Τρίτη 14 Οκτωβρίου 2014

Στην Σαλαμίνα..!

Η Σαλαμίνα των παιδικών μου χρόνων ήταν μέρος καλοκαιρινών διακοπών σ'ενα παραθαλάσσιο σπίτι μεσ'τα πεύκα με μια καλοσυνάτη Θεία που με γέμιζε αγκαλιές και φιλιά.
Μια γλυκύτατη γυναίκα με αρκετή ζωντάνια που αποπνέει αγάπη και ηρεμία.
Αυτό το νησί είχε περάσει στο υποσυνείδητό μου με τις καλύτερες εντυπώσεις.
Ίσως οι εκπαιδευτικοί των πρώτων σχολικών μου χρόνων φρόντισαν να διαμορφώσουν την εικόνα αυτού του νησιού γιατί στα πρώτα μας ομαδικά παιχνίδια απέναντι στο Πέραμα θυμάμαι ανεβαίναμε στο θρόνο του Ξέρξη και οραματιζόμασταν την ναυμαχία της Σαλαμίνας και φουσκώναμε για την καταγωγή μας με περισσή περηφάνια.
Κάτι που στα σημερινά χρόνια είναι αδιανόητο, όχι το αίσθημα υπερηφάνειας που είναι παντελώς ανύπαρκτο στα παιδιά αλλά ακόμα και η γνώση της ιστορίας μας για εκείνα τα σημαντικά γεγονότα των προγόνων μας που πρέπει και ο μικρότερος Έλληνας να γνωρίζει.
Γιαυτό μακαρίζω τους τότε δασκάλους της Α' τάξης που φρόντισαν να μας περάσουν τα ιστορικά στοιχεία της γειτονιάς μας.
3-4 ήταν τα καλοκαίρια που πέρασα στη Σαλαμίνα και είχα τις καλύτερες παιδικές μνήμες σ'αυτό το νησί.
Μετά από 40ολόκληρα χρόνια επισκέφτηκα το νησί στα ίδια μέρη που είχα ζήσει με πολύ λιγότερους αγαπημένους ανθρώπους.
Αν και εκείνα τα 2-3δωμάτια εκείνης της εποχής με την τεράστια βεράντα που φιλοξενούσε πολλούς συγγενείς, διαμορφώθηκαν σε μια σύγχρονη εξοχική κατοικία, στην μνήμη μου γύριζαν ακόμη εκείνες οι εικόνες με τους αγαπημένους μου.
Μπορεί το ηλεκτρικό να είχε αντικαταστήσει την λάμπα "λούξ"που μάζευε τα ζεστά βράδια δεκάδες μαμούνια γύρω της, στη βεράντα που ξεροσταλιάζαμε στην κυριολεξία απ'τα χείλη των μεγάλων εξιστορώντας μνήμες και ιστορίες τους,
Όμως η μυρωδιά του πεύκου και το ατέλειωτο τραγούδι των τζιτζικιών δίπλα μας δεν άλλαξε.
Τα πεύκα του κτήματος ήρθαν και γιγάντωσαν μαζεύοντας ακόμα περισσότερους φτερωτούς φίλους δυναμώνοντας την ξέφρενη χορωδία,καλύπτοντας το σπίτι απ'τα αδιάκριτα βλέμματα.Αλλά εκείνη η πευκόφυτη πλαγιά που "έκρυβε " τους παιδικούς μας φόβους, άδειασε αφού ξεφύτρωσαν αρκετές κατοικίες και τα πεύκα ίσα που πήραν τ'απάνω τους από την τελευταία πυρκαγιά.
Στην ίδια βεράντα με την τεράστια κούνια,εκείνη την εποχή χαλαρώναμε με τον αδελφό μου, μετά το μεσημεριανό με τα κόμικς αγκαλιά όταν όλοι οι μεγάλοι έπαιρναν τον απογευματινό τους ύπνο. Τώρα παίρνω τον καφέ μου απολαμβάνοντας το εξαιρετικό τοπίο που τότε δεν δίναμε και μεγάλη σημασία.
Σ'εκείνα τα καταπράσινα νερά θυμάμαι κάτι φεγγαρόλουστα βράδια με τη βάρκα του Θείου για πυροφάνι.Οι επίδοξοι άντρες μπροστά με τα καμάκια στη μέση εμείς τα παιδιά να παρακολουθούμε σιωπηλοί σαν ταινία τον βυθό της θάλασσας με τα πολύχρωμα ψάρια να μένουν ακίνητα στο φως της λάμπας και να καρφώνονται με ασύλληπτη σβελτάδα.
Τα επιφωνήματα χαράς της Θείας και των γέρων όταν γυρίζαμε με γεμάτους γαζοντενεκέδες σουπιές,καβουρομάνες,ψάρια και μύδια αμέτρητα.

