Κυριακή 21 Νοεμβρίου 2010

Γιούρα..(4)

Με ένα γράμμα που με συγκίνησε θα κλείσω την αναφορά μου στα Γιούρα.

4χρόνια στερήθηκε η κόρη την μάνα Σεβαστή σαν πολιτική κρατούμενη στις φυλακές Αβέρωφ.
Και αυτό ποτέ  δεν το συγχώρεσε.
Η Σεβαστή λέει:
"Η κόρη μου,είπε ως και τα σαράντα της χρόνια δεν μου το συγχώρεσε που έλειψα από κοντά τους όλα τα χρόνια της φυλακής και μου φέρνονταν πάντα πολύ εχθρικά.Μόνο ύστερα από μία -πρώτη-τυχαία συνάντηση που είχε με την Ανατολή-μια άλλη συγκρατούμενή μας αγαπητή μας-και της είπε πως ήμαν εγώ στη φυλακή μου που με αγαπούσαν όλες για το κέφι μου και με υπολόγιζαν για όλη την στάση μου,άλλαξε η κόρη μου εντελώς κι απότομα,έγινε παιδί μου και τώρα είμαστε πολύ φίλες.
Η Σεβαστή εκτός από το 1946 που έμεινε μερικούς μήνες φυλακή,πιάστηκε το 1948 κι έμεινε φυλακή ως το φθινόπωρο 1955.
Η κόρη της Νίκη,στο σχετικό γράμμα της, δίνει πώς το παιδί έζησε αυτήν την απουσία της Μητέρας και την αλλαγή.
Απείραχτη η ορθογραφία και η μορφή στο γράμμα όπως το έγραψε.Γιατί εκείνο τον καιρό άφησαν κι αγράμματο το Λαό μας, τις νέες γενιές.

 Θεσ/νίκη. 20-6-89

Από πολή μικρή ένιωσα την έληψη τής μάνας μου. Όταν αρχησα να καταλαβένω οτι κάτι συμβένει γιατί μέ κρατούσε ή γιαγιά μου ή μάνα τής μανας μου, πού μέναν στο χωριό, δεν ξεχνώ πως πάντα έρχώταν ή μάνα μου νοίχτα γιά νά μέ βλέπει, καί πού την κατεβάζαν στο ύπόγειο κρηψώνα, νά ϊδοθούμαι, καί με ερμηνέβαν δτι δέν ήδα τή μαμά. Φισικά εύευγε χωρίς να καταλάβω πότε, γιατί άν την βλέπαν τά θεριά θά πήγενε ή στόν τάφο, ή φυλακή. Γιά λίγο καιρό μέ πήραν καί εμένα στίς Σέρρες πού μέναν, αλλά πολύ γρήγω τέλη του 46. τους κλήσαν φυλακή. Με πήρε παλι ή γιαγιά μου, σέ λίγους μήνες άποφυλακίστικαν μέ πήραν πάλι κοντά τους. Αλλά Αλήμονο, αυτή ή γλυκήτητα τό νασε κοντά στος δικούς σου δέν κράτισε πολή. Καί στά 3 μου χρωνια που ήταν δράμα ξαναχάνω τή μάνα μου. Να πώ στό σπίτι στός Σέρρες μας πρώσεχε ή ογδοντάχρωνη μανα τοΰ μπαμπά, φισικα δηλητιριάζοντάς μας πάντα. Τί μάνα είναι αύτή, πού κάθεται γιά τό τίποτε, δέν σας αγαπάει καί τ.λ. Επή 1 χρώνο τήν είχαν στίς φυλ Σερρών σχεδόν στη γυτονιά μας. Αλά αλήμονο όλλα τά παιδάκια τα δήναν στης μάνες, έμάς όχι. Πολλές φωρές τήν βλέπαμε από τήν κληδαρότρηπα. όταν τίς είχαν στό προάυλιο!!

Είμουν 4ον-χρώννων, και 3. ό αδερφός μου Πού παρακολουθήσαμε τό Τό Στρατοδικείο πού τή δήκασε σέ θάνατο!.. Είχε καί ένα καλό, είδαμε τή μάνα μας ολόκληρη ύστερα άπό ένα χρώνο. Ξέχασα νά πώ μας πήγαν πρίν ένα χρώνο πού τήν είχαν στήν Ασφάλεια είταν βαρής χειμόνας μας βγάλαν κάλτζες παπούτσια, γία νά πιέσουν φένετε τή μάμά Αργότερα κατάλαβα δτι το έγκλημά της είταν πού πολέμησε τούς Καταχτιτες. Φησικά μετά τήν Καταδήκη σέ θάνατο τούς μεταφέρανε στόν Αβέρωφ. Η τραγωδία γύνετε πιό μεγάλη πού ή παιδική μ^υ ψυχή δέν τήν αντέχει πιά Ενώ ό Αδερφός μου πούνε μικρότερος ότζαλώνεται χορίς νά λέει λόγια, κάνοντας όνοιρα πώς θά εκδηκηθέι αύτούς πού τόσα κακά μας κάναν, εγώ άντήθετα παρακολουθώντας τους τριγήρω μου αρχήζω νά αμφηβάλω γιά τήν αγάπη της. Δηστηχος τίποτα άλλο δέν άκουγα άπό τό νά λέν, τί είναι βρέ καί δέν κάνει τή θησία γιά τά παιδάκια της,και πώς σκεύτεται μόνον τον εαυτό της.κ. τ. λ.



