Όπως έχω γράψει ο πατέρας δύτης επαγγελματίας στα νιάτα του ήταν και η αιτία ν'αγαπήσω και να λατρέψω μαζί του τη θάλασσα.
Διατηρούσε ένα καΐκι 12 μέτρων για τη δουλειά του, πάνω στο οποίο είχε ένα κομπρεσέρ όπου του'δινε την δυνατότητα να προσαρμόζει τα μπλόκια στα λιμάνια που δούλευε.
Όταν δεν είχε δουλειά τις περισσότερες φορές μας έπαιρνε με τη Φούλη (κολαούζους)να τον βοηθούμε στο ψάρεμα.
Εκεί γνώρισα τ'απέραντο γαλάζιο γεύτηκα τις αλμυρές και ιδιαίτερες γεύσεις της θάλασσας.
Είχαμε μάθει να λύνουμε τους κάβους, να κρατάμε το σκαρί στη ρώτα που μας έδειχνε με το τιμόνι.
Όταν έβρισκε το μέρος με το βυθόμετρο που θα'πεφτε μας έκανε νόημα φουντάραμε την άγκυρα δέναμε και ερχόταν εκείνος να ελέγξει αν είχε πιάσει το σίδερο πριν βουτήξει.
Έπεφτε για ψάρεμα και η δική μας δουλειά ήταν να προσέχουμε τα λάστιχα που του μετέφεραν τον αέρα να μην κάνουν βερίνες(στρίψουν) και του κόψουν την παροχή.
11-12χρονα κορίτσια είχαμε συνειδητοποιήσει πόσο σημαντική ήταν η θέση μας αυτή, για την ασφάλεια του πατέρα.
Ξέραμε τα παραγγέλματα στα μαρκούτσια, ένα τράβηγμα στο λάστιχο ήταν να μολάρουμε για να κατέβει πιο κάτω, με 2 θα'πρεπε να μαζέψουμε γιατί ήταν λάσκα και τον εμπόδιζαν.
Θα'πρεπε να τα νετάρουμε συνέχεια και να κρατάμε τα μπόσικα σε μια σωστή απόσταση ώστε να μπορεί να κινείται άνετα.
Οση ώρα ήταν κάτω απ'το νερό δεν χωρούσαν παιχνίδια και χαζέματα, τα μάτια μας 14και των δύο στα λάστιχα στο σίδερο να μην ξεσύρει και φύγουμε απ'τα σημάδια μας.
Θα'πρεπε να'χαμε και το βαρόμετρο το νού μας να βάλουμε το καΐκι μπροστά σε περίπτωση που η πίεση έπεφταν κάτω από το όριο.
Πολλές φορές όταν αργούσε ν'ανέβει ήμουν έντρομη πάνω απ'τις
μπουρμπουλήθρες μη τυχόν από λάθος χειρισμό δικό μου συμβεί το μυραίο, ο φόβος και η ευθύνη μας δεν άφηνε περιθώρια για λάθη.
Όταν βλέπαμε τη μαύρη σιλουέτα του πατέρα να ξεχωρίζει στα νερά μια ανακούφιση νιώθαμε και οι 2.Προσπαθούσαμε να διακρίνουμε τα ψάρια που έφερνε μαζί του.
Με τους θησαυρούς της, τα δώρα μας ήταν τα όστρακα που έβγαζε και τρέχαμε να τα γευτούμε φρέσκα με λεμόνια που πάντα είχαμε μαζί μας. Και όταν πατούσε το κατάστρωμα ρίχναμε καμιά βουτιά και'μεις να δροσιστούμε και να χαρούμε τα νερά της ξένοιαστες.
Μια απ'τις πολλές φορές που τον συνοδεύαμε έβγαλε ένα ροφό 28κιλά, το ίδιο βάρος πρέπει να'χε με μας!
Τον κοιτούσαμε από μακριά αλλά μια δυσοσμία μας απομάκρυνε ακόμα περισσότερο.
Οταν το'παμε του πατέρα μας αποδοκίμασε και μας είπε να ψάξουμε μην είχαμε αφήσει κανένα ψάρι απ'την προηγούμενη φορά και είχε βρομίσει.
Ξεσηκώσαμε το μισό σκαρί αλλά η δυσωδία επέμενε!
Τότε μας είπε ο πατέρας ότι το ψάρι δεν τον κούρασε καθόλου ήταν κάτω σχεδόν σαν ακούνητο δεν έκανε και ιδιαίτερες προσπάθειες για να κρυφτεί όταν τον είδε αλλά αυτό δεν δικαιολογούσε την άσχημη μυρωδιά που έβγαζε.
