Κυριακή 14 Μαρτίου 2010

Οἰκογένεια ἢ ἐπάγγελμα;

Πρὶν ἐπιχειρήσουμε μία προσέγγιση στὸ περίπλοκο αὐτὸ ἐρώτημα, οἰκογένεια ἢ ἐπάγγελμα θὰ ἦταν χρήσιμο, νομίζω, νὰ ρίξουμε μία μικρὴ ματιὰ στὸ ἱστορικό, κοινωνικὸ καὶ οἰκονομικὸ πλαίσιο, μέσα στὸ ὁποῖο οἱ δύο αὐτὲς ἔννοιες ἀναπτύχθηκαν, συνδέθηκαν ἢ ἀποχωρίστηκαν, στὸ δικό μας τουλάχιστον χῶρο καὶ στὴ δική μας ἐποχή.
Ὁ αἰώνας μας, μὲ τὴ βιομηχανική του ἐπανάσταση, καὶ ἀργότερα μὲ τοὺς δύο Παγκόσμιους πολέμους ποὺ τὸν σημάδεψαν, βρέθηκε ν΄ ἀντιμετωπίζει γιὰ πολλὰ χρόνια μία ἔντονη καὶ διαρκῆ ἀντιπαράθεση ἀνάμεσα στὶς δύο τάξεις: τὴν ἐργατικὴ καὶ τὴν ἐργοδοτική. Ὅπως καὶ ἂν τὸ κοινωνικὸ σύστημα ἀποκαλοῦσε αὐτὴ τὴν ἀντιπαράθεση «Καπιταλισμό», «Σοσιαλισμό», «Ἐπανάσταση», «Ἀνεργία», «Συνδικαλισμό», «Ἀπεργία», «Μποϋκοτάζ», τὸ βέβαιο εἶναι πὼς ἕνα βαθὺ καί, πολλὲς φορές, αἱματηρὸ ρῆγμα δημιουργήθηκε ἀνάμεσα στοὺς δύο «ἀντιπάλους». Ποὺ γιὰ νὰ γεφυρωθεῖ κάπως, ἡ τάξη ποὺ χορηγοῦσε τὴν ἐργασία βρέθηκε ἀναγκασμένη νὰ παραχωρήσει πολλὰ προνόμια στὴν τάξη ποὺ εἶχε ἀνάγκη ἀπ΄ αὐτὴ τὴν ἐργασία.

Κι ἔτσι, ἐνῶ στὶς ἀρχὲς τοῦ αἰώνα, ὁ βιομηχανικὸς ἐργάτης, λόγου χάρη, ἔμπαινε στὸ ἐργοστάσιο πρὶν χαράξει ὁ ἥλιος κι ἔβγαινε ἀφοῦ εἶχε δύσει, ἀνασφάλιστος, ἀβέβαιος γιὰ τὸ αὔριο, θύμα κι αὐτὸς κι ἡ οἰκογένειά του τῶν ὀρέξεων ἑνὸς ἀνάλγητου, κατὰ κανόνα, ἐργοδότη, ἀπὸ τὰ μέσα τοῦ αἰώνα κι ἐδῶθε, μὲ τοὺς ἀγῶνες του, μὲ τὴν πίεση, μὲ τὸν ἐκβιασμό, κατάφερε νὰ ἀνατρέψει τὶς ἄνισες κι ἄδικες συνθῆκες ἐργασίας καὶ νὰ ἐξασφαλίσει ἀνθρωπινότερες συνθῆκες διαβίωσης. Πέτυχε τὸ ὀκτάωρο, καὶ σὲ πολλὲς εἰδικότητες τὸ ἑπτάωρο, πέτυχε τὸ πενθήμερο, τὸ «ρεπό», τὶς ἄδειες τοῦ καλοκαιριοῦ, τὰ ἐπιδόματα, τὰ δῶρα τῶν ἑορτῶν, τὴν κοινωνικὴ περίθαλψη καὶ τὴ συνταξιοδότηση. Καὶ σὲ μερικὲς περιπτώσεις μάλιστα μὲ τέτοιο ὑπερβολικὸ καὶ προκλητικὸ τρόπο, ποὺ ἡ ἀποκατάσταση αὐτῆς τῆς ὁμολογημένης ἀδικίας νὰ καταντᾶ σχεδὸν ἄδικη.
Αὐτὸ τὸ ἐπεσήμανε ἡ τάξη ποὺ εἶχε χορηγήσει τὰ προνόμια. Καὶ περίμενε τὴν εὐκαιρία νὰ ἐπιτεθεῖ, μὲ τὸν τρόπο της φυσικά, καὶ σιγὰ-σιγά, «ἀνεπαισθήτως», ποὺ θὰ ἔλεγε κι ὁ ποιητής, νὰ ἐπαναφέρει στὶς σχέσεις «κεφαλαίου-ἐργασίας» τὴ διασαλευθεῖσα «ἁρμονία», ποὺ τόσο τὴ συνέφερε.

Ἐδῶ ἀκριβῶς, κατὰ τὴ γνώμη μας, ὀφείλεται καὶ ἡ μεγάλη διαταραχὴ στὶς «κατὰ παράδοσιν» σχέσεις οἰκογένειας-ἐπαγγέλματος.

Ἂς τὶς δοῦμε αὐτὲς τὶς σχέσεις, ὅπως τὶς γνωρίσαμε ἐμεῖς οἱ κάτοικοι αὐτοῦ του αἰώνα ποὺ πέρασε, ἐμεῖς οἱ πολίτες αὐτοῦ του τόπου, ὅπως τὶς μάθαμε ἀπὸ τοὺς παπποῦδες κι ἀπὸ τοὺς γονεῖς μας.

Ἡ οἰκογένεια τῆς νονᾶς μου εἶχε ἑφτὰ παιδιά. Πέντε κορίτσια καὶ δύο ἀγόρια. Ὁ παπποὺς ἦταν ἕνας μικρέμπορος στὴν ἐπαρχία. Οἱ οἰκογένειες ποὺ ἔκαναν αὐτὰ τὰ ἑφτὰ παιδιά, ὅταν παντρεύτηκαν, καὶ παντρεύτηκαν ὅλα, ἦταν πολυμελεῖς. Ἀπὸ πέντε παιδιὰ κι ἀπάνω ἡ καθεμιά. Κι αὐτὰ τὰ παιδιὰ ἀναστήθηκαν, μεγάλωσαν, πῆγαν σχολεῖο, σπούδασαν μὲ τὴ δουλειά, μὲ τὸ ἐπάγγελμα τοῦ πατέρα μονάχα. Μιλάω γιὰ οἰκογένειες μέσης ἀστικῆς ἢ ἀγροτικῆς τάξης. Ὄχι γιὰ τὶς πολὺ πλούσιες οὔτε γιὰ τὶς πολὺ φτωχές.