 Αφήνω πού μάς λέγαν δτι την Εκτελέσανε, μας φωνάζαν τά ορφανά. Σάν παιδάκια πού παίζαμε μάς βρήζαν Βουλγαράκια κομουστάκια, ή Μάνα σας φώνησα. δέν θά τη ξαναδητε τη βουλγάρα καί τέτια. Η δηστιχία στό σπίτη νά πληρώνουν δηκιγόρους στερρώντας μας καί τό ψωμάκη, γιά νά σώσσουν τη ζωή της μανας μου, πού μέναν στο χωριό, δεν ξεχνώ πως πάντα έρχώταν ή μάνα μου νοίχτα γιά νά μέ βλέπει, καί πού την κατεβάζαν στο ύπόγειο κρηψώνα, νά ϊδοθούμαι, καί με ερμηνέβαν δτι δέν ήδα τή μαμά. Φισικά εύευγε χωρίς να καταλάβω πότε, γιατί άν την βλέπαν τά θεριά θά πήγενε ή στόν τάφο, ή φυλακή. Γιά λίγο καιρό μέ πήραν καί εμένα στίς Σέρρες πού μέναν, αλλά πολύ γρήγω τέλη του 46. τους κλήσαν φυλακή. Με πήρε παλι ή γιαγιά μου, σέ λίγους μήνες άποφυλακίστικαν μέ πήραν πάλι κοντά τους. Αλλά Αλήμονο, αυτή ή γλυκήτητα τό νασε κοντά στος δικούς σου δέν κράτισε πολή. Καί στά 3 μου χρωνια που ήταν δράμα ξαναχάνω τή μάνα μου.


 Να πώ στό σπίτι στός Σέρρες μας πρώσεχε ή ογδοντάχρωνη μανα τοΰ μπαμπά, φισικα δηλητιριάζοντάς μας πάντα. Τί μάνα είναι αύτή, πού κάθεται γιά τό τίποτε, δέν σας αγαπάει καί τ.λ. Επή 1 χρώνο τήν είχαν στίς φυλ Σερρών σχεδόν στη γυτονιά μας. Αλά αλήμονο όλλα τά παιδάκια τα δήναν στης μάνες, έμάς όχι. Πολλές φωρές τήν βλέπαμε από τήν κληδαρότρηπα. όταν τίς είχαν στό προάυλιο!! Είμουν 4ον-χρώννων, και 3. ό αδερφός μου Πού παρακολουθήσαμε τό Τό Στρατοδικείο πού τή δήκασε σέ θάνατο!.. Είχε καί ένα καλό, είδαμε τή μάνα μας ολόκληρη ύστερα άπό ένα χρώνο. Ξέχασα νά πώ μας πήγαν πρίν ένα χρώνο πού τήν είχαν στήν Ασφάλεια είταν βαρής χειμόνας μας βγάλαν κάλτζες παπούτσια, γία νά πιέσουν φένετε τή μάμά Αργότερα κατάλαβα δτι το έγκλημά της είταν πού πολέμησε τούς Καταχτιτες. Φησικά μετά τήν Καταδήκη σέ θάνατο τούς μεταφέρανε στόν Αβέρωφ. Η τραγωδία γύνετε πιό μεγάλη πού ή παιδική μ^υ ψυχή δέν τήν αντέχει πιά Ενώ ό Αδερφός μου πούνε μικρότερος ότζαλώνεται χορίς νά λέει λόγια, κάνοντας όνοιρα πώς θά εκδηκηθέι αύτούς πού τόσα κακά μας κάναν, εγώ άντήθετα παρακολουθώντας τους τριγήρω μου αρχήζω νά αμφηβάλω γιά τήν αγάπη της. Δηστηχος τίποτα άλλο δέν άκουγα άπό τό νά λέν, τί είναι βρέ καί δέν κάνει τή θησία γιά τά παιδάκια της,τουλάχηστον.
"Ολλα αύτά μού φώλιασαν μήσος ντρέπωμαι πού τό λέω, γιανάμαι υληκρηνής μόνο στά 45 μου χρώνια σηνήλθα από το μήσος μου για τή μανούλα μου, Καί αυτό τό δφήλω> στή συνάντηση μου με μία συγκρατούμενή της Αννατολή Τριανταφιλήδου. Σά νά άνοιξαν οί ούρανοί καί μου διέλησαν τό σκοτάδη από το μιαλό μου. Δέν ξέρω πως, ενώ πάντα στό σπίτη μας έρχώντουσαν τέτιες παρέες, άλλά Ίσως νά όρήμασα έκείνη τήν ώρα. Αρχησα νά ούρλιάζω νά σχηζω τά ρούχα μου ν' αγγαλιάζω όλες καί νά φωνάζω γρήγωρα φέρτε μου τή μάνα μου. Αυτή ή στηγμή δέν νομήζω νά περηγραφεΊ τόσο εύκολα ' Οπως φισικά δέν περηγράφωτε καί αυτά πού περάσαμε ός τό 80. καί μετά τήν άποφυλάκησή της. Κάθε τόσω χωροφύλακας (να περάστε από τήν Ασφάλια κι αλα) Δουλεία κανένας μας δέν μπορούσε να πιάσει γιατί άπηλούνταν ό έργοδώτης. Καϊμένη μάνα νοίχτα μέρα εκανε εργόχειρα μέ σαΐτα καί τά πούλαγε στίς πλούσιες γιά νάχωμαι ψωμάκη. Πηστεύω ώμως ή άρρωστή πιά μά κή ή μεγάλη καρδιά της νά μέ συγχωρήσει
Αύτά φισικά εν ολήγης... Μπακιρτζίδου Νίκη Απώλωνως 7. Εύοσμος

