όταν μπήκαν οι Γερμανοί στο χωριό.Ερωτεύτηκε τον Φρτζ με το δυναμικό παρουσιαστικό του, την αστραφτερή του στολή, τα γαλανά του μάτια,όταν όμως της άρπαξε  την Ασπρούλα της και άλλα 2 πρόβατα με διαταγή του Διοικητή του για να φάνε,τον μίσησε θανάσιμα έτσι γλίτωσα και'γω την καταγωγή μου απ'αυτή τη φάρα!
Πολλά χρόνια αργότερα η στολή του Ανθυπολοχαγού που φορούσε ο πατέρας της έκαψε την κααρδιά (Σελήνη στον Λέοντα βλέπεις θαμπώθηκε).
Ο πατέρας είχε τελειώσει το 6τάξιο τότε Γυμνάσιο και φάνταζε στην μάνα αλλά περισσότερο είπαμε η στολή την είχε κερδίσει.
Εκείνη σαν Αιγόκερος πάντα ήθελε να ξεπεράσει τον εαυτό της. Πανέξυπνη αν και δεν είχε οικονομικούς πόρους κατόρθωνε πάντα με τα εργόχειρα να 'χει ένα γερό κομπόδεμα και ν'αγοράζει αυτά που ήθελε που πάντα αφορούσαν το σπίτι χωρίς να δίνει λογαριασμό σε κανένα!

Στο κουζινάκι που περνούσε τις περισσότερες ώρες της μέρας η μάνα,υπήρχε ένα παλιό ραδιόφωνο που άνοιγε πάντα με το χάραμα και έκλεινε αργά το απόγευμα.
Μ'αυτό συντροφιά η μάνα μαγείρευε,έπλενε καθόταν και μας περίμενε πλέκοντας να μας βάλει να φάμε να μαζέψει το τραπέζι και μετά ν'αποσυρθεί στο δωμάτιο που ήταν η ασπρόμαυρη τηλεόραση ως αργά το βράδυ που θα έπεφτε για ύπνο.
Οταν έπαιρνα το πρωινό μου έπαιζε την" Θεία Λένα "
"Καλημέρα σας παιδιά τραλαλα-τραλαλά λα
σηκωθείτε με χαρά τραλαλα -λαλά! και το σπίτι των Ανέμων με μια τρομακτική μουσική που έμεινε στις μνήμες μου.
Ολη την υπόλοιπη μέρα η μάνα άκουγε τις εκπομπές που έπαιζαν σε κείνο τον σταθμό με ιδιαίτερη προσοχή κυρίως στις φράσεις και λέξεις  που άκουγε και τις έκαναν εντύπωση.
Αυτές τις φράσεις τις έγραφε με μολύβι στην κάσα μιας πόρτας που ήταν ακριβώς δίπλα στην καρέκλα που καθόταν.
Αυτή η κάσα και τι δεν είχε γραμμένο επάνω της, που μόνο εκείνη μπορούσε να διαβάσει!

"τα εξαμαξις ", "θημιδία" ,"ιλαρός","χήριστος""εξαπολόν ονίχον","της εκδιδόμενης επιχριμασι γυνεκός το σιδιρούν κιγκλιδομα","εξιφένω","εμβριθής"

"ταγαθα κοπισκοντε" ,και πολλές άλλες.