Σ΄ αὐτές, λοιπόν, τὶς οἰκογένειες ὅταν ὁ πατέρας ρωτιόταν γιὰ τὸ ἐπάγγελμά του, ἀπαντοῦσε ἀνάλογα: Δημόσιος ὑπάλληλος, ἐπαγγελματίας, δικηγόρος, γιατρός, ἀξιωματικός, ἀγρότης, ψαράς, ἔμπορος, ἐκπαιδευτικός, ἱερέας καὶ τὰ παρόμοια. Ὅταν ρωτοῦσαν τὴ μητέρα, ἐκείνη ἔσκυβε τὸ κεφάλι κι ἀπαντοῦσε χαμηλόφωνα: Οἰκιακά. Τὸ ΄λέγε σὰν νὰ ντρεπόταν. Σὰν νὰ ἦταν κάτι ταπεινωτικὸ γὶ΄ αὐτήν. Κι ἦταν ταπεινωτικό. Γιατί αὐτὸ τὸ ἐπάγγελμα δὲν ἦταν ἐπάγγελμα, ἦταν δουλεία τὶς περισσότερες φορές. Καὶ δὲν ἦταν ἕνα ἐπάγγελμα. Ἦταν δέκα μαζί.

Ἡ μητέρα ποὺ μεγάλωσε ἐμένα καὶ τὰ τέσσερα ἀδέλφια μου, οἱ μητέρες τῶν φίλων μου, οἱ μητέρες στοὺς τόπους ποὺ τὶς γνώρισα ἐγὼ - καὶ γνώρισα πολλὲς γιατί ὁ πατέρας μου ἦταν τελωνιακὸς καὶ τὸν μετέθεταν ἀπ΄ τὴ μία πόλη στὴν ἄλλη, ὅλες οἱ μητέρες τοῦ καιροῦ μου καὶ τῆς τάξης μου ποὺ θυμᾶμαι ἐγώ, ἦταν σκλάβες. Ἦταν συγχρόνως μαγείρισσες, ζυμώτριες, φουρνάρισσες, μοδίστρες, βρεφοκόμοι, μπαλωματοῦδες, πλέκτριες, ὑφάντριες, κεντίστρες, πλύστρες, καθαρίστριες, καὶ τ΄ ἀπογεύματα, ποὺ γύριζαν τὰ παιδιὰ ἀπ΄ τὸ σχολεῖο, γινόντουσαν καὶ δασκάλες νὰ τὰ «διαβάσουν». Κι ἔμενε, ὅταν ἔγερνε ἡ μέρα, κι ἄλλο ἕνα «ἐπάγγελμα» νὰ διεκπεραιώσουν. Ἐπάγγελμα εἶχε καταντήσει, δυστυχῶς, γι΄ αὐτές. Τὸ ἐπάγγελμα τῆς συζύγου ἢ τῆς ἐρωμένης. Πῶς νὰ ἐπιτελεσθεῖ, ὕστερα ἀπὸ τόση πολύωρη κι ἐξαντλητικὴ κόπωση; Τώρα ποὺ τὸ σκέπτομαι, ἀναρωτιέμαι μήπως ἡ ἔκφραση: «Συζυγικὸ καθῆκον», ἔχει ἐδῶ ἀκριβῶς τὶς ρίζες καὶ τὴν προέλευσή της.

Αὐτὴ ἦταν ἡ σχέση ἐπαγγέλματος καὶ οἰκογένειας γιὰ πολλὰ χρόνια ἐδῶ, στὸν δικό μου τόπο, ὅπως τὴ γνώρισα ἐγώ, καὶ σὲ χιλιάδες ἄλλους τόπους ποὺ δὲν τοὺς γνώρισα, ἀλλὰ ποὺ τοὺς ξέρω ἀπὸ διαβάσματά μου, καὶ σὲ χιλιάδες ἄλλα χρόνια ποὺ προηγήθηκαν. Οἰκογένεια ἦταν τὸ ἐπάγγελμα τῆς μητέρας ν΄ ἀνασταίνει παιδιά, καὶ ἐπάγγελμα ἦταν ἡ δουλειὰ τοῦ πατέρα ποὺ ἔφερνε στὸ σπίτι τὰ χρήματα γιὰ ν΄ ἀναστηθεῖ αὐτὴ ἡ οἰκογένεια.

Καὶ κάποτε ἦλθε ἡ ἀπελευθέρωση τῆς γυναίκας. Κάποιες ἰσορροπίες ἄρχισαν ν΄ ἀνατρέπονται. Ἡ γυναίκα θὰ μποροῦσε πιὰ νὰ ἐργάζεται κι ἔξω ἂπ΄ τὸ σπίτι καὶ νὰ συνεισφέρει κι αὐτὴ στὸ οἰκογενειακὸ εἰσόδημα. Εἶχε καταφέρει τώρα κι αὐτὴ νὰ ΄χει τὸ ἐπάγγελμά της. Νὰ πάψει πιὰ νἄναι δούλα στὸ σπίτι. Καὶ δὲν ὑποψιαζόταν πὼς αὐτή της ἡ ἐπιτυχία πρόσθετε ἄλλη μία δουλεία στὴ ζωή της. Τὴ δουλεία τῆς ἐλευθερίας της.

Ὅπως καὶ νἄναι, τώρα, μὲ δύο μισθούς, τὰ πράγματα θ΄ ἄρχιζαν - ἔτσι εἶχαν ἐλπίσει - νὰ καλλιτερεύουν καὶ γιὰ κείνη καὶ γιὰ τὰ παιδιὰ καὶ γιὰ τὸν σύζυγο-πατέρα, ποὺ δὲν θὰ σήκωνε πιὰ μόνος στοὺς ὤμους του τὰ οἰκογενειακὰ βάρη. Μὰ γιὰ τὰ παιδιά τους δὲν εἶχε ἀλλάξει τίποτα. Ἴσα-ἴσα, ἡ ἀπουσία τῆς μάνας ἀπὸ τὸ σπίτι δυσκόλεψε τὰ πράγματα, ἐνῶ οἱ ἀνάγκες ὄχι μόνον παρέμεναν οἱ ἴδιες ἀλλά, μέρα μὲ τὴ μέρα, μὲ τὴν ἀλλαγὴ τοῦ τρόπου ζωῆς, μεγάλωναν.

Τί ἔπρεπε νὰ γίνει; Πῶς θὰ τὰ ΄βγαζαν πέρα; Γιατί σ΄ αὐτὸ τὸ διάστημα ἄρχισε νὰ ἐκδηλώνεται ἔντονη ἡ ἀντίδραση τῆς οἰκονομικῆς τάξης ποὺ κάποτε, κάτω ἀπὸ πίεση, εἶχε ἀναγκαστεῖ νὰ παραχωρήσει ἐκεῖνα τὰ περίεργα προνόμια στοὺς ἐργαζομένους. Ὀκτάωρα, δηλαδή, ἐπιδόματα, ἀσφαλίσεις, συντάξεις, ρεπό, δῶρα. Ποῦ ἀκούστηκε; Αὐτὸ τὸ «διαφυγὸν κέρδος» ἔπρεπε οἱ προνομιοῦχοι νὰ τὸ ἐπανακτήσουν. Μὲ ποιὸν τρόπο ὅμως; Ὄχι φυσικὰ μὲ τὴ βία, ἀλλὰ μὲ τὴν κοινωνία τῆς εὐημερίας καὶ τῆς ἀφθονίας.

