Τρίτη 18 Ιανουαρίου 2011

Με έναν παλιόκαιρο..!

Ο πατέρας όπως έχω ξαναπεί είχε ένα μεγάλο καΐκι 12μέτρα με προσαρμοσμένο κομπρεσέρ που ήταν το βασικό εργαλείο της δουλειάς του.Δύτης τότε μ'αυτό είχε δουλέψει για την κατασκευή  σε λιμάνια της Νάξου της Τήνου της Σαντορίνης κ.α πάντα ήταν απών απ'το σπίτι 2-4μήνες ήταν μαζί μας το χρόνο και 9 καμιά φορά και 12 εκτός.

Μ'αυτό το σκαρί όταν δεν είχε μεροκάματο-και αυτό γινόταν αρκετές φορές το χρόνο,-το χρησιμοποιούσε να βγάλει από το ψάρεμα κανένα φράγκο.
Και τα ψαρέματα του ήταν πλούσια ένας ροφός 15-20κιλά ήταν αρκετός με 3-4πρώτα ψάρια όπως σαργοί,παντολιοί,σαραβάδες.
Εκείνο τον καιρό Γκούκλη και Ποσειδών δεν είχε να για δει κανείς τα προγνωστικά του καιρού και να προγραμματίσει το ψάρεμα του.
Απ'τη φύση έπαιρναν τα σημάδια τους που τους έδιναν πληροφορίες για τον καιρό που θα 'ρχόταν.
Θυμάμαι όταν η γάτα κουλουριαζόταν θα'χε κρύο τις επόμενες μέρες,όταν τεντωνόταν  νωχελικά καλοσύνη θα'χε σίγουρα. Ένα θολό φεγγάρι έφερνε αέρα την επόμενη μέρα η μεγάλη υγρασία που βρέχει όλες τις επιφάνειες όλη νύχτα σημάδι ότι θα΄χει ένα λαμπρό ήλιο χωρίς αέρα και άλλα που εγώ δεν ήξερα και οι ναυτικοί γνώριζαν πολύ καλά.
Πολλές φορές μας έπαιρνε για βοηθούς του να του δίνουμε τα λάστιχα να ρίχνουμε το σίδερο(άγκυρα) και ό,τι άλλο χρειαζόταν.
Παραγγέλματα όπως:
-Φούντα την άγκυρα!
-Μαϊνα τα λάστιχα  ..ήταν πολύ γνώριμα για μας απ΄τα παιδικά μας χρόνια.
-Βίρα την άγκυρα και 4χέρια μπλέκονταν να μαζέψουμε το σίδερο. 
Εκείνη την μέρα θυμάμαι είχαμε πάει μαζί του τα 2αγόρια πιο μικρά και'γω με τη Φούλη γύρω στα 15-16!
Ξεκινήσαμε με σχετικά καλό καιρό στο διάστημα του ψαρέματος γλάροι άρχισαν να πετούν χαμηλά και να φωνάζουν σημάδι ότι ο καιρός θα χαλάσει.Τα προβατάκια (άσπρα κύματα)άρχισαν να πληθαίνουν στην θάλασσα και ο μπαμπάς από κάτω κατάλαβε ότι πρέπει να φύγουμε γιατί σύντομα θα'βαζε καιρό.
Ο ουρανός άρχισε να μαυρίζει και ν'απειλεί.
Μαζέψαμε τα λάστιχα το σίδερο και ξεκινήσαμε όντως ένα βοριάς άρχισε ν'αντισκέκεται στο καΐκι.
Τα πρόβατα όλο και πλήθαιναν και θέριευαν τώρα ανέβαιναν μέχρι τα ρέλια και τα έγλυφαν,το καίκι λικνιζόταν πάνω τους!
Ο πατέρας κατάλαβε ότι θα αγρίευε και άλλο ο βοριάς και μας είπε να κάτσουμε στην καμπίνα.
Σε λίγο άρχισαν να πέφτουν από τριγύρω τ'αντικείμενα και να μη μπορούμε να σταθούμε πάνω στα κρεβατάκια.Μόνο χάμο στη μέση μπορούσες να σταθείς καθιστός.
Τ'αγόρια άρχισαν να ζαλίζονται και να φωνάζουν!

