Κάποια άτομα είναι γεννημένα για να προσφέρουν,σε συνανθρώπους τους.
Πιθανόν να'ναι αυτός ο σκοπός της ζωής του γιατί όλη τους η πορεία κινείται γύρω απ'τα κοινωνικά προσφέροντας χωρίς κανένα αντάλλαγμα. Παρ'ολα αυτά χάνονται πίσω από φορείς,οργανισμούς και επιγραφές "επιφανείς ήρωες"Πάντα βρίσκονται κάποιοι επιτήδειοι που οικιοποιούνται τις ιδέες και τα έργα τους και μένουν στην αφάνεια. Προσφέρουν τα πάντα γιατί μ'αυτό νιώθουν ζωντανοί και τις επευφημίες λυμαίνονται οι "μεγάλοι" που αρέσκονται σε φώτα και δάφνες.
Πιθανόν να'ναι αυτός ο σκοπός της ζωής του γιατί όλη τους η πορεία κινείται γύρω απ'τα κοινωνικά προσφέροντας χωρίς κανένα αντάλλαγμα. Παρ'ολα αυτά χάνονται πίσω από φορείς,οργανισμούς και επιγραφές "επιφανείς ήρωες"Πάντα βρίσκονται κάποιοι επιτήδειοι που οικιοποιούνται τις ιδέες και τα έργα τους και μένουν στην αφάνεια. Προσφέρουν τα πάντα γιατί μ'αυτό νιώθουν ζωντανοί και τις επευφημίες λυμαίνονται οι "μεγάλοι" που αρέσκονται σε φώτα και δάφνες.
Σ'αυτήν την κατηγορία ανήκει η Μαρία εδώ και 25χρόνια είναι εθελόντρια στο Μουσείο Αντιγράφων Κυκλαδικής Τέχνης της πόλης μου.Μικρών ξεναγών", μαθαίνοντας μικρά παιδιά, από 5χρονών με παιχνίδι, την ιστορία του νησιού.Μια σημαντική δουλειά που έγινε θεσμός και τα παιδιά ενθουσίασαν πολλούς επώνυμους και ανώνυμους καλεσμένους στο νησί με την ξενάγηση και τις γνώσεις τους.
Λάτρευε την ιστορία τις τέχνες διάβασε έμαθε την τοπική ιστορία και έγινε μια εξαιρετική ξεναγός στο Μουσείο.Δημιούργησε με την υπεύθυνη του Μουσείου μια ομάδα "
Λάτρευε την ιστορία τις τέχνες διάβασε έμαθε την τοπική ιστορία και έγινε μια εξαιρετική ξεναγός στο Μουσείο.Δημιούργησε με την υπεύθυνη του Μουσείου μια ομάδα "
Τα δύσκολα χρόνια της κρίσης δεν την λύγισαν, με το ίδιο πάθος και περισσότερη αγάπη συνέχισε να μαθαίνει,να παίζει με τα παιδιά και το σημαντικότερο να δημιουργεί,αμισθί .
Φέτος ανάμεσα στις δραστηριότητές της ήταν και η ανακάλυψη ενός παππού 92ετών που γνώριζε την κατασκευή του παραδοσιακού χαρταετού.
Ήταν χαρά του παππού να διδάξει αυτήν την τέχνη, στα παιδιά και ακόμα καλύτερα στους μεγάλους που θα συνέχιζαν την παράδοση.
Φέτος ανάμεσα στις δραστηριότητές της ήταν και η ανακάλυψη ενός παππού 92ετών που γνώριζε την κατασκευή του παραδοσιακού χαρταετού.
Ήταν χαρά του παππού να διδάξει αυτήν την τέχνη, στα παιδιά και ακόμα καλύτερα στους μεγάλους που θα συνέχιζαν την παράδοση.
Έτσι είχαμε την τύχη να γνωρίσουμε τον εξαιρετικό παππού και τις γνώσεις τους που χάνονται σιγά σιγά με το πέρασμα των χρόνων και ξεκινά από πολύ παλιά.
Ο κ.Μάρκος γεννημένος το 1925 έχει την ζωντάνια έφηβου και την διαύγεια μας ,η ακοή του λίγο τον έχει αφήσει αλλά αυτό δεν τον δυσκόλεψε καθόλου,να μας διδάξει.Υπήρξε ο καλύτερος τεχνίτης την εποχή του, θυμάται όλα τα μυστικά της τέχνης του και μας καθοδηγεί άριστα.
