Στη Δήλο..!!

Πάντα ήθελα να επισκεφτώ το κέντρο τον Κυκλάδων τη Δήλο μα δεν υπήρχε το κίνητρο.
Ας είναι καλά η φιλενάδα που με παρότρυνε να κάνουμε μαζί αυτό το ταξίδι.

Τα καραβάκια απ'την Μύκονο φεύγουν στις 9,10,και 11 το εισιτήριο στοιχίζει 17ευρώ με επιστροφή για ένα ταξίδι των 25λεπτών!(Είπαμε το μέρος είναι τουριστικό δεν σχολιάζουμε ότι μας στοίχισε περισσότερο απ'το ταξίδι Σύρο-Μύκονο,14ευρώ)

Η επιστροφή τους είναι 12,1 ,και το τελευταίο 2μ.μ αν πας με το πρώτο ίσα που προλαβαίνεις να γυρίσεις όλο το νησί.
Φτάσαμε σε μια προβλήτα στη δυτική πλευρά του νησιού και μπροστά μας υπήρχε  είσοδος για να περάσουμε στους αρχαιολογικούς τόπους.

Το εισιτήριο 5ευρώ σου δίνει την δυνατότητα να περιηγηθείς σ'ολο το νησί καθώς και στο μουσείο του.
Γύρω στα 500άτομα περίμεναν στην ουρά για εισιτήριο απ'ολες τις εθνικότητες ζήτημα αν υπήρχαν μια χούφτα Έλληνες!

Στο χώρο βρίσκονται ξεναγοί που με 10ευρώ το άτομο αναλαμβάνουν να σου κάνουν μια υπέροχη πλήρη ξενάγηση.
Τα χρήματα δεν είναι πολλά αν σκεφτεί κανείςότι πριν 2χρόνια μου είχε ζητήσει ξεναγός 100ευρώ για την Κνωσσό.

Όταν αντίκρυσα την ερειπομένη πολιτεία ξαφνιάστηκα, δεν την περίμενα τόσο ζωντανά διατηρημένη μετά τόσες χιλιάδες χρόνια.

Είναι το νησί των φαντασμάτων,ακατοίκητο απ'την αρχαιότητα όταν ακόμα και τα σώματα εκείνων που θάφτηκαν εδώ μεταφέρθηκαν στο κοντινό νησάκι της Ρήνειας σύμφωνα με τον καθαρισμό του Πεισίστρατου το 540π.χ

Σύμφωνα με την μυθολογία αυτόν τον γρανιτένιο βράχο διάλεξε η Λητώ να γεννήσει τους καρπούς του παράνομου δεσμού της με τον πατέρα των Θεών.

Ιερά Οδός που οδηγεί στο Ιερό του Απόλλωνα

Το νησί γίνεται τόπος ιερός και ήταν μοιραίο να αποκτήσει μεγάλο πλούτο. Η δεύτερη υπόσχεση της Λητούς, να μείνει ο γιος της για πάντα στο νησί. Ακόμα και σήμερα το νησί λούζεται από ένα φως ξεχωριστό, απόδειξη του ότι ο Απόλλωνας ακόμα κατοικεί σ’ αυτό.

Από τον 7π.χ αιώνα η Δήλος έγινε το θρησκευτικό κέντρο και η συμβολική πρωτεύουσα μιας ιωνίου θαλασσοκρατίας με την ονομασία δηλιακή αμφικτιονία.
Ενώ κατά την διάρκεια της ελληνιστικής και ρωμαϊκής εποχής αναδείχθηκε ως σημαντικό και οικονομικό κέντρο.

Αυτό συνέβη επειδή η δηλιακή γιορτή προσέλκυσε πλήθη προσκυνητών προσφέροντας μια έτοιμη αγορά για όλα τα είδη αγαθών και η ιερότητα του νησιού φάνηκε να αποτελεί εγγύηση για ασφάλεια των κεφαλαίων που κατατίθονταν στο άδυτο του Απόλλωνα.

