Ταξιδεύοντας για ...¨Ηπειρο!!

ΕΕν'οψει ζεύξης Κυκλάδων  με Β.Ελλάδα δέχτηκα  μια πρόσκληση για Πάσχα στην Ήπειρο που δεν άφησα να πάει χαμένη.Η χάρη μου από ορεινή Ελλάδα είχε φτάσει μέχρι Ψαχνά Ευβοίας πριν πολλά χρόνια και έτσι ήταν μεγάλη ευκαιρία για μένα να γνωρίσω την Β.Ελλάδα που τόσο επιθυμούσα.
Μ.Πέμπτη μέρα γενεθλίων με ένα λαμπερό ήλιο οδηγό  ξεκινήσαμε οδικώς τη μεγάλη διαδρομή από Αθήνα -Κόρινθο -Ρίο Αντίρριο.

Το μικρό Yaris φορτωμένο με 5άτομα και γεμάτο ρεζερβουάρ κατάπινε αχόρταγα τα χιλιόμετρα!

Περάσαμε κάμπους,όρη τούνελ,θάλασσες!
Μέγαρα,Αγ. Θεόδοροι,τον ισθμό από μικρότερη γέφυρα,Κιάτο,Ξυλόκαστρο.

Οι εικόνες εναλλάσσονταν τόσο γρήγορα μπροστά μου που μετά βίας πρόφταινε ο φακός της μηχανής να τις συλλάβει.

Μικρή άποψη από Αίγιο,κατα μήκος ο κορινθιακός κόλπος ενώ απέναντι διακρίνεται το Γαλαξίδι.

Μετά από 2ώρες ταξίδι μπροστά μας παρουσιάστηκε η εκπληκτική γέφυρα του Ρίου -Αντίρριου που μας άφησε άφωνους.

Ένα καταπληκτικό έργο που πιστεύω είναι απ'τα λίγα έργα που μπορούμε να υπερηφανευόμαστε τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας.

Χαλάλι και τα τσιμπημένα  διόδια που πληρώσαμε γιαυτό την καλωδιωτή φανταστική γέφυρα.

Η Αμφιλοχία  πίσω μας ξαπλωμένη  στον Αμβρακικό κόλπο φαντάζει μοναδική βασίλισσα του κόλπου.

Το ταξίδι αρκετά μεγάλο για μας τους νησιώτες που η μεγαλύτερή μας διαδρομή δεν υπερβαίνει την μισή ώρα.

Και όμως η γνωριμία με τόσα υπέροχα  μέρη της πατρίδας ήταν τόσο ενδιαφέρον και ξεκούραστο.

Απίθανη εμπειρία να γνωρίζεις ποτάμια,λίμνες που μόνο σε φωτό είχα δει ως τώρα.

Απέραντες εκτάσεις καλλιεργημένες ελαιόδεντρα αμπέλια,εσπεριδοειδή που μοσχομύριζαν όταν περνούσαμε δίπλα τους

Θαύμασα το γιοφύρι της Αρτας που "ολημερίς το χτίζανε το βράδυ γκρεμιζόταν"
Τι υπέροχη τεχνική εκείνων των χρόνων!

Όσο προχωρούσαμε πιο βόρεια τόσο η βλάστηση πύκνωνε, δέντρα,δάση τρεχούμενα νερά που πρώτη φορά συναντούσα τα χάζευα μ'ανοικτό το στόμα!

Η ορεινή οδηγός μας πρότεινε να σταματήσουμε Ιωάννινα να γνωρίσουμε την πόλη.

Πραγματικά την λάτρεψα, όταν αντίκρισα τα αρχαία πετρόχτιστα κτήρια που κάνουν την πόλη μοναδική.

Αλλά και η λίμνη της δίνει μοναδική ατμόσφαιρα το υγρό στοιχείο μου έδωσε την εντύπωση ότι δίνει μια ρομαντική όψη στην πόλη.Περπατήσαμε κατά μήκος της λίμνης και μια θλίψη μας πλημμύρισε αντικρίζοντας το νησάκι σκεφτήκαμε πόσους αθώους έχει καταπιεί αυτή η λίμνη!

Μπήκαμε στο κάστρο και θαυμάσαμε τα κτήρια που μας μάγεψαν με την μεγαλοπρέπεια τους.

Ο χρόνος ήταν περιορισμένος γιατί μας περίμενε και άλλο ταξίδι όμως ήταν αρκετός για να με εντυπωσιάσει με τ'αξιοθέατά της.

Ο τάφος του Αλή Πασά που δεσπόζει μπροστά το Φετιχέ Τζαμί αποσπά τα βλέμματα και τον θαυμασμό κάθε επισκέπτη.

Και άλλα τζαμιά που βρίσκονται μέσα στο κάστρο μαρτυρούν την βαθιά επιρροή που υπέστη αυτή η πόλη απ'την Τουρκοκρατία.

Αφήνουμε την πανέμορφη αυτή πόλη και συνεχίζουμε το ταξίδι,σύννεφα άρχισαν να μαυρίζουν τον ουρανό και ετοιμάζεται για βροχή ο καιρός.