Σημαντική η τέχνη του παραδοσιακού στεφανωτού που μας μαθαίνει αλλά ακόμα καλύτερη η εξιστόρηση των αναμνήσεών, του,ζωντανή ιστορία ο Κ.Μάρκος μας ταξιδεύει πίσω στα παιδικά του χρόνια στην κατοχή και στα δύσκολα χρόνια που έζησε.
Σημαντική η τέχνη του παραδοσιακού στεφανωτού που μας μαθαίνει αλλά ακόμα καλύτερη η εξιστόρηση των αναμνήσεών, του,ζωντανή ιστορία ο Κ.Μάρκος μας ταξιδεύει πίσω στα παιδικά του χρόνια στην κατοχή και στα δύσκολα χρόνια που έζησε.
"Στην Ανω-Σύρα έφτιαχναν τον "αετό" οκτάγωνο μεγάλο.Εμείς στο Βροντάδο φτιάχναμε το στεφανωτό, Οι εργασίες για την κατασκευή του χαρταετού ξεκινούσαν κατά τον Σεπτέμβρη εκείνη την εποχή. .Μαζεύαμε θηλυκά καλάμια σε "χασοφεγγαριά". Μετά τα Χριστούγεννα δουλεύαμε συνέχεια για να προλάβουμε τις κατασκευές,Θα'φτιαχνα και 500 κομμάτια,που πουλιοντουσαν όλα και ήθελαν ακόμα περισσότερα Όλος ο ουρανός τότε γέμιζε χαρταετούς ήταν το παιχνίδι των παιδιών και των μεγάλων" Οι πιο πλούσιοι απαιτούσαν ακριβά υλικά,μεγάλους γερούς αετούς και τους πλήρωναν όσο-όσο για να καμαρώνουν τα παιδιά τους.
20δρχ.είχε τότε που μ'αυτά περνούσε μία οικογένεια με 3παιδιά άνετα.
Υπήρχε και η αλητεία που προσπαθούσαν με "αρεμούλες" να κλέψουν τους αϊτούς ή τα στεφανωτά.Βάζοντας πέτρα χαμηλά στην "καλούμα" ή ακόμα και ξυραφάκια,έκοβαν τα στεφανωτά και τα κρατούσαν δικά τους .Ήταν μεγάλη ντροπή για ένα παιδί να χάσει τον στεφανωτό του για να το πάρει πίσω μπορεί να του ζητούσαν οτιδήποτε τα "καλόπαιδα".Μια εβδομάδα διαρκούσε το ανέβασμα άντε 10μέρες. Μετά το Πάσχα ξεκινούσαμε να φτιάχνουμε "ασβούρες"/
Κάποτε θυμάμαι είχε άσχημο καιρό την Καθαρή Δευτέρα όπως φέτος έτσι μου'μειναν απούλητα 500 στεφανωτά που είχα φτιάξει.Τα πακετάρισα και'γω καλά τα'βαλα στην αποθήκη για την επόμενη χρονιά να τα πουλήσω.Πάω να τα πιάσω με χαρά την επόμενη και τι να δω κομμάτια όλα τα στεφανωτά! Είχαν μπει ποντίκια και έκαναν φωλιές τα'χαν ρημάξει όλα! Απο'τότε δεν ξανα'δούλεψα αλευρόκολλα στα στεφανωτά. Μου'γινε μάθημα.."
Αυτές και άλλες πολλές ιστορίες ακούσαμε απ'τα χείλη του και γυρίσαμε νοερά σ'εκείνα τα ωραία μα δύσκολα χρόνια.
20δρχ.είχε τότε που μ'αυτά περνούσε μία οικογένεια με 3παιδιά άνετα.
Υπήρχε και η αλητεία που προσπαθούσαν με "αρεμούλες" να κλέψουν τους αϊτούς ή τα στεφανωτά.Βάζοντας πέτρα χαμηλά στην "καλούμα" ή ακόμα και ξυραφάκια,έκοβαν τα στεφανωτά και τα κρατούσαν δικά τους .Ήταν μεγάλη ντροπή για ένα παιδί να χάσει τον στεφανωτό του για να το πάρει πίσω μπορεί να του ζητούσαν οτιδήποτε τα "καλόπαιδα".Μια εβδομάδα διαρκούσε το ανέβασμα άντε 10μέρες. Μετά το Πάσχα ξεκινούσαμε να φτιάχνουμε "ασβούρες"/
Κάποτε θυμάμαι είχε άσχημο καιρό την Καθαρή Δευτέρα όπως φέτος έτσι μου'μειναν απούλητα 500 στεφανωτά που είχα φτιάξει.Τα πακετάρισα και'γω καλά τα'βαλα στην αποθήκη για την επόμενη χρονιά να τα πουλήσω.Πάω να τα πιάσω με χαρά την επόμενη και τι να δω κομμάτια όλα τα στεφανωτά! Είχαν μπει ποντίκια και έκαναν φωλιές τα'χαν ρημάξει όλα! Απο'τότε δεν ξανα'δούλεψα αλευρόκολλα στα στεφανωτά. Μου'γινε μάθημα.."