Πόσα άτομα φιλοξενούσε αυτό το σπίτι που έφυγαν, τον αδελφό μου, παππού,γιαγιά τον αγαπημένο μου θείο.
Σ'ενα από κείνα τα καλοκαίρια είχε έρθει για ένα ΣΒΚ γύρω στα 25 ψηλός καστανός με γαλάζια μάτια με το φαρδύ δασύτριχο στέρνο σαν ημίθεος φάνταζε στα παιδικά μου μάτια, μ'εβαζε στους ώμους του και νόμιζα ότι θ'ακουμπήσω τ'αστέρια.
Αξέχαστες βόλτες με τα ξεδέρφια στην παραλία και διηγήσεις απ'τα ταξίδια του στο εξωτερικό που με μάγευαν.
4Ο χρόνια και όμως νόμιζα πως ήταν χτες που η γιαγιά σιδέρωνε τα "καλά " μας ρούχα με το σίδερο με κάρβουνα προπαραμονή της Φανερωμένης.Ξεκινούσαμε απομεσήμερο απ'το μονοπάτι στο βουνό και πριν νυχτώσει ήμασταν στο μοναστήρι με χιλιάδες πιστούς κοιμόμασταν στο προαύλιο κάτω απ'τον έναστρο ουρανό και το πρωί είμασταν φρέσκοι για την εκκλησία.
Καθόμασταν όλη μέρα στο πανηγύρι και τ'απόγευμα πια εξουθενωμένοι γυρίζαμε στο σπίτι.
Την παραλία μας είδα εντελώς αλλαγμένη,τότε με πέτρες μαλλιαρές και κοφτερές ούτε που μας ένοιαζε αφού όλη την ώρα είμασταν στα ζεστά νερά, βγαίναμε και γυρίζαμε σπίτι ξυπόλητα με τα μαγιό.Τώρα στρωμένη με άμμο και περιποιημένη απ'τους λουόμενους και κατοίκους. Ίσως και η μοναδική σ'αυτήν την περιοχή που δείχνει τον πολιτισμό των κατοίκων της περιοχής.
Τότε άκουγες γέλια και παιδικές φωνές,τώρα μόνο το κύμα που γλύφει απαλά την αμμουδιά ακούγεται.
Όλα εκείνα τα παιδιά που ξεσήκωναν τη γειτονιά κάθε απόγευμα με τα παιχνίδια και τις φωνές τους οικογενειάρχες τώρα καθηγητές,γιατροί με παιδιά που σπάνια επισκέπτονται το εξοχικό των παππούδων τους.
Πόσα χρόνια,πόσες αναμνήσεις πόσοι αγαπημένοι λείπουν!
Τώρα μόνο η θεία έμεινε ν΄ αντιστέκεται σθεναρά στ'αβάσταχτα προβλήματα υγείας!
Και'γω ανύμπορη ν'απαλύνω τους πόνους της, ένα βάρος που δεν μπορεί κανείς να μοιραστεί και να την ελαφρύνει.
Αφήνω πίσω μου αυτό το νησί και ανακαλύπτω περισσότερο πόνο μου προκαλεί παρά χαρά τελικά.
Εύχομαι την επόμενη φορά που θα'ρθω να'χει ξεπεράσει τα προβλήματα η Θεία γιατί εκείνη είναι και "η ψυχή" της δικής μου Σαλαμίνας. 

19 σχόλια:

  1. Ένιωσα τη συγκίνησή σου. Εύχομαι ολόψυχα να είναι καλά η θεία και να κάνετε πολλά ταξίδια στο ιστορικό αυτό νησί. Και οι δικές μου εντυπώσεις είναι πολύ καλές απ' τον τόπο αυτό και τους ντόπιους. Άσε που είναι μια δρασκελιά απ' την Αθήνα, οπότε ενδείκνυται για σύντομες αποδράσεις.
    Φιλιά πολλά Ζουζού μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ Μαρία μου για τις ευχές σου μακάρι να μου δοθεί η ευκαιρία να ξαναεπισκεφτώ το νησί με όσον το δυντόν καλύτερες εντυπώσεις.
      Οντως είναι μια ανάσα δρόμος και τα εισιτήρια πάφθηνα ενδείκνυται για αποδράσεις απ'την ζούγκλα της Αθήνας.

      Φιλιά γλυκά και απο'μενα!

