Μουσικό... διάλειμμα!!

Το καλοκαίρι βρίσκεται στο φόρτε του, με τις θερμοκρασίες ν' ανεβαίνουν επικίνδυνα
οι παραλίες να μη γεμίζουν  λουόμενους  και οι ξενοδόχοι του νησιού αλλά και οι περισσότεροι επιχειρηματίες  να περιμένουν τους τουρίστες με το τουφέκι!
Προβλέπεται το χειρότερο όλων των εποχών και'γω με αυτά και άλλα τόσα νιώθω τελείως άδεια, κενή!
Ο καυτός ήλιος δυστυχώς δεν κατορθώνει να ζεστάνει την φθινοπωρινή μελαγχολική μου διάθεση.
Και μιας και τα όνειρα στέρεψαν, το μυαλό άδειασε έχω ανάγκη από ένα διάλειμμα για να μαζέψω τα κομμάτια μου.
Δεν ξέρω γιατί και πως το παρακάτω τραγούδι με συγκίνησε δεν είναι οι στίχοι, περισσότερο η μουσική είναι αυτή που μου'κανε κλίκ!
Ίσως ταιριάζει γάντι με την ψυχική μου διάθεση αυτών των ημερών.

Γεμάτοι δρόμοι και άνθρωποι μόνοι
κουβέντα μην πιάνεις, πες ένα γεια

Βροχή που ξεσπάει σε σένα με πάει
και πώς να σου βάλω λίγη καρδιά!
Στην βροχή σου αγάπη στέκομαι
καταιγίδα μου με φως
Στην βροχή σου μόνος βρέχομαι
και τα σπάει ο ουρανός.

Λείπει πάλι ο θεός και χει μην ενοχλείται έξω στην πόρτα του
και σε σένα αδιέξοδο έτρεξα να βρω
τους παλμούς να χτυπάνε και πάλι στα χείλια , μόνος μου μέτρησα
μια καρδιά να σου φυτέψω δεν μπορώ.

Στενά με φωτάκια καμμένα λαμπάκια
με γκράφιτι γράφουν τον τοίχο παιδιά
Η νύχτα με παίρνει κοντά σου με φέρνει
μα πως να σου βάλω λίγη καρδιά

Στην βροχή σου αγάπη στέκομαι
καταιγίδα με φως στην βροχή σου μόνος βρέχομαι
και τα σπάει ο ουρανός.

Λείπει πάλι ο θεός και χει μην ενοχλείται έξω στην πόρτα του
και σε σένα αδιέξοδο έτρεξα να βρω
τους παλμούς να χτυπάνε στα χείλια , μόνος μου μέτρησα
μια καρδιά να σου φυτέψω δεν μπορώ.

Λείπει πάλι ο θεός και χει μην ενοχλείται έξω στην πόρτα του και σε σένα αδιέξοδο έτρεξα να βρω
τους παλμούς να χτυπάνε στα χείλια, μόνος μου μέτρησα μια καρδιά να σου φυτέψω δεν μπορώ.


Στίχοι: Παπαθεοχάρη Νίκη
Μουσική: Σαμπάνης Γιώργος
Ερμηνευτές: Μαζωνάκης Γιώργος

Φτιάχνουμε ..κάππαρη..???

Στα μέσα του Μάη ψάχνοντας γραφική παραλία για τα πρώτα μου μπάνια βρήκα ένα πανέμορφο δροσερό απάνεμο λαγκονάκι!

Ήταν η πρώτη φορά που τ'αντίκρυσα και ομολογώ μαγεύτηκα απ'την ομορφιά του. Σουσούνι λέγεται και βρίσκεται μετά τον Φοίνικα.

Αναζητάμε αλλού ομορφιές και τελικά δίπλα μας στα πόδια μας υπάρχουν οι καλύτερες που δεν έχουμε καν ανακαλύψει, δεν είναι τρελό!

