Κολοκυθόπιτα..αλμυρή!!

Χ ρόνια τώρα έβλεπα τις κολοκύθες και δεν αποφάσιζα να πάρω μία.
Μου φαίνονταν εντελώς άγνωστο το υλικό και με προβλημάτιζε αρκετά για να ρισκάρω.

Να όμως που τόλμησα φέτος και αγόρασα μια αρκετά μεγάλη.
Και τώρα τι κάνουμε??
Ο σύζυγος ήθελε να τη στολίσει αλλά δεν επιχειρούσε να την σκάψει.
Την έβλεπα μ'εβλεπε και δεν αποφάσιζα να την ανοίξω..
Ώσπου μετά από 2μήνες που αλοκοιταζόμασταν αποφάσισα να της κάνω την επέμβαση.

Πρώτα την ζωγράφισα μ'ενα μολύβι εξωτερικά,μάτια,μύτη στόμα και ξεκίνησα με 'να μαχαίρι και ένα κουτάλι.
Περισσότερο με βοήθησε το εργαλείο που καθαρίζω ντομάτες και κολοκύθια.
Μου πήρε αρκετή ώρα για να την σκάψω καλά καλά και να'ρθει σ'αυτήν την μορφή.

Όταν την τέλειωσα είδα ότι ο τύπος μου βγήκε λίγο στραβοχείλης αλλά ήταν αργά για διόρθωση.
Ο σύζυγος άρχισε τη καζούρα,του θύμισε ένα γνωστό του και του'δωσε τ'ονομά του.

Τα σπόρια τα'πλυνα τ'αλάτισα και τα'ψησα για να γίνουν πασατέμπος.
Τη σάρκα τη χώρισα σε σακούλες και την έβαλα στην κατάψυξη αφού κράτησα το 1/3 για να την κάνω πίτα.

Πρώτα ξεκίνησα με το φύλλο.Τα'χουμε πει :
Είμαι μαζόχα και μ'αρέσει να τυραννιέμαι με τ'αλεύρια και τον πλάστη παρά να πάρω ένα φύλλο έτοιμο.
Αλεύρι,νεράκι,λάδι αλάτι και έτοιμη η ζύμη.
Ώσπου να ξεκουραστεί ξεκίνησα την γέμιση.

Σόταρα κρεμμύδι ξερό,κρεμμυδάκια φρέσκα και έπειτα την κολοκύθα να πιει τα νερά της.
Δυόσμο,μαϊντανό και αρκετό πιπεράκι για μυρωδιά.

2-3 κουταλιές ρύζι αφού κατέβασα τη γέμιση απ'τη φωτιά και τέλος την φέτα τριμμένη με τα 3αβγά χτυπημένα.

Άφησα να κρυώσει και ξεκίνησα ν'ανοίγω τα φύλλα.
2για κάτω αφού λάδωσα καλά.

Τη γέμιση ενδιάμεσα και άλλα 2 για επάνω σουρωτά

Λάδωσα τέλος την χάραξα και πασπάλισα με μαύρο σουσάμι..

Έψησα σε δυνατό φούρνο για 50 λεπτά και ιδού το αποτέλεσμα.

Γαλησσάς-Γλάρωντας-Κατακέφαλος!!

Α υτόν το βράχο τον δείξει απ'δω μέσα πάμπολλες φορές από το βαρκί, είναι ο Γλάρωντας ή Κατακέφαλος όπως λέγεται και είναι το ένα ακρωτήρι του Γαλησσά.
Πάντα ήθελα να βρεθώ πάνω σ'αυτόν τον βράχο και να που μου δόθηκε η ευκαιρία να κάνω μια διαδρομή με την ομάδα πεζοπόρων μέχρι εκεί.

Ξεκινήσαμε απ'την παραλία του Γαλησσά ένα υπέροχο πρωινό του Φλεβάρη.

Η διαδρομή σχετικά εύκολη.

Ο όρμος του Γαλησσά από μια διαφορετική οπτική!

Το βουνό σχετικά γυμνό που και που μικρά σχοινάρια,θυμάρια,φασκομηλιά έκαναν την εμφάνισή τους.

 Εδώ τα λόγια περισσεύουν οι εικόνες μιλάνε μόνες τους.

 Διασχίζουμε την πλαγιά και απολαμβάνουμε τη θέα.

 Όλο και πλησιάζουμε στον στόχο μας.

 Ο όγκος του βράχου μπροστά μας απροσπέλαστος!

Και όμως υπάρχει μονοπάτι που βγάζει ακριβώς στην κορυφή.

Η θέα απ'δω απλά μαγευτική.!

Απο'πάνω μας διακρίνεται ένα φρούριο  απ'την εποχή της Γερμανικής κατοχής. Έχουμε δει και σε άλλα ακρωτήρια παρόμοια οχειρά όπου παρακολουθούσαν την θαλάσσια κίνηση,

 Παίρνουμε το δρόμο του γυρισμού και προσπαθώ να κρατήσω όσες περισσότερες εικόνες μπορώ.