Κι ἔριξαν στὴν ἀγορά, μὲ τὴ βοήθεια μίας ταχύτατα ἐξελισσόμενης τεχνολογίας, τοῦ κόσμου τὰ ἀγαθά. Ὅλων τῶν εἰδῶν: ὑλικά, πνευματικά, ψυχαγωγικά, θεραπευτικά, καλλιτεχνικὰ γιὰ κάθε γοῦστο καὶ γιὰ κάθε βαλάντιο. Αὐτὸ τὸ τελευταῖο ἀκουγόταν κάπως τσουχτερό, ἀλλὰ τί νὰ κάνουμε, ἡ πρόοδος καὶ ἡ εὐημερία θέλουν θυσίες.

- Δηλαδή; Ρώτησε ἡ σύζυγος-μητέρα.

- Θὰ δουλέψω καὶ ὑπερωρίες, ἀπάντησε ὁ σύζυγος-πατέρας. Θὰ δουλέψω καὶ τ΄ ἀπόγευμα σὲ μία δεύτερη δουλειά. Πῶς ἀλλιῶς θὰ τὰ βγάλουμε πέρα;

- Θ΄ ἀρχίσω νὰ παίρνω κι ἐγὼ δουλειὰ στὸ σπίτι, ὑπερθεμάτισε πρόθυμα ἡ ἀστόχαστη σύζυγος-μητέρα.

Κι ὕστερα, σὰν νὰ καλοσκέφτηκε αὐτὸ ποὺ εἶπε, ρώτησε μὲ κάποιο δισταγμό:

- Καὶ τὰ παιδιὰ ποὺ λέγαμε;

- Ποιὰ παιδιά;

- Νά, εἴχαμε πεῖ, πὼς ὅταν θὰ παντρευόμαστε θὰ γεμίζαμε τὸ σπίτι κουτσούβελα...

- Ναί, ἀλλὰ πήραμε τὸ πλυντήριο. Καὶ τὸ ψυγεῖο. Καὶ τὸν καταψύκτη. Καὶ τὸ αὐτοκίνητο. Καὶ τὸ στερεοφωνικό. Καὶ τὸ καινούργιο σαλόνι. Καὶ τὸν φοῦρνο τῶν μικροκυμάτων. Κι εἴχαμε, μὴν ξεχνᾶς, καὶ τὶς δόσεις γιὰ κεῖνο τὸ οἰκοπεδάκι στὸ Πόρτο-Ράφτη.

Γίνηκε σιωπή.

Κι ὕστερα ἡ σύζυγος (ἐδῶ τὸ - «μητέρα» κόβεται), ρώτησε, δαγκώνοντας τὰ χείλη της, τὸν σύζυγο (κι ἐδῶ ἐκεῖνο τὸ «πατέρα», κόβεται κι αὐτό).

- Οὔτε ἕνα;

- Τί ἕνα; Ρώτησε ὁ σύζυγος αἰφνιδιασμένος.

- Λέω, οὔτε ἕνα μωράκι;

Ξανάγινε σιωπή. Κι ὕστερα ὁ σύζυγος εἶπε κομπιάζοντας.

- Κι ἐγὼ τὸ θέλω Αἰμιλία... Τὸ ξέρεις πόσο τὸ θέλω...

Ἄναψε τσιγάρο καὶ συνέχισε δύσκολα.

- Ἀλλὰ ἕνα παιδὶ σήμερα εἶναι μεγάλο πρόβλημα γιὰ τοὺς γονεῖς, ποὺ ἐργάζονται κι οἱ δύο. Ὁ γιατρὸς ποὺ θὰ παρακολουθεῖ τὴν ἐγκυμοσύνη σου, τὸ μαιευτήριο, μία γέννα σήμερα κοστίζει δύο ἑκατομμύρια δραχμές, ὕστερα ὁ παιδίατρος, τὸ καροτσάκι τοῦ μωροῦ, τὰ ἐμβόλιά του, τὰ ρουχαλάκια του, οἱ πάνες, ἡ νταντά, ἡ μπέϊμπυσιτερ, ἐμεῖς οἱ δύο, βλέπεις ἐργαζόμαστε πρωὶ-ἀπόγευμα, δὲν μποροῦμε ν΄ ἀφήνουμε μονάχο τὸ παιδί. Ἄσε ποὺ ἅμα μεγαλώσει λίγο θ΄ ἀρχίσουν τὰ σχολεῖα, καὶ τὰ φροντιστήρια κι οἱ ξένες γλῶσσες... Ἕνα παιδὶ σήμερα, Αἰμιλία...

Καὶ αὐτὸ τὸ παιδὶ δὲν γεννήθηκε. Τὸ ἐπάγγελμα τῶν δύο γονιῶν ἐμπόδισε, σ΄ αὐτὴ τὴν περίπτωση, τὴ δημιουργία μίας ὁλοκληρωμένης οἰκογένειας.

Εἶναι ἄραγε μιὰ περίπτωση ποὺ ἀποτελεῖ ἐξαίρεση; Ἢ εἶναι ὁ κανόνας; Ποὺ κάποιοι τολμηροὶ ἴσως τὸν καταργοῦν καὶ προχωροῦν ἴσαμε τὸ πρῶτο, ἢ καὶ τὸ δεύτερο παιδί; Καὶ σταματοῦν ἐκεῖ; Δὲν εἴμαστε ἁρμόδιοι ν΄ ἀπαντήσουμε. Ἐμεῖς μία κοινή, μία κοινότατη ἱστορία ἀφηγούμαστε. Γιὰ κείνη τὴν παλιὰ τὴν οἰκογένεια ποὺ ξέραμε, τὴν οἰκογένεια τῶν παππούδων καὶ τῶν γονιῶν μας, ποὺ μεγαλώσαμε μέσα σ΄ αὐτὴν καὶ ποὺ τὴν εἴχαμε κάποτε ἀγαπήσει. Τώρα αὐτὴ ἡ οἰκογένεια βλέπουμε νὰ κλονίζεται, νὰ χάνεται σιγὰ-σιγά, χτυπημένη ἀπὸ τὰ ἀγαθὰ τῆς εὐημερίας. Κι ἀπὸ τοὺς ἴδιους ποὺ θὰ ΄πρεπε νὰ τὴν ὑπερασπιστοῦν. Ἂς μὴν τοὺς ἀδικοῦμε. Ἡ ἀνάγκη τῶν καιρῶν μπερδεύει τοὺς ἀνθρώπους. Κι οἱ ἄνθρωποι μὲ τὴ σειρὰ τους μπερδεύουν τὶς λέξεις. Κι οἱ λέξεις τοὺς ἐκδικοῦνται. Τοὺς παραπλανοῦν. Ἡ ἐπιτυχία παίρνει τὴ θέση τῆς εὐτυχίας, καὶ τὸ μερτικὸ σ΄ αὐτὴ τὴν εὐτυχία μέρα τὴ μέρα λιγοστεύει καὶ δὲν τὸ καταλαβαίνουμε. Τ΄ ἀφήνουμε ἄβουλοι νὰ λιγοστεύει.

Κι ἔτσι, ἐνῶ κάποτε εἴχαμε μία οἰκογένεια λόγου χάρη μὲ πέντε παιδιὰ κι ἕνα ἐπάγγελμα, τώρα, στὴ θέση της, ἔχουμε πέντε ἐπαγγέλματα στὴν ἴδια οἰκογένεια κι ἕνα παιδί.

