1η Μαϊού και πάλι..!!!

Ο Μάιος μας έφτασε εμπρός βήμα ταχύ
να τον προϋπαντήσουμε παιδιά στην εξοχή ....
έλεγε ένα παιδικό τραγουδάκι τότε
και τρέχαμε στη φύση που οργίαζε η βλάστηση παντού.

Το χαμομήλι στα χωράφια χαλί στα πόδια μας οι παπαρούνες οι μαργαρίτες ατέλειωτα παιχνίδια πάνω τους δεν χόρταινε το μάτι και η μύτη τ'ανθισμένα αγριολούλουδα.
Στι μέρες μας για ν'αντικρίσεις τέτοια χωράφια πρέπει απομακρυνθείς στα βουνά και στα λαγκάδια και σε αρκετά απ'αυτά αντί για αγριολούλουδα φωτοβολταϊκά πια συναντάς και απογοητεύεσαι.
Γνήσιο παιδί της γης δεν θα μπορούσα να ζήσω σε διαμέρισμα ανάμεσα στα τσιμέντα.

Λίγα τετραγωνικά με λεμονόδεντρα και οπωροφόρα είναι αρκετά για να νιώθω στο στοιχείο μου.

Όταν δεν έχω τη δυνατότητα να βγώ στις εξοχές ανοίγω την πόρτα και με ζαλίζουν τ'αρώματα των ανθισμένων δέντρων, ξεχνιέμαι χαζεύοντας τις μέλισσες που ρουφούν λαίμαργα τους χυμούς τους.

Και κάθε 1η Μαγιά βγαίνω στον κήπο και φτιάχνω το μαγιάτικο στεφάνι με λουλούδια απ'το κήπο μου.

Φέτος όμως ο συμβίος μου βιάστηκε να καθαρίσει τον κήπο και δεν μ'αφησε λουλούδι για λουλούδι.

Για 'κείνον μόνο τα δέντρα είναι χρήσιμα που μας δίνουν καρπούς τα υπόλοιπα αποτελούν μπελά,αν πρόκειται κιόλας να τα περιποιηθεί.

Έτσι σήμερα δεν έψαξα   το μαγιόξιλο αυτό έχουν φροντίσει οι κυβερνώντες να το'χουμε διαρκώς μπροστά μας...
Βρήκα μόνο τ'ανθη της αγγελικούλας για το πατροπαράδοτο στεφάνι της Πρωτομαγιάς!
Δεν κολλάμε όμως σε λεπτομέρειες μ'οτι έχουμε μπορούμε φτιάξουμε!

Συνήθως μια τέτοια μέρα είμαι ευδιάθετη σήμερα δεν ξέρω γιατί μου βγαίνει μια μελαγχολία φταίει η φωτό μάλλον γιατί....

Όταν ήμουνα μικρούλα ήμουνα και νοστιμούλα τώρα που μεγάλωσα αστο διάολο χάλασα!!

Και του χρόνου καλύτερα εύχομαι για όλους μας!