Αυτές και άλλες πολλές ιστορίες ακούσαμε απ'τα χείλη του και γυρίσαμε νοερά σ'εκείνα τα ωραία μα δύσκολα χρόνια.
Μάθαμε τις "καπλάνες" τα τεράστια στεφανωτά που έφτιαχναν οι πλούσιοι ένδειξη δύναμης και πλούτου
Τις "σαΐτες " οι οικονομικά αδύναμοι για να χαίρονται και αυτοί την Καθαρή Δευτέρα.
Δουλέψαμε μαζί του οκτώ ώρες να μάθουμε να φτιάχνουμε τον "γιαρμά" σκελετό του στεφανωτού και την καμάρα με καλάμια. Φτιάξαμε "ουριές" και τ'απαραίτητα "σκουλαρίκια" για να τα ζυγιάσουμε. Και τέλος τις "Βούλες" τα χάρτινα σύμβολα που έφτιαχναν για να διακοσμούν τα στεφανωτά.
Ο κ.Μάρκος έκοβε με μεγάλη επιδεξιότητα το διπλωμένο χαρτί και δημιουργούσε λογής σχέδια, βυζαντινό,κλασικό,κ.α.
Δουλέψαμε μαζί του οκτώ ώρες να μάθουμε να φτιάχνουμε τον "γιαρμά" σκελετό του στεφανωτού και την καμάρα με καλάμια. Φτιάξαμε "ουριές" και τ'απαραίτητα "σκουλαρίκια" για να τα ζυγιάσουμε. Και τέλος τις "Βούλες" τα χάρτινα σύμβολα που έφτιαχναν για να διακοσμούν τα στεφανωτά.
Ο κ.Μάρκος έκοβε με μεγάλη επιδεξιότητα το διπλωμένο χαρτί και δημιουργούσε λογής σχέδια, βυζαντινό,κλασικό,κ.α.
Είναι χαρά να δουλεύεις μαζί του και ακόμα καλύτερα ν'ακούς τις ιστορίες της ζωής του.
Θαυμάσαμε την καλή φυσική του κατάσταση και μας είπε το μυστικό της άριστης φυσικής του κατάστασης.
Γυμνάζεται καθημερινά το πρωί για 1ώρα πριν σηκωθεί απ'το κρεβάτι του ασκεί όλες του τις κλειδώσεις γιαυτό δεν τον έχουν προδώσει παρά τα 92χρόνια .Ζει μια ήρεμη ζωή με την γυναίκα του που μετράνε 70χρόνια γάμου με εγγόνια και δυσέγγονα χωρίς να στερείται τις χαρές της ζωής.
Μας έκανε την τιμή και ήπιαμε ένα τσιπουράκι μαζί και τον γνωρίσαμε καλύτερα.
Νιώσαμε πολύ τυχεροί που είχαμε την ευκαιρία να διδαχτούμε από ένα τέτοιο Παππού εύχομαι να'ναι έτσι γερός και δοτικός μέχρι το τέλος.
Θαυμάσαμε την καλή φυσική του κατάσταση και μας είπε το μυστικό της άριστης φυσικής του κατάστασης.
Μας έκανε την τιμή και ήπιαμε ένα τσιπουράκι μαζί και τον γνωρίσαμε καλύτερα.
Νιώσαμε πολύ τυχεροί που είχαμε την ευκαιρία να διδαχτούμε από ένα τέτοιο Παππού εύχομαι να'ναι έτσι γερός και δοτικός μέχρι το τέλος.
Οι άνθρωποι που είναι πρόθυμοι να χαρίσουν τις γνώσεις τους (και μέσα από αυτές, και τις παραδόσεις μας και τα έθιμά μας) στις νέες γενιές, είναι σπουδαίοι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπολαυστική η ανάρτησή σου, Ελενάκι!
(Είδα χθες στο facebook πως ανέβασες την ανάρτηση, αλλά δεν μου είχε εμφανιστεί στο blogroll. Και τώρα βλέπω την ημερομηνία σου! Πάλι τσαλιμάκια κάνει ο blogger?!)
;-)
ΣΣΣΣΣΜΟΥΤΣ πολλά, κορίτσι μου! Καλό μεσημεράκι!