Πρῶτα, τὰ πέντε παιδιὰ τὰ βόλευε ἡ μάνα μ΄ ἕνα παντελόνι, ποὺ μεταβιβαζόταν μὲ μπαλώματα, προσθῆκες καὶ μετατροπές, ἀπ΄ τὸ ἕνα στὸ ἄλλο, καὶ στὰ πέντε παιδιά. Τώρα ἔχουμε πέντε συγχρόνως παντελόνια (καὶ μάλιστα signes), γιὰ τὸν ἕνα καὶ μοναδικὸ γόνο τῆς ἴδιας οἰκογένειας, ποὺ τὴν ἀποτελοῦν ὁ πατέρας, ἡ μητέρα, ὁ γόνος αὐτὸς καὶ τὰ πέντε παντελόνια του. Ποὺ τὰ φοράει ὅλα αὐτός. Ὅπως φοράει καὶ τὶς πέντε ζακέτες του, τὰ πέντε πουλόβερ του, τὰ πέντε ζευγάρια παπούτσια του, τὰ πέντε πανωφοράκια του, ὅλα μόνος του. Κι ὅλα signes. Τὰ τέσσερα ἀδερφάκια του, ποὺ θὰ μποροῦσαν νὰ τὰ μοιραστοῦν μαζί του, δὲν ἦρθαν. Δὲν ἦρθαν ποτὲ στὴ ζωή. Κι οὔτε θὰ ΄ρθοῦν. Ἐμποδίζει τὸν ἐρχομό τους ἡ καταναλωτική μας κοινωνία. Κι οἱ δύο γονεῖς, ὅταν μεγαλώσει τὸ μοναδικὸ παιδὶ καὶ φύγει ἀπὸ τὴν οἰκογένεια, θὰ μείνουν μονάχοι. Μὲ τὴν ἐρημιά τους. Μία ἐρημιά, ὅμως, signee.



Σημείωση δική μου.Στην εποχή μας φρόντισαν "οι επιτήδειοι" να στερούν στους νέους μας το μοναδικό βιοποριστικό τους δικαίωμα.Καθημερινά τούς κλέβουν τα όνειρα ψαλιδίζοντας τα φτερά τους.

46 σχόλια:

  1. Όμορφες εποχές ένα ζευγάρι παπούτσια
    αλλά αγαπημένα τώρα; 10 ζευγάρια και από αυτά τα πιο πολλά αφόρετα, η φορεμένα μια φορά!!! Ένα σπιτικό γεμάτο παιδιά και ζωή, τώρα μια ησυχία και μια βαρεμάρα για όλα τα μπουχτισμένα!!
    Κάποτε τρώγανε για να ζήσουν,τώρα ζούμε για να τρώμε!! και δεν εννοώ μόνο το φαγητό!!!
    Όμορφο το κείμενο ειδικά προς το τέλος.....χαθήκατε!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΗ Η ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΣΟΥ.ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΜΑΣ ΚΛΕΒΟΥΝ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΜΙΚΡΟΤΕΡΟΙ ΔΕΝ ΘΑ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΣΟΥΜΕ

    ΑΦΗΝΩ ΧΑΜΟΓΕΛΑ ΚΑΙ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟ ΓΙΑ ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΑΠΟ ΑΥΡΙΟ :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Γεια σου ζουζουνάκι. όμορφη ανάρτηση και στο πολυτονικό απ' ότι βλέπω. Καλή εβδομάδα να έχεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Θα φώναζα δυνατά και χωρίς δισταγμό,οικογένεια, μα έτσι όπως είναι πια τα πράγματα κανείς δεν μπορεί να το επιλέξει όσο κι αν το θέλει.
    Τα έξοδα πολλά και τα περιθώρια στενά.
    Αν αναλογιστεί κανείς ποιες είναι οι αιτίες για τον αφανισμό του πιο σημαντικού θεσμού, αυτού της οικογένειας, σίγουρα θα καταλήξει στον τομέα εργασία.

    Υπέροχο το κείμενο και γεμάτο συναισθήματα!

    Σε φιλώ ζουζού μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Καλησπερα ζουζου, πολυ δυνατο κειμενο.
    Αν και για μενα τα πραγματα δεν ηρθαν οπως τα "σχεδιαζα" μικρος (σε σχεση με το χρονο εννοω), παρ' ολα αυτά και σημερα ειμαι φανατικα υπερ της οικογενειας. Και γι' αυτο ισως δεν μπορω να συμβιβαστω στις σημερινες αθλιες συνθηκες δουλοπαροικιας (και οχι εργασιας).
    Ποτέ δεν ημουν υπερ μιας χαζης καριερας. Προτιμω τις λιγες σιγμες ευτυχιας απο μια επιτυχια στον εργασιακο τομεα.
    Για οσους το εχουμε ζησει, ενα παιδικο γελιο δεν μπορει να συγκριθει με καμια επιτυχια στον εργασιακο τομεα.

    Αλλά αυτο δεν το δεχονται πολλοι εργοδοτες και δυστυχως και πολλοι συναδελφοι εργαζομενοι.
    Ξυπνατε παιδες, αλλου ειναι η ευτυχια. Οχι στη δουλεία και οχι στα πολλά λεφτα.

    Καλο βραδυ.

    * Ωραιο το πολυτονικο, άραγε ποσοι απο μας που το διδαχθηκαμε μικροι το θυμομαστε ακομη;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. μετα απο πολύ καιρό..ξανα εδώ..χάρηκα νασαι καλα΄..πολύ καλο κείμενο......

    σημερα αντίθετα με πρίν....δεν υπάρχει υπομονή δεν υπάρχει η δυνατότητα να παλαίψουν...για την οιογένεια και την ζωή...τρων οτι βρούν πιο ευκολο και ωραίο....
    σαν κασατο παγωτό.....

    νάσαι καλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Επέλεξα οικογένεια, άφησα την δουλειά μου που λάτρευα για να κάνω παιδιά, δεν ήρθαν εύκολα.. και τα μεγαλώνω η ίδια. Ταυτόχρονα ήρθαμε στο νησί με αφορμή τα μικρά μας και η δουλειά του συζύγου ξεκίνησε από την αρχή σε μια δύσκολη εποχή. Όλα τα υλικά αγαθά μετρημένα, η ευτυχία όμως δεν έχει μέτρο!
    Υπέροχη ανάρτηση Ζουζού μου
    Καλή βδομάδα σου εύχομαι
    Φιλιά θαλασσινά:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ζουζού μου γλυκιά,
    η ανάρτησή σου υπέροχη! Πολύ δυνατό το δίλημμα. Αν ήταν να διαλέξω θα διάλεγα αδίστακτα οικογένεια. Οι καριέρες δεν φέρνουν την ευτυχία, αποδεδειγμένα.

    Το πολυτονικό με τις ψιλές, δασείες και περισπωμένες με ξετρέλανε!!!

    Φιλάκια βραδινά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. ♥ΦΟΥΛΗ ♥Δεν μπορώ να συγκρίνω πια είναι πιο όμορφη.Τότε ελάχιστα τ'αγαθά μα νεότεροι είχαμε όνειρα φιλοδοξίες,κέφι και όρεξη για ζωή.Τώρα άφθονα τ'αγαθά μας έχουν κλέψει το χαμόγελο πάνω απ'ολα μας λείπει το νεύρο για ζωή.