Το γράμμα και οι μαρτυρίες των κρατουμένων είναι απ'το βιβλίο της Ελένης Φαλιάγκα-Παπανικολάου
"νήσος Γυάρος Γιούρα" απο τις Εκδόσεις: Απο φωτιά και από σίδερο στο τέλος του βιβλίου υπάρχει λίστα με τα ονόματα των φυλακισμένων εξορίστων Αντιστασιακών 1967-1974!

25 σχόλια:

  1. Πολύ συγκινητικό Ζουζού μου και αληθινό, βαθιά ανθρώπινο. Πολύ καλά έκανες και παρέθεσες αυτούσιο το γράμμα με την ορθογραφία που γράφτηκε. Είναι φοβερό ντοκουμέντο!

    Φιλάκια βραδινά !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ...το είπα και χθες, είναι δύσκολο να είσαι ήρωας με οικογένεια από πίσω! Δύσκολο και για σένα, δύσκολο και γι αυτούς που μένουν πίσω....
    Το περιεχόμενο αυτού του γράμματος "σημαδεύει", ειδικά εμάς που είμαστε γονείς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Κι ο παπούς μου είχε καταδικαστεί επί Μεταξά σε 6 μήνες καταναγκαστικά έργα στα οχυρωματικά της Μακεδονίας.
    Όχι για πολιτικούς λόγους αλλά για ζωοκλοπή!
    Η γιαγία μου ποτέ δεν τον συγχώρεσε που την άφησε πίσω μόνη με 6 μικρά παιδιά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. exairetika siginitiko to gramma...kali evdomada na exeis! kiss!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Πέτρινα χρόνια ...
    Τραγικά & για τους μέσα
    & για τους έξω ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Με προσοχή, με σεβασμό, με αναμνήσεις...διαβάζω..
    ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. ...Δέν ξέρω πως, ενώ πάντα στό σπίτη μας έρχώντουσαν τέτιες παρέες, άλλά Ίσως νά όρήμασα έκείνη τήν ώρα. Αρχησα νά ούρλιάζω νά σχηζω τά ρούχα μου ν' αγγαλιάζω όλες καί νά φωνάζω γρήγωρα φέρτε μου τή μάνα μου. Αυτή ή στηγμή δέν νομήζω νά περηγραφεΊ τόσο εύκολα ' Οπως φισικά δέν περηγράφωτε καί αυτά πού περάσαμε ός τό 80. ....


    έχω ακούσει χιλιάδες φορές αυτές τις ιστορίες...απο αγωνιστές...που όταν τους πρωτογνωρίζες το μυαλό σου δεν πήγαινε στην δύναμη ψυχής που είχανε...ευτυχώς εγώ τους γνώρισα στα σοκάκια της Καισαριανής....τους άκουγα να μου λένε ιστορίες...και ακόμα, όταν τα διαβαζω, όπως και σήμερα...η συγκίνηση είναι η ιδια...


