Ετσι έγινε 2ο σπίτι μας.Είχε ένα καΐκι 12μέτρων με κομπρεσέρ επάνω για την δουλειά
Τις αργίες Κυριακές τότε που δεν είχαμε σχολείο έπαιρνε εμένα και την Φούλη σα πιο μεγάλες 12 στα 13 για κολαούζους(βοηθούς)να βγάλει μεροκάματο.
Όταν δεν ήταν τυχερή μέρα και δεν ήταν αξιόλογη η ψαριά φρόντιζε πάντα ν'αξιοποιεί τη βουτιά μαζεύοντας φρούτα της θάλασσας(όστρακα!)
Από εκείνον μάθαμε πολλά μυστικά της,αργότερα και ο άντρας μου που έγινε βοηθός του.
Οσο ήμουν στο πατρικό μου τα ψάρια τα είχα σιχαθεί και τα όστρακα δεν μου'καναν δα και τόση αίσθηση.
Ετσι λοιπόν προχθές που βγήκαμε για ψάρεμα το ρέμα δεν μας άφηνε την τρίχα στη θέση της 3-4νοτιάς αλλά η τρίχα γινόταν κάτι σαν τον χαρταετό όταν τον παίρνει ο άνεμος ψηλά.Πως να ψαρέψεις έτσι??
Αποφασίσαμε λοιπόν ν'αράξουμε και να κάνει καμμιά βουτιά για όστρακα!Στα 6-8μέτρα με την αναπνοή έχεις λίγες ευκαιρίες αλλά άμα γνωρίζεις και ψάχνεις όλο και κάτι βρίσκεις και ιδού τ'αποτελέσματα!!
1πίννα,2-3καλόγριες,2-3φούσκες
Η πίνα και "αυτί της θάλασσας" γίνεται ως και 1μέτρο μέσα της κατοικούν 2γαρίδες και παίζουν το ρόλο του κολαούζου την τσιμπάνε όταν αντιληφθούν κίνδυνο και τότε εκείνη κλείνει ερμητικά.Αν πέσει πετραδάκι μέσα της έχει την ιδιότητα να το κάνει μαργαριτάρι.
2-3 είναι και τα μοναδικά που έχω ως πολίτιμους λίθους απ΄τον πατέρα μου.Τρώγεται όλο το εσωτερικό της τηγανιτή είναι όνειρο αφού την καθαρίσουμε πρώτα!
Φούσκες είναι σαν όστρακα μαλακά σαν σφουγγάρια το εσωτερικό τους έχει ένα χρώμα πορτοκαλοκίτρινο είναι γεμάτες ιώδιο τρώγεται ωμή με λεμόνι!
Οι κίτρινες είναι θηλυκές και θέλουν προσοχή στην κατανάλωσή τους γιατί η μεγάλη περιεκτικότητα ιωδίου προκαλεί ζαλάδα λένε!(γιατρός δεν είμαι ότι έχω ακούσει σας μεταφέρω!)Είναι δύσκολες να τις ξεχωρίσεις στο βυθό γιατί μοιάζουν με πέτρες αφού έχουν επάνω τους και μαλλιαρή φικιάδα.Εχουν γεύση θάλασσας μια πικρή αρωματική γεύση ξεχωριστή.
Οι Καλύμνιοι τις καθαρίζουν και τις διατυρούν σε μπουκάλια με λίγο λάδι.Το λεγόμενο "σπινιάλι"
Πάμε στα αγαπημένα μου στρείδια είναι σκληρά σαν πέτρες κόκκινα της φωτιάς από πάνω και στο χρώμα της πέτρας κάτω.Έχουν υπέροχη θαλασσινή μυρωδιά και μαγευτική γεύση με λεμόνι ωμά φυσικά είναι μαγεία!
Στο νησί μου βρίσκουμε τα άγρια κόκκινα ενώ για πρώτη φορά έβγαλε και ένα ήμερο με το περίεργο σχήμα.Μυρωδιά δεν έχει σαν τα δικά μας άλλά είναι εξ'ισου νόστιμο!
Οι καλόγνωμες είναι κόκκινες μυτερές σαν πέτρες έχουν μια μαγευτική μυρωδιά ιωδίου θάλασσας μαζί είναι στην γεύση σαν το στρείδι όμως είναι κάποιοι μήνες που καίνε λόγω αναπαραγωγής.
Οι φωτό δεν έχουν καλή ποιότητα γιατί είναι τραβηγμένες απο κινητό!
Και τέλος οι αχινοί γνωστοί σε όλους (πιστεύω!)Τα τελευταία χρόνια τους χαρακτήρισαν "είδος προς εξαφάνιση" το πως σερβίρονται σαν αχινοσαλάτα στίς καλές ψαροταβέρνες είναι απ'τα περίεργα της Ελλάδας.Οι μαύροι(Φράγκοι για μας)είναι αυτοί που δεν τρώγονται,οι προς "βρώσιν" έχουν πάντα στα ακγκάθια τους μια πετρούλα ένα φύκι κάτι θα έχουν σε βαθιά νερά βρίσκεις μώβ καφεκόκκινους στο χρώμα της σκουριάς.
Το ρητό τους "αν δε βρείς τ'αυγό μου φάε το σκατό μου" ωστόσο πιστεύω ότι αν μείνουν έξω απ'την θάλασσα διαλύεται μέσα τους τ'αυγό που είναι πορτοκαλί έχει μια γλυκιά γεύση και υπέροχη μυρωδιά!
Δεν έχω βρεί ποτέ άδειους,συνήθως τους καταναλώνουμε επι τόπου με λεμόνι και λίγο ψωμάκι.
Ένα καλοκαίρι είχε έρθει διακοπές κάποιος ξάδερφος με την γυναίκα του μια "βλάχα" καθηγήτρια φιλολογίας.(προς θεού δεν έχω τίποτα με την κοπέλα!)
Ο Γιώργος για να τον ευχαριστήσει που ήταν και ο αγαπημένος του ξάδερφος πρότεινε να πάμε σε παραλία να βγάλει αχινούς μιας και στην "πόλη" ήταν αδύνατον να φάει.
Η καθηγήτρια για να τονίσει την "παιδεία" της τους έλεγε "αχιναίους"
Αφού έβγαλε τότε τσάντες ολόκληρες ο ξάδελφος δεν σταματούσε να τρώει!!
-Πρόσεχε γιατί το βράδυ θα'χεις κακά ξεμπερδέματα,οι αχινοί είναι διεγερτικοί του λέει
-Αλήθεια ξέδελφε!τρώγε άντρα μου!!
Όλη την μέρα στον ήλιο,μπάνιο το βράδυ μπύρες κρεπάλη το βράδυ "ξερός" για ύπνο ο ξάδελφος.
Το πρωί η πρώτη του κουβέντα για καλημέρα!
-Ρε ξάδελφε αυτοί οι αχιναίοι πότε κάνουν δράση??
Αμα δενν το'χεις το σπόρ τι να σου κάνουν και τ'αναβολικά??
Και για να μην αφήσω παραπονούμενους τους αναγνώστες που αγαπούν τον κλασσικό μεζέ του τσίπουρου και ούζου!!