    Θα τα πούμε σήμερα!!

    φιλιά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. ♥JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS ♥Δυστυχώς σ'εσάς πέφτει το μεγαλύτερο βάρος!Και μ'αυτή την ψυχολογία με τη μάτια να δεις το μέλλον!!

    Ευτυχώς που'σαι αισιόδοξος και μας χαρίζεις αυτό το μήνυμα!!

    Καλή και χαρούμενη εβδομάδα να'χεις!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. ♥hackaday ♥Μου το'στειλαν σε e-mail και μου άρεσε.
    Το πολυτωνικό έχω να το δουλέψω από 2Λυκείο(ποπό χρόνια!!)

    Καλή εβδομάδα και σ'εσένα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. ♥Σταλαγματιά ♥ Είναι φοβερό να μπαίνεις στο δείλημα αν θα ολοκληρωθείς σαν άνθρωπος φέρνοντας τον απόγονό σου ή θα δουλεύεις σαν είλωτας εκπληρώνοντας τις ατέλειωτες φιλοδοξίες σαν υπερκαταναλωτικό άτομο!!


    Φιλί θαλασσινό κορίτσι μου!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. ♥αντωνης♥Εγώ ξεκίνησα ανάποδα δημιούργησα οικογένεια αλλά η εργασία ήταν ένα μάθημα ζωής αργότερα.Μέσα σε κάθε χώρο μαθαίνεις χαρακτήρες και την βρόμικη κοινωνία που μας περιβάλει.
    Πιστεύω και τα δύο πρέπει να ζυγίζονται στη ζωή μας.Η καριέρα σαφώς σκιάζει την οικογένεια.

    Όσο ωριμάζει κανείς αποκτά διαφορετικές αξίες απ'οτι νεότερος και συνειδητοποιεί κάποια πράγματα.

    Σε λίγα χρόνια θα φαίνεται στη νεολαία μας σαν "ξένη" γλώσσα!

    Καλή εβδομάδα να'χεις!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. ♥homemade ♥Χαθήκαμε κακώς! θα επανορθώσω.

    Δεν μπορώ να ξέρω αν φταίνε οι πολίτες ή οι ανάγκες που τους έχουν δημιουργήσει?Έχουν κατακλυστεί από προϊόντα και μοντέλα που πρέπει να δουλεύεις απ'το πρωί ως το βράδυ για να τα βγάλεις πέρα.

    Καλή εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. ♥Margo♥Εγώ τον καιρό που είχα τα μέσα και μπορούσα να επιλέξω εργασία έκανα οικογένεια όταν μεγάλωσαν και είχα τον χρόνο να εργαστώ οι πόρτες έκλεινα μια-μια οι απαιτήσεις μεγάλωναν στο χώρο εργασίας.Μπορώ να πω τώρα δεν μετάνιωσα γιατί έκατσα δίπλα τους όταν με χρειαζόντουσαν.
    Είναι σημαντικό να μεγαλώνεις τα παιδιά σου μόνη.
    Πιστεύω έκανες την καλύτερη επιλογή και σ'ενα μέρος ιδανικό για παιδιά.
    Ουκ εν τω πολλώ τω ευ, αλλ' εν τω ευ το πολύ.

    Καλή εβδομάδα να έχουμε!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. ♥Μελίτη ♥ Το'ξερα ότι θα σου άρεσε το κείμενο.
    Μου το'στειλε μια "φίλη" ανυπόγραφο.
    Ελπίζω να μπεί να το διαβάσει και να μας γράψει ποιανού είναι.

    Είναι η καλύτερη επιλογή πιστεύω τα παιδικά γέλια σ'ενα σπίτι απο ένα παχουλό μισθό και ένα σπίτι άδειο!

    Καλή εβδομάδα καλή μου με φιλιά θαλασσινά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Παρόλο που το άρθρο το πήρες από χριστιανικό site (σε πρόδωσε το πολυτονικό η έκταση του κειμένου και φυσικά το ύφος) σε γενικές γραμμές συμφωνώ, αν και το άρθρο δεν θίγει την ουσία, ότι το καπιταλιστικό σύστημα βρίσκεται απέναντι σε κάθε θεσπισμένη οικογενειακή αρετή. Ο πόλεμος για επιβίωση, στο σύστημά μας, είναι εχθρός και της οικογενειακής γαλήνης.
    Συμφωνώ όμως με την παρέμβασή σου «Καθημερινά μας κλέβουν τα όνειρα ψαλιδίζοντας τα φτερά μας» όμως όχι επειδή η γυναίκα άρχισε να δουλεύει!
    Αυτά τα αντιδραστικά μόνο κάτι συντηρητικοί χριστιανοί τα λένε διαστρεβλώνοντας την πραγματικότητα!
    Και μια φιλική συμβουλή. Επειδή διάβασα σε σχόλιο ότι σου το έστειλαν σε email μην δημοσιεύεις κείμενα που αγνοείς την πηγή, για να μην βρεθείς προ εκπλήξεων.
    Η φίλη που σου το έστειλε, πολύ «Αγία Ζώνη» διαβάζει! Χε χε χε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Η κατάντια δεν έχει φύλο.
    Εχει μόνο παρακμή.
    Δυστυχώς τίποτα στη σημερινή εποχή δεν αναβαθμίζει τον άνθρωπο από την ώρα που θα ξυπνήσει μέχρι την ώρα που θα κοιμηθεί.
    Παρακμή και ασυδοσία κρεμιούνται στις εξώπορτες και ας μην το επιχειρούμε εμείς.
    Δύσκολοι καιροί για πρίγκηπες αρχόντισσα των Κυκλάδων.
    Κάθε σκέψη και μια μαχαιριά...
    Την καλησπέρα μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. ♥Άθεος
    Τελικά τι σ'ενόχλησε το ύφος ή το πολυτονικό?
    Και εφ'οσον δεν διαφοροποιήσαι από την ουσία του θέματος γιατί με κατηγορείς για την πηγή του κειμένου??
    Η δική μου σημείωση δεν αφορά καθόλου τις γυναίκες που εντάχθηκαν στην αγορά εργασίας.Αφορά μόνο την "Πολιτική των 700 ευρώ" που σύντομα θα μειωθεί στα 500!
    Γιατί δεν με πιάνεις??
    Αφού μιλάμε την ίδια γλώσσα άσχετα την ιδεολογία μας :;
    Τι έκπληξη εννοείς τι κινδύνους διατρέχω??

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. μαλλον μονο εγω θα διαλεξω την καριερα ....
    οχι γιατι δεν θελω οικογενεια αλλα επειδη παντα η εργασια σε μενα τουλαχιστον επαιζε μεγαλο ρολο

    * σημ.
    δεν ηθελα να κανω και ποτε παιδια
    δεν ξερω ....

