Τρίτη 31 Ιανουαρίου 2012

Στη φάμπρικα ...!


Μια βεβαίωση ενσήμων για αίτηση μ'εφερε στο Ι.Κ.Α,και ενώ η υπάλληλος έφτιαχνε τα χαρτιά γυρίζει ξαφνικά με βλέπει και με ρωτά με απορία:
-Μα από 13χρονών δουλεύατε?
-Ναι, απάντησα και μάλιστα μ'εκρυβαν όταν ερχόταν ο επόπτης!
 Απάντησα και ξαφνιάστηκα  που μια ερώτηση μπορεί να σε  γυρίσει σε χρόνια που μάταια προσπαθείς να ξεχάσεις γιατί είναι βιώματα που σε'χουν σημαδέψει.

Θυμάμαι, ασχημάτιστο αδύνατο κοριτσόπουλο, ότι είχα τελειώσει την Α'Γυμνασίου η μητέρα αποφάσισε να δουλέψουμε στις διακοπές των σχολείων εγώ και οι 2 μεγαλύτερες από 'μενα  αδελφές στα Νηματουργεία του νησιού για να μας "μαζέψει" όπως έλεγε και να ψηθούμε στη δουλειά.
Σκληρή και 'κείνη είχε χειρότερα βιώματα απ'την μητέρα της που την έβαζε στα χωράφια να δουλεύει και ν'ασχολείται με τα ζώα στο χωριό από παιδάκι, πίστευε ότι την βοήθησε ότι έμαθε να παλεύει για το ψωμί της.
Έτσι άφησα το παιχνίδι με την θάλασσα τον ήχο των γαλάζιων κυμάτων που πότε έγλυφαν με νάζι και πότε έδερναν με μανία τα βότσαλα και βρέθηκα στην φάμπρικα.
Μέσα στους ατέλειωτους πάγκους τις μπομπίνες,τα χάρτζια που βούιζαν τα αφτιά απ' τον εκκωφαντικό θόρυβο που έκαναν.
Τρομερά μηχανήματα για μένα τότε, που το χειρισμό τους είχαν ολόδροσα και ζουμερά κορίτσια που μάζευαν τα προικιά τους.
Η 1η μέρα  αξέχαστη στα Κλωστοϋφαντουργεία του Αιγαίου άγνωστο και τρομακτικό για μένα χώρο.
Το ωράριο 8ωρο γεμάτο μ'ενα διάλειμμα15' για το κολατσιό μας.
6-2 η πρωινή βάρδια που έπρεπε να ξυπνήσουμε  απ'τις 5 το πρωί να διανύσουμε 2χλμ.ποδαρόδρομο να 'μαστε πριν την ώρα που θα σφύριζε η σειρήνα για να δικαιούμαστε το επίδομα τακτικότητας, γρήγορης προσέλευσης που επιβράβευαν τότε οι εργοδότες με πρίμ(δώρα) τους έντιμους και συνεπείς εργάτες τους.
Πολλά κορίτσια στα νηματουργεία έπλεκαν τον ερωτικό τους πόνο με το βαμβάκι που γινόταν νήμα.
Ενώ άντρες μεστοί στα βαριά μηχανήματα συντηρούσαν ολόκληρες οικογένειες.
Νεώτερα συνήθως αγόρια δούλευαν σαν βοηθοί συντηρητές και ηλεκτρολόγοι.
Έρωτες,πάθη  και πολλές δακρύβρεχτες ιστορίες ήταν η καθημερινότητα που έβλεπες να ξετυλίγεται μπροστά σου ζωντανή όχι από το γιαλί ντυμένη και στολισμένη με τους διαλεγμένους διαλόγους των σίριαλ.
Αστεία,πειράγματα δεν έλειπαν στο κολατσιό με τις κοπέλες άλλες να δέχονται και άλλες ν'αποτραβιούνται στη γωνιά τους.
Για 3μήνες τις διακοπές του σχολείου έκανα και'γω διακοπές στα νηματουργεία του νησιού.
Κάθε χρόνο και διαφορετικό εργοστάσιο  γιατί πιθανόν να μη με δέχονταν μόνο για 3μήνες.
Έτσι τα είχα γνωρίσει σχεδόν όλα στο διάστημα των 4χρόνων ώσπου να τελειώσω το Λύκειο.
Και μου φαίνονταν τεράστιο αυτό το διάστημα γιατί οι μέρες μεγάλες εκμεταλλευόμασταν όλες τις ώρες της ημέρας.
Στη βραδινή βάρδια που είμασταν 2-10 ίσα που προφταίνουμε να κάνουμε μια βουτιά και να πάμε στη δουλειά.
Μια φορά θυμάμαι εκεί που "έβγαζα ένα πάγκο" ξαφνικά έχασα τη γη κάτω απ'τα πόδια μου.
Βρέθηκα στην αγκαλιά του επιστάτη να μου δίνει νερό για να συνέλθω και να με επικρίνει γιατί είχα πάει νηστικιά και περίμενα να φάω στο διάλειμμα.
Τις πιο ζεστές πια νύχτες πηγαίναμε βραδινό  μπάνιο μετά την δουλειά και ήταν απόλαυση να χαλαρώνεις στα ήρεμα νερά της θάλασσας που φωσφόριζαν κάτω απ'το φεγγαρόφωτο.
Και κάθε Χριστούγεννα η χαρά ήταν απερίγραπτη για μένα όταν με ειδοποιούσαν ότι είχα  "φάκελο" με το δώρο μου γιαυτούς τους 3μήνες.
Συγκρίνοντας εκείνα τα χρόνια με τα σημερινά νοιώθω τόση μα τόση απογοήτευση βλέπωντας την κατάντια του μισθού,την ανεργία που μαστίζει ολόκληρη τη χώρα και τη νεολαία που κρατά πτυχία για δουλειές που δεν πρόκειται ποτέ να κάνουν και όνειρα που ποτέ δεν θα πραγματοποιήσουν.
Τουλάχιστον εμείς έχουμε να θυμόμαστε πως παλέψαμε μ'αυτά που βρήκαμε!