      Διαγραφή
  2. Πολύ με συγκίνησες zoyzoy!
    Εύχομαι η θεία να γίνει καλά γρήγορα.
    Τώρα αν σου πω ότι δεν έχω πάει ούτε μία φορά τι θα πεις.
    Είναι δίπλα μας και δεν έχω πάει ποτέ.
    Θα πάω όμως οπωσδήποτε και μάλιστα πολύ σύντομα.
    Πολλά φιλιά πολύ μου άρεσε αυτό το ταξίδι στο χρόνο με τις όμορφες αναμνήσεις σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αξίζει, αν και κατακαλόκαιρο που ήμουν είδα πολλά που δεν μ'αρεσαν
      αλλά είναι μια λύση για κοντινή απόδραση.
      Ευχαριστώ γλυκιά μου
      για τις ευχές!
      Και απο'μενα πολλά φιλιά
      να'σαι καλά!

      Διαγραφή
  3. Πόσες όμορφες αναμνήσεις μου ξύπνησες, zoyzoy μου!

    Σελήνια, Περιστέρια, Μούλκι, Κακιά Βίγλα, πανέμορφοι προορισμοί Κυριακάτικων οικογενειακών εκδρομών!

    Το καραβάκι από Πειραιά, η λοταρία με δώρο το καλάθι με τις σοκολάτες, τα μπισκότα, τις τσίχλες!

    Μου θύμησες και τα Παλούκια της θητείας μου! Από τότε έχω να ξαναπάω, αλλά με την ολοζώντανη και παραστατική αφήγησή σου είναι σαν να ξαναπήγα μόλις τώρα!

    Να είσαι καλά! Τα πρωινά με τη γλύκα του καφέ δεδομένα κι εγκάρδια!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτή η παντόφλα(το καραβάκι) με τα υπέροχα παστέλια που πάντα βρίσκεις
      να γλυκαθείς!
      Χαίρομαι που σου ξύπνησα αναμνήσεις!
      Στις παιδικές μου αναμνήσεις χωρίς ηλεκτρικό
      και αυτή ήταν η μαγεία των οικογενειακών συγκεντρώσεων τότε.
      Τώρα με όλα τα κομφόρ και απομακρυσμένοι εντελώς
      μέσα στο ίδιο δωμάτιο!

      Και απο'μενα γλυκά του καφέ με την ζέστη και υγρασία
      του απογευματινού.!

      Διαγραφή
  4. Λες οτι το ταξίδι αυτό μετα απο σαραντα χρόνια μονο πόνο σου έδωσε... .... μα εγώ τόση ώρα διαβαζω για όμορφες και χαρούμενες αναμνήσεις..!! ναι δεν λέω όλα τα έχει η ζωή ... αλλα αν είναι τα όμορφα πιο πολλα στάσου σ αυτά... ούτως η άλλως η ζωή ειναι ενας κύκλος που καποτε κλεινει....μακαρι να είναι η θεία σου καλά ..!! να έχεις μια ομορφη μερα Ζουζού μου .. φιλακιαααααα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όμορφες παιδικές αναμνήσεις με ανθρώπους που έχουν φύγει δυστυχώς απ'τη ζωή.
      Σκληρό να τελειώνει ένας κύκλος !
      Οταν δεν έχει αρχίσει ο επόμενος και κολλάς στα παλιά ακόμα χειρότερο.

      Να'σαι καλά γλυκιά μου.
      Πολλά φιλάκια και απο'μενα!

      Διαγραφή
  5. Ξαναπέρασα και διάβασα την προηγούμενη αναρτηση σου Ζουζού μου και να σου πώ πόσο λιγα και απλά πράγματα θέλουμε για να νιώσουμε όμορφα...!!!!!πόσο σε γαληνευει η θάλασσα,..!!!! η την κοιτας απο μακρυά η βρίσκεσε μεσα στην αγκαλια της..!! απολαυσε τες όσο μπορείς ...φιλακιααα.!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ'ευχαριστώ χρησοχέρα μου να'σαι καλά!
      Και'γω όσο μπορώ την απολαμβάνω!

      Φιλάκια γλυκά!

      Διαγραφή
  6. Αχ βρε zoyzoy με έκανες να δακρύσω.
    Ειλικρινά σου λέω δεν μπορώ να κάνω την συνηθισμένη μου πλακίτσα γιατί όπως όλοι έχω και εγώ μνήμες από τόπους πολύ μακρινούς,μα πολύ μακρινούς που έγιναν αγνώριστοι στο διάβα του χρόνου και μνήμες από αγαπημένους ανθρώπους που δεν θα ήθελα να φύγουν ποτέ.
    Δυστυχώς....
    Τα φιλιά μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κρίμα Χριστίν μου.Μακάρι να'ταν όλες μας οι μέρες χαρούμενες και να κάναμε πάντα πλάκα!
      Τουλάχιστον ας είναι ελάχιστες οι πίκρες της ζωής για να μπορούμε να τις προσπερνάμε γρήγορα!