Τέλος, άνοιξε το στόμα του και πράγματι η μπόχα έβγαινε απο'κει.Έβαλε το χέρι του μέχρι μέσα στο στόμα και έβγαλε ένα μεγάλο χταπόδι σε αποσύνθεση.
Το ψάρι είχε φάει το μεγάλο χταπόδι και καθώς δεν το'χε
καταπιεί είχε δυσφορία που τον εμπόδιζε να κινηθεί !
Του άνοιξε με προσοχή την κοιλιά τον έδεσε στα ρέλια του σκάφους δίπλα στην καρίνα και σ'ολο το ταξίδι τον σέρναμε να μπαίνει και να τον ξεπλένει το κύμα. Στην μπούκα του λιμανιού τον ανέβασε στην κουβέρτα τον είχε κάνει η θάλασσα της ώρας ώστε να τον πουλήσει χωρίς πρόβλημα.
Αξέχαστες θαλασσινές εμπειρίες.
Εκεί γνώρισα τ'απέραντο γαλάζιο γεύτηκα τις αλμυρές και ιδιαίτερες γεύσεις της θάλασσας.
Είχαμε μάθει να λύνουμε τους κάβους, να κρατάμε το σκαρί στη ρώτα που μας έδειχνε με το τιμόνι.
Όταν έβρισκε το μέρος με το βυθόμετρο που θα'πεφτε μας έκανε νόημα φουντάραμε την άγκυρα δέναμε και ερχόταν εκείνος να ελέγξει αν είχε πιάσει το σίδερο πριν βουτήξει.
Έπεφτε για ψάρεμα και η δική μας δουλειά ήταν να προσέχουμε τα λάστιχα που του μετέφεραν τον αέρα να μην κάνουν βερίνες(στρίψουν) και του κόψουν την παροχή.
11-12χρονα κορίτσια είχαμε συνειδητοποιήσει πόσο σημαντική ήταν η θέση μας αυτή, για την ασφάλεια του πατέρα.
Ξέραμε τα παραγγέλματα στα μαρκούτσια, ένα τράβηγμα στο λάστιχο ήταν να μολάρουμε για να κατέβει πιο κάτω, με 2 θα'πρεπε να μαζέψουμε γιατί ήταν λάσκα και τον εμπόδιζαν.
Θα'πρεπε να τα νετάρουμε συνέχεια και να κρατάμε τα μπόσικα σε μια σωστή απόσταση ώστε να μπορεί να κινείται άνετα.
Οση ώρα ήταν κάτω απ'το νερό δεν χωρούσαν παιχνίδια και χαζέματα, τα μάτια μας 14και των δύο στα λάστιχα στο σίδερο να μην ξεσύρει και φύγουμε απ'τα σημάδια μας.
Θα'πρεπε να'χαμε και το βαρόμετρο το νού μας να βάλουμε το καΐκι μπροστά σε περίπτωση που η πίεση έπεφταν κάτω από το όριο.
Ο πατέρας στο καΐκι ζυγίζει ένα ροφό του γάλακτος.! |
μπουρμπουλήθρες μη τυχόν από λάθος χειρισμό δικό μου συμβεί το μυραίο, ο φόβος και η ευθύνη μας δεν άφηνε περιθώρια για λάθη.
Όταν βλέπαμε τη μαύρη σιλουέτα του πατέρα να ξεχωρίζει στα νερά μια ανακούφιση νιώθαμε και οι 2.Προσπαθούσαμε να διακρίνουμε τα ψάρια που έφερνε μαζί του.
Με τους θησαυρούς της, τα δώρα μας ήταν τα όστρακα που έβγαζε και τρέχαμε να τα γευτούμε φρέσκα με λεμόνια που πάντα είχαμε μαζί μας. Και όταν πατούσε το κατάστρωμα ρίχναμε καμιά βουτιά και'μεις να δροσιστούμε και να χαρούμε τα νερά της ξένοιαστες.
Παλιότερα μ'ενα ροφό και θέα τη πλατεία! |
Τον κοιτούσαμε από μακριά αλλά μια δυσοσμία μας απομάκρυνε ακόμα περισσότερο.
Οταν το'παμε του πατέρα μας αποδοκίμασε και μας είπε να ψάξουμε μην είχαμε αφήσει κανένα ψάρι απ'την προηγούμενη φορά και είχε βρομίσει.