Όταν ερχόταν ο πατέρας του'λεγε:
-Εσύ ο μορφωμένος δεν ξέρεις ότι τ'αγαθά κόποις κτώνται? ",κόκκαλο ο πατέρας!
ή όταν τον ρωτούσε τι σημαίνει:
-Τη εκδιδόμενης επι χρίμασι γυναικός το σιδηρούν κιγκλίδωμα ?
Εκείνος της έλεγε ωμά της Π...νας το κάγκελο!
-Εσύ αμόρφωτε μόνο αυτά ξέρεις !ΟΥ να μου χαθείς!
Οταν η φράση ήταν δύσκολη και δεν μπορούσε να βγάλει τι είχε γράψει οπως:
"εξιδίον κρινις ταλοτρια" ο πατέρας την ειρωνευόταν δίνοντάς της ένα πιρούνι να τα βγάλει!
Πολλές φορές την άφηνε να βράζει στο ζουμί της.
Οταν ερχόμουν εγώ απ'το σχολείο και μπορούσα να διαβάσω και να εξηγήσω την φράση ή τη λέξη με ανέβαζε στα ουράνια,όταν δεν μπορούσα με κατέβαζε στα τάρταρα.
-Κρίμα τα γράμματα που σας μαθαίνουν ,τίποτα δεν ξέρεις,έπρεπε να'ξερα γράμματα θα σου'λεγα εγώ.
Είχε μια ιδιαίτερη αγάπη στα βιβλία και ήταν η χαρά του πλασιέ αν ειδικά είχαν ωραίο εξόφυλλο ακόμα καλύτερα.

Η "Χάρη Πάτση " στόλιζε με ιδιαίτερη χαρά τη βιβλιοθήκη μας όταν αγόρασε την " Νομπελ" με ιλουστρασιόν χαρτί γραμμένη στην καθαρεύουσα άκουσε τα εξ'αμάξης απ'τον πατέρα για την "χουντική" εγκυκλοπαίδεια που πλήρωσε.
Μια τέτοια εποχή παραμονές του Πάσχα ήταν όταν γύρισα απ'το σχολείο και πάνω στο φαγητό με ρωτά:
Εσύ γραμματιζούμενη τι απάντησε η Κασσιανή στον Θεόφιλο?
Εγώ φυσικά ιδέα δεν είχα!
-Καλά τι σας μαθαίνουν στο σχολείο? Και τις εγκυκλοπαίδειες τι της πήρα?
-Για ψάξε κάτι με κρύτωνα είπε είναι πολύ ωραία φράση αλλά δεν την πρόλαβα! Εγώ είχα τους έρωτές μου σιγά μην έψαχνα ψίλους στ'αχυρα!

 Που να'ξερε η μάνα μου ότι μετά από 20χρόνια θα μάθαινα 

 "και δια της γυναικός πηγάζει τα κρύττω" την έξυπνη απάντηση που έδωσε στον Θεόφιλο και της στοίχισε τον θρόνο της Αυτοκράτειρας ,διαβάζοντας τις σημαντικότερες γυναίκες της ιστορίας.
Αυτές τις φράσεις και τις λέξεις η μάνα πως τα κατάφερνε και τις περισσότερες φορές τις χρησιμοποιούσε στη σωστή τους θέση μόνο εκείνη ήξερε!
Λίγες φορές τις πετούσε όπου να'ναι και τότε φώναζε ο πατέρας:
-Ωχ το μάτι  μου!

Είχε μια απίστευτη χάρη ν'αποστηθίζει μπορούσε να συγκρατήσει απίστευτα νούμερα τηλεφώνων φίλων και γνωστών!
Όταν αλλάξαμε σπίτι και το παλιό ραδιόφωνο αντικατέστησε μια έγχρωμη τηλεόραση έχασε
την κάσα με όλο το σημαντικό της αρχεία, τότε άρχισε και η παραμόρφωση της μάνας.
Η τηλεόραση άνοιγε με το χάραμα και έκλεινε αργά τη νύχτα.
Τώρα η μάνα είχε εξελιχθεί φράσεις όπως:
"Τα πήρα στο κρανίο"," Μου την δίνεις" είχαν μπει στο καθημερινό της λεξιλόγιο αντικαθιστώντας τις φράσεις που με τόσο κόπο είχε συλλέξει τόσα χρόνια.
Εχασε την μόρφωσή της και τ'αρχαία της ρητά.
Ευτυχώς που δεν βλέπει τούρκικα γιατί θα 'βλεπα την μάνα μου σαν την Φατμέ στο Γεντί Κουλέ.