Χαίρομαι που σου άρεσε Γιάννα.
ΔιαγραφήΕξαιρετικός άνθρωπος ο κ.Μάρκος μακάρι να πάμε στα χρόνια του και'να μαστε έτσι δοτικοί και γεροί.
Χα!Εκανα λάθος την πρώτη φορά και τώρα που να με πιστέψει "μουλάρωσε":)
Φιλάκια πολλά κοπέλα μου
και καλό ΣΒΚ να'χεις!!
Καταπληκτική ανάρτηση!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είναι καλά ο κύριος Μάρκος κι εσύ κορίτσι μου για την παρουσίαση!
Φιλάκια πολλά Ζουζούκα μου!!!
Σ'ευχαριστώ Μαίρη μου
ΔιαγραφήΔεν πρέπει να χάνονται τέτοιες γνώσεις είναι η παράδοσή μας
και πρέπει να την κρατάμε.
Φιλάκια πολλά και απο'μενα!!
Ζουζού μου προσπαθώ μέρες να βρω την ανάρτησή σου, αλλά δεν εμφανιζόταν και έδειχνε την προηγούμενη. Πολύ μου άρεσε ο καπετάν Μάρκος! Κι η τέχνη του που δεν ήξερα πως υπάρχει ακόμα, η ορολογία και τα μικρά μυστικά του. Ώστε κι ο αετός ήταν ταξική υπόθεση ε;
ΑπάντησηΔιαγραφήΆρχοντας ο Μάρκος και μπράβο σου που μας τον σύστησες! Ελπίζω να διαβάσει την ανάρτησή σου και να χαρεί που μέσω του μπλογκ σου, τον γνωρίσαμε κι εμείς οι φίλοι σου.
Καλή βδομάδα να έχεις Ζουζού μου!
Σας ταλαιπώρησα από δικό μου λάθος Μαρία μου.
ΔιαγραφήΧαίρομαι που άρεσε ο καπετάν Μάρκος και η τέχνη του.
Δυστυχώς και στα παιχνίδια η ταξική διαφορά παρέμενε και ήταν μεγάλη, πράγμα που βλέπω να επιστρέφει γοργά.
Καλή εβδομάδα να'χεις
πολλά φιλάκια!!
Ο μπαμπάς μου που είναι συριανός μας έφτιαχνε τέτοιους χαρταετούς και τώρα τους φτιαχνει για τα εγγόνια του!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ τέχνη των στεφανωτών εκείνα τα χρόνια ήταν περιζήτητη.Από διηγήσεις του κ.Μάρκου προσπαθούσαν να κάνει ο καθένας τον καλύτερο για να βασιλεύει στον ουρανό.Ηταν για κείνον τον καιρό δύναμη ένιωθαν ισχυροί γιατί κατόρθωναν και εξουδετέρωναν τους άλλους με ξιραφάκια σε διάφορα σημεία και κρατούσαν τον δικό τους ψηλά. Και φέτος μετά από 3χρόνια συνάντησα τον κ.Μάρκο σε κεντρικό σημείο της πόλης να πουλά ακόμα χαρταετούς με τον έγγονό του και ξαφνιάστηκα που ακόμα και στα 95του μπορεί και χαίρεται τη ζωή του με αυτό που ξέρει.
ΔιαγραφήΚαλό είναι να κρατήσουμε όσο μπορούμε αυτή την παράδοση γιατί η βιομηχανοποίηση τα έχει ισοπεδώσει όλα.
Ωστε δικός μας και'συ! Πολύ χαίρομαι!
Αυτος ο μπλογκερ κανει παιχνιδια και σε εμενα.δεν δημοσιευει πολλες φορες ουτε τα σχολια που αφηνω.ασε που κανει διακρισεις.πολυ την χαρηκα την αναρτηση.αμα εχεις μερακι φαινεται.και ευτυχως υπαρχουν τετοιοι..
ΑπάντησηΔιαγραφήφετος και ο αντρας μου εκανε αετους μονος του .το ποσο χαρηκανε τα εγγονια μας δεν περιγραφεται.Καλη σαρακοστη και απο εμενα.
Τελικά οι παππούδες είναι θησαυρός για τα εγγόνια μακάρι να συνεχιστεί έτσι η παράδοση και στα εγγόνια μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗταν και ο καιρός μαζί μας φέτος.Πιστεύω ήταν η καλύτερη καθαρή Δευτέρα λόγω καιρού το χάρηκαν τα παιδιά και'μεις μαζί.Και του χρόνου εύχομαι για σας.Καλή σαρακοστή φίλη μου.