    αλλα πολυ φοβαμαι οτι η ζωη μαλλον θα μου δωσει οικογενεια πιο γρηγορα απο καριερα

    καλησπερα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Πραγματικά από τα εξοχότερα κείμενα που έχω διαβάσει στο νετ ever! Πολύ ψαγμένο, αναφέρει μεγάλες, πολλές φορές οδυνηρές αλήθειες. Το πολυτονικό θυμάμαι οτι καταργήθηκε μόλις είχαμε αρχίσει να το μαθαίνουμε στην πρώτη δημοτικού. Δε θα τους το συγχωρέσω ποτέ αυτό, είναι πολύ όμορφο. Αλλά ήταν και αυτό μέρος του όλου σχεδίου. Επίσης δηλώνω οτι πιστεύω ακράδαντα στον Θεό και στον Χριστό και στο Άγιο Πνεύμα. Εκεί που δεν πιστεύω είναι η "εκκλησία" όπως την κατάντησαν οι επαγγελματίες παπάδες με τις χοντροκοιλιές και τις μερσεντές και τα άλλα.

    Πρέπει λοιπόν καλή μου Zoyzoy να ξαναβρεθεί κάποια ισορροπία ανάμεσα στα ζευγάρια. Ο άντρας να ξαναγίνει αρσενικό και η γυναίκα θηλυκό. Όχι σκλάβα, να υπάρχει ισότητα και σεβασμός απλά κάπου σήμερα τα έχουμε χάσει όλα. Και τους ρόλους μας ο καθένας και τον αλληλοσεβασμό.

    Επίσης, ακόμα και έτσι, γιατί πολύ δύσκολα θα ανατραπεί ξανά το κατεστημένο και πολύ δύσκολα θα πάρουμε πίσω τα προνόμιά μας, οφείλω να πω οτι τα πάντα είναι εφικτά. Με 2 μισθούς των 1000 ευρώ και μια μικρή στέγη, πιο ιδανικά μάλλον στην επαρχία. Να σου εξηγήσω. Αντι για 4 κινητα, κανενα. Αντί για 3 tv, 1 αντί για 3 αυτοκίνητα, ένα να τσουλάει, κλ.π κλ.π. και τα παιδιά να φοράνε τα μπαλωμένα ρούχα των μεγαλύτερων! Πόσοι και πόσες άραγε είναι διατεθειμένοι και διατεθειμένες να κάνουν τα αυτονόητα που όμως πλέον φαίνονται παράλογα;

    Εύγε στην φίλη σου τη Margo, εύγε και σε εσένα για αυτή την υπέροχη ανάρτηση. Συγγνώμη για το σεντόνι που έγραψα, θέλω να πιστεύω όμως πως όσα έγραψα έχουν ουσία

    Υ.Γ.1 συγγνώμη για το μεγάλο σχόλιο

    Υ.Γ 2 για κάποιο λόγο δε με άφηνε να συνδεθώ μέσω wordpress, έτσι αναγκασικά σου γράφω με τον παλιό google λογαριασμό μου

    Σου εύχομαι μια πολύ καλή εβδομάδα! Να είσαι πάντα καλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Η ιστορία αυτή γιατί μου θυμίζει τη ζωή μου, ειδικά εκεί που λέει για το οικοπεδάκι...
    Πόσο θέλω και εγώ αλλά και ο τρελός ένα μωράκι, ένα κοριτσάκι...
    Αλλά...
    Αλλά έτσι όπως έχει γίνει η ζωή μας είναι πολύ δύσκολο να φέρουμε στον κόσμο ένα παιδί όσο και να το θέλουμε.
    Η ανεργία, η καθημερινή μάχη για να ζήσουμε δεν μας αφήνει πολλά περιθώρια για να πραγματοποιήσουμε το όνειρό μας.
    Ελπίζω και εύχομαι να φτιάξουν τα πράγματα για όλους μας.
    Καλή εβδομάδα να έχεις zoyzoy.
    Πολλά βουνίσια φιλιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Δυστυχως εκει εχουμε καταντησει, να σκεφτομαστε για το αν θελουμε το μεγαλυτερο δωρο της ζωης.
    Πολυ ομορφο κειμενο zoyzoy μου...
    Kαλησπερες!!! :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. ♥Αστρο - Συμμορίτες♥Δύσκολη δεν θα πει τίποτα!
    Αυτό το "αρχόντισσα" αν το υιοθετήσω ούτε η Μαντάμ Σουσού" του Ψαθά δεν θα με πιάνει:)) Τότε να δείς πως αναβαθμίζομαι "ψώνιο" κανονικό!

    Τα λόγια κανέναν δεν πείραξαν!

    Καλό βράδυ με φιλιά θαλασσινά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. ♥Skouliki ♥Το έχεις αυτό που λένε?:"Οταν ο άνθρωπος κάνει σχέδια ο Θεός χαμογελά!"
    Ποτέ δεν ξέρεις?
    Και γιατί όχι και τα δύο μια χαρά είναι δεν γίνεται στην εποχή μας να διαλέξεις!

    Καλό βράδυ με φιλιά θαλασσινά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. ♥EKTORAS♥Σ'αυτό συμφωνούμε και'γω με την εκκλησία τα'χω με το Θεό μια χαρά τα πάω!!
    Αυτό που περιγράφεις σε λίγα χρόνια αναγκαστικά θα το ζήσουμε.Και ξέρεις εμείς έχουμε ζήσει και κάποιες στερήσεις οι σημερινές είναι αλλιώς μαθημένες και θα ζοριστούν άσχημα.
    Ας μη φτάσουμε όμως και τόσο χαμηλά ένα νοικοκύρεμα χρειάζεται.Αν υπάρχει θέληση αγάπη και κατανόηση όλα γίνονται.

    Μπορείς να κατεβάζεις και πάπλωμα όταν θέλεις δεν πληρώνουμε φόρο εδώ.
    Άλλωστε και ουσία έχουν τα λόγια σου και άποψη ούτε να το σκέφτεσαι να γράφεις ελεύθερα.
    Μ'αρέσει και αυτό το προφίλ καλά κάνεις και δεν το'χεις διαγράψει!

    Καλό βράδυ να'χεις!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. ♥Savvina ♥Ακόμα είσαι μικρή υπομονή 1-2χρόνια να φύγουμε απ'την κρίση και θα κάνεις το πιο όμορφο κοριτσάκι!
    Καλά να'μαστε και να μη λυγίζουμε αυτό εχει σημασία!

