Ξενάγηση στην Απάνω Μεριά !!

Μ ια εξαιρετική διαδρομή πεζοπορίας ήταν η χτεσινή μας.Ξεκινήσαμε απ'τον Κάμπο στη Βόρια πλευρά του νησιού .Προχωρήσαμε στις Παναυλιές όπου βρίσκονται απομεινάρια από παλιό Λατομείο.

Μπροστά μας τα 3 λαγκόνια που θα γνωρίσουμε. Η διαδρομή μας θα καταλήξει μέχρι την μύτη που ασπρίζει τα περίφημα Γράμματα.

Κατεβαίνουμε μια βαθειά χαράδρα, ήταν ο κατηφορικός δρόμος που έσερναν τα κάρα με το βαρύ φορτίο των μαρμάρων οι προγόνοι μας μέχρι την παραλία.

Μια εντελώς άγρια ομορφιά.Βουνά όπως εμείς τα γνωρίζουμε ξερά άγονα μόνο βότανα ευδοκιμούν με την μοναδικό άρωμά τους και τ'απέραντο γαλάζιο
Τα πνευμόνια μας ανανεώνονται με την μυρωδιά του θυμαριού και του φασκόμηλου που ευωδιάζουν στο πέρασμά μας.

Συναντάμε τα ερείπια του Αγ.Φωκά ιερό του προστάτη των ναυτικών των βυζαντινών χρόνων.
Οπου έχει πάρει και τ'ονομά του το ακροτήριο των Γραμμάτων.

Το έδαφος εδώ εντελώς πετρώδες δικαιολογεί
την ύπαρξη του παλιού λατομείου.

Κατευθυνόμαστε προς τον Διόσμο και συναντάμε μια απ'τις λίγες πηγές του νησιού.
Το λιγοστό νερό που τρέχει ίσα που πρασινίζει ανεπαίσθητα το τοπία με αγριόχορτα.

Η πέτρινη επιγραφή γράφει 1894. Ενα αιώνα και στέκεται και δροσίζει τ'αγρια ίσως πουλιά και ζώα.

Το μονοπάτι που παίρνουμε μας βγάζει στον Μέγα Λάκκο μια παρθένα μικρή παραλία.

Εντύπωση μου κάνουν τα βράχια εδώ.Ενώ λίγο πιο πάνω συναντούσαμε κάτασπρες λείες πέτρες εδώ είναι άγρια μαύρα βράχια.

Στέκονται απειλητικά λες και προστατεύουν την παρθένα παραλία.

 Η ήρεμη  γαλανή θάλασσα αντανακλά μοναδικά τις ζεστές ακτίνες του ήλίου ενώ οι καθαρές και γιαλιστερές αγριοκρεμύδες απ'την χθεσινή βροχή τις ρουφούν άπληστα και αυτές με τις σειρά τους.

Το επόμενο λαγκόνι που συναντάμε, είναι το Μαρμάρι.Εδώ κατέληγαν τα κάρα με τα μάρμαρα που φορτώνονταν σε πλοία.Ακόμα υπάρχουν απομεινάρια.Ενώ διακρίνεται η προβλήτα.
Από τα μάρμαρα αυτού του τόπου  χτίστηκε μισή Ερμούπολη

Φτάνοντας στην παραλία μια δυσάρεστη μυρωδιά μας δυσανασχετεί.Πιο κάτω μια αγελάδα κείτεται στην άμμο άψυχη.

Κάποιο πλοίο που μετέφερε ζώα θέλησε ν'απαλαχτεί από τ'ατυχα του κοπαδιού.Τα πέταξε στη θάλασσα και κατέληξαν σ'αυτές τις απρόσιτες παραλίες. Τελικά πόσο ανεύθυνοι και απαίσιοι άνθρωποι υπάρχουν??

Μέσα στα γυμνά βουνά μια λωρίδα πράσινη ομορφαίνει το τοπίο.Είναι το κτήμα του 'Αμερικάνου.' Ο αημνηστος John H.G. Pierson αμερικάνος φιλέλληνας τη δεκαετία του '60 θέλησε να μετοικίσει στην Ελλάδα.Οταν ήρθε στο νησί μαγεύτηκε αγόρασε 1000 στρέμματα σ'αυτήν την περιοχή και θέλησε ν'αποδείξει στους Συριανούς ότι αυτό ο ξερότοπος μπορεί να πρασινίσει.

Φύτεψε πεύκα και διασκορπισμένα αλμυρίκια κοντά στην παραλία θέλοντας να ξανακάνει την τοποθεσία τόσο πράσινη όσο την περιέγραψε ο Όμηρος στην Ο 403-414,ραψωδία όπου αναφέρεται στο νησί.

Αφήνουμε την παραλία του Αμερικάνου και προχωράμε στην επόμενη τη Γριά Σπηλιά

Οπου έχουμε μια απρόσμενη συνάντηση με 3 πανέμορφα τετράποδα.

Το νερό γάργαρο μας καλεί κοντά του.Εμείς βιαζόματε να περάσουμε και αυτό τ'απάνεμο αραξοβόλι και να βρεθούμε στις αρχαίες επιγραφές.

Σ'αυτό το σημείο συνήθιζαν να απαγκιάζουν τότε τα πλοία, όταν ο καιρός δεν τους επέτρεπε την συνέχεια του ταξιδιού. Εδώ περίμεναν οι ναυτικοί να αλλάξει ο καιρός για να συνεχίσουν το ταξίδι τους.

Συνήθιζαν λοιπόν τις ευχές και τις προσευχές τους αυτές να τις σκαλίζουν στα λεία βράχια της ακτής, περιμένοντας πότε θα τους δοθεί η ευκαιρία να αποπλεύσουν.

Σύμφωνα με τους αρχαιολόγους αυτές χρονολογούνται από την κλασσική αρχαιότητα μέχρι και τον μεσαίωνα.
Είναι κρίμα να μένουν έτσι αφύλακτες και έρμεες σε χέρια ασυνειδήτων, βανδαλίζοντάς τες.

Παίρνουμε μια ανάσα.Αφουγκραζόμαστε την ομορφιά του τοπίου και πέρνουμε το δρόμο του γυρισμού.

Με αυτές τις διαδρομές μου δίνεται η ευκαιρία να γνωρίσω το νησί μου πιθαμή προς πιθαμή.

Παραλίες και τόποι απροσπέλαστοι που μόνο θαλάσσια μπορεί κανείς να επισκεφτεί ειδικά το καλοκαίρι που γίνονται ανάρπαστοι απ'τους επισκέπτες του νησιού.

Ένα πανέμορφο αγριολούλουδο που συνάντησα στην διαδρομή θέλησε να'ναι η τελευταία πινελιά στον πανέμορφο πίνακα που αποκόμισα απ'αυτήν την μοναδική διαδρομή μας.