Αν σε ...θέλει.!!

Ο Οκτώβρης αν και φθινοπωρινός μήνας μας χάρισε πολλές καλοκαιρινές μέρες ευκαιρίας δοθήσεις τις εκμεταλλευτήκαμε και με το παραπάνω για ψάρεμα καλαμαριών.
Γεμίζαμε βενζίνη και βούρ.. στ'ανοιχτά ....
Με την τιμή που έφτασε η βενζίνη το ντεπόζιτο πια φτάνει στη μέση με τα ίδια λεφτά που γέμιζε πριν 2χρόνια. Πολύ σύντομα βλέπω να προμηθευόμαστε σε μπουκάλι νερού την βενζίνη για το βαρκί.
Ψαράδες μας σφύριξαν ότι πιάνονται τα καλαμάρια από το μεσημέρι και έτσι συνδυάσαμε μπάνιο και ψάρεμα μαζί.

Τ'απογεύματα μας έβρισκαν ν'αρμενίζουμε στ'ανοιχτά και να καλάρουμε για καλαμάρια!
Και όμως είχαν δίκιο οι ψαράδες τα καλαμάρια "χτυπούσαν" από νωρίς προς μεγάλη μας έκπληξή!
Οι άλλοι βαρκάδες μας έβλεπαν που βγαίναμε νωρίς για καλαμάρια τέτοια ώρα και κουνούσαν το κεφάλι.
Συνήθως όταν πέσει ο ήλιος λένε είναι η καλύτερη ώρα!!

Εμείς όμως παίρναμε 2-2 τα κομμάτια και δεν λέγαμε κουβέντα!
Απολαμβάναμε το απέραντο γαλάζιο κάναμε την ψυχοθεραπεία μας και προπάντων βγάζαμε και ένα "καλό" πιάτο για μας τους φίλους!
Και ως εκ'θαύματος ήμουν και κομματάκι τυχερή σ'αυτά τα ψαρέματα.

Μπορεί να'μπλεκα και να'θελα και 1/2 ώρα να ξεμπερδέψω την τρίχα,να'χασα όλόκληρη αρματωσιά με καυτερά που άφησα στον βυθό γιατί μου'μπλεξαν αλλά πήρα τα περισσότερα.

Θα αναρωτιέστε τι δουλειά έχει η οδοντόβουρτσα δίπλα στα καλαμάρια.
Όχι,δεν τους πλένω τα δόντια όταν τα βγάζω μ'αυτή καθαρίζω τις βελόνες του καυτερού απ'τα μελάνια και τα σάλια για να μη μυρίζουν και φεύγουν αυτά που είναι από κάτω. Ορίστε σας μαθαίνω και τα μυστικά μου!

Οι ώρες περνούσαν χωρίς να το καταλαβαίνουμε και τα καλαμάρια όλο και πλήθαιναν πάνω στην βάρκα.

Σε κάποια φάση νιώθω την τρίχα βαριά!

-Έχουμε μπλέξει ρωτάω τον καπετάνιο? Για να δω τι μου επιφυλάσσει αυτό το βάρος!
-Όχι μου λέει καλαμάρι θα'χεις!
Αρχίζω να τραβώ σιγά -σιγά και νόμιζα ότι ανέβαζα όλο το βυθό όσο τραβούσα τόσο αντιστεκόταν αυτό,εμένα να μου'χει κόψει τα χέρια η τρίχα απ'το βάρος αλλά δεν άφηνα να μου φύγει ούτε ουγκιά απ'το τράβηγμα.

Είχα ιδρώσει απ'την αγωνία και το βάρος ώσπου κατάφερα να το φέρω στην επιφάνεια και δεν πίστευα στα μάτια μου!

Μισό μέτρο ήταν πετούσα απ'την χαρά μου που κατάφερα και'βγαλα το πιο μεγάλο!
Είχα ψηλώσει ξαφνικά 50πόντους και 'γω, ήμουν πολύ περήφανη και φούσκωνα σα διάνος!!

Την επόμενη φορά ζεστός ο καιρός αλλά μια μουντή συννεφιά απλωνόταν από πάνω μας και έβαφε με τόνους σέπιας τη θάλασσα.

Μια μελαγχολία απλωνόταν στην ατμόσφαιρα στα φθινοπωρινά χρώματα που ταίριαζε γάντι με την ψυχική μας διάθεση αυτόν τον καιρό.

