Και τα πρώτα καλαμάρια...είναι γεγονός..!!

Μετά από 10μέρες περιπλανόμενη στα νησιά νοστάλγησα το νησάκι μου με τ'ασχημα και τα καλά του αλλά κυρίως το βαρκί και τις θαλασσινές μας αποδράσεις. Και δεν άργησε να μας κάνει μπονάτσα και να βγούμε επιτέλους για καλαμάρια,τ'αγαπημένο μου ψάρεμα ένα ζεστό απομεσήμερο.

Αφού κάναμε το μπάνιο μας σαλπάραμε για τα γνωστά σημεία να δοκιμάσουμε την τύχη μας νωρίς πριν πέσει ο ήλιος.

Και με την πρώτη νοιώθω την καλαμαριέρα να βαραίνει και να με τραβάει κάτω,δεν μιλώ στα βουβά σηκώνω σιγά-σιγά και βγάζω το πρώτο θράψαλο αρκετά μεγάλο. 

Μου ρίχνει ένα ειρωνικό βλέμμα ο καπετάνιος που δεν ήταν καλαμάρι! 

-Βγάλε ένα ίδιο και'συ και μετά τα λέμε του απαντώ!

Ανεβάζει και κείνος και βγάζει ένα καλαμαράκι.
 -Αυτά είναι όχι θράψαλα!*εδώ θα βρείτε τις διαφορές*
-Ναι,μα το δικό μου είναι μεγάλο -Αλλά θράψαλο!

Και αρχίζουμε το μπίρι σου-μπίρι μου σαν τα παιδάκια!

Δεν περνάνε 2λεπτά και νοιώθω και άλλο τράβηγμα τραβάω και βγάζω και άλλο θράψαλο!
-2-1 σε περνάω!
-Θράψαλα μωρέ! με ειρωνεύεται!
-Λες να το ξαναπετάξω μέσα? δεν μας αρέσουν?
τον πειράζω και'γω!

Στο μεταξύ ο ήλιος έχει φορέσει το βασιλικό του μανδύα και σκορπά γύρω του ένα γλυκό άλικο φως.

Η καλύτερη ψυχοθεραπεία για μένα κάτω απ'το ροδόχρυσο φως του δειλινού να ξεχνάω απλήρωτους μισθούς και μόνο μου μέλημα να'ναι το τράβηγμα του καλαμαριού.

Ο ήλιος μας αποχαιρετά και χάνεται στον ορίζοντα βάφοντας θάλασσα και ουρανό με τα υπέροχα χρώματά του.

Και'γω μαγεμένη,χαμένη μαζί του στον δικό μου ορίζοντα!

Περιμένω υπομονετικά το τράβηγμα της τρίχας ν'ανταποκριθώ.

Και να, δεν αργεί να χτυπήσει και το επόμενο θράψαλο.

Βγάζει και ο Γιώργος θράψαλο και τον δουλεύω -Γιατί δεν το πετάς μέσα ?? -Έχουμε πέσει σε κοπάδι ρίχνε και μη μιλάς!

Και πράγματι ανεβάζω και'γω άλλο!

Στο μεταξύ ο ήλιος έχει χαθεί τελείως τα γύρω νησιά χάθηκαν στους ροδαλούς αγχνούς του και τα γυμνά βουνά γύρω μας χώνεψαν  σιγά σιγά στο γαλάζιο σκοτάδι.

Τα θράψαλα συνεχίζουν να χτυπούν και να πιάνονται στα καφτερά!

Και όσο χτυπάνε δεν το κουνάμε ρούπι απ'τα σημεία.

Άλλα 2μαζί ανέβασα και όσο νύχτωνε αραίωναν και τα τραβήγματα! Όταν σκοτεινιάζει συνήθως σταματούν να χτυπούν και'μεις μαζεύουμε και παίρνουμε το δρόμο του γυρισμού.

Για πρώτη φορά φέτος  ξεκινήσαμε πολύ καλά ας είναι τουλάχιστον καλή χρονιά  για τα καλαμάρια να'χουμε και κάτι καλό γιατί δεν θ'αντέξουμε τόση μιζέρια φέτος!