42 σχόλια:

  1. Τι κόλλημα κι αυτό με τους γονείς μας, να μας στέλνουν για δουλειά ενδιάμεσα στις χρονιές;;;;;
    Εγώ πάλι είχα πάρει σβάρνα τα σούπερ μάρκετ και τα εργοστάσια παπουστιών, με αποτέλεσμα μετά το Λύκειο να δουλέψω οκτώ χρόνια στην Elite(άνεση επί ποδός), ευτυχώς στο τμήμα πωλήσεων και όχι στην παραγωγή πια......
    Τι μου θύμησες τώρα......
    Τα φιλιά μου, γλυκιά μου, από την Δράμα!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. θυμησες...αγώνας..αλλά σε μια καθαρή ζωή.....όχι σε αυτην την βρωμιά του σήμερα.....τότε πολύ πιο δύσκολα...σήμερα.....??...

    να σαι καλά με πήγες κάπου πίσω που πέρασα και εγω ....βλέπεις εμείς έπρεπε όλα να τα δουλέψουμε.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ZOYZOY MOY,
    13 ΧΡΟΝΩΝ ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΜΗΧΑΝΗΜΑΤΑ Ε; ΑΠΑΡΑΔΕΧΤΟ! ΣΗΜΕΡΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΟΥ ΤΑ ΞΕΡΟΥΝ ΟΛΑ ΑΠΟ ΚΙΝΗΤΑ ΚΑΙ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΕΣ ΑΜΑ ΤΑ ΒΑΖΑΝΕ ΣΕ ΤΕΤΟΙΕΣ ΔΟΥΛΕΙΕΣ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΘΑ ΝΥΧΤΩΝΑΝΕ ΜΑ ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΧΑΝ ΑΤΥΧΗΜΑΤΑ....ΜΑΛΙΣΤΑ....ΚΙ ΟΜΩΣ ΥΠΗΡΧΑΝ ΜΕΡΟΚΑΜΑΤΑ ΤΟΤΕ...
    ΕΓΩ ΔΕΝ ΕΖΗΣΑ ΕΤΣΙ...ΟΜΩΣ Ο ΑΝΤΡΑΣ ΜΟΥ ΠΗΓΑΙΝΕ ΣΧΟΛΕΙΟ ΚΑΙ ΔΟΥΛΕΥΕ ΑΠΟ ΜΙΚΡΟ ΠΑΙΔΙ...ΜΕΧΡΙ ΠΟΥ ΤΕΛΕΙΩΣΕ ΤΙΣ ΣΠΟΥΔΕΣ ΤΟΥ ΔΟΥΛΕΥΕ...ΚΙ ΑΝ ΣΟΥ ΠΩ ΟΤΙ ΑΚΟΜΑ ΔΟΥΛΕΥΕΙ ΚΑΙ ΘΑ ΔΟΥΛΕΥΕΙ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΠΕΘΑΝΕΙ ΟΠΩΣ ΜΑΣ ΚΑΝΑΝΕ...ΑΥΤΟΙ ΕΧΟΥΝ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΤΟΥΣ ΒΛΕΠΕΙΣ....
    ΠΟΛΛΑ ΦΙΛΑΚΙΑ ΒΡΕ ΖΟΥΖΟΥ ΜΟΥ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Και μετά μας λένε και "τεμπέληδες" κατάλαβες; Ή ότι 'μαζί τα φάγατε"! Ντροπή τους. Αν υπάρχει Θεός, θα έπρεπε κάπως να τους τιμωρήσει.
