Πρόσφατα μου έδωσαν ένα χταπόδι με 3πλοκάμια να μαγειρέψω!
Πολλοί ίσως να μη γνωρίζουν όταν το χταπόδι πέσει σε περιόδους νηστείας και δεν βρίσκει τροφή τρώει τα πόδια του.
Τώρα το συγκεκριμένο δεν γνωρίζω αν τα κολάτσισε το ίδιο λόγω κρίσης ή του τα πήρε κανένα μεγάλο ψάρι η ουσία είναι ότι είχε μόνο 3 και όταν το είδα θυμήθηκα τις ιστορίες του πατέρα μου.
Όπως έχω ξαναγράψει αρκετές φορές ο πατέρας μου ήταν δύτης όταν βρεθώ μαζί του τρελαίνομαι ν'ακούω ιστορίες του απ'τα ψαρέματα του και τα βιώματα εκείνης της εποχής.
Να εξιστορεί με κάθε λεπτομέρεια τις περιπέτειές του και 'γω να κρέμομαι απ'τα χείλη του και να καταγράφω στην μνήμη μου και την κάθε του λέξη.
Ο πατέρας πρέπει να επισημάνω είναι πολύ σκληρός άνθρωπος με τον εαυτό του και μπορώ να πω και με τους άλλους.
Δεν ξέρω αν ήταν η φύση της δουλειά του να'ναι τόσο αποφασιστικός και τραχύς για τους άλλους.
Ίσως το γεγονός ότι βρισκόταν αντιμέτωπος με τον κίνδυνο τόσο πολύ να του διαμόρφωσε ένα τέτοιο χαρακτήρα.
Εκείνη την εποχή που ψάρευε μιλάμε για την δεκαετία του 70, τα μέσα που υπήρχαν πενιχρά ακόμα και οι γνώσεις πάνω στο υποβρύχιο ψάρεμα ελάχιστες καθώς και οι ψαροντουφεκάδες.
Αλλά ο βυθός έσφυζε από ζωή ψάρια και στα 3-4μέτρα που διάλεγε το μεγαλύτερο να χτυπήσει!
Θυμάμαι μικρό κοριτσάκι πάνω στη βέσπα μ'ενα ροφό στα 20κιλά δεμένο πίσω μετά από ψάρεμα και'γω πίσω του να του λέω!
-Μπαμπά όλοι το ψάρι βλέπουν!
Σ'ενα από κείνα τα πλούσια ψαρέματα ανάμεσα στα ψάρια που πήρε βρήκε και ένα μεγάλο χταπόδι στο θαλάμι (φωλιά)του.
Το χταπόδι τον είδε και'μεινε μέσα ακίνητο στο θαλάμι του.
-Μπαμπά όλοι το ψάρι βλέπουν!
Σ'ενα από κείνα τα πλούσια ψαρέματα ανάμεσα στα ψάρια που πήρε βρήκε και ένα μεγάλο χταπόδι στο θαλάμι (φωλιά)του.
Το χταπόδι τον είδε και'μεινε μέσα ακίνητο στο θαλάμι του.
Η τρύπα αρκετά μεγάλη χωρούσε το χέρι του πατέρα.
Δεν ξέρω πως το σκέφτηκε για μεζεδάκι και επέμεινε να το βγάλει ντε και καλά!
Δίνει βουτιά βάζει το χέρι πιάνει ένα πλοκάμι το κόβει με το μαχαίρι του βγαίνει επάνω!
Βουτά πιάνει 2ο πλοκάμι κόβει ξανά βουτιά,
7βουτιές για τα 7πλοκάμια και 1με την κουκούλα πήρε κομμάτια το χταπόδι!
Όταν μας έλεγε την ιστορία τον ρωτήσαμε δεν φοβήθηκες μην είναι καμιά σμέρνα μέσα και σου κόψει το χέρι?
Μέσα με το χταπόδι αποκλείεται να κάνουν παρέα μας απάντησε!
Όταν μας έλεγε την ιστορία τον ρωτήσαμε δεν φοβήθηκες μην είναι καμιά σμέρνα μέσα και σου κόψει το χέρι?
Μέσα με το χταπόδι αποκλείεται να κάνουν παρέα μας απάντησε!
Σ'άλλο ψάρεμα εκείνης της εποχής συναντά ένα τεράστιο χταπόδι στα 10κιλά βιζακομένο σαν ομπρέλα σ'ενα βράχο.