      Τα φιλιά μου γλυκιά μου.!!

      Διαγραφή
  7. Κάπως έτσι με φτώχεια και πάλι φτώχεια θυμάμαι κι εγώ τα παιδικά μου χρόνια. Έχουμε βέβαια την τάση όλοι μας να θυμόμαστε ως γλυκιά ανάμνηση τα χρόνια εκείνα. Να ξεχνάμε άσχημες καταστάσεις, να ωραιοποιούμε άλλες, να "στρογγυλεύουμε" γωνίες.
    Βλέποντας τα σημερινά παιδιά, θεωρώ πως ΝΑΙ, ήμασταν καλύτερα. Δεν είχαμε παιχνίδια, τηλεόραση, χαρτζιλίκι, κινητά και λάπτοπ, είχαμε όμως όρεξη να περάσουμε καλά με τους φίλους μας και περνάγαμε. Με τα λίγα. Με τα ελάχιστα. Φοράγαμε ένα μαγιό και από το πρωί γυρίζαμε το βράδυ. Δεν κουβαλάγαμε ούτε αντιλιακά, ούτε ομπρέλες, ούτε παραγγέλναμε παγωτά με ομπρελίτσες. Παίζαμε αδιάκοπα και γελάγαμε συνέχεια.
    Σήμερα για να γελάσει ένα παιδί πρέπει να του πάρεις το iphone. Κάνω λάθος; Η πλειοψηφία δυστυχώς έτσι σκέφτεται.
    Λες και από τα δικά μας παιδικά χρόνια έχουν περάσει αιώνες...!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν κάνεις καθόλου λάθος!
      Περάσαμε τόσα δύσκολα χρόνια τόσες άσχημες καταστάσεις με στερήσεις προβλήματα και δεν νοιάστηκε κανείς αν αποκτήσαμε ψυχολογικά προβλήματα ή πως αντιμετωπίσαμε εμείς την εφηβεία μας!
      Λες και εκείνα τα δύσκολα χρόνια δεν υπήρχε εφηβεία.

      Σήμερα τα παιδιά μας τα'χουμε μη βρέξει και μη στάξει και ακόμα δεν θέλουμε να το πληγώσουμε με τα "μη" και "οχι" για να μην αποκτήσουν "τραύματα".
      Δεν ξέρω αν είμαστε τυχερά ή άτυχα αλλά βιώσαμε μεγάλες αλλαγές σε όλα τα επίπεδα!

      Διαγραφή
  8. Καλά και όμορφα μας τα είπες ! Ωραίες παιδικές αναμνήσεις έχεις από την Σαλαμίνα. Εχω πάει, δεν τρελλάθηκα, αλλά εσύ τη βλέπεις με άλλα μάτια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να σου πω και'γω δεν μπορώ να πω ότι μου άρεσε ιδιαίτερα.
      Έχω φωτό με κάτι παραλίες "απείρου κάλλους" στο κινητό αλλά δεν μπορώ
      να τις ανεβάσω εδώ.
      Ελπίζω να βρώ τρόπο να δείτε πόσο απολίτιστοι και καταστροφικοί είμαστε
      ορισμένοι και καταστρέφουμε το φυσικό μας περιβάλλον.


      Καλό ΣΒΚ να'χεις!

      Διαγραφή
  9. Γλυκιές, τρυφερές αναμνήσεις με την αγνότητα της ψυχούλας σου για κάθε απλό και τόσο ωραίο που έζησες...
    Εύχομαι από καρδιάς τα καλύτερα για την υγεία της θείας σου... Σε νιώθω Ζουζούκα μου αγαπημένη!

    Πολλά φιλιά κι αγκαλιά παρηγοριάς μεγάλη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ'ευχαριστώ Μαιρούλα μου!
      Είναι βαρύς και δύσκολος ο δρόμος της και δυστυχώς δεν μπορεί κανείς να βοηθήσει!

      Πολλές αγκαλιές και φιλάκια και απο'μενα!

      Διαγραφή
  10. Αν σε ένδιαφέρουν και τα συγγραφικά μου



    'Εγραψα κάτι στο μπλογκ μου. Περιμένω τα σχόλια σου. Έρχεται και άλλο σε λίγο. Με έχει πιάσει το συγγραφικό μου (μετά απο καιρό)







    ΑπάντησηΔιαγραφή

Αφού έκανες τον κόπο και το διάβασες πες μου και τη γνώμη σου με δικά σου λόγια...
Δε'ν'κακό!!

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
back to top