    Είναι σημαντικό να θυμάσαι πως πάλεψες.
    Να είσαι πάντα καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Α! Ρε Ελλαδίτσα, τι τράβηξαν τα παιδιά σου και τι έχουν ακόμα να τραβήξουν!!!
    Είχες δεν είχες με βαλάντωσες ρε Ζουζούκα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Όλα τα μαθητικά καλοκαιρια στα καπνά,αθλια κατασταση,τρεις μηνες στις καλύβες,μιαμιση ωρα με τα ποδια μακριά απ'το χωριό,άνθρωπο ξενο δε βλέπαμε,την πιο κοντινή μας θάλασσα,στα οκτω χιλιόμετρα,την ειδα οταν εγινα δεκαοκτω χρονών!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Μουσική Music by: Γιάννης Μαρκόπουλος ( Giannis Markopoulos )
    Στίχοι Lyrics by: Μάνος Ελευθερίου ( Manos Eleftheriou )
    Ερμηνεία Performed by: Λάκης Χαλκιάς ( Lakis Halkias ), Χαράλαμπος Γαργανουράκης
    ( Haralampos Garganourakis ), Βασίλης Λέκκας ( Basilis Lekkas ) κ.α.

    Μαλαματένια λόγια ( Words of gold )

    Μαλαματένια λόγια στο μαντήλι
    τα βρήκα στο σεργιάνι μου προχτές
    τ' αλφαβητάρι πάνω στο τριφύλλι
    σου μάθαινε το αύριο και το χτες
    μα εγώ περνούσα τη στερνή την πύλη
    με του καιρού δεμένος τις κλωστές

    Τ' αηδόνια σεχτηκιάσανε στην Τροία
    που στράγγιξες χαμένα μια γενιά
    καλύτερα να σ' έλεγαν Μαρία
    και να 'σουν ράφτρα μες στην Κοκκινιά
    κι όχι να ζεις μ' αυτή την κομπανία
    και να μην ξέρεις τ' άστρο του φονιά

    Γυρίσανε πολλοί σημαδεμένοι
    απ' του καιρού την άγρια πληρωμή
    στο μεσοστράτι τέσσερις ανέμοι
    τους πήραν για σεργιάνι μια στιγμή
    και βρήκανε τη φλόγα που δεν τρέμει
    και το μαράζι δίχως αφορμή

    Και σαν τους άλλους χάθηκαν κι εκείνοι
    τους βρήκαν να γαβγίζουν στα μισά
    κι απ' το παλιό μαρτύριο να 'χει μείνει
    ένα σκυλί τη νύχτα που διψά
    γυναίκες στη γωνιά μ' ασετιλίνη
    παραμιλούν στην ακροθαλασσιά