Άρχισαν και τα δυό να κάνουν "εξαγωγή τυριών" και ότι άλλο είχαν φάει σε υγρή μορφή απ'το στόμα.
Προσπάθησε ο ένας να βγάλει το κεφάλι έξω απ'το ταμπούκιο στην κουβέρτα και ένα κύμα τον έλουσε και έπλυνε συνάμα αυτόν και τον εμετό.
Η μυρωδιά του πετρελαίου και του λαδιού της μηχανής ήταν ανυπόφορη ανακατεμένη με την ξινίλα του ξερατού.
Εμένα μ'αρεσε η κατάσταση  και το διασκέδαζα το'βλεπα σαν περιπέτεια έπειτα δεν φοβόμουν είχα εμπιστοσύνη στον πατέρα είχε έρθει με το ίδιο σκαρί από Ηγουμενίτσα σε 7μέρες απ'τον Ισθμό μονάχος του καθώς του'φυγε ο βοηθός του.
Δεν μπορούσαμε να κάτσουμε από κάτω ανέβηκαμε τη σκάλα να βγούμε στην κουβέρτα τώρα τα κύματα υψώνονταν απειλητικά να αγκαλιάσουν το σκαρί μας.
Εκείνο έρμαιο στην δύνη τους έπλεε σαν καρυδότσουφλο.Ήταν αδύνατον να σταθούμε στην κουβέρτα μια αόρατη δύναμη μας τραβούσε προς την θάλασσα.Γαντζωμένες απ'το ταμπούκιο προσπαθούσαμε να φτάσουμε στην πρύμνη που φώναζε ο πατέρας να πάμε.
Τα κύματα έπεφταν ορμητικά επάνω μας και μας παράσερναν μαζί τους.

Εμείς διασκεδάζαμε την κατάσταση μας φαινόταν αστεία μέσα σ'αυτήν την ταλαιπωρία.γελούσε η μια με τα παθήματα της άλλης.
Με μεγάλη προσπάθεια καταφέραμε να φτάσουμε δίπλα του στο τιμόνι.
Ο βοριάς σφύριζε μανιωδώς και τα σχοινιά χτηπούσαν στα ξάρτια.το κατάρτι έτριζε έβγαζε ήχους τρομαχτικούς.
Ο ουρανός είχε καπλαντιστεί με σύννεφα η θάλασσα είχε πάρει το μπλαβί μαυριδερό τρομακτικό της χρώμα.
Ξαφνικά η μηχανή σταμάτησε ο πατέρας άρχισε να κατεβάζει τα πρώτα καντήλια.
Κινητό δεν υπήρχε τότε για βοήθεια έπρεπε ν'ανοίξει το πανί.
Πάνω στο κατάρτι υπήρχε δεμένο ένα καραβόπανο που πάντα το'βλεπα τυλιγμένο δεν είχα σκεφτεί ότι μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ποτέ.
Πολλές φορές μας έδινε να κρατάμε το τιμόνι βάζοντας ένα σημάδι σταθερό να κρατάμε τη ρώτα.
Εκείνη την μέρα έπρεπε να βάλεις μεγάλη δύναμη να κρατήσεις την λαγουδιέρα στο σημάδι η αντίσταση ήταν απίστευτα μεγάλη για τα αδύνατα χεράκια έτσι και οι δύο κρατούσαμε το τιμόνι όρτσα στον άνεμο.

