Ταξίδια στη ζωή μου έκανα ελάχιστα, κυρίως όταν ήμουν νεότερη.

Πως τα φερε η ζωή και τα τελευταία χρόνια είμαι με μια βαλίτσα στο χέρι, μόνο εκείνη ξέρει.
Με αποτέλεσμα να μετράω αυτό το χρόνο περισσότερα ταξίδια εκτός νησιού από ψαρέματα με το βαρκί.
Σε υπέροχα καταπράσινα χωριοδάκια με θέα τη θάλασσα.
Πανέμορφα σπιτάκια με κεραμοσκεπές ανάμεσα σε Μουσμουλιές,πορτοκαλιές,λεμονιές και λοτόδεντρα.Να χορταίνει το μάτι σου πράσινο και ν'απολαμβάνεις φυσικές ομορφιές.
Μια βόλτα πιο βόρεια στη Ζάχωλη μας εντυπωσίασε ακόμα περισσότερο η φυσική
ομορφιά του χωριού.
Περπατήσαμε ανάμεσα στα πανύψηλα πλατάνια σ'ενα υπέροχο φαράγγι με τρεχούμενα νερά που η ομορφιά του μας έκοψε την ανάσα.
Τυχεροί οι κάτοικοι που έχουν τη δυνατότητα ν'απολαμβάνουν τη φύση σ'ολο της το μεγαλείο.
Πανέμορφα σπιτάκια με κεραμοσκεπές ανάμεσα σε Μουσμουλιές,πορτοκαλιές,λεμονιές και λοτόδεντρα.Να χορταίνει το μάτι σου πράσινο και ν'απολαμβάνεις φυσικές ομορφιές.
Μια βόλτα πιο βόρεια στη Ζάχωλη μας εντυπωσίασε ακόμα περισσότερο η φυσική
ομορφιά του χωριού.
Περπατήσαμε ανάμεσα στα πανύψηλα πλατάνια σ'ενα υπέροχο φαράγγι με τρεχούμενα νερά που η ομορφιά του μας έκοψε την ανάσα.
Τυχεροί οι κάτοικοι που έχουν τη δυνατότητα ν'απολαμβάνουν τη φύση σ'ολο της το μεγαλείο.
Μαγεύτηκα με τέτοιες εικόνες, σπάνιες για τα δικά μου μάτια.
Λαξευμένο μέσα στους βράχους της Ζάχολης (Ευρωστίνης) στέκεται αγέρωχο στο χρόνο από το 1772 που λειτούργησε ως καταφύγιο στον κατατρεγμό των Ελλήνων από τους Τούρκους.
Κατεβήκαμε τα αμέτρητα σκαλάκια μπήκαμε μέσα στα αθέατα καταφύγια.
Εδώ νιώσαμε τον τρόμο αλλά και την υπερηφάνεια εκείνων των ανθρώπων που έζησαν εδώ τα δύσκολα χρόνια της σκλαβιάς.
Αρκετά μεγάλοι χώροι που έχουν διαμορφωθεί και απεικονίζουν τις χρήσεις των προγόνων μας.
Λέγεται ότι βρέθηκαν πολλά καβούκια χελώνων σ'αυτούς τους χώρους.Είπαν ότι γεράκια και αετοί τα έφεραν ως λεία τους.Εγώ πιστεύω οι κατατρεγμένοι ντόπιοι που ζούσαν εδώ τρέφονταν απ'αυτα μη έχοντας τίποτα άλλο.
Άλλωστε τα πουλιά για να φάνε τις χελώνες τις πετούν από πολύ ψηλά για να σπάσει το καβούκι τους.
Η φύση σμίλεψε αυτούς τους βράχους. Ο άνθρωπος τους αξιοποίησε για τις ανάγκες του εκείνα τα χρόνια και ένας κάτοικος Ευρωστίνης ονόματι κ. Γεώργιος Ρούσος ανακαίνισε και διατήρησε στην μορφή που τα βλέπουμε αυτά τα κρησφύγετα.
Λαξευμένο μέσα στους βράχους της Ζάχολης (Ευρωστίνης) στέκεται αγέρωχο στο χρόνο από το 1772 που λειτούργησε ως καταφύγιο στον κατατρεγμό των Ελλήνων από τους Τούρκους.
Κατεβήκαμε τα αμέτρητα σκαλάκια μπήκαμε μέσα στα αθέατα καταφύγια.
Εδώ νιώσαμε τον τρόμο αλλά και την υπερηφάνεια εκείνων των ανθρώπων που έζησαν εδώ τα δύσκολα χρόνια της σκλαβιάς.
Αρκετά μεγάλοι χώροι που έχουν διαμορφωθεί και απεικονίζουν τις χρήσεις των προγόνων μας.