    Και στ' ανοιχτά του κόσμου τα καμιόνια
    θα ξεφορτώνουν στην Καισαριανή
    πώς έγινε με τούτο τον αιώνα
    και γύρισε καπάκι η ζωή
    πώς το 'φεραν η μοίρα και τα χρόνια
    να μην ακούσεις έναν ποιητή

    Του κόσμου ποιος το λύνει το κουβάρι
    ποιος είναι καπετάνιος στα βουνά
    ποιος δίνει την αγάπη και τη χάρη
    και στις μυρτιές του Αδη σεργιανά
    μαλαματένια λόγια στο χορτάρι
    ποιος βρίσκει για την άλλη τη γενιά

    Με δέσαν στα στενά και στους κανόνες
    και ξημερώνοντας μέρα κακή
    τοξότες φάλαγγες και λεγεώνες
    με πήραν και με βάλαν σε κλουβί
    και στα υπόγεια ζάρια τους αιώνες
    παιχνίδι παίζουν οι αργυραμοιβοί

    Ζητούσα τα μεγάλα τα κυνήγια
    κι όπως δεν ήμουν μάγκας και νταής
    περνούσα τα δικά σου δικαστήρια
    αφού στον Άδη μέσα θα με βρεις
    να με δικάσεις πάλι με μαρτύρια
    και σαν κακούργο να με τιμωρείς
    ΝΑ ΣΕ ΚΑΛΑ ΛΕΝΙΩ ΚΑΙ ΟΛΑ ΘΑ ΠΑΝΕ ΚΑΛΑ
    ΠΟΛΛΑ ΦΙΛΙΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Από εκείνα τα χρόνια, βρε Ζουζού, οι πολιτικάντηδες δώσανε ελευθερίες σε διεθνείς απατεώνες, γι' αυτό κι έκλεισαν τα δικά μας εργοστάσια.
    Η κυβέρνηση των ηπαπάρα επιδοτεί το βαμβάκι του Τέξας, αυτό πουλιέται σε τιμές που σκοτώνουν τον διεθνή ανταγωνισμό, η Κίνα το αγοράζει, αυτή με τη σειρά της επιδοτεί τη μεταποίηση, κι έρχεται το Κινέζικο μπλουζάκι στην Ελλάδα με μισό ευρώ κόστος. Και πουλιέται στη λαϊκή 2.

    Πώς να βγει ο Έλληνας εργοστασιάρχης, με κόστος παραγωγής λίαν επιεικώς 4 ευρώ;

    Γιά να ξαναδουλέψουν τα εδώ εργοστάσια, και να ξαναφτιάξουν μπλουζάκια και ...αναμνήσεις, πρέπει να επανέλθουμε σε καθεστώς δεκαετίας του 1960 με αγορανομία και επιβολή δασμών στα σύνορα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Είχαμε κι εμείς στο καρπενήσι την πειραϊκή-πατραϊκή και καταλαβαίνω τι λες...
    Πάντως είσαι... «γεια σου περίφανη κι αθάνατη εργατιά»!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Πολύ συγκινητική ανάρτηση.
    Βγαλμένη μέσα από τη ζωή που θα λέγαμε.
    Θα την πρότεινα στους νέους με την ελπίδα να ζήσουν εκείνες τις καταστάσεις ή με την ελπίδα να τις αποφύγουν, μένοντας στην ανεργία…
    Έχω την εντύπωση ότι τώρα είναι χειρότερα. Γι αυτό, zoyzoy, τυχερή να νιώθεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Τι πας και ξυνεις τωρα βρε κουμπαρα!

    Η μανα μου και οι αδερφες μου εχουν φαει τα νιατα τους μεσα στου Μπαρμπετα.

    Οσο για το "μικρο" της ηλικιας, να σου πω οτι απο 8 χρονων δουλευα γκαρσον στης "Θεκλας" στον Βησσα.

