Ροφός...σούπα και όχι ...μόνο!

Πριν μέρες, μου έφερε φίλος του γιού μου, ερασιτέχνης ψαράς μισό ροφό να του κάνω σούπα και θυμήθηκα την μάνα μου.

Όταν πήγαινε ο πατέρας για ψάρεμα ρωτούσε πάντα:
-Ψάρι θέλεις?
Εκείνη του απαντούσε μ'ενα ειρωνικό ύψος! -Μόνο αν βρείς κανένα ροφουδάκι του γάλακτος να φέρεις!
Εκείνος πάλι,δάγκωνε τα μουστάκια του για να μη της ρίξει μπινελίκια και γιατί ήξερε ότι και να'βρισκε μικρό ροφό δεν θα το χαλούσε ποτέ να κάνει το κέφι της Κυρας Φ!

Έτσι ελάχιστες φορές τρώγαμε ψάρι και μάλιστα τόσο μεγάλο.
Ευτυχώς το συγκεκριμένο μου το 'φεραν καθαρισμένο και κομμένο ήταν 8,500κιλά και το μοιραστήκαμε 2οικογένειες.

Κατέβασα λοιπόν τις μεγαλύτερες κατσαρόλες απ'την κουζίνα μου προκειμένου να το μαγειρέψω και άρχισα να παλεύω με το ψάρι!.

Αλλά είχε δίκιο η μάνα, γιατί για τέτοιο ψάρι δεν ήθελα κατσαρόλα αλλά ολόκληρη τη μπανιέρα για να βράσει.

Ξεκίνησα λοιπόν με τα λαχανικά από κρύο νερό με καρότα, πατάτες!
Οταν άρχισαν να βράζουν έριξα και το κεφάλι να πάρουν γεύση τα λαχανικά.
Σούρωσα το ζωμό όταν έβρασαν και έριξα το άλλο κομμάτι.

Σε άλλη κατσαρόλα έβρασα την ουρά και τέλος τα κολοκύθια, το σέλινο.
Έτσι τα λαχανικά παίρνουν γεύση και δεν γίνονται νερόβραστα.

Στο μεταξύ έφτιαξα μια μαγιονέζα στον minipiner. Βασική προϋπόθεση, για να μη κόψει η μαγιονέζα είναι να βρίσκονται όλα τα υλικά στην ίδια θερμοκρασία.
Έλα,όμως που ξέχασα το λεμόνι στο ψυγείο, παρ'ολο που το βαλα σε ζεστό νερό η μαγιονέζα μου'κοψε!

Δεν στεναχωρήθηκα όμως!

Σημειώστε τι κάνετε σ'αυτήν την περίπτωση.

Βράζετε 1φλιτζάνι νερό με 1κουταλιά κορν-φλάουρ ώσπου να γίνει κρέμα πηχτή.
Όταν κρυώσει προσθέτετε την "κομμένη μαγιονέζα" διορθώνετε τη γεύση στο λεμόνι ή αλάτι και ούτε γάτα ούτε ζημιά!

Έτσι είχα τη βάση για να φτιάξω μια ωραία ψαροσαλάτα.
Απ'το κεφάλι κράτησα το καθαρό ψάρι,πήρα 1μεγάλη πατάτα που είχα βράσει μαζί του ψιλόκοψα ένα φρέσκο κρεμμυδάκι πρόσθεσα και αρκετό μαϊντανό μαγιονέζα αλατοπίπερο και έτοιμη η ψαροσαλάτα.

Στο ζωμό των λαχανικών και ψαριού αφού το σούρωσα πρόσθεσα ρύζι ,λάδι και εφτιαξα μια υπέροχη ψαρόσουπα που την έδεσα με αυγολέμονο.

Είχα απ'τα νιάτα μου να φάω τέτοιο ψάρι! Ο φίλος του γιού μου (που έβγαλε το ψάρι) έμεινε κατενθουσιασμένος. Εγώ βέβαια του είπα όποτε ξαναβγάλει ψάρι είμαι πρόθυμη να του μαγειρέψω!
Δεν υπάρχει ποτέ περίπτωση ν'αγοράσω εγώ τέτοιο ψάρι ούτε στα τρελά μου όνειρα.

Στο τέλος έβγαλα ένα χαλβά πολίτικο με αχλάδια και σος σοκολάτας για να κλείσουμε το γεύμα.