Σαν ελεύθερο λιμάνι υπό την κυριαρχία της Αθήνας η προνομιακή της θέση μετέτρεψε σύντομα τη Δήλο σ'ενα απο τα σημαντικότερα κέντρα του ρωμαϊκού κόσμου.
3.000 μαγαζιά υπολογίζονται στο νησί "οι εισαγωγείς μετέφεραν την επιχείρησή τους στη Δήλο ...που μπορούσε να δεχθεί και να διώξει 10.000 σκλάβους την ημέρα.

Συναντάμε πλήθος μικρά μαγαζάκια και εργαστήρια με τα πέτρινα εργαλεία τους ακόμα εκεί στη θέση τους.

Στα πετρόχτιστα  οικοδομήματα διακρίνετε ακόμα και η επίστρωση τους μετά 2.100χρόνια.
Αφού καταστρέφεται ολοκληρωτικά η Δήλος το 88π.χ από τον Μιθριδάτη, βασιλιά του Πόντου.

Στην κατασκευή των σπιτιών κύριο στοιχείο ήταν ένα αίθριο με 4κολόνες κάτω στο οποίο κατασκευαζόταν μια δεξαμενή για την συγκομιδή βρόχινου νερού που χωρίζονταν σε 2μέρη μ'ενα μεγάλο πωρόλιθο.
Ο λόγος να καθαρίζει τα νερά της βροχής!
Πάνω απ'τη δεξαμενή(στέρνα)στόλιζαν με υπέροχα λιτά ψηφιδωτά.

Ενώ κάτω απ'τους κεντρικούς δρόμους της πολιτείας ένα άρτιο αποχετευτικό σύστημα περνά για τα όμβρια ύδατα.

Διακρίνουμε σε κεντρικό δρόμο το σύμβολο του φαλλού χρησιμοποιούν για τόξο πιθανόν πορνείο ή οινοποιείο σαν Διονυσιακό σύμβολο.

Ο Διόνυσος πάνω σε πάνθηρα βρίσκεται στο Μουσείο

Άλλωστε στο νησί του Απόλλωνα έχουμε τη συνένωση των δυο λατρειών, Διονύσου και Απόλλωνα που αποτελεί πλέον αναμφισβήτητη και ιστορικά διαπιστώσιμη όσο και απτή πραγματικότητα...
Και προβάλλει μεν αυτή η αλληλοδιείσδυσή τους στο αττικό δράμα σαν η τελειότατη έκφραση της μορφής του ελληνικού πνεύματος και της ελληνικής τέχνης, που και τα δυο αυτά συναποτελούν βαθυστόχαστα συγχωνευμένες σε μια αρμονία καλλιτεχνικές φωνές: απ΄ τη μια, δηλαδή, ο απολλώνιος φωτισμός, σε συνύπαρξη όμως με τη μεθυστική διονυσιακή διάθεση".

Στο νησί κατοίκησαν πολλοί λαοί(Αιγύπτιοι, Σύριοι,κ.α) φυσικό ήταν να φτιάξουν τους ναούς των δικών τους θεών έτσι μεγαλόπρεπη θέση έχει ο ναός της Ισιδος με το εντυπωσιακό αέτωμα.

Τα πρώτα χρόνια του Πελοποννησιακού πολέμου οι Αθηναίοι, συνωστισμένοι μέσα στα τείχη της πόλης, βρέθηκαν σε απελπιστική θέση εξαιτίας του λοιμού που θέριζε τους κατοίκους «σαν τα πρόβατα», όπως γράφει ο Θουκυδίδης.
Υπολογίζεται πως το 427/426 π.Χ. τα θύματα από τη θανατηφόρα επιδημία ήταν 30.000.
 Ο Θουκυδίδης αναφέρει ότι οι Αθηναίοι είχαν φτάσει σε τέτοιο σημείο αναισχυντίας που «κανένας φόβος των θεών ή νόμος των ανθρώπων δεν τους συγκρατούσε πια».