Σε ελάχιστα λεπτά λύθηκαν σχοινιά κατέβηκε το καραβόπανο απ'το κατάρτι δέθηκαν τα σχοινιά και το σκαρί ήταν τώρα έρμαιο του βοριά που το κατεύθυνε ο πατέρας με τη λαγουδέρα μόνο.
Ήμασταν έξω στο Φανάρι όταν ανεβάσαμε το πανί σε λίγη ώρα λογικά θα'πρεπε να μπαίναμε μέσα.
Μα ο Βοριάς δεν έλεγε να σταματήσει ξαφνικά ένα δυνατό"Κρακ" και το πανί δεν άντεξε την αντίσταση.
Τώρα ο πατέρας άρχισε να κατεβάζει και άλλα καντήλια αγίων.Έβριζε αι άφριζε και αυτός σαν τη θάλασσα.
Εμείς στεκόμασταν κουλουριασμένες στην πρύμνη και λέγαμε όλα τα "Πατερ' ημών μας'
Εκεί καταλάβαμε ότι όση εμπιστοσύνη και να'χουμε στον πατέρα μας τα στοιχεία της φύσης είναι πιο δυνατά απ'ολους.
Αυτή η διαδρομή ώσπου να μπούμε στο "ρεμέτζο" μας ήταν ατελείωτη.Θυμάμαι όταν πάτησα πια στο ντόκο νόμιζα ότι ήταν κινητός και κουνιόταν πέρα δώθε.
Θαλασσόλυκους μας αποκάλεσε ο πατέρας τ΄άγόρια βγήκαν κίτρινα σαν τα λεμόνια.

Το παραπάνω βιντεάκι τ'ανακάλυψα τυχαία.Είναι όλο γυρισμένο στο νησί στο σημείο που απολαμβάνω το καλοκαιρινό ολόγιομο φεγγάρι με απίστευτη θέα, χαρείτε το είναι μοναδικό!

39 σχόλια:

  1. Ε!Δεν είσαι μόνο μια ρεμπέτισσα Συριανή είσαι και καπετάνισσα!!!
    Μεγαλωμένη με την αλμύρα της...τα πάνω της και τα κάτω της!
    ----

    Εκεί που απολαμβάνεις το ολόγιωμο φεγγάρι έγινε και η δική μου μαγική γωνιά του νησιού !

    Γειά σου καπετάνισσα με τις ωραίες ιστορίες σου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Το μονο που θα σου πω ειναι οτι απολαυσα την περιγραφη!!!Και ως νησιωτης και ως γιος ναυτικου και βαρκαρη!!! Πολλα φιλια!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Σαν να ήμουν κι εγώ εκεί!
    Και το δίδαγμα από την περιπέτεια είναι ότι οι μηχανές σε προδίδουν πάντα, όταν τις χρειάζεσαι.
    Αν όμως το πανί ήταν σε καλή κατάσταση, δεν θα σε άφηνε ποτέ!
    Και αν δεν είσαι σίγουρος ότι αντέχουν τα άρμενα, ποτέ δεν πας όρτσα και άσε το τραγούδι να λέει "κόντρα στον δεληβοριά".
    Ποδίζεις λίγο να γλυκάνει και άς πηγαίνεις αλλού, για λίγο.
    Έχω περάσει τέτοιες καταστάσεις και σε οικογενειακές και σε αγωνιστικές διαδρομές και ο χειρότερος φόβος είναι ο κεραυνός που μπορεί να έρθει στο άλμπουρο, που είναι σαν παλούκι ψηλό, χωρίς τίποτε άλλο γύρω!!!
    Μου κούρντισες τις μνήμες, βραδυάτικα!
    Να'σαι καλά. Με άρεσε!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. kariatida62 ♥

    Την έχω φάει που λένε με το κουτάλι:)
    Είναι να μην την λατρεύω!

    Σοβαρά έχεις απολαύσει ποτό "στ'Αστέρια" το καλύτερο σημείο πιστεύω της Πόλης για χαλάρωση!

    Φιλιά θαλασσινά:))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Iανος♥
    Αυτό θα πει ότι έχουμε παρόμοια βιώματα που δεν ξεχνιούνται όσα χρόνια και να περάσουν :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. ΔΥΣΠΙΣΤΟΣ♥
    Το'ριξα στις αναμνήσεις αφού δεν μπορώ ν'αρμενίσω.
    Αυτή την φορά άντε και άλλη 1 πιστεύω χρειάστηκε το πανί!
    Και που ν'αποδίσει με 4παιδιά σούρουπο?
    Θα μας τρώγαν οι λύκοι στο ξερονήσι.
    Ο μπαμπάς ήταν τολμηρός είχε περάσει πολλά και πίστευε στον εαυτό του άσχετα αν τα στοιχειά της φύσης τον σταμάταγαν.
    Αυτά μένουν απ'αυτές τις εμπειρίες τις θυμάσαι και τις νοσταλγείς !

    Καλό βράδυ να'χεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Πώς τους έπιανε τους ροφούς με το καϊκι;
    Αυτά είναι βραχόψαρα και μάλλον θέλουν καμάκι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Τρεχαντήρι 12 μέτρα
    δε φοβάται κανένα καιρό
    Σκαρί που συμπυκνώνει γνώσεις
    κι εμπειρία χιλιετηρίδων !!!
    Εμείς οι νησιώτες έχουμε όλοι ζήσει
    παρόμοιες στιγμές που μας σημαδεύουν και μας ψήνουν σαν χαρακτήρες ...
    Την καλησπέρα μου ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. δύσκολη ζωή αυτή κι όμως την περιγράφεις τόσο γλαφυρά, τόσο όμορφα, τόσο ζωντανά που είναι σαν να την ζούμε μαζί σου ξανά μέσα απ΄τις αναμνήσεις σου...ας μην είμαι θαλασσινή και νησιώτισσα κι εγώ έχω λόγους να λατρεύω τη θάλασσα, φαντάσου εσύ...φιλάκια πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Υπέροχη η περιγραφή σου θαλασσόλυκε!!!
    Οχι δεν συνήλθα ακόμα, απλά κάνω βόλτες
    ώπου γουστάρω κι αγαπώ :)
    Χα χα χα χα χα
    Φιλιά πολλάααααααααααα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Κόβει την ανάσα η περιγραφή σου..!

    Έχω κάνει κι εγώ στη θάλασσα ,

    Τρεις φορές τον Ατλαντικό μικρός, μια και καπετάνιος κι ο πατέρας μου,

    Αλλά σε εμπορικά..

    Καλοκαίρια όμως, κι η μόνη φορά που κουνηθήκαμε,

    Εκτός από τότε που "έπαιρνα" το τιμόνι,

    Ήταν μια που ήμασταν ξεφόρτωτοι και το καράβι ήταν πολύ ψηλά..

    Όσα περιγράφεις, μοναχά από ιστορίες του καπετάνιου τα ξέρω, δεν τα ‘χω ζήσει ποτέ..

    Κι είναι ζόρικα, το νιώθω..

    Να είσαι καλά,

    Καλό Ξημέρωμα να έχουμε..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Γιομάτοι αρμύρα όλοι εδω μεσα,τι δουλειά εχω εγω,ενας στεριανός,εδώ;
    Μόνο για να απολαυσω την καταπληκτική αφήγηση...

    Καλημέρα από Χαρτούμ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Ασκαρδαμυκτί ♥
    Αχ!δε με προσέχεις!
    Γράφω πιο πάνω ήταν δύτης επαγγελματίας στο καΐκι είχε προσαρμόσει κομπρεσέρ αέρα με την μηχανή που του'δινε με 100μέτρα λάστιχα.
    Είχε όλη την ευχέρεια να ψάξει στα βράχια και να σκοτώσει τα ψάρια φυσικά με καμάκι στο ψαροντούφεκο.Στα μεγάλα χρησιμοποιούσε
    "δελφινιέρα" σαν μονό καμάκι που ανοίγει!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Side21 ♥
    Ακριβώς έτσι είναι!
    Γεμάτοι εμπειρίες και γνώσεις στην θάλασσα ψήθηκε για καλά ο χαρακτήρας μας.