Κοιτούσα τα νησιά που ήταν χαμένα κάτω απ'τον καπλαντισμένο ουρανό.Οι άγονοι λόφοι φέγγιζαν δίπλα μας μουγκοί και καταθλιπτικοί.

Καθώς ο ήλιος προχωρούσε προς το γέρμα η θάλασσα γινόταν όλο και πιο βαθύχρωμη.

Ξάφνου ο ήλιος βρήκε τη δύναμη και παραμέρισε τα μαργαριταρένια σύννεφα.Μέσα απ'το μισόφως ξαφνικά φώτισε το δειλινό στους ζεστούς τόνους του χρυσαφιού και της σέπιας.

Τα καλαμάρια συνεχίζουν να πιάνονται αδιαφορώντας για το υπέροχο θέαμα που μας χαρίζει ο βασιλιάς ήλιος.

Και'γω χαζεύω πότε τα δώρα που μου χαρίζει και πότε τις μαγευτικές εικόνες καθώς απλώνει τις χρυσαφένιες ακτίνες του!

Και σήμερα ήταν μια ξεχωριστή μέρα ο ήλιος και αυτήν την καταθλιπτική μέρα τελικά κατάφερε να φωτίσει τις καρδιές μας να μας γεμίσει αισιοδοξία και κυρίως τη ζωή της θάλασσας.

Καλού κακού "φτύστε με" μη χάσω και άλλη αρματωσιά και στοιχίζει γύρω στα 50ευρώ! 

Η κρίση...μας φέρνει πιο κοντά!!

Δύσκολοι καιροί οι σημερινοί!Αγώνας ανελέητος για να κρατήσουμε ένα κουτσουρεμένο μισθό στο πορτοφόλι που βάλλεται συνεχώς από επιδρομές έκτακτων εισφορών χαρατσιών και αύξηση των τιμών των προϊόντων προς τα ουράνια.

Αντίπαλος σ'αυτόν τον αγώνα και η ανεργία που πλήττει ολοένα και περισσότερο τα μέλη των οικογενειών.

Χαρακτηριστικό της εποχής πριν 3χρόνια έψαχνα τις αγγελίες των τοπικών εφημερίδων για να βρω δουλειά τώρα στις στήλες της ζήτησης δημοσιεύονται όσοι ζητούν δουλειά.

Πραγματικά δεν μπορώ να σκεφτώ πόσο χαμηλά ακόμα μπορεί να φτάσει αυτός ο λαός πόσο μπορούν να τον υποβαθμίζουν κάτι λαμόγια που ονομάζονται πολιτικοί!

Οι μειώσεις μισθών και το κούρεμα των συντάξεων λένε γίνεται για την ανταγωνιστικότητα!

Και μας δουλεύουν ψιλό γαζί όταν Ελληνικές Εταιρείες φεύγουν απ'την χώρα και δραστηριοποιούνται αλλού η ΦΑΓΕ η Coca Cola "την έκαναν "με ελαφρά,και μεις περιμένουμε επενδυτές.

Και αναρωτιέμαι εγώ η αδαής αυτοί ήταν έξυπνοι και την έκαναν, οι άλλοι τόσο μακάκες είναι για να'ρθουν να επενδύσουν εδώ??

Εμείς όμως δεν πρέπει να το βάζουμε κάτω,όπλο μας για να τους σπάσουμε τα νεύρα και τον τσαμπουκά είναι να κρατάμε αντοχές!

Ανοχή έχουμε πολύ και το'χουμε αποδείξει ας μη καταθέσουμε τα όπλα σ'αυτα τα παχύδερμα και μας εξοντώσουν τελείως.

Με ό,τι μέσα και αυτά είναι, το κουράγιο,η όρεξη η γαϊδουρινή υπομονή και κυρίως τα όνειρα που κάνουμε για ένα καλύτερο αύριο όχι για μας για τα παιδιά μας.

Άλλωστε:" Είμαστε φτιαγμένοι από την ύλη που είναι φτιαγμένα τα όνειρα" σύμφωνα με τον Σαίξπηρ 

και σ'αυτούς τους δύσκολους καιρούς σ'αυτά πρέπει να στηριζόμαστε για να παίρνουμε δύναμη.

Για να δίνουμε κουράγιο ο ένας στον άλλο και να ξεχνιόμαστε απ'την καθημερινότητα μπορεί να μην έχουμε την δυνατότητα να διασκεδάζουμε σε κέντρα,έχουμε όμως την καλή διάθεση να οργανώνουμε ζεστές βραδιές στα σπίτια μας.

Έτσι ένα Σαββατόβραδο άνοιξα την ψησταριά και την αυλή μου μαζευτήκαμε συγγενείς και φίλοι και με λίγα πράγματα με αρκετό κέφι και όρεξη περάσαμε μια υπέροχη βραδιά. 

Μια πρασσοτυρόπιτα με χειροποίητο φύλλο για ορεκτικό μια σαλάτα απλή που την εμπλούτισα με κρουτόν από μπαγιάτικο ψωμί που έψησα με μυρωδικά.

Χοιρινά παιδάκια που ψήθηκαν στα κάρβουνα και μοσχομύρισε η γειτονιά.

Ορτύκια που τύλιξα με φέτες μπέικον και ψήθηκαν στα κάρβουνα, έγιναν λουκούμι, ήταν οι κυρίως μεζέδες!

(Κουμπάρε μέτρα κομμάτια)

Τα κρέατα τα συνόδευσα με πατάτες Ντοφινουάζ που αντικατέστησα την κρέμα γάλακτος με σκέτο γάλα και έγιναν εξ'ισου νόστιμες και χωρίς πολλές θερμίδες.

Το κρασάκι της Παρέας μας έφερε στο κέφι και περάσαμε ένα καταπληκτικό βράδυ με μηδαμινά έξοδα και κυρίως με πολλή όρεξη!

Είπαμε η κρίση θέλει καλοπέραση και 'μεις καλή παρέα για να την ξεπεράσουμε!

Θα οργανωθείτε..να κάνουμε μια πορεία της προκοπής..??

Γενική απεργία χτες και νέκρωσε για μια ακόμη φορά η Πόλη μου!
Θεώρησα και 'γω σωστό να συμμετάσχω στον αγώνα έμπρακτα κατά της πολιτικής των μνημονίων και της εξευτέλισης της ζωής μας.
Και βρέθηκα ανάμεσα σε 4 ξεχωριστές απεργιακές συγκεντρώσεις για ένα κοινό αγώνα.

Ο καθ΄ ένας από τους συντελεστές αυτής της “φαρσοκωμωδίας”, έδειξαν με τις πράξεις τους για ακόμη μία φορά, ότι δεν κάνουν πίσω και έτσι τράβηξαν ξεχωριστούς δρόμους.
Ο ένας από δεξιά και άλλος από αριστερά. Και το ζητούμενο παραμένει ένα και μοναδικό.
Για ποια ενότητα μιλάμε και γιατί ο κόσμος να κατέβει στο δρόμο;

Όσο σκληραίνουν τα οικονομικά μέτρα που περνά η κυβέρνηση, τόσο μειώνεται η συμμετοχή του κόσμου στις κινητοποιήσεις του νησιού.
Παρ΄ όλες τις εκκλήσεις, παρ΄ όλες τις προσπάθειες, παρ΄όλες τις υγιείς φωνές που ακούγονται, η Σύρος για άλλη μια φορά πρωτοπόρησε.
Δυστυχώς αυτή είναι μια μικρή εικόνα της χώρας!
Ο κόσμος δεν σταμάτησε να βογκά κάτω κάτω από την πίεση των μέτρων, αλλά κουράστηκε να κατεβαίνει στο δρόμο και να πρέπει να αποφασίσει ποια πορεία θα ακολουθήσει.
Ο εχθρός είναι εδώ και είναι γνωστός. Ο πόλεμος είναι οικονομικός. Οι τραπεζίτες παίζουν το παιχνίδι τους και οι κυβερνώντες είναι οι διεκπεραιωτές τους.
Αυτό έχει επιβεβαιωθεί έμπρακτα τα 2τελευταία χρόνια. Ή θα πάμε όλοι μαζί απέναντι στον εχθρό ή καλύτερα να το διαλύσουμε. Ή θα πούμε πολεμάμε συσπειρωμένοι όμως και ενωμένοι για να κερδίσουμε αυτό το αισχρό και χωρίς έλεος πόλεμο ή ας αφήσουμε τα περί αγώνων.
Η αντίσταση πρέπει να είναι οργανωμένη. Φτάνουν τα λόγια και οι φανφάρες!
Αν δεν παραμερίσει ο κάθε συνδικα(ληστής)τον εγωισμό του και βρεθεί μια κοινή πορεία στον ίδιο αγώνα μην περιμένετε συμμετοχή του κόσμου.
Οργανωθείτε πρώτα εσείς τα Σωματεία να κάνουμε μια γενική διαμαρτυρία της προκοπής γιατί πάντα μόνοι σας θα'σαστε δυστυχώς!