Μέσα σε τέτοιο κλίμα απόγνωσης και ανασφάλειας διέπραξαν ένα αποτρόπαιο έγκλημα, την «κάθαρση» της Δήλου, δήθεν για λόγους ευσέβειας.
Άνοιξαν όλους τους τάφους που υπήρχαν στο νησί, ακόμα και τους πιο φρέσκους,
και μετέφεραν τα οστά και τα κτερίσματα στη Ρήνεια, όπου τα έθαψαν σε ένα κοινό λάκκο

Παράλληλα αποφάσισαν να μη γεννιέται και να μην πεθαίνει κανείς πια στη Δήλο, αλλά να μεταφέρονται οι επίτοκοι και οι βαριά άρρωστοι στη Ρήνεια.
Από τότε κανείς δεν γεννήθηκε, κανείς δεν πέθανε και κανείς δεν τάφηκε στο ιερό νησί, οι δε Δήλιοι, όπως επεδίωκαν οι Αθηναίοι, έγιναν απάτριδες!

Ακέφαλα αγάλματα έξω απ'την πρόσοψη της οικίας δηλώνουν τους κάτοικους του σπιτιού.

Πήραμε τον ανήφορο για την κορυφή του Κύθνος (112μ) στα πόδια μου έχω όλα τα μνημεία του νησιού βρίσκομαι ακριβώς στο κέντρο γύρω μου τα νησιά μας Μύκονος.Σύρος, Τήνος απ'οπου πήραν και τ'ονομα Κυκλάδες
Λούζομαι απ'το Απολλώνιο φως που φωτίζει κάθε σκοτεινό σημείο της ψυχής μου και ανανεώνει το πιο σθεναρό κύτταρό μου.
Σύμφωνα με την μυθολογία απ'αυτό την κορυφή ο Δίας παρακολουθούσε την γέννηση του γιου του Απόλλωνα.

Το μουσείο είναι από τα σημαντικότερα για την ιστορία της αρχαίας ελληνικής γλυπτικής έχει 7αίθουσες που φυλάσσονται πλήθος ευρημάτων των ανασκαφών της Γαλλικής Αρχαιολογικής Σχολής.

 Η ανασκαφή της άρχισε το 1873 και έχει φέρει στο φως πιθανολογείται το 1/5 απ'τα αρχαία που βρίσκονται ακόμα θαμμένα στο νησί.
 Πρόσφατα σταμάτησαν οι ανασκαφές απ'την Γαλλία και δυστυχώς δεν συνέχισε η χώρα μας αυτό το έργο.

Τα περισσότερα εκθέματα είναι αρχαϊκοι κούροι και κόρες,μνημειακά αγάλματα νεαρών ανδρών και γυναικών τα οποία προσωποποιούν τον Απόλλωνα και την Άρτεμη.

Ο αρχαιολογικός χώρος της Δήλου είναι ίσως ο μοναδικός στον κόσμο που κρύβει τόσους μεγάλους θησαυρούς!
Σίγουρα 4ώρες δεν φτάνουν να εξερευνήσει κανείς όλα αυτά τα υπέροχα μνημεία και τα έργα τέχνης που φυλάσσονται σ'αυτόν εδώ το χώρο από 3φύλακες.

Οι περίφημοι Λέοντες που φιλούσαν την Ιερή Λίμνη όπου κολυμπούσαν οι ιεροί κύκνοι και οι χήνες του Απόλλωνα,τόπος όπου γέννησε η Λητώ τον Θεό.
Φτιαγμένοι από Ναξιότες μαζί με το κολοσσικό άγαλμα του Απόλλωνα για να δείξουν την υπεροχή τους στη Δήλο!

Μοναδικό σε ό,τι αφορά τον ιδιωτικό βίο στην ελληνιστική εποχή,  κεραμικά κοσμήματα,πέτρινα ηλιακά ρολόγια πλήθος έργων μικροτεχνίας.

Αντικείμενα της καθημερινής ζωής κάθε είδους και υλικού.


Αρκετά σας κούρασα ζητώ συγνώμη για την μακροσκελή ανάρτηση αλλά δεν γινόταν να την σπάσω στα δύο!