Όσοι ψαρεύουν γνωρίζουν τι δύναμη έχει ένα χταπόδι τόσων κιλών και πόσο δύσκολο είναι να το βγάλεις σ'αυτή τη φάση.
Όσοι ψαρεύουν γνωρίζουν τι δύναμη έχει ένα χταπόδι τόσων κιλών και πόσο δύσκολο είναι να το βγάλεις σ'αυτή τη φάση.
Ο πατέρας τρελάθηκε όταν το είδε και σκεφτόταν πως θα το'παιρνε, πράγμα αδύνατο!
Σκέφτηκε λοιπόν να του κόψει το κεφάλι(κουκούλα)ώστε να παραλύσει και ν'αφήσει το βράχο που είχε βιζακώσει.
Έτσι έβγαλε τα 8πόδια και την κουκούλα μόνη της.
Όταν τέλειωσε την αφήγηση των χταποδιών τον είχε ρωτήσει ο σύζυγος!
-Εβγαλες κανένα σωστό ποτέ σου?
Ο πατέρας γελούσε μέσα απ'τα μουστάκια του και κουνούσε το κεφάλι!
Όταν τέλειωσε την αφήγηση των χταποδιών τον είχε ρωτήσει ο σύζυγος!
-Εβγαλες κανένα σωστό ποτέ σου?
Ο πατέρας γελούσε μέσα απ'τα μουστάκια του και κουνούσε το κεφάλι!
Όμορφες αναμνήσεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜυρίζουν θαλασσινή αλμύρα.
Χταποδάκι με ούζο... το καλύτερο !!
Τώρα πλέον το προτιμώ με τσίπουρο το χταποδάκι!
ΔιαγραφήΕχω πάθει μεγάλες νίλες με το ούζο:))
Τι όμορφες ιστορίες κι εγω τρελένομαι για τέτοια και μπορώ να κάθομαι με τις ώρες και ν΄ακούω.Φιλιά!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι κουβέντες των μεγάλων πάντα είναι ενδιαφέρουσες!
ΔιαγραφήΕχουν τόσα να μας διδάξουν!
Φιλιά θαλασσινά για καλό ΣΒΚ!
ωραιες αναμνησεις!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήεμαθα οτι το χταποδι ειναι τρελο κ τρωγεται με τον εαυτο του χαχα
καλο σ/κ
Τρελό από πείνα!χα!χα!
ΔιαγραφήΕμείς τρωγόμαστε αναμεταξύ μας πιο πολιτισμένοι:))
Καλό ΣΒΚ να'χεις με φιλιά θαλασσινά!
πες το ψεμματα...τρωγομαστε με τα ρουχα μας,με τους γυρω μας με ολους!
Διαγραφήκαλο σ/κ κ σε'σενα
Obrigado a minha namorada
ΑπάντησηΔιαγραφήVocê também tem uma esperança maravilhosa SVK
frutos do mar com beijos da Grécia!
Τι ωραία βουτιά στην νοσταλγία!ασε που εμαθα κι εγώ πώς το χταπόδι τρωγεται με τά πλοκάμια του!ευχαριστουμε!καλό Σαββατοκύριακο φιλάκια με αγάπη
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ ένα ξέρω: καλύτερα να σε "βιζακώσει" χταπόδι παρά γκόμενα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕσύ μου φαίνεται ότι έχεις "γκομενοδιάχτη"!
ΔιαγραφήΔυστυχώς φίλη μου, παρόλο που η ιστορία σου είναι όμορφη και πολύ διασκεδαστική, όπως όλες οι ιστορίες του παρελθόντος και δη όταν έχουν μέσα τους θάλασσα, δεν έχει ηθικό δίδαγμα αφού δεν μπορούμε να φάμε κι εμείς τα πόδια μας τώρα που υπάρχει κρίση, άλλωστε έχουμε μόνο δύο και χωρίς την ιδιότητα να ξαναμεγαλώνουν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για τον μπαμπά σου να τον χαίρεσαι και να του δείχνεις τις ιστορίες που γράφεις για εκείνον. Πρέπει να ξέρει πως έχει ιδιαίτερη θέση στην καρδιά σου και την ζωή σου.
Εγώ τον έχω χάσει εδώ και 12 χρόνια και το κενό της απουσίας του ποτέ δεν θα αναπληρωθεί.
Να είσαι καλά και να περνάς καλά και αν έχεις χρόνο πέρνα και από το δικό μου blog,όπου βρίσκεται σε εξέλιξη ένα παιχνίδι λέξεων στο οποίο αν λάβεις μέρος θα μου δώσεις πολύ μεγάλη χαρά .
Φιλιά πολλά και πάντα εύχομαι
ουζάκια, χταποδάκια, αστακουδάκια, γαριδούλες και άλλα τέτοια.
Να σε καλορορίσω στο χώρο μου και να σου ευχηθώ αν το nickname είναι και τ'ονομά σου για προχτές!
ΔιαγραφήΣ'ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια!
Ολες οι κόρες πιστεύω έχουν πρότυπο αντρικό τον πατέρα τους,και ένα παρόμοιο ψάχνουν για σύντροφο.
Η δική μας η σχέση είναι κάπως περίεργη.
Ισως κάποτε να του δείξω τις αναρτήσεις..
Θα περάσω απ'το μπλόγκ σου ακούγεται ενδιαφέρον ο διαγωνισμός σου!
Φιλιά θαλασσινά για καλή εβδομάδα!
Το blog μου είναι: www.texnistories.blogspot.com
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ όμορφες οι ιστορίες που γεννούν οι αναμνήσεις! Συμφωνώ με την Flora Gia σχετικά με το να δείχνεις στον πατέρα σου τις αναρτήσεις όπου τον αναφέρεις. Αλλά επίσης συμφωνώ μαζί της ότι είναι κρίμα που δεν μπορούμε "τώρα με την κρίση να φάμε τα πόδια μας."
ΑπάντησηΔιαγραφήΑς φάμε τουλάχιστον τα πόδια εκείνων που δημιούργησαν την κρίση τουλάχιστον!
Αυτοί κοντεύουν να μας φάνε ολόκληρους όχι μόνο τα πόδια μας!
ΔιαγραφήΕμείς να δούμε πως θ'απαλαγούμε απο δαύτους!
Βρες καμιά λύση που'χεις τόσο κοφτερές ιδέες γιατί τον χειμώνα βλέπω να τρωγόμαστε αναμεταξύ μας για να επιβιώσουμε!
Λες να συγκινηθεί ο πατέρας??
Δεν νομίζω είναι σκληρό καρύδι:))
Τα θαλασσινά μου!
Σα φάντασμα είναι το έρμο, αν και τρίποδο το μεζεδάκι του το τιμήσατε βλεπω,η είναι στην κατάψυξη να σιτέψει για να το χτυπήσουμε παρέα;;;;εεεεε
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν θα το πιστέψεις το εντόπισα στη Μύκονο να
Διαγραφήαερίζεται"" μας περιμένει, ετοιμάσου:))
Από τον πατέρα σου πρέπει να πήρε ιδέες η κυβέρνηση και μας κόβει ένα,ένα τα προνόμια και δικαιώματα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣαν τα πλοκάμια του χταποδιού ένα πράμα.
Χα!Χα!
Τα ίδια μυαλά έχουν λες??
ΔιαγραφήΤώρα βάλθηκαν να μας φάνε και το κεφάλι απ'το φθινόπωρο θα ξεκινήσουν τις γκυλοτίνες:))
Φιλιά θαλασσινά!
Wraio blog..kalws se vrika!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλώς ήρθες στ'armenaki!
ΔιαγραφήΑυτή η ανάρτηση μου'φερε "νέο αίμα"
Να περνας ομορφα γλυκια μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή συνεχεια καλοκαιριού
και την επόμενη με ολόκληρο το
χταποδάκι! Κακάσχημο είναι έτσι :P
Φιλιά πολλάααα
Που χάθηκες εσύ κοπελιά??
ΔιαγραφήΝα'σαι καλά!
Ελπίζω να μην έχουν φάει τα περισσότερα χταπόδια τα ποδάρια τους μ'αυτήν την κρίση:))
Εχει χτυπηθεί και σβουριχτεί γιαυτό έχει τα μαύρα του τα χάλια!
Θαλασσινά και απο'μενα!
ΟΜΟΡΦΗ ΑΝΡΤΗΣΗ!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλώς ήρθες στο χώρο μου!
ΔιαγραφήΣ'ευχαριστώ!