Στα ποτάμια ...της Κόνιτσας!!

Στο πρόσφατο ταξίδι μου στην Β.Ελλάδα οι εικόνες που πραγματικά με μάγεψαν ήταν και αυτές απ'τα τοξοτά πέτρινα γιοφύρια με τα τρεχούμενα νερά τους που κυλούν από κάτω τους.

Θαυμάζω την τέχνη αυτών των ανθρώπων με ένα απλό υλικό κατασκεύασαν έργα που έμειναν χιλιάδες χρόνια και έλυσαν προβλήματα ακόμα περισσότερων.
Ένα απ'αυτά της Κόνιτσας ύψους 20μέτρων και άνοιγμα τόξου 40μέτρων. Γεφυρώνει το φαράγγι του Αώου.
Κτίστηκε από τον αρχιμάστορα Ζιάγα Φρόντζο που καταγόταν από την Πυρσόγιαννη το 1870, με  την βοήθεια πλουσίων κατοίκων της Κόνιτσας.(Το όμορφο χωριό που επισκέφτηκα και παρουσιάζω στο προηγούμενο πόστ.)

 Ένα εκπληκτικό γεφύρι που θαυμάσαμε την άψογη κατασκευή του ,το καταπράσινο φαράγγι.

Δεξιά μας ένας μικρός  χείμαρρος έτρεχε και έκανε το τοπίο ακόμα πιο άγριο.

Υπέροχη αίσθηση ανάμεσα στα δέντρα και τη δροσιά του νερού που τρέχει βιαστικά.

Μια ταμπέλα μας ενημέρωνε ότι ξεκινά ο Εθνικός Δρυμός του Βίκου!

Χαιρετίσαμε την πανέμορφη θέα, εικόνες για μας τους νησιώτες πρωτόγνωρες.

Και επισκεφτήκαμε ένα εξ'ισου πανέμορφο γεφύρι του Βοϊδομάτη.

Που πηγάζει απο την κατάφυτη η χαράδρα του Βίκου.

Μονότοξο, πέτρινο και αυτό με καθάρια γάργαρα νερά που βρίσκουν την ευκαιρία αρκετοί ν'απολαύσουν αυτή την διαδρομή με κανό.
Περπατήσαμε μέσα στις καταπράσινες όχθες του Βοϊδομάτη.

Τα πλατάνια έσκυβαν τόσο χαμηλά άπλωναν τα κλαδιά τους να παίξουν με το διάφανο νερό. Και τα λαλάρια χιλιοπλυμένα αστραφτοκοπούσαν κάτω απ'τις ακτίνες του ήλιου που τρύπωναν απ'τις φυλλωσιές τους.

Καθίσαμε και μείναμε αποσβολωμένοι απ'το θέαμα!
Μία απίστευτη ενέργεια είχε αυτό το σημείο που οι φυλλωσιές κατάπιναν το ποτάμι!

Χιλιάδες έντομα πετούσαν τρελά πάνω στο νερό εκείνο φωσφόριζε απ'την σμίξη του με τον ήλιο και παρέσερνε μαζί του πολλά που μέθυσαν απ'αυτήν την ερωτική ατμόσφαιρα.

Αυτό το σημείο με μάγεψε, άφησα όλες τις αισθήσεις μου να το απολαύσουν.
Μια απίστευτη ευεξία και χαλάρωση ένιωσα σ'ολο το σώμα.

Τα μάτια δεν χόρταιναν τις αποχρώσεις του πράσινου.τ'αυτιά απολάμβαναν το τραγούδι του νερού που κυλούσε, με συγχορδία πουλιών και εντόμων που τ'ακολουθούσαν.

Σίγουρα κάπου εδώ γύρω το βράδυ λούζονται οι νεράιδες κάτω απ'το φως του φεγγαριού και τα ξωτικά σκαρώνουν τις ζαβολιές τους.

Ξαφνικά βγήκε το παιδί που κρύβουμε μέσα μας  δεν άντεξε στην πρόκληση του νερού όλοι μαζί βουτήξαμε τα πόδια μέσα.

Ένα παγωμένο ρεύμα μας διαπέρασε σε 2'λεπτά είχαν μουδιάσει.

Το νερό του Βοϊδομάτη χειμώνα καλοκαίρι είναι 8C απ'οτι μας πληροφόρησαν.

Ξαφνικά γέμισε το ποτάμι με βάρκες που ακολουθούσαν τη ροή του νερού.

Τη μαγεία, να χαίρεσαι αυτές τις φυσικές ομορφιές,να αισθάνεσαι ότι είσαι κομμάτι αυτού του θαύματος που λέγεται ζωή!

Η ζωή που ακολουθώντας τη ροή του νερού μου λέει ότι κυλά πολύ γρήγορα και κάθε στιγμή είναι διαφορετική απ'την προηγούμενη..

Δύο κανό που εμφανίστηκαν μπροστά μας και πάλευαν να μην παρασυρθούν απ'το ρεύμα,μου έδωσαν το μήνυμα ότι θέλει μεγάλο αγώνα για να κρατηθείς όπως ξεκίνησες ...