Άλλωστε με τις πορείες και τις απεργίες αν λυνόταν το πρόβλημά μας θα'χαμε γίνει Ελβετία σήμερα και όχι ΟΥΓΚΑΝΤΑ της Ευρώπης!

Ένα ξεχωριστό ...βραβείο!!

Πριν μέρες πήρα ένα βραβείο απ'τον αγαπημένο μου SΚΡΟΥΤΖΑΚΟ το παρέλαβα με ιδιαίτερη χαρά και το παραδίδω στον Laburdius

για αυτή ακριβώς την ανάρτηση! Επίσης και  στους 5πρώτους που θ'απαντήσουν σ'αυτό το ποστ.!

Όποιος-όποια πάρει αυτό το βραβείο θα πρέπει ν απαντήσει στις ερωτήσεις.
Έτσι λέει το παιχνίδι αυτό.
1)Ποια η αγαπημένη σου ράτσα σκύλου;
2)Σε ποιο ζώο έχεις ιδιαίτερη αδυναμία;
3)Έχεις κατοικίδια; και αν ναι τι ζωάκια είναι;
4)Εσύ πως περνάς τ'απογεύματα σου με τους καλύτερους φίλους σου;

1)Δεν έχω αγαπημένη ράτσα όλα τα σκυλιά μ'αρέσουν το καθένα είναι ξεχωριστό.Μα δεν θα'δινα
ποτέ λεφτά ν'αγοράσω σκύλο,υπάρχουν τόσα αδέσποτα εγκαταλειμμένα που λαχταρούν ένα ζεστό χάδι και λίγη συντροφιά!

Εδώ στα πόδια μου ενώ μπλογκάρω.!!

2) Την λένε Ομορφούλα και την έχω κάνει μοντελάκι στο net απ'τις φωτό που της τραβάω συχνά.

Βρήκε καταφύγιο στα σκεπάσματα!

Είναι πολύ ...τάνα γάτα ξέρει την αδυναμία που της έχω και το "παίζει" αρχόντισσα μέσα στο σπίτι!

Μπαινοβγαίνει σαν κυρία  και δεν αφήνει άλλη γάτα να πλησιάσει!
3)Τα κατοικίδια μου είναι:
Η Ομορφούλα!

Η Λίζα ένα πανέξυπνο Springer Spaniel 8χρονών και τα πηγαίνει άψογα με τις γάτες μου.

Η Μαργαρώ με την νέα της κόρη μεγάλη Μαφία αυτό το κοκκινάκι!

Μην μου τον κατηγορήσετε για την πόζα είπαμε δεν έχει ταμπού.!

Ο Κούκλος ο μόνος αρσενικός που άντεξε με 4 θηλυκά στην ίδια αυλή!

Τζιβαέρι και Μαργαρώ!

Και το άλλο θηλυκό Τσιβαέρι με την Μαργαρώ αδέλφια!
Μα δεν είναι υπέροχες!
Αυτές τις λίγες που δεν αφήνουν όχι ερπετό ούτε μύγα να πλησιάσει το σπίτι.
4) Όλες τις ώρες που θα βρουν ευκαιρία τρίβονται στα πόδια μου γουργουρίζοντας για χάδια.
Και δεν τις αφήνω παραπονούμενες παίρνουν όλες τη δόση τους για να'ναι ευχαριστημένες.
Ο δε Λίζα  όταν με δει περιμένει ανάσκελα!
Χειρότερη απ'τις γάτες είναι στα χάδια!

Στην πορεία...του G.P.S..!!

Μέρα γενικής απεργίας και δεν κουνάει φύλλο.Πολλές φορές αναρωτιέμαι οι οργανωτές των απεργιών συμβουλεύονται την ΕΜΥ για να κατέβουν σ'απεργία? Ούτε ψαράδες να'ταν, τις καλύτερες μέρες διαλέγουν!

Δεν το σκεφτόμαστε καθόλου, να χάσουμε μια τέτοια μέρα για μια απεργία που δεν έχει νόημα τη στιγμή που έχουν ανοίξει οι κοντυλοφόροι και τα χέρια ετοιμάζονται να υπογράψουν το νέο μνημό(συνο )για το λαό.