Ξεσηκώσαμε το μισό σκαρί αλλά η δυσωδία επέμενε!
Τότε μας είπε ο πατέρας ότι το ψάρι δεν τον κούρασε καθόλου ήταν κάτω σχεδόν σαν ακούνητο δεν έκανε και ιδιαίτερες προσπάθειες για να κρυφτεί όταν τον είδε αλλά αυτό δεν δικαιολογούσε την άσχημη μυρωδιά που έβγαζε.
Τέλος, άνοιξε το στόμα του και πράγματι η μπόχα έβγαινε απο'κει.Έβαλε το χέρι του μέχρι μέσα στο στόμα και έβγαλε ένα μεγάλο χταπόδι σε αποσύνθεση.
Το ψάρι είχε φάει το μεγάλο χταπόδι και καθώς δεν το'χε
καταπιεί είχε δυσφορία που τον εμπόδιζε να κινηθεί !
Του άνοιξε με προσοχή την κοιλιά τον έδεσε στα ρέλια του σκάφους δίπλα στην καρίνα και σ'ολο το ταξίδι τον σέρναμε να μπαίνει και να τον ξεπλένει το κύμα. Στην μπούκα του λιμανιού τον ανέβασε στην κουβέρτα τον είχε κάνει η θάλασσα της ώρας ώστε να τον πουλήσει χωρίς πρόβλημα.
Αξέχαστες θαλασσινές εμπειρίες.
ωραίες θύμησες....παλιες καλές εποχές.....ευχομαι ναστε καλά να τις θυμάστε...αλλά και γιατί όχι να τις ζείτε......καπετάνισσα η φούλη..?..
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαπετάνισσες πραγματικές, τι να λέμε τώρα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜ'αρέσουν αυτές οι θαλασσινές διηγήσεις σου φιλενάδα...
Zoyzoy γοργόνα Θαλασσένια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπέροχη αυτή η ιστορία. Ειλικρινά σου λέω ότι μόνο και μόνο στη σκέψη ότι δυο κοριτσάκια είχαν στα χέρια τους τη ζωή του μπαμπά τους, έστω και για λίγο, με έκανε να θαυμάσω αυτόν τον άνθρωπο για τον τρόπο που σας μεγάλωσε.
Επίσης τρελαίνομαι για ναυτικές ορολογίες γιατί ψάχνω μετά να βρω τις ρίζες τους.
Η ιδέα σου να γράψεις αναμνήσεις εδώ μου αρέσει ιδιαίτερα γιατί ίσως κι εγώ γνωρίσω έναν άγνωστο σε μένα κόσμο.
αυτα ειναι!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήπολυ ομορφη διηγηση!!!!!!!
Που τις βρήκες καλέ τις φώτο,τι μου θύμησες τώρα...α μαρι σκατούλα...
ΑπάντησηΔιαγραφήθα στην κάνω αναμετάδοση την ανάρτηση
Ειναι επιτακτικη αναγκη να γυρνας και να κοιτας πισω, εκει που ξεκινησες, στις ριζες σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤοτε μονο βλεπεις αν πηγαινεις ισια, ή αν ο αγωνας της ζωης σου 'κλεψε ενα καρτινι στην πυξιδα.
Καλα να εισαι να θυμασαι. Τοτε ξερεις οτι ζεις.
❤ homemade❤
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαπετάνισσα δεν λες τίποτα από'κουνια που λένε!
Καλές εποχές όχι και τόσο ξένοιαστες αλλά εντελώς αθώα χρόνια.
Να'σαι καλά καλό βράδυ!
❤ kariatida62 ❤
ΑπάντησηΔιαγραφήΘαλασσινές γεμάτες αλμύρα και περιπέτεια!
Από μικρές στα δύσκολα:))
Καλό βράδυ με φιλιά θαλασσινά!
Πολύ χαίρομαι με τις εμπειρίες των παιδικών/εφηβικών χρόνων, που μένουν ανεξίτηλα χαραγμένες στη μνήμη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜας συνοδεύουν σε όλη μας την ζωή!
Ευχαριστώ που τις μοιράζεσαι μαζί μας!!!
Καλό βράδυ!
❤ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ❤
ΑπάντησηΔιαγραφήΠραγματικά τώρα που μεγάλωσα σκέφτομαι ίσως ήταν πολύ ριψοκίνδυνος ο πατέρας να εμπιστεύεται σε δυο μικρά κορίτσια τη ζωή του!
