Στον Ταρσανά ...του νησιού!!

Με αφορμή τους αγώνες των κλασικών σκαφών παραδοσιακών καϊκιών και λεμβών ο δήμος Ερμούπολης οργάνωσε μεγάλη γιορτή με θέμα "Η σωτηρία των παραδοσιακών σκαφών και η ιστορία της ναυπηγικής στη Σύρο"

Στο ιστορικό ταρσανά της Ερμούπολης είχαν στηθεί εκθέσεις μοντέλων παραδοσιακών σκαριών και εργαλείων που χρησιμοποιούσαν παλαιότερα οι άνθρωποι της ναυπηγικής τέχνης.

Είχα την ευκαιρία μετά από πάρα πολλά χρόνια να επισκεφτώ αυτό το χώρο.

Μετά από τόσα χρόνια εκείνη η μυρωδιά του ψημένου ξύλου απ'την αλμύρα ανακατεμένο με την μυρωδιά της φρέσκιας μπογιάς και του νέφτη νομίζω ότι την νιώθω αντικρίζοντας το μπουντελιασμένο σκαρί με τους ξύλινους τάκους και τα στηρίγματα που το κρατούν έξω απ'το φυσικό του στοιχείο τη θάλασσα.

Κοριτσάκια τότε 10χρονα μας έπαιρνε ο πατέρας όταν έβγαζε το "Γιούλη" για καλαφάτισμα και βάψιμο 1φορά το χρόνο.
Η "Φούλη" και'γω αναλαμβάναμε το τρίψιμο με σμυριδόπανα της γάστρας,της κουβέρτας. Ξύναμε τα ταμπούκια τα ρέλια αφού τα'χε κάψει πρώτα με καμινέτο ο πατέρας να φύγει η παλιά μπογιά ώστε να στρωθεί η νέα χωρίς φουσκώματα. Βοηθούσαμε όπως μπορούσαμε να τελειώσει όσο πιο γρήγορα γινόταν η επισκευή στον ταρσανά.

Μετά το καλαφάτισμα έπεφτε η φρέσκα μπογιά που'δινε ζωή στο ταλαιπωρημένο σκαρί.
Πανέμορφη,φρεσκοβαμμένη,πεντακάθαρη έπεφτε στο νερό σαν νυφούλα στην αγκαλιά της θάλασσας πανέτοιμη για νέα ταξίδια και ψαρέματα.

Σ'αυτό το χώρο μετά τόσα χρόνια μου δόθηκε η ευκαιρία να'δω με ποιο έμπυρο μάτι πια, να γνωρίσω καλύτερα τα εργαλεία και να θαυμάσω την υπέροχη τέχνη της ναυπηγικής.
Εδώ σ'αυτό το χώρο έχουν φτιαχτεί γερά τρεχαντήρια καλοτάξιδες τράτες.

Επισκεφτήκαμε τη "σάλα" το σημείο που σχεδιάζεται το σκαρί.Απ'το Ο σχεδιάζονται και κόβονται με την απαραίτητη κλίση τα δοκάρια (νομείς) που σχηματίζουν τον σκελετό του σκάφους.

Η σπουδαία αυτή τέχνη των αρχιμαστόρων καραβομαραγκών από τη Χίο μαρτυρείται από το 1823 στο συγκεκριμένο Ταρσανά!

Θαυμάσαμε σε παλιές φωτό σκάφη που κατασκευάστηκαν εδώ πριν χρόνια από ντόπιους τεχνίτες που έκαναν τον ταρσανά ξακουστό στο Αιγαίο.

Σκαριά που χάνονται όπως αποφάσισε η ΕΟΚ να "κόψει"θεώρησε πως πρέπει αυτά τα σκαριά που έζησαν γενιές ναυτικών, που όργωσαν τις ελληνικές θάλασσες και πρόσφεραν πολύτιμες υπηρεσίες στον αποκλεισμένο και απομονωμένο νησιώτη, να κοπούν με δόλωμα κάποιες χιλιάδες ευρώ.

Θαυμάσαμε την τέχνη που χάνεται μέρα με την μέρα αφού αυτά τα σκαριά τ'αντικαθιστούν με πλαστικά.Σπάνια πια κατασκευάζονται παρόμοια αφού και το κόστος είναι μεγάλο σε σχέση με τα πλαστικά.

Έτσι χάνεται σιγά σιγά η τέχνη της ναυπηγικής και μαζί αργοπεθαίνει η χώρα και η ένδοξη ναυτιλία μας.

Με την έκθεση αυτή θέλησαν ν'αναδείξουν οι τοπικοί φορείς την πολιτιστική μας κληρονομιά και τη διάσωση των παραδοσιακών μας σκαριών.

Αυτά τα υπέροχα σκαριά είναι μάρτυρες της ναυτοσύνης και της αξεπέραστης ναυτικής παράδοσης των Ελλήνων.

Περιηγηθήκαμε στο χώρο όπου δούλευαν οι τεχνίτες αυτοί και χαζέψαμε τα εργαλεία παρατημένα νεκρά ελπίζω τουλάχιστον να μη γίνουν εκθετήρια στο μέλλον.

Στον χώρο ψαράδες κερνούσαν τον κόσμο ψητή σαρδέλα παξιμάδι και τσίπουρο!

Το Λύκειο Ελληνίδων Σύρου χόρεψε παραδοσιακούς χορούς και ακολούθησε νησιώτικο γλέντι από την ορχήστρα του Μέμη Ροσσολάτου,

Με τόσο απλούς μεζέδες ο κόσμος ξέχασε τα προβλήματα του και διασκέδασε υπό τους ήχους της νησιώτικης μουσικής θαύμασε τα παραδοσιακά σκάφη και κυρίως την παραδοσιακή ναυπηγική τέχνη.