Και να επιτέλους μετά 2μήνες ένα ΣΒΚ χωρίς αέρα, η υψηλή θερμοκρασία δεν μας κρατά ούτε το βραδινό ξενύχτι.
Πρωί-πρωί ετοιμαζόμαστε για ψάρεμα αφού δεν έχουμε πολύ χρόνο 12.30πρέπει να'χουμε γυρίσει πίσω.
Πως γίνεται κάθε φορά να βρίσκω μπροστά μου αυτά που με αποκρούουν είναι αδιανόητο.
Πάντα γκρίνιαζα για το σπαστό ωράριο που είχα στην προηγούμενη δουλειά μου και τα βραδινά και να φέτος, που έπεσα στο ίδιο και χειρότερο ωράριο.Είναι και αυτή η ανεργία που δεν σου αφήνει περιθώρια επιλογής!
Τέσπα ,δεν χάνω το κουράγιο μου ζω και με λιγότερο ύπνο και μπορώ να χαρώ όπως θέλω τις λίγες ελεύθερες ώρες που μου μένουν.
Γραμμή στο βαρκί λοιπόν με τα σύνεργα και αρκετή όρεξη.
Γεμίζουμε βενζίνες λύνουμε τους κάβους και το βαρκί γλιστρά στα ήρεμα νερά του Γαλλησά.
Στο μουράγιο οι ψαράδες έχουν ήδη γυρίσει απ'το μεροκάματο και ξενεταίρνουν τα δίχτυα τους ενώ οι "φουκαράδες" επισκέπτες του όρμου ακόμα λικνίζονται στη χλιδή τους.
Θαυμάζουμε αυτά που δεν μπορούμε ν'αποκτήσουμε και άλλοι βαριούνται τη ζωή τους μέσα σ'αυτές τις ανέσεις.
Ανοιγόμαστε για τα γνωστά μας σημεία...
Αυτό το δέσιμο του γαλάζιου και μπλέ της θάλασσας με τα γυμνά βουνά με χαλαρώνει απίστευτα και δίνει τόση ζωντάνια!
Δεν μπορούσα να καταλάβω το λόγο που ένιωθα τόση ενέργεια σ'αυτά τα νερά και να που πρόσφατα ανακάλυψα την ενεργειακή δύναμη αυτού του τόπου!
Καθαρίζουμε γαρίδα δολώνουμε και ρίχνουμε.
Και'κει που έχω αφεθεί μαζί με το μολύβι και'χω αδειάσει από σκέψεις!
-Τι ώρα πρέπει να τα μαζέψουμε για να 'μαστε στην ώρα σου?
-Κοίτα ήρθα να χαλαρώσω όχι ν'αγχωθώ!
Ανεβάζω για να δολώσω πάλι και τα 6 αγκίστρια έχουν γίνει ένα κουβάρι.
-Χαλαρή δεν είσαι? με ρωτά και του ρίχνω ένα βλέμμα μαχαιριά.
-Οχι, δεν θα χαλαστώ! τα ξεμπερδεύω και μετά ένα 5λεπτο ξαναρίχνω!
Και νιώθω το νευρικό και γρήγορο τσίμπημα του μπαλά ανεβάζω και να'τα!
Αποφασίζουμε να τα δώσουμε αυτά και αύριο να πάμε πιο νωρίς για τους μεγάλους μπαλάδες !
Μαζεύουμε και αφήνουμε τ'απέραντο γαλάζιο με την υπόσχεση να'ρθουμε και την επόμενη για πιο μακρινή απόδραση.
Στον Αρμαιό(Αγ.Πακού) ήδη έχουν καταφθάσει αρκετοί για ν'απολαύσουν τα νερά της ήρεμης και απόμερης παραλίας.
Και'κει που έχω αφεθεί μαζί με το μολύβι και'χω αδειάσει από σκέψεις!
-Τι ώρα πρέπει να τα μαζέψουμε για να 'μαστε στην ώρα σου?
-Κοίτα ήρθα να χαλαρώσω όχι ν'αγχωθώ!
Ανεβάζω για να δολώσω πάλι και τα 6 αγκίστρια έχουν γίνει ένα κουβάρι.
-Χαλαρή δεν είσαι? με ρωτά και του ρίχνω ένα βλέμμα μαχαιριά.
-Οχι, δεν θα χαλαστώ! τα ξεμπερδεύω και μετά ένα 5λεπτο ξαναρίχνω!
Και νιώθω το νευρικό και γρήγορο τσίμπημα του μπαλά ανεβάζω και να'τα!
Ξεψαρίζω και ξανά μέσα.τώρα ξεχωρίζω και το τράβηγμα
του χάνου που είναι απότομο και δυνατό!
Το κακό μ'αυτούς είναι ότι καταπίνουν το δόλωμα ολόκληρο και με δυσκολεύουν στο ξεψάρισμα.
Ούτε 2ώρες δεν πέρασαν και κάναμε μια καλή ψαριά!
Μαζεύουμε και αφήνουμε τ'απέραντο γαλάζιο με την υπόσχεση να'ρθουμε και την επόμενη για πιο μακρινή απόδραση.
Στον Αρμαιό(Αγ.Πακού) ήδη έχουν καταφθάσει αρκετοί για ν'απολαύσουν τα νερά της ήρεμης και απόμερης παραλίας.