Σίγουρα αυτές οι περιπέτειες μας ωρίμασαν πολύ πιο γρήγορα.
Γράφω με ναυτική ορολογία για να εγκλιματιστείτε περισσότερο!
Χαίρομαι που σ'αρέσει.
Το κακό μ'εμένα είναι ότι δεν μπορώ να γράψω φανταστικέ ιστορίες παρά να περιγράψω τα βιώματά μου!
❤ skouliki ❤
ΑπάντησηΔιαγραφήΑς το ρίξουμε στις αναμνήσεις να σκεφτόμαστε τουλάχιστον αυτά που μας περιμένουν!
Καλό σου βράδυ!
❤ ΦΟΥΛΗ ❤
ΑπάντησηΔιαγραφήΤις έβγαλα απ'το χρονοντούλαπο!
Μόνο τις δικές μας δεν έβαλα!
Κανόνισε να αλλάξεις τα φώτα στην ανάρτηση:))
❤ kaliakouda ❤
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο να διαγράφεις το παρελθόν και τα βιώματά σου πιστεύω ότι αρνείσαι ένα κομμάτι σου.Δεν αποδέχεσαι τον εαυτό σου.
Και αυτά είναι ωραία κομμάτια ίσα που πρέπει να τα μοιράζομαι μ'ολους.
Σ'ευχαριστώ να'σαι καλά και'συ!
❤ katevaseta❤
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε ξαφνιάζεις ξέρεις και τα "Γιάννενα"??
Μακάρι να'χαμε την δυνατότητα να τρώγαμε έξω που τέτοια τύχη:))
Θαλασσινά από μένα με μπόλικα μποφόρ:))
❤ ΔΥΣΠΙΣΤΟΣ❤
ΑπάντησηΔιαγραφήΞεχνιούνται τέτοιες εμπειρίες.
Εγώ χαίρομαι που τις αποδέχεστε ευχάριστα!
Καλό βράδυ να'σαι καλά!
ΖΟΥΖΟΥ ΜΟΥ ΜΕ ΣΥΝΕΠΗΡΕ Η ΑΦΗΓΗΣΗ ΣΟΥ!!!!!!!ΒΡΕ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΡΑΨΟΥΜΕ ΒΙΒΛΙΟ..ΕΣΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΑ ΜΠΑΜΠΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΕΓΩ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΗ ΜΠΑΜΠΑ ΜΟΥ..ΜΕΓΑΛΗ ΑΓΑΠΗ Η ΘΑΛΑΣΣΑ...ΜΕ ΞΥΠΝΑΓΑΝΕ ΜΑΥΡΑ ΧΑΡΑΜΑΤΑ ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΑ ΝΑ ΠΑΝΕ ΓΙΑ ΨΑΡΕΜΑ 100 ΧΛΜ. ΜΑΚΡΥΑ..
ΑπάντησηΔιαγραφήΤΑ ΔΙΚΑ ΣΟΥ ΒΙΩΜΑΤΑ ΕΧΟΥΝ ΜΕΓΑΛΗ ΑΞΙΑ...ΝΑ ΜΑΣ ΤΑ ΛΕΣ ΠΙΟ ΤΑΚΤΙΚΑ...ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΠΟΛΥ!!!!!!
ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΩΜΩΔΙΑ ΣΚΕΤΗ!
ΑΣΕ....ΠΟΛΥ ΦΑΣΗ.....
ΦΙΛΑΚΙΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!
Τι όμορφη η ιστορία σου!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣαν παραμύθι ήτανε!
Δύσκολες εποχές κι εκείνες!
.......
Φιλιά πολλά Ζουζού μου
Τα διάβασα στην άλλη καπετάνισσα και σας θαύμασα ακόμα περισσότερο γιατί η ευθύνη, σας τρέχει από παιδιά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγώνας για την επιβίωση από τότε!!!
Φιλιά θαλασσένια με εκτίμηση.
ΤΟ ξερεις ,θαλασσινός δεν ειμαι,αλλά αυτον τον 28κιλο ροφό πολύ τον ζηλεψα!Να υποθεσω οτι ενα τετοιο ψαρι εβγαζε ολόκληρο μηνιατικο;
ΑπάντησηΔιαγραφήτι εμπειρίες και αυτές!
ΑπάντησηΔιαγραφήόμορφα να τις ακούμε να τις διηγείσαι...
μα η ζωή για τους ψαράδες εύκολη δεν ήτανε...