    Καλό απόγευμα να'χεις:))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. ღ oneiremata ღ ♥
    Σ'ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.
    Νομίζω είναι ελάχιστοι ώς σπάνιοι Ελληνες που να μην αγαπούν τη θάλασσα που μας περιβάλει!

    φιλί θαλασσινό:))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. εγω το μονο που θυμαμαι να εχω κουνηθει ειναι οταν ειχα ταξιδεψει με 8 μποφορ αλλα γενικα δεν με πειραζει η θαλασσα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. D.Angel ♥
    Καλά κάνεις Αντζελα!
    Το blogging δεν θέλει περιορισμούς και ζόρια όπου γουστάρουμε και αγαπάμε και σ'οποιον αρέσουμε:))

    Φιλιά θαλασσινά:))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Nefelovatis ♥
    Και'συ ναυτικός?
    Μια οικογένεια διαλυμένη είναι του ναυτικού δεν πληρώνεται αυτή η δουλειά με τίποτα.
    Μια εμπειρία τέτοια σε δυναμώνει,όχι όμως ότι χρειάζεται να τη ζει κάποιος!

    Πρέπει να'χεις πολύ θάρρος και τόλμη για να μπορέσεις ν'αντιμετωπίσεις σωστά τέτοιες συνθήκες!

    Σ'ευχαριστώ για το σχόλιο
    καλό απόγευμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. ♥ VAD
    Δεν πιστεύω να ζαλίστηκες με τη θάλασσα:))

    Σ'ευχαριστώ!

    Γερός δυνατός??

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. ♥ Skouliki
    Δεν σε πιάνει η θάλασσα είσαι πολύ τυχερή λίγοι είναι εκείνοι που δεν την φοβούνται!

    Μπράβο θα σε πάω και βόλτα με το βαρκί τότε και με φουρτούνα:))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Στιγμές οικογενειακές-προσωπικές που σε σημαδεύουν για πάντα...
    Μένει η γλυκιά ανάμνηση στο τέλος, αλλά θεωρώ δύσκολη την περιπέτειά σας. Ευτυχώς ο καπετάνιος-πατέρας ήταν "σπουδαίος" κι ο Θεός παρά τα καντήλια του πατέρα έβαλε το χέρι του...

    Zoyzoy, γλυκιές να είναι πάντα οι αναμνήσεις σου από τα "παλιά" κι εσύ γερή να είσαι να μας τις διηγείσαι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Έχεις θυμητικό ελέφαντα, και τα γράφεις πολύ όμορφα,μια χαρά ήταν ανέμελα χρόνια,γιατί δεν έγραψες ότι το καΐκι το λέγαν Φουλη;

    γναγν ζηλεύεις, θέλεις και εσύ;τώρα που θα σε κάνω νησιώτη θα φας τη θάλασσα με το κουτάλι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Aπίστευτη διήγηση!
    Αισθάνθηκα να ανακατεύομαι κι εγώ και να κουνάει το πάτωμα...
    Πω πω φοβερή εμπειρία...
    Το βίντεο πολυ όμορφο...
    Μας ταξίδεψες σε φουρτούνες Ζουζού μου!!
    :))

    Υ.Γ. Στείλε μου το email σου αν θέλεις στο marianna_on_ice@yahoo.gr Θέλω κάτι να σου στείλω.
    Φιλιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Συγκλονιστική αφήγηση !!
    Συγχαρητήρια !
    Έζησα την κάθε στιγμή....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Καλημέρα αγαπημένη Ζουζού...απίστευτη η περιγραφή σου και δέν θα μπορούσες να βρείς καλύτερο βιντεάκι να τήν συνδέψεις[ααχ κι αυτό το τραγούδι]...μου ανεσυρες αναμνήσεις..γυναίκα ναυτικού βλέπεις..κι εχω γυρισει τίς θάλασσες του κόσμου...φιλάκιααα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Μια ναυτία μου ήρθε μπορώ να πω...

