Φεγγάρι μου...χλωμό.!!

Για την πρόσφατη Πανσέληνο του Μαΐου μας πολλά γράφτηκαν ωστόσο κατόρθωσε να σημαδέψει για τα καλά το πολιτικό σκηνικό της χώρα μας.
Εκείνη την μέρα το πορφυρό φεγγάρι πρόσταξε τους ανέμους να μαζέψουν τα φτερά τους για να βασιλέψει παντού η συντέλεια της γαλήνης για να μπορέσει να συνταιριάξει τον παλμό τους με την καρδιές των ανθρώπων και τη καρδιά του σκοταδιού.

Το είδα να ξεπροβάλει στην αγκαλιά της νύχτας ανάμεσα απ'τα καΐκια, ψαρόβαρκες από άρμενα με σωρούς από κουρελιασμένα δίχτυα. Φώτιζε τις ανασηκωμένες πρύμνες κόκκινες,μπλε πράσινες κυράδες,άρχοντες και Αγίους γραμμένα και κατασκευασμένα από επίδοξα χέρια.

Αναδυόταν απ'το πέλαγος από ανασαιμιές ασάλευτου νερού και οσμές αλμυρές νοτισμένου σκαριού με τον ιδρώτα των ψαράδων.

Τ'ολόγιομο φεγγάρι φώτιζε με τις ψυχρές αχτίδες του τη νεκρή θάλασσα τ'ασάλευτα σκαριά την πυρωμένη προβλήτα.
Και αυτή βουβή είχε απορροφήσει όλους τους στεναγμούς και τις βλαστήμιες των εργατών της.

Αγάλι -αγάλι ανέβαινε φιλώντας τη παχιά νύχτα ανάμεσα από κατάρτια σημαιοστόλιστα από σκουριασμένα άλπουρα που διάβρωσε ο σορόκος με τον μόχθο του εργάτη.

Τα ρέλια τα κατάρτια αντιφέγγιζαν στη λάμψη του ολόγιομου φεγγαριού.
Λούζοντας με το φως του όλα τα πλεούμενα που άστραφταν σαν αρχόντισσες πλουμιστές με ξεχωριστά στολίδια.

Η νύχτα παίρνει την λαμπρότητά της Πανσελήνου όλα τα βλέμματα και τ'αυτιά μένουν κολλημένα στ' αποτελέσματα των εκλογών.

Και αυτή με τη σειρά της έδωσε ένα θολό πολιτικό σκηνικό.
Καλά ξεμπερδέματα να'χουμε!!