Λέγεται ότι βρέθηκαν πολλά καβούκια χελώνων σ'αυτούς τους χώρους.Είπαν ότι γεράκια και αετοί τα έφεραν ως λεία τους.Εγώ πιστεύω οι κατατρεγμένοι ντόπιοι που ζούσαν εδώ τρέφονταν απ'αυτα μη έχοντας τίποτα άλλο.
Άλλωστε τα πουλιά για να φάνε τις χελώνες τις πετούν από πολύ ψηλά για να σπάσει το καβούκι τους.
Η φύση σμίλεψε αυτούς τους βράχους. Ο άνθρωπος τους αξιοποίησε για τις ανάγκες του εκείνα τα χρόνια και ένας κάτοικος Ευρωστίνης ονόματι κ. Γεώργιος Ρούσος ανακαίνισε και διατήρησε στην μορφή που τα βλέπουμε αυτά τα κρησφύγετα.
Κάτω χαμηλά βρίσκεται το εκκλησάκι της Παναγιάς καλά κρυμμένο μέσα στα κοιλώματα των βράχων.
Φροντισμένο με πολύ αγάπη να δέχεται τους πιστούς.
Γιορτάζει στις 23 Αυγούστου και δέχεται πάνω από 1000 προσκυνητές αυτή τη μέρα.
Αξίζει να επισκεφτείτε αυτό το ιστορικό βυζαντινό μνημείο της χώρας μας.
Τι δουλειά ειχες εσύ,μια θαλασσινή,πάνω στα ψηλά βουνά; :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΜα είδες τι έπαθα τώρα στα γεράματα!!χα!χα!
ΔιαγραφήΠολύ όμορφο το ταξείδι σου και οι φωτογραφίες σου και ευχαριστούμε που τα μοιράστηκες με μας
ΑπάντησηΔιαγραφή.... αλλά σαν τη θάλασσα ακόμα και έξω-έξω, τίποτα !! (μάλλον είμαι ιδιότροπη εε??? )
Φιλιά !
Και'γω της ίδιας γνώμης είμαι.Αλλά άν συνδυάζετε η θάλασσα με βουνό είναι το κάτι άλλο.Και κυρίως με πράσινο βουνό :)
ΔιαγραφήΕυχαριστώ για την επίσκεψη καλά να περνάς!!
Φιλάκια πολλά !!
Αμ θα μας τρελάνεις λεμε Ζουζού μου με τα ταξιδια σου την μια θάλασσα ..(για την προηγουμενη αναρτηση λέω..με τους αχινούς... σουρλπ..)και την άλλη βουνό τυχερουλα μου εσύ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπεροχο μερος και πραγματικά σε πιανεις δέος να βλεπεις και να απορεις πως τα εφτιαξαν εκει πνω τα μοναστηρια και τις εκκλησιες φιλη μου...απολαυσε τα ταξιδια σας οσο μπορείτε..και σε ευχαριστουμε που τα μοιράζεσαι μαζί μας..να περνας ομορφα φιλακιαααα... σου αφηνω εδω το μεηλ μου.. εχω χασει το τηλ .. roulamakedonisa@gmahl.com
Δεν φταίω εγώ φίλη μου.Βλέπεις η ζωή θέλει να σμίγει τη θάλασσα με βουνά (Γιάννενα,Πελοπόννησο,Κρήτη) αλλο που δεν θέλω εγώ δηλαδή χα!χα!
ΔιαγραφήΟσο μου επιτρέπουν οι υποχρεώσεις ν'απολαμβάνω τα ταξίδια θα το κάνω.Φέτος μας έχουν πνίξει λες και το κάνουν επίτηδες.
Να'σαι καλά θα χαρώ πολύ να συναντηθούμε πάλι
όταν θα κατέβω Κρήτη θα τα πούμε.
Φιλάκια πολλά!
Πολυταξιδεμένο μου Αρμενάκι, απόλαυσα το οδοιπορικό σου σ' αυτά τα υπέροχα μέρη. Νιώθεις δέος απ' την ιστορία που κουβαλούν αυτά τα χώματα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι συγχαρητήρια για τις φωτογραφίες σου!
Φιλιά πολλά και με το καλό και η επόμενη εξόρμηση!
Χαίρομαι πολύ Μαρία μου που σου άρεσε το οδοιπορικό μου.Ετσι είναι όταν βρίσκεται σε τέτοιους χώρους σε πιάνει μια ανατριχίλα για όσα άντεξαν εκείνοι οι άνθρωποι για αυτή τη χώρα και τώρα τη διαλύουν οι κυβερνώντες μας σε χρόνο dt.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ'ευχαριστώ
Φιλάκια πολλά!
Γεια σου zoyzoy πάντα τέτοια :) :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ να'σαι καλά!
ΔιαγραφήΝα που μαζευόμαστε σιγά-σιγά!