    Φιλιά θαλασσινά καλή μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Δυστυχως στην σημερινη εποχη η γυναικα καριερας πρεπει να προσπαθησει πολυ περισσοτερο απο τον αντρα για να κατακτησει τους στοχους της..
    Ειναι φαινομενα των καιρων..και της εποχης που ζουμε..που τρεχει με ιλιγγιωδεις ρυθμους..
    Και δυστυχως το παραδειγμα που αναφερεις ειναι ο κανονας και οχι μια και μοναδικη περιπτωση..
    Δικη μου γνωμη ειναι οτι πρεπει να δωσουμε μεγαλυτερη σημασια στην οικογενεια..και ας δυσκολευτουμε..
    Ας θυμηθουμε τις συνθηκες των γονιων μας κατω απο τις οποιες μας μεγαλωσαν.
    Καπου πρεπει να φταιμε και εμεις..αναζητωντας ολες τις ανεσεις..
    Καλη σου εβδομαδα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. ♥Iανος ♥Είναι τελείως τρελό για τα υγιή ζευγάρια!
    Καλό βράδυ να'χεις!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Έχω την εντύπωση zoyzoy, τίποτα δεν κατάλαβες απ’ το σχόλιό μου.
    Ούτε το πολυτονικό με ενόχλησε ούτε το ύφος!
    Ποιος είπε ότι δεν διαφοροποιούμαι από την ουσία του θέματος; Ακριβώς εκεί διαφοροποιούμαι, αφού την ουσία δεν τη θίγει. Δηλαδή το κακό δεν είναι που η γυναίκα εργάζεται, αλλά το εκμεταλλευτικό σύστημα που την καταπιέζει!
    Ούτε σε κατηγορώ για τίποτα, παρά μόνο σου υπέδειξα, όταν αντιγράφεις ένα κείμενο να γράφεις την πηγή για να μην κινδυνεύεις για καταπάτηση πνευματικών δικαιωμάτων!
    Μα τίποτα δεν κατάλαβες, απ’ ότι σου έγραψα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Διευκρίνιση: Τι πάει να πει οικογένεια ή επάγγελμα;
    Ναι στο επάγγελμα και στη οικογένεια!
    Το ένα δεν αναιρεί το άλλο!
    Εκεί διαφωνώ!
    Καταλάβετε πού το πάει ο αντιδραστικός συγγραφέας του άρθρου!
    Την ουσία του εκμεταλλευτικού συστήματος δεν την αγγίζει ο συγγραφέας, γιατί σαν συντηρητικός και χριστιανός, δεν θέλει η γυναίκα να εργάζεται αλλά να κάθεται στο σπίτι και να γεννά παιδιά!
    Τώρα έγινα κατανοητός;
    Να τι κάνουν τα κηρύγματα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. Καλημέρα "ΖΖ" μου !
    Καταπληκτική ανάρτηση !
    Πολύ μεγάλο το δίλημμα !
    Αν πω τη γνώμη μου ισως και να ενοχοποιηθεί !

    Αφήνω τους νέους και κυρίως τις νέες να κρίνουν !
    Γιατί το αποτέλεσμα φαίνεται πολύ αργότερα και δικαιώνει ή απαγοητεύει για τη μιά ή για την αλλη απόφαση !
    Πάντως -σίγουρα- δυό καρπούζια στην ιδια μασχάλη δεν χωράνε !

    Καλή σου μέρα !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Πάλι θα επέμβω zoyzoy και πιστεύω να με καταλαβαίνεις!
    Ούτε προσπαθώ να σου την σπάσω, ούτε να κάνω τον έξυπνο, όμως κοίτα πως περνάνε οι αντιδραστικές ιδέες στους ανυποψίαστους και στους αδαείς!
    Δεν μπορείς να εργάζεσαι και να έχεις παιδί, ούτε αν έχεις παιδί πρέπει να εργάζεσαι!
    Έτσι δεν είναι I.Dinos… σίγουρα- δυο καρπούζια στην ίδια μασχάλη δεν χωράνε!
    Έλεος!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. Αγαπητέ "Αθεε" καλή σου μέρα !
    Αφου με ρωτάς, σου λέω οτι ακριβώς για να μην ενοχοποιηθεί η γνώμη μου δεν την κατέθεσα !
    Εσύ ομως καταθέτεις τη δική σου και με οποια γνώμη δεν συμφωνείς τη βαφτίζεις αντιδραστική και λές "ελεος".
    Διαβλέποντας την υψηλή σου μόρφωση σε περίμενα περισσότερο δημοκρατικό !

    Οσο για τα "δυό καρπούζια του λαού" σημαίνει οτι και τα δυό θέματα ειναι πολύ σοβαρά και δεν θα ηθελα -στην προσπάθεια κάποιου να τα κρατήσει-να λειτουργήσει το ενα εις βάρος του αλλου. Ειναι και τα δύο , τουλάχιστον για μένα, δεν ξέρω για σένα- πολύ σοβαρά !

    Καλή σου μέρα και σε ευχαριστώ που μου εδωσες τη λαβή και την τιμή να επικοινωνήσω μαζί σου.
    (Ο ενικός ειναι ενισχυτικός του σεβασμού μου στην προσωπικότητά σου και οχι αγένεια)
    Ι.DINOS

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. Χαίρομαι αγαπητέ I.Dinos που αισθάνεσαι τιμητικά να επικοινωνείς μαζί μου, όμως κι εγώ το ίδιο νιώθω που επικοινωνώ με τον καθένα. Όμως μην με κατηγορείς για αντιδημοκρατικό, ιδιαίτερα όταν υπερασπίζομαι το δικαίωμα της γυναίκας να εργάζεται και παράλληλα να μην στερείται του δικαιώματος να έχει ένα ή δυο παιδιά.
    Θέλω να πω ότι το βρίσκω αντιδραστικό να δεχόμαστε το ένα σε βάρος του άλλου. Όμως γι αυτό κατηγόρησα το σύστημα και τον αντιδραστικό συγγραφέα κι όχι εσένα που μπορεί να σε πλάνησε η φαινομενική λογική του άρθρου. Αν σε έθιξα σου ζητώ συγνώμη, όμως αναγνώρισέ μου κι εσύ το δικαίωμα να υπερασπίζω και τη εργασία και τη γυναίκα. Διαφορετικά ο όρος «εργαζόμενη μητέρα» καταντά όνειρο θερινής νυκτός.
    Ευχαριστώ και στη zoyzoy για την διάθεση του χώρου και την ευκαιρία που μας έδωσε να προβληματιστούμε πάνω σε κάτι που στις μέρες μας καίει, ενώ το κήρυγμα διαστρεβλώνει!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. ♥Άθεος♥Κατάλαβα ότι λόγω της ιδεολογίας σου βλέπεις εσύ την βαθύτερη έννοια του κειμένου!
    Και σε δικαιολογώ εν μέρει γιατί βάζει το δίλημμα "Οικογένεια ή επάγγελμα?" ενώ αν έβαζε Καριέρα νομίζω δεν θα είχες δίκιο!
    Γιατί κατ'εμέ άλλο εργασία που βγάζεις ένα 4ωρο άντε 8ωρο και άλλο καριέρα που χτυπάς και 12ωρα και σίγουρα δεν μπορείς να κρατήσεις οικογένεια με τέτοια ωράρια.
    Δεν νομίζω να'ναι προνόμιο των Χριστιανών να μη θέλουν οι γυναίκες τους να δουλεύουν μάλλον σε φαλλοκράτες θα τ'απέδιδα.
    Μη με κάνεις να ψάξω τον συγγραφέα για να μην έχεις υποψίες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. ♥akantoy♥Θα συμφωνήσω γιατί συν τις άλλοις έχει ν'αντιμετωπίσει και τους άντρες συναδέλφους που την βλέπουν σαν αντικείμενο ηδονής.
    Δεν ξέρω αν φταίμε εμείς ή το σύστημα που μας βομβάρδισε με τόσες ανάγκες και ανούσια προϊόντα ωστε να δουλεύουμε και οι δύο και να κάνουμε μια τρύπα στο νερό!
    Καλό βράδυ!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. ♥Ι.Dinos ♥Ηξερα ότι θα σου άρεσε το κείμενο και για το πολυτονικό του και για το ύφος του.Είχαμε κάνει παλαιότερα στο χώρο σου μια τέτοια συζήτηση και γνωρίζω τις θέσεις σου!