❤ Effie's Sweet Home Designs❤
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλά ο δικός μου πήγαινε για μεροκάματο και μας έπαιρνε ο δικός σου το κέφι του πήγαινε να κάνει και σε τραβούσε και σένα!
Να τις γράψεις τις εμπειρίες σου θα'ναι ωραίες διάβασε και
της ΦΟΥΛΗΣ
την εμπειρία να ξεκαρδιστείς:))
Θαλασσινά και απο'μενα!
❤ D.Angel ❤
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ δύσκολες!Γιατί όμως τώρα μου φαίνονται πολύ πιο δύσκολες και μαύρες??
Φιλιά θαλασσινά για καλό απόγευμα!
❤ Thalassenia❤
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι'συ δεν ήσουν απ'τα ξένοιαστα παιδιά εκείνης της εποχής απ'οτι διάβασα!
Δεν έχω παράπονο μια χαρά ήταν και έτσι!
Καλό απόγευμα με φιλιά θαλασσινά!
❤ VAD ❤
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτην επόμενη ανάρτηση θα ζηλέψεις περισσότερο:))
Οχι!Δεν πιστεύω μηνιάτικο γιατί μην νομίζεις ότι τα μεγάλα ψάρια είχαν από τότε ζήτηση.Κανένα μαγειρείο να το'παιρνε αλλιώς δεν πουλιόταν.
2-3μεροκάματα σίγουρα έπιανε!
❤ ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ ❤
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκόμα και τώρα δεν νομίζω να βελτιώθηκε πολύ!
Η αγωνία και οι κίνδυνοι είναι οι ίδιοι!
Χαίρομαι που σ'αρέσουν!
Φιλιά θαλασσινά!
Πόσο την απόλαυσα την ανάρτηση αρμενάκι μου. Μου θύμισες την τελευταία φορά που πήγα με τον μπαμπά και την βάρκα μας για ψάρεμα (απλό με μπετονιά μη φανταστείς τα επαγγελματικά τα δικά σας) εκει στην μπούκα του Γαλιάτσου (Νάουσα,Π.)....κι ήταν ελάχιστος καιρός πριν τον χάσω. Φιλιά πολλά (και στην Φούλη την αγριόγατα)
ΑπάντησηΔιαγραφή❤ Ginger ❤
ΑπάντησηΔιαγραφήΤελικά αυτή η θάλασσα πόσες με πόσες αναμνήσεις μας φέρνει απ'τ'αγαπημένα μας πρόσωπα!
Φιλιά θαλασσινά !!
πολύ ωραία ζουζου. σχεδόν τέλια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι πολύ όμορφο να θυμάσαι κάτι τέτοιες στιγμές και να τις μοιράζεσαι μαζί μας!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά πολλά πολλά γλυκιά μου!!!!
Εμείς οι βουνίσοι είμαστε πιο μάγκες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠιάνουμε τους ροφούς με ελεύθερη κατάδυση και χωρίς γυναικόπαιδα να μας νταντεύουν...
❤ alex ❤
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρομαι που σ'αρέσουν οι ιστορίες μου!
❤ stavroulazerva ❤
ΑπάντησηΔιαγραφήΠιστεύω είναι ενδιαφέρον γιατί διαφέρουν απ'των περισσοτέρων τα βιώματα!
Καλό ΣΒΚ με φιλιά θαλασσινά!
❤ Ασκαρδαμυκτί❤
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλα ρε Ασκάρ ξεβραχώνεται ροφούς μ'ελεύθερη κατάδυση??
Στα όρη τ'αγρια βουνά κάνετε εξάσκηση:))
Πάντα όμορφες θαλασσινές αποδράσεις να έχεις :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΥγ για το σχόλιο, επειδή δε θα απαντήσω ξεχωριστά σε όλα, όσον μ'αφορά δεν έχω παιδιά και προφανώς θα επιλέξω να μη φέρω παιδιά σε αυτή τη χώρα. Θα γίνουν δυστυχισμένα και δε θα το ήθελα. Αν έχεις να προτείνει κάποιος λύση σε αυτό το γόρδιο δεσμό παράνοιας, είμαι πρόθυμη να ακολουθήσω. Το πληκτρολόγιο είναι χόμπι, μοίρασμα και όχι αγώνας. Καλή δύναμη!
Μ' έριξε στην αμμουδιά σου το κύμα, με το όνομα Φούλη. Βέβαια σε παρακολουθώ πολύ καιρό, ερχόμενη εδώ απο τον Χριστόφορο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου άρεσε η διήγηση της ανάμνησης σου, έγραψα στη Φούλη, μου θύμησε Καββαδία, με τους ναυτικούς όρους.