    τόσα ταξίδια έχω κάνει με τα πλοία -κοντεύω να τα μισήσω- και μόνο 2 ήταν τα χάλια!!

    Υπέροχη περιγραφή!!

    Τα σέβη μου & την καλημέρα/καλησπέρα μου!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. γνωστος αγνωστος♥
    Αυτές τις εμπειρίες δεν τις κάνεις παραγγελία σου'ρχονται κατακούτελα απο'κει που δεν το περιμένεις!

    Κάτι θα κάνουμε :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Ευ αγωνίζεσθαι ♥
    Άλλοτε γλυκιές άλλοτε πικρές έτσι είναι η ζωή σημασία έχει ότι απ'αυτές "ψηθήκαμε" και αποκτήσαμε αντοχές για τις σημερινές δυσκολίες της.

    Σ'ευχαριστώ για τις ευχές σου θα'θελα να διαβάσω και'γω κάτι "δικό σου"!

    Καλό απόγευμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. ΦΟΥΛΗ ♥
    Θα το γράψω σε άλλη ανάρτηση!
    Μα να μην έχω ούτε μια φωτογραφία του τόσα περάσαμε σ'αυτό!
    Αν βρείς εσύ να την σκανάρουμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. marianaonice ♥
    Χαίρομαι που σου άρεσε!
    Ελπίζω να μη σε φόβισα ώστε να το σκέφτεσαι να επισκεφτείς το νησί σου:))

    Καλό απόγευμα
    με φιλιά θαλασσινά !!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. magda ♥
    Σ'ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια και για την επίσκεψη!

    Καλό απόγευμα
    φιλιά θαλασσινά:))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. Φωτεινή ♥
    Ναυτικούδενα και'συ που λένε εδώ οι ντόπιοι:))
    Οπότε γνωρίζεις πολλά απ'την θάλασσα και παραπάνω μάλιστα.
    Μα είδες τι ανακάλυψα τυχαία και είναι και στα μέρη μας γυρισμένο από ντόπιους παραγωγούς όπως είναι ο Β.Περρής!

    Να'σαι καλά
    θαλασσινά και απο'μενα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Vangel Greko ♥
    Εσύ μετά από τόσα έχεις πάρει το "κολλάει"!
    Στης Κρήτης τα ταξίδια μ'αρέσει που γίνονται νύχτα και έχεις όλη τη μέρα μπροστά σου!

    Καλό απόγευμα και απο'μενα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. Αυτές οι αναμνήσεις είναι ο θυσαυρός σου. Φύλλαξε τον καλά μέσα σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. Φοβερή διήγηση, άντε βρε άτομο πέρασες τέτοια φάση; Ευτυχώς που ήσουν μικρή και το θυμάσαι σαν αστείο γιατί εμένα μ’έπιασε λίγο καρδιοχτύπι όταν το διάβασα!

    Καλό Σαββατοκύριακο να περνάτε πάντα όμορφα και με φουρτούνες και με μπουνάτσες

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. hackaday ♥
    Πράγματι Hack καλές ή κακές μας συντροφεύουν σ'ολη μας τη ζωή!

    Καλό ΣΒΚ να'χεις:))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. rrage ♥
    Να σου πω και ο πανικός φέρνει τα χειρότερα αποτελέσματα η καλύτερη αντίδραση σε παρόμοιες καταστάσεις είναι να βλέπεις την αστεία πλευρά της.

    Καλό ΣΒΚ και συ'ναχεις σ'ευχαριστώ για τις ευχές σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Αφού έκανες τον κόπο και το διάβασες πες μου και τη γνώμη σου με δικά σου λόγια...
Δε'ν'κακό!!

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
back to top