Απολαμβάνω ένα υπέροχο φθινοπωρινό μπάνιο ώσπου ν'ετοιμάσει ο καπετάνιος το βαρκί μαζί με 2-3 λουόμενους που δεν το βάζουν κάτω ακόμα!
Το νερό απολαυστικό ό,τι πρέπει για να ξυπνήσει και να ζωντανέψει κάθε κύτταρο του κορμιού μου!

Ένα κότερο απ'αυτά των "ταλαίπωρων ρακένδυτων" που το κράτος δεν καταδέχεται να φορολογεί και κρύβει επιμελώς τις λίστες των ονομάτων τους καμαρώνει στα γαλήνια νερά του Γαλησσά!

Αφήνουμε τον ήσυχο όρμο και γλιστράμε στην καταγάλανη θάλασσα χωρίς κανένα αγέρι για συντροφιά!

Τους μάζωξε όλους ο Αίολος στ'ασκί και άφησε τον Ήλιο να'χει σήμερα την κυριαρχία.
Όσο απομακρυνόμαστε ένα βάρος φεύγει από πάνω μου, νιώθω την ψυχή μου να γίνεται ένα με τα γαλανόπρασινα νερά τα προβλήματα,τα χρέη οι λογαρισμοί μένουν πίσω.

Η ψευδαίσθηση αυτής της διαφυγής με κάνει ελαφρότερη ανέμελη για την ώρα τουλάχιστον!

Ακολουθούμε την πορεία του GPS για τα σημάδια που μας έχουν δώσει παλαιότερα καλές ψαριές.
Χτυπάει τηλέφωνο στην άκρη της γραμμής ο γιος ρωτάει που είμαστε ενώ ετοιμάζεται να πάει στην πορεία.

-Α ωραία και'σεις στην πορεία του GPS πάτε και τον παίρνουν τα γέλια!
-Αγωνιστείτε εσείς για το μέλλον σας και'μεις θ'αγωνιστούμε για το πιάτο σας!

Δολώνουμε ρίχνουμε μα η κίνηση δεν είναι και τόσο ικανοποιητική στα τσιμπήματα.
Τα μπαλαδάκια μικρά ανόρεχτα ή μάλλον πιο πονηρά τσιμπάνε τη γαρίδα και πιάνονται 1-1 σπάνια 2-2!
Ο ήλιος καυτός καίει όσα μέλη μένουν ακάλυπτα απ'την τέντα και μας προδιαθέτει για μια ανακουφιστική βουτιά στα γάργαρα νερά.

Μια ελαφριά υγρασία πλανιέται πάνω στη θάλασσα, οι όγκοι των γύρω νησιών η Σερφοπούλα ,η Σέριφος τα Γιούρα εξαφανίζονται πίσω απ'τους καταγάλανους αχνούς.

Και ο ορίζοντας ίσα που διακρίνεται κάποια παρόμοια εικόνα θα είχε δει ο αείμνηστος Ελύτης όταν έγραψε:
"Θεέ μου, πόσο μπλε ξοδεύεις για να μην σε βλέπουμε!" ... Πόσο Θεέ .

Συνεχίζουμε το ψάρεμα ανάμεσα σ'αυτό το μπλέ που σταματά το χρόνο και σε παίρνει μαζί του γεμίζοντας μια ξεχωριστή χαρά την καρδιά σου .
Και αφού μετράμε τα κομμάτια που θέλουμε για μια μαγεριά σταματάμε το ψάρεμα.

Ξεκινώ το καθάρισμα για να τα'χω έτοιμα και να μη λερώνω το σπίτι ενώ ο καπετάνιος θέλει να δοκιμάσει την τύχη του στα καλαμάρια.

Δεν προλαβαίνω να τελειώσω ρίχνει και πιάνει καλαμάρι εγώ απ'τα νεύρα μου να δαγκώνω τη γλώσσα μου!
Δεν τα παρατώ όμως επιμένω να τελειώσω και μετά!
Και αφού έχει πιάσει 3 ρίχνω και δεν πιάνω ούτε ένα για δείγμα!
Επί 1ώρα ρίχνω και ξαναρίχνω και ούτε τσιμπιά δεν παίρνω από καλαμάρι.

Αρχίζουμε και απογοητευόμαστε ο ήλιος μας έχει κάνει πια λιόκαφτους τόσες ώρες.
Η μαγεριά έχει βγει άντε και μια δεύτερη με καλαμάρια!

Παίρνουμε τον δρόμο της επιστροφής τα δώρα της σήμερα αρκετά μα η ψυχοθεραπεία στα κρυσταλλένια της νερά που μας προσφέρει ανεκτίμητη!