    Καλό σου βράδυ!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  39. ♥Άθεος♥Δεν σε παρεξηγώ.Το θέμα μου μάλλον έχει ενδιαφέρον γιατί βάζει ερωτήματα καυτά δικά σου που ίσως οι υπόλοιποι να μην διακρίνουν!
    Έχεις όσο χώρο χρειάζεσαι για να καταθέσεις τις απόψεις σου φτάνει αυτό να μη γίνει κήρυγμα όπως λες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  40. Δεν γράφει καριέρα zoyzoy, αλλά εργασία!
    Αν έγραφε καριέρα θα ήταν όχι αντιδραστικό αλλά γελοίο!
    Κανένας δεν εγκαταλείπει την οικογένεια για να κάνει καριέρα.
    Δουλεύουμε για να ζήσουμε. Να μεγαλώσουμε παιδιά και να τους δώσουμε τη λαμπάδα αναμμένη που λέει και ο Καζαντζάκης!
    Ούτε να με απειλείς ότι θα βρεις την πηγή. Εγώ την ήξερα από την πρώτη στιγμή, αλλά για ευνόητους λόγους δεν την έγραψα (!)
    Όπως σου είπα είναι αντιδραστικό και το site που την δημοσίευσε. Αγία Ζώνη λέγεται. Θαύμασέ την!
    Όμως θα προτιμούσα να διαβάσεις κάτι πιο σοβαρό: κοίτα εδώ
    Η θρησκεία σου, δυστυχώς είναι κατά της γυναίκας και γι αυτό ο κύριος της Άγιας Ζώνης θεωρεί κακό να εργάζεται η γυναίκα.
    Νέοι άνθρωποι είστε γαμώτο! Συνεχίστε να πιστεύετε απρόσωπα το θεό σας, όμως μην κλείνετε τα μάτια στο αληθές, το έκδηλο και το προφανές!
    Δεν προσπαθούμε να κάνουμε επίδειξη γνώσεων, αλλά να προλάβουμε το κακό. Μην γυρίσουμε ξανά στο Μεσαίωνα…!
    Κατάλαβες zoyzoy;
    Ίσως αδίκησα και τον φίλο μας τον Dino που μπερδεύτηκε κάπως ή ίσως εγώ να υπερέβαλα… δεν ξέρω!
    Όμως, εργαζόμενη μητέρα είσαι κι εσύ, μην πέφτεις στη λούμπα και επιμένεις σε κάτι που σε αδικεί σαν γυναίκα!
    Τελευταία σε είδα να δραστηριοποιείσαι με την οικονομική κατάσταση, μην σε αποξενώνει τόσο πολύ από τον κόσμο σου η θρησκεία!
    Γι αυτό φωνάζω!
    Αν υπάρχει ή όχι ο θεός λίγο με ενδιαφέρει. Το πώς όμως ερμηνεύουμε τον κόσμο μας είναι σημαντικότερο πράγμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  41. Γιαυτό ωρυόσουν εσύ? Λοιπόν όπως έγραψα και σ'αλλο σχόλιο το κείμενο μου το έστειλε e-mail φοιτήτρια και ήταν ανυπόγραφο.Πήγα στην Αγία Ζώνη που μου είπες απ'το πρώτο σου σχόλιο αλλά τα θρησκευτικά site με απωθούν και δεν το'ψαξα, μια ματιά του'ριξα.
    Το'τι είμαι Χριστιανή δεν σημαίνει ότι ακολουθώ την καινή Διαθήκη κατά γράμμα και δεν κατηγορώ την θρησκεία μου για εγκλήματα που'χει κάνει,και γιατί όχι να κάνει ακόμα.
    Ούτε επειδή αναδημοσίευσα ένα κείμενό τους,(εν αγνοία μου στο τονίζω) ακολουθώ τις θέσεις τους.
    Γενικά δεν μπορώ τις καταπιέσεις και τις στερήσεις...Απέχω απ'αυτές τις ιδεολογίες μακράν .....
    Αυτό που ενστερνίζομαι και το'χω πέι και στο δικό σου χώρο είναι ο λόγος του Χριστού.
    Είναι η μόνη θρησκεία που μιλά για αγάπη!(άσχετα τι κάνουν οι εκπρόσωποί της)Εγώ τι κάνω και πως το λαμβάνω αυτό έχει σημασία!Και για να κλείσω το θέμα πιστεύω πως:"Η θερμή καρδιά κάθε ανθρώπου είναι το κέντρο της θρησκείας του η εκκλησία της ψυχής του και το οικοδόμημα της πίστης του"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  42. Φάσκεις και αντιφάσκεις zoyzoy.
    Την μια λες ότι δεν ακολουθείς την Καινή Διαθήκη και από την άλλη ότι… ακολουθείς το λόγο του Χριστού!
    Απ’ τη μια παραδέχεσαι τα εγκλήματα της θρησκείας σου κι απ’ την άλλη παραδέχεσαι ότι είναι η… θρησκεία της αγάπης!
    Είναι πασιφανές ότι δεν το έψαξες καθόλου. Όπως σου τα είπαν πιτσιρίκα, έτσι τα έχεις ακόμα στο μυαλό σου και τα πιστεύεις!
    Αχ, είσαι τόσο ρομαντική και αφελής με όσους σε κοροϊδεύουν πνευματικά!
    Για το άρθρο που σου πρότεινα, σίγουρα δεν το διάβασες, έτσι;
    …ξέρω… θα μου πεις, βαρέθηκες!
    Δυστυχώς zoyzoy, xωρίς παιδεία και παίδεμα αυτά είναι τα αποτελέσματα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  43. Πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω αν πιστεύει κάποιος πρέπει ν'ακολουθεί την Καινή Διαθήκη κατά γράμμα? για σένα.
    Εχω δική μου σημαία λέμε πιστεύω ότι θέλω να πιστεύω.
    Αν είμουν δογματική στα πιστεύω μου δεν θα'ρχόμουν ούτε καν στο χώρο σου.
    Γιατί πρέπει ν'απολογούμαι και μου είναι τόσο δύσκολο αυτό!
    Το διάβασα αποσπασματικά γιατί όπως σου είπα αυτά τα θρησκευτικά με απωθούν όπως και η εκκλησία.
    Γιατί δεν μπορείς να με καταλάβεις??

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  44. Μα δεν σε βάζω να απολογηθείς, με αναγκάζεις να σου απαντώ επειδή με προκαλείς!
    Σου είπα ότι «Φάσκεις και αντιφάσκεις. Την μια λες ότι δεν ακολουθείς την Καινή Διαθήκη και από την άλλη ότι… ακολουθείς το λόγο του Χριστού!» και τώρα μου λες «αν πιστεύει κάποιος πρέπει ν' ακολουθεί την Καινή Διαθήκη;»!
    Ε, τότε πώς ακολουθείς το λόγο του Χριστού, αφού αυτός βρίσκεται μέσα στην Καινή Διαθήκη!
    Είσαι τόσο μπερδεμένη;

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Αφού έκανες τον κόπο και το διάβασες πες μου και τη γνώμη σου με δικά σου λόγια...
Δε'ν'κακό!!

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
back to top