    ευχαριστούμε Ζουζου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Δειξε το γράμμα στους άκαπνους νεοσυντρόφους των εκατοντάδων κομματιών της Αριστεράς,αλλά ποιος να συγκινηθεί για τα παθη ενός Λαού που παρ'όλα αυτά δεν εχει χάσει την πιστη του σε αξίες......

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Νομίζω πως θα είναι εξαιρετικό βιβλίο, λαμβανοντας υποψιν το δείγμα που μας κέρασες!

    Δε μπορω παρά να μην αντισταθώ...και να το αγορασω!

    Καλημερα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. πολυ συγκλονιστικη η αναρτηση
    καλα εκανες και μας το παρουσιασες

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. ♥Μελίτη
    Με συγκίνησε αφάνταστα η μαρτυρία της κόρης το δημοσίευσα για να το διαβάσουν κι άλλοι!

    Σ'ευχαριστώ για την στήριξή σου γλυκιά μου!

    Θαλασσινά και απο'μενα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. ♥ Ευ αγωνίζεσθαι
    Δεν πως μπορούσα να φανταστώ ότι μπορεί να μετατραπεί και η αγάπη για την μάνα σε μίσος ανάλογα το κλίμα που μεγαλώνει το παιδί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Ασκαρδαμυκτί♥
    6παιδιά δεν είναι λίγα να'χεις την ευθύνη τους και εκείνη την εποχή που ήταν δυσκολότερες οι συνθήκες.Αναλαμβάνεις 2πλό ρόλο ξαφνικά!
    Ήταν όμως για λίγο διάστημα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Leviathan ♥

    Καλή εβδομάδα να'χεις Σοφοκλή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Side21♥
    Ελπίζω να μην ξαναζήσει κανένας τέτοιες καταστάσεις!

    Καλή εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Γιαγιά Αντιγόνη ♥
    Εγώ ευχαριστώ για την τιμή που μου κάνεις Αντιγόνη!

    Καλή εβδομάδα με φιλιά θαλασσινά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Ανεμόμυλους κυνηγώ...♥
    Όταν έχεις γνωρίσει τέτοιους ανθρώπους η συγκίνηση είναι ακόμα μεγαλύτερη γιατί σου'ρχονται στο μυαλό τα βασανισμένα τους πρόσωπα.


    Καλή εβδομάδα να'χουμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. VAD♥
    Όποιος έχει συνείδηση συγκινείται τα παχύδερμα δεν πτοούνται με τίποτα!

    Καλή εβδομάδα νά'χουμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Coula ♥
    Αξίζει μόνο σαν ιστορικό ντοκουμέντο να βρίσκεται στη βιβλιοθήκη κάθε σπιτιού!

    Καλή εβδομάδα με φιλιά θαλασσινά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Skouliki ♥
    Χαίρομαι που σου άρεσε!

    Φιλί θαλασσινό!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Όχι κομμάτια, αλλά λιώμα με έκανες!
    Θυμήθηκα που διάβασα κάποτε μια άλλη μάνα, όταν στο στρατοδικείο ο στρατοδίκης της είπε «αν ήσουν γυναίκα μου θα σε είχα σκοτώσει» και κείνη του είπε «κι εσύ αν ήσουν άντρας μου θα σε είχα κάνει άνθρωπο!»
    Τέτοια ψυχή είχαν οι αγωνίστριες εκείνες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. ♥ Άθεος
    Σε νόμιζα πιο σκληρό!
    Έξυπνη!Του την έφερε κανονικά του δικαστή!
    Είχαν ψυχή! Αψηφούσαν και τη ζωή τους ακόμα για μια τα πιστεύω και τις ιδέες τους.Τώρα δεν έχουμε τη δύναμη ν'αντισταθούμε στο δυνάστη μας και υπομένομαι τα χειρότερα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. απολύτως σίγουρος για την μητέρα μου Νίκη και τον θείο μού Χρήστο Μπακιρτζιδη άλλες εκατό φορές να χρειάζονταν μ'αυτά που πέρασε η οικογένεια μου θα έμεναν μόνοι

      Διαγραφή
  23. Άι στο καλό σου... με συγκίνησες... Πάω να χτυπήσω κανένα σουβλάκι να πάνε κάτω τα φαρμάκια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. ♥ hackaday
    Exeis dikio den eimaste gia tetoia me ayta poy synantame kathimerina!

    Xtypa soyblakia esy kai'gw allazw post na sas anebasw ligo giati moy pesate.

    Sory gia ta greeklish moy kanei pali noymera to pliktrologio!
    Koita ti bgazei sta ellinika: δααααδδδαδδ ηηηηηη ΄΄΄΄΄΄

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Αφού έκανες τον κόπο και το διάβασες πες μου και τη γνώμη σου με δικά σου λόγια...
Δε'ν'κακό!!

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
back to top