Στην πορεία...του G.P.S..!!

Μέρα γενικής απεργίας και δεν κουνάει φύλλο.Πολλές φορές αναρωτιέμαι οι οργανωτές των απεργιών συμβουλεύονται την ΕΜΥ για να κατέβουν σ'απεργία? Ούτε ψαράδες να'ταν, τις καλύτερες μέρες διαλέγουν!

Δεν το σκεφτόμαστε καθόλου, να χάσουμε μια τέτοια μέρα για μια απεργία που δεν έχει νόημα τη στιγμή που έχουν ανοίξει οι κοντυλοφόροι και τα χέρια ετοιμάζονται να υπογράψουν το νέο μνημό(συνο )για το λαό.

Απολαμβάνω ένα υπέροχο φθινοπωρινό μπάνιο ώσπου ν'ετοιμάσει ο καπετάνιος το βαρκί μαζί με 2-3 λουόμενους που δεν το βάζουν κάτω ακόμα!
Το νερό απολαυστικό ό,τι πρέπει για να ξυπνήσει και να ζωντανέψει κάθε κύτταρο του κορμιού μου!

Ένα κότερο απ'αυτά των "ταλαίπωρων ρακένδυτων" που το κράτος δεν καταδέχεται να φορολογεί και κρύβει επιμελώς τις λίστες των ονομάτων τους καμαρώνει στα γαλήνια νερά του Γαλησσά!

Αφήνουμε τον ήσυχο όρμο και γλιστράμε στην καταγάλανη θάλασσα χωρίς κανένα αγέρι για συντροφιά!

Τους μάζωξε όλους ο Αίολος στ'ασκί και άφησε τον Ήλιο να'χει σήμερα την κυριαρχία.
Όσο απομακρυνόμαστε ένα βάρος φεύγει από πάνω μου, νιώθω την ψυχή μου να γίνεται ένα με τα γαλανόπρασινα νερά τα προβλήματα,τα χρέη οι λογαρισμοί μένουν πίσω.

Η ψευδαίσθηση αυτής της διαφυγής με κάνει ελαφρότερη ανέμελη για την ώρα τουλάχιστον!

Ακολουθούμε την πορεία του GPS για τα σημάδια που μας έχουν δώσει παλαιότερα καλές ψαριές.
Χτυπάει τηλέφωνο στην άκρη της γραμμής ο γιος ρωτάει που είμαστε ενώ ετοιμάζεται να πάει στην πορεία.

-Α ωραία και'σεις στην πορεία του GPS πάτε και τον παίρνουν τα γέλια!
-Αγωνιστείτε εσείς για το μέλλον σας και'μεις θ'αγωνιστούμε για το πιάτο σας!

Δολώνουμε ρίχνουμε μα η κίνηση δεν είναι και τόσο ικανοποιητική στα τσιμπήματα.
Τα μπαλαδάκια μικρά ανόρεχτα ή μάλλον πιο πονηρά τσιμπάνε τη γαρίδα και πιάνονται 1-1 σπάνια 2-2!
Ο ήλιος καυτός καίει όσα μέλη μένουν ακάλυπτα απ'την τέντα και μας προδιαθέτει για μια ανακουφιστική βουτιά στα γάργαρα νερά.

Μια ελαφριά υγρασία πλανιέται πάνω στη θάλασσα, οι όγκοι των γύρω νησιών η Σερφοπούλα ,η Σέριφος τα Γιούρα εξαφανίζονται πίσω απ'τους καταγάλανους αχνούς.

Και ο ορίζοντας ίσα που διακρίνεται κάποια παρόμοια εικόνα θα είχε δει ο αείμνηστος Ελύτης όταν έγραψε:
"Θεέ μου, πόσο μπλε ξοδεύεις για να μην σε βλέπουμε!" ... Πόσο Θεέ .

Συνεχίζουμε το ψάρεμα ανάμεσα σ'αυτό το μπλέ που σταματά το χρόνο και σε παίρνει μαζί του γεμίζοντας μια ξεχωριστή χαρά την καρδιά σου .
Και αφού μετράμε τα κομμάτια που θέλουμε για μια μαγεριά σταματάμε το ψάρεμα.

Ξεκινώ το καθάρισμα για να τα'χω έτοιμα και να μη λερώνω το σπίτι ενώ ο καπετάνιος θέλει να δοκιμάσει την τύχη του στα καλαμάρια.

Δεν προλαβαίνω να τελειώσω ρίχνει και πιάνει καλαμάρι εγώ απ'τα νεύρα μου να δαγκώνω τη γλώσσα μου!
Δεν τα παρατώ όμως επιμένω να τελειώσω και μετά!
Και αφού έχει πιάσει 3 ρίχνω και δεν πιάνω ούτε ένα για δείγμα!
Επί 1ώρα ρίχνω και ξαναρίχνω και ούτε τσιμπιά δεν παίρνω από καλαμάρι.

Αρχίζουμε και απογοητευόμαστε ο ήλιος μας έχει κάνει πια λιόκαφτους τόσες ώρες.
Η μαγεριά έχει βγει άντε και μια δεύτερη με καλαμάρια!

Παίρνουμε τον δρόμο της επιστροφής τα δώρα της σήμερα αρκετά μα η ψυχοθεραπεία στα κρυσταλλένια της νερά που μας προσφέρει ανεκτίμητη!