    Δοξα τον Θεο ξερω καλα τι σημαινει δουλεια. Τωρα οπως πανε τα πραγματα, μπορει να ξεχασουμε!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. stavroulazerva ❤
    Το καλό απ'ολη την ιστορία είναι ότι δεν καταλαβαίνουμε στη δουλειά τίποτα έχουμε ψηθεί και δε μας αγγίζει πλέον!
    Ελα τώρα όμως που μάθαμε δεν υπάρχουν δουλειές:))

    Καλό μήνα να'χουμε με φιλιά θαλασσινά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. homemade❤
    Και'συ της γενιάς μου που πέρασε απ'ολα τα στάδια βλέπω!
    Μπορεί να'ταν δύσκολα χρόνια μα ήταν όμορφα αθώα!
    Τώρα τι κάνουμε???


    Καλό μήνα να'χουμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Effie's Sweet Home Designs ❤
    Και όμως Εφφη μου περισσότερο ευτυχισμένη ήμουν τότε που δούλευα από τώρα που κάθομαι και μου προσφέρουν άλλοι.
    Είναι δημιουργία η δουλειά σε κρατάει ζωντανό όπως και να το κάνουμε και αυτοί που δούλευαν από μικρά μαθαίνουν ν'αντιμετωπίζουν καλύτερα τη ζωή.

    Τώρα και περισσότερο δουλεύουν και λιγότερο αμείβονται από 'κεινα τα χρόνια αυτό και αν είναι τραγικό:((

    Καλό μήνα εύχομαι με φιλιά θαλασσινά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Roadartist❤
    Αυτά τα παχύδερμα αμφιβάλω αν έχουν δουλέψει στη ζωή τους για ενα 8ωρο ολόκληρο έστω αν έχουν κάτσει όρθιοι για 6ώρες και'χουν το θράσος και μας αποκαλούν Μακάκες που τους ψηφίζουμε για να μας κάνουν τη ζωή κόλαση.

    Γιαυτό φωνάζω γιατί δεν είναι άξιοι να σταθούν σε κανένα πολίτη απέναντι και να του υποδείξουν τον τρόπο που θα ζεί!

    Σ'ευχαριστώ γλυκιά μου
    Καλό μήνα με φιλιά θαλασσινά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. ❤ kariatida62
    Ίσως τα εγγόνια μας πια να περάσουν χειρότερα στα χρόνια που θα'ρθουν γιατί τα παιδιά μας φροντίσαμε να τους δώσουμε όσα περισσότερο μπορέσαμε.

    Σόρυ φιλενάδα δεν ήταν αυτός ο στόχος μου!

    Φιλιά θαλασσινά για καλό μήνα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. ❤ VAD
    Εσένα ακόμα πιο σκληρά τα μαθητικά χρόνια!
    Οι κόρες όμως βασίλισσες!
    Που να σκεφτούμε να περάσουν τα παιδιά μας αυτά που περάσαμε εμείς??

    Καλό μήνα εύχομαι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. ❤ MARINA
    Καλώς ήρθες στο χώρο μου!
    Πολύ όμορφο το τραγούδι που μου'γραψες είναι και του δικού μας Στιχουργού του Μ.Ελευθερίου θα ψάξω να το βάλω στο mixbod!

    Μακάρι κοπέλα μου να πάνε καλά γιατί έχουμε απογοητευτεί τελείως μ'αυτούς που'χουμε μπλέξει!

    Καλό μήνα με φιλιά θαλασσινά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. ❤ εργδημεργ
    Ποιος τις λογαριάζει τις αναμνήσεις Εργοδότη δουλειά θέλουμε για μας και τα παιδιά μας που σπούδασαν χάλασαν τα νιάτα τους στα θρανία και τώρα περιμένουν το μάνα εξ'ουρανού.

    Σιγά σιγά γυρίζουμε στους μισθούς του '60 όχι όμως και στις τιμές αλλά ανάπτυξη δεν βλέπω και ούτε ελπίζω.
    Οι πολιτικάντηδες μας έχουν γραμμένους στα μαλακά τους υπογάστρια μόνο όταν έρθουν εκλογές θα τα ξεσκονίσουν και θα μας θυμηθούν μα τότε θα τους γράψουμε εμείς με χοντρό μελάνι!