Εκεί στο δρόμο το μάτι μου έπεσε σε μια καππαριά που απλωνόταν δροσερή και καταπράσινη. Τα περισσότερα μπουμπούκια της ήταν κομμένα σημάδι ότι κάποιος την είχε μαζέψει πρίν από μένα. Αμέσως μου σφηνώθηκε η ιδέα να μαζέψω για τις σαλάτες μου.

Πιο κάτω υπήρχε άλλη και άλλη πάνω στα βράχια και έτσι άρχισα να μαζεύω όσα μπουμπούκια έβρισκα. Στο νησί μας το όμορφο και ανθεκτικό φυτό της κάππαρης φυτρώνει όπου θέλει.

Την συναντάμε ακόμη και στα στεναδάκια της Ερμούπολης να ξεπηδά συχνά μέσα απ'της πέτρες των μαντρότοιχων. Κρατιέται ζωηρή όλο το χρόνο γιατί συγκρατεί πολλή υγρασία στους ιστούς της και αντιστέκεται ακόμα και στη φωτιά.

Την κάππαρη (Kapparis spinosa) τη χρησιμοποιούμε στο μαγείρεμα,κυρίως όμως ωμή στις σαλάτες είναι το κλειστό μπουμπούκι (λουλούδι) του ομώνυμου φυτού που ζει μόνο μια μέρα και μαραίνεται. Ο αρχαίος Ελληνας γιατρός Διοσκουρίδης συνιστούσε τα φύλλα και τη ρίζα του φυτού για να εξαφανίζονται τα πρηξίματα όπως μας αναφέρει ο Κώστας Μπαζαίος στο βιβλίο του "100 βότανα 1000 θεραπείες".

Έχει δυνατή μυρωδιά,που οφείλεται στο Καπρικό οξύ.Το αιθέριο λάδι της περιέχει Ρουτίνη και ένζυμα (Μυρονάσες).Καππαρίνη (ουσία που διεγείρει το στομάχι). Φυτρώνει σε πετρώδη,παραθαλάσσια ακαλλιέργητα μέρη σε βράχους που συγκρατούν υγρασία.

Μαζεύουμε τα μπουμπούκια και τα τρυφερά φύλλα της τον Μάιο με Ιούνιο. Τα μπουμπούκια και η ρίζα της Κάππαρης είναι απολυμαντικά των νεφρών και Διουρητικά. Τονωτικά και Αντιαρτηριοσκληρωτικά. Διεγείρουν την όρεξη (Ωμά είναι δύσπεπτα) Ελαφρά αφροδισιακά και εμμηναγωγικά.

Έτσι μάζεψα αρκετή μαζί με τα φιλαράκια της, την έπλυνα και αφού στέγνωσε καλά την έβαλα σε πλαστικό μπουκάλι με χοντρό αλάτι.

Μ'αυτόν τον τρόπο διατηρείται για πολύ  περισσότερο χρόνο αλλά αργεί να ωριμάσει.

Μετά από 2μήνες αφού την ανακατεύουμε ανά τακτά διαστήματα κουνώντας το μπουκάλι και αδειάζοντας το νερό που βγάζει μπορούμε να φάμε ξεπλένοντας όση θέλουμε και προσθέτοντας ξίδι.

Εγώ όμως δεν αρκέστηκα σ'ενα μπουκάλι ηθελα και περισσότερη.Έτσι πήρα τα βουνά και τα λαγκάδια πρωί-πρωί και μάζεψα αρκετή για να φτιάξω και με τον κλασσικό τρόπο. Πολλοί φοβούνται τα φίδια γιατί αυτήν την εποχή είναι δραστήρια και κρύβονται κάτω απ'τα χόρτα. Τόση κάππαρη μάζεψα ούτε ένα φίδι δεν συνάντησα είμαι της άποψης ό,τι θέλεις να δεις βλέπεις πολλές φορές προκαλούμε εμείς οι ίδιοι το κακό με τις σκέψεις που κάνