Και....Αστακομακαρονάδα..!!

Ποτέ δεν φανταζόμουν ότι σ'εποχές που δεν έχουμε ψωμί να φάμε το τυρί μας θα μου δινόταν η ευκαιρία να δοκιμάσω αυτό το οστρακόδερμο που τόσο ντόρος γίνεται στα νησιά αυτήν την εποχή.
Εδώ βέβαια πάει, δεν έχουμε μακαρόνια να κάνουμε την αστακομακαρονάδα γιατί ας είναι καλά ο ψαράς και τα παραγάδια του εγώ δεν θα θυσίαζα ποτέ τόσο μεγάλο ποσό για ένα τέτοιο πιάτο.

Μπορεί να'χουμε ακριβά γούστα αλλά με ένα ξερό και κουτσουρεμένο μεροκάματο έχουμε μάθει ν'απλώνουμε το χεράκι μας όπου φτάνει το καλαθάκι μας.
Εφ'οσον ο μεγάλος γιος αναγκαστικά άλλαξε επάγγελμα και ασχολείται με το ψάρεμα πήρε υπόσχεση απ'το αφεντικό του ένα τραπέζι με αστακομακαρονάδα εφ'οσον δεν την είχε δοκιμάσει ποτέ του.

Η υπόσχεση κρατούσε μήνες εναν έναν τα μάζευε από τα παραγάδια τα αστακουδάκια και όλο του'λεγε άντε και άλλον ένα σήμερα αλλά δεν αποφάσιζε να τα βάλει στο καζάνι.
Να τους πουλήσει, δεν μπορούσε λόγω μεγέθους να τους αφήσει πάλι μέσα, δεν του'κανε καρδιά οπότε πέρασαν και 4μήνες ώσπου να γίνει μια καλή μαγεριά.
Ώσπου ένα Σάββατο μου ανακοίνωσε ότι αύριο θα'ρθει ο Ν... να μαγειρέψει τους αστακούς...
Καλώς να ορίσει του απάντησα και ετοίμασα την κουζίνα για την μεγάλη μάχη.

Έβαλε το νερό να βράζει στη πιο μεγάλη κατσαρόλα και τους έβαλε μέσα  για περίπου 40λεπτά με μόνο αλάτι!
Όλο το σπίτι και η γειτονιά είχε πλημμυρίσει απ'την μυρωδιά του βρασμένου αστακού.

Εγώ δεν σταματούσα να τους τραβώ φωτό γιατί δεν πιστεύω να ξαναδώ στη ζωή μου άλλους σε τέτοιους χαλεπούς καιρούς.

Στο μεταξύ τσιγάρισε 1μεγάλο κρεμμύδι με 2σκελίδες σκόρδο που του ψιλόκοψα έσβησε με ούζο πρόσθεσε χυμό φρέσκιας τομάτας 1φύλο δάφνης,αλάτι,πιπέρι φρεσκοκομένο και τέλος αρκετό βασιλικό ώστε να γίνει μια πηχτή ωραία σάλτσα.

Καθάρισε τους αστακούς και κράτησε την ψύχα τους χώρια.

Στο ζωμό που έβρασαν οι αστακοί βράσαμε τα μακαρόνια προσθέτοντας λίγο αλάτι.
Αφού σουρώσαμε τα μακαρόνια τα "παντρέψαμε" με τη σάλτσα που είχαμε φτιάξει προσθέσαμε και την ψίχα του αστακού και τ'αφήσαμε ίσα να μείνουν με λίγη σάλτσα.

Το αποτέλεσμα ήταν θεσπέσιο
Ξετρύπωσα και ένα εκλεκτό κρασί "Μαλαγουζιά" που είχα από δώρο για να τιμήσουμε τον "Σεφ- Ψαρά"και το υπέροχο πιάτο του!
Στο τέλος του γεύματος γυρίζει ο γιος έτσι απλάκωτος όπως είναι και λέει στον ψαρά.
-Ε..να σου τώρα που ολοκλήρωσα τις γευστικές μου εμπειρίες δεν τρελάθηκα, θα προτιμούσα μια μακαρονάδα με κιμά !

Κόκκαλο ο Ν...ς!