    Καλό σου μήνα!

    Θα πρέπει να ξαναχτιστεί η Ελλάδα απ'την αρχή για ν'ανοίξουν οι δουλειές και οι επιχειρήσεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. ❤ Ασκαρδαμυκτί
    Μη μου πεις ότι είχες χτυπήσει και'συ βάρδιες στην Πειραϊκή που τότε "έντυνε στόλιζε και νοικοκύρευε!"

    Δεν φαινόταν τόσο καιρό ότι ήμουν σ'αυτήν την τάξη??

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. ❤ Άθεος
    Και'γω αυτό πιστεύω όσο γυρίζουμε πίσω θα βλέπουμε καλύτερα εκείνα τα χρόνια.
    Τα επόμενα πιο δυστυχισμένα για τα παιδιά μας.

    Πως αντέχουμε και δεν ανατινάζουμε όλους αυτούς στον αέρα απορώ μ'αυτά που ακούω κάθε μέρα!

    Καλό μήνα εύχομαι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. ❤ kaliakouda
    Για να μαθαίνουν οι νεότεροι και να θυμόμαστε εμείς οι μεγαλύτεροι τα γράφω!

    Στου Μπαρμπέτα ήταν και το τελευταίο εργοστάσιο που δούλεψα!

    Δουλέψαμε,ονειρευτήκαμε,δημιουργήσαμε που δεν θα κάνουν τα παιδιά μας μ'αυτά τα καθίκια που βάλαμε να μας εξουσιάζουν.
    Ελπίζω τουλάχιστον να το καταλάβει και ο πιο ανόητος πιος ευθύνεται για τη μιζέρια μιας ολόκληρης χώρας!

    Καλό σου μήνα!

    Υ.Γ Κανένα παπί έκανες με το κρύο:))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. εγώ πάλι πάντα ζητούσα δουλίτσες να κάνω.. και τα καλοκαίρια από το γυμνάσιο έβρισκα πάντα δουλειά.. και μου άρεσε να μαθαίνω να ασχολούμαι να κυκλοφορώ.. εδώ που τα λέμε.. ανεργία μέχρι το 2008 δε καταλάβαινα τι είναι.. τώρα.. άστα βράστα.. :) :)
    καληνύχτα και καλό μήνα :) :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Μπα ο χαζος δεν πηγα...κρυωνα!!!

    Οσοι τολμησαν ομως, δεν βγηκαν χαμενοι! Ετσι ακουσα.

    Ο κουμπαρος εκανε τιποτα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Η δουλειά σε "έψησε" όπως όλα τα εργαζόμενα παιδιά τότε και μάλλον καλώς έγινε.
    Αυτό ίσως είναι η αιτία που δεν στείλαμε τα παιδιά μας στη δουλειά παρά μόνο στις σπουδές.
    Να μη ταλαιπωρηθούν όπως εμείς αλλά να σπουδάσουν για καλύτερο μέλλον.
    Τώρα τι γίνεται, με τα πτυχία στο χέρι χωρίς δουλειά.

    Φιλιά θαλασσένια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Κάποιο καλοκαίρι το έκανα και εγώ στα παιδιά.. να ψηθούν σε εργαστήριο φίλου...
    Τώρα δυο πτυχία είναι κριμένα γιατί ντρέπονται....................

    Φιλιά και την αγάπη μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Δεν έχω λόγια!!!
    :( :( :(
    Καλό μήνα φίλη μου!
    Φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Για μπουρζουά με περνάς ρε Ζουζού;
    Τάκης είμαι;

    Θυμάμαι μας έδιναν και γάλα δωρεάν, και τον εκκωφαντικό θόρυβο των μηχανών, και τον Στράτο τον βιομήχανο, κι εμάς που κόβαμε τα νήματα για να λουφάρουμε και τα πάντα όλα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. ❤ koulpa
    Άλλο δουλίτσες για να βγάλεις ένα χαρτζιλίκι και άλλο κανονική βάρδια στην φάμπρικα!

    Καλά τώρα δεν το συζητάμε αυτοί που έχουν πια δουλειά είναι προνομιούχοι!
    Αλίμονο στα νιάτα!

    Καλό μήνα επίσης!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. ❤ kaliakouda
    Χτες τ'απόγευμα με πήρε με τη σκύλα μια βόλτα και αποθανατίσαμε μια πρασινοκέφαλη και ένα μπεκατσόνιαλλά πάγωσα,λέμε!!

    Αυτές που συναντήσαμε ήταν όλες οικόσιτες:))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. ❤ Thalassenia
    Αστα φιλενάδα!
    Τόσα χρόνια τόσοι κόποι στα συρτάρια και τα παιδιά να μαραζώνουν στους 4τοίχους!
    Καλύτερα να'ξεραν μια τέχνη τουλάχιστον!

    Καλό βράδυ με φιλιά θαλασσινά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. ❤ Γιαγιά Αντιγόνη
    Δεν ήταν ντροπή η δουλειά στην εποχή μας.
    Τώρα ντρέπονται περισσότερο που'χουν τα πτυχία και αναγκάζονται να τα κρύβουν για να πιάνουν βοηθητικές δουλειές!

    Εκεί μας κατάντησαν να ντρέπονται για τις σπουδές αντί να ντρέπονται αυτοί να κυκλοφορούν στο δρόμο!!

    Φιλιά θαλασσινά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. ❤ D.Angel
    Και σε σένα κούκλα μου Καλό Μήνα με φιλιά θαλασσινά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. ❤ Ασκαρδαμυκτί
    Αλάνι ήσουν!
    Από τότε φαινόσουν ότι θα μεγαλώσεις:))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. Άντε να χαθείς......βρέ!
    Μέχρι και εμένα κατάφερες να συγκινήσεις,που μια ελαφρότητα την έχω η γυνή.
    Όμορφη ανάρτηση που συνδυάζει την νοσταλγία για τα παλιά με την ζοφερή σημερινή πραγματικότητα.
    Εύγε zoyzoy!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. ζουζούνα μου, όμορφη πραγματική ζωή που χάθηκε για πάντα... όπως και η αξιοπρέπειά μας που βάναυσα μας την κλέψανε...
    να είσαι καλά ψυχούλα μου!
    καλό σου ξημέρωμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. Φοβερό...
    Και εγω δούλευα στις διακοπές πάντως απο πολυ μικρός...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. Τι μου θύμησες, πόσες φορές στη βάρδια 10-6, κάναμε κοπάνα και τρέχαμε στα μπουζούκια με τη φιλενάδα και το πρωί ούτε γάτα ούτε ζημιά...
    Πειραϊκή πατραϊκή, ένα χρόνο βάρδια 10-6, ωραια χρόνια ρε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  39. ❤ xristin
    Και να φανταστείς ότι προσπάθησα να μην είναι καθόλου μελό!
    Να'σαι καλά Χριστίνα μου!

    Φιλιά θαλασσινά για καλό ΣΒΚ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  40. ❤ ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ
    Εμείς καλώς κακώς πραγματοποιήσαμε τα όνειρά μας τις προσδοκίες μας τα νιάτα που δεν μπορούν ούτε να βλέπουν όνειρα όχι να κάνουν και να πορεύονται μ'αυτά!

    Φιλιά θαλασσινά γλυκιά μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  41. ❤ gnostosagnostos
    Αυτό φαίνεται!
    Η εργατιά ξεχωρίζει μίλια μακριά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  42. ❤ ΦΟΥΛΗ
    Καλά εσύ κοπέλα μου είχες μπερδέψει τα μπουζούκια με το εργοστάσιο!
    Χτυπούσες κάρτα στα μπουζουξίδικα και ξενυχτούσες στο εργοστάσιο:))

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Αφού έκανες τον κόπο και το διάβασες πες μου και τη γνώμη σου με δικά σου λόγια...
Δε'ν'κακό!!

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
back to top