Μικρά παιδιά ψηθήκατε με την αρμύρα, την δουλειά, στοιχεία που σας διαμόρφωσαν σ' αυτά τα αξιόλογα άτομα που γνωρίσαμε μέσα απο αυτές τις γειτονιές.
Ένα κυματάκι σε μια γλυκιά ιστορία!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑμέ, τι νόμιζες;
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα ξερες πόσες φορές τους καμακώνουμε, βραχώνουν, και πάμε την άλλη μέρα να τους ξεβραχώσουμε...
❤ roadartist ❤
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή μου πιστεύω να κατάλαβες ότι το σχόλιό μου αναφερόταν στην παραπάνω συζήτηση που γινόταν και όχι σ'εσένα προσωπικά.
Και'γω αυτή την γνώμη έχω για τη δικτυακή μας επαφή αλλά οι περισσότεροι πιστεύουν ότι αγωνίζονται με το να γράφουν 2-3άρθρα ενάντια στο υπάρχον καθεστώς και καθάρισαν.
Ας ελπίσουμε ότι θα μπορούμε να εκφέρουμε όπως πάντα την γνώμη μας ελεύθερα χωρίς να δίνουμε λογαριασμό σε κανένα.
Τα θαλασσινά μου φιλιά για καλό ΣΒΚ!
❤ marimar ❤
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλώς ήρθες στ'αρμενάκι!
Και που να σε στείλω να διαβάσεις να συγκινηθείς και
ποιητικά με ναυτικές ορολογίες του Καββαδία.
Πάντως σ'ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια!
Η αλήθεια είναι ότι η θάλασσα για μένα έχει σημαντική θέση στη ζωή μου κάτι σαν τον ήλιο!
Δεν εχεις μπλόγκ δεν βρήκα στο προφίλ σου ?
Καλό ΣΒΚ με φιλιά θαλασσινά!
❤ habilis ❤
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρομαι που τη βλέπεις γλυκιά!
Καλώς ήρθες!
❤ Ασκαρδαμυκτί❤
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι δεν σκάνε??
Κάτι τέτοιο έκανε και ο μπαμπάς πήγαινε
στη Φούλη και διάβασε το δική της εμπειρία να δεις κόλπα:))
Μόλις γύρισα από το άδειο Σύνταγμα. Δεν ξέρω ειλικρινά πόση αποχαύνωση και αποβλάκωση έχει πλακώσει αυτό το λαό. Αύριο ελπίζω να είμαστε περισσότεροι, αν ψηφιστεί και το νέο μνημόνιο, δεν βλέπω λόγο να μιλάμε για αντίσταση, διαμαρτυρία, θα είμαστε οριστικά ηττημένοι. Δε φταίνε μόνο οι πολιτικοί, φταίνε και οι πολίτες. Τώρα κάποιοι δηλώνουν παραίτηση (δε μπορούν άραγε να πούνε ΕΝΑ ΟΧΙ;) γιατί "δεν προλαβαίνουν να διαβάσουν το μνημόνιο", οι νέοι μέσα σε λίγες ώρες θα διαβάσουν τι ακριβώς υπογράφουν; Στην ίδια πλευρά είμαστε. Φιλιά πολλά.
ΑπάντησηΔιαγραφή❤ Roadartist❤
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ τελευταία μας ελπίδα είναι η σημερινή διαμαρτυρία ας ελπίσουμε ότι θα'ναι δυναμική!
Φιλιά αγωνιστικά!
❤ katevaseta❤
ΑπάντησηΔιαγραφήΦαίνεται έχεις να κατέβεις χρόνια στο νησί!
Έχει κλείσει το φωτογραφίο εδώ και χρόνια!
Αυτή την εποχή διατηρούνται μόνο τα μαγαζιά που οι επιχειρηματίες τους έχουν ισχυρό πρόσωπο στο νησί καμιά 20αριά όλοι κι όλοι!
Ενθουσιάζομαι όταν μας διηγείσαι θαλασσινές ιστορίες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι ναυτικοί και οι "ψαρικοί" όροι, οι άγνωστοι σε μένα, με συναρπάζουν!
Πολλά φιλάκια
❤ magda ❤
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρομαι που αρέσουν οι "ναυτικές" ιστορίες μου!
Να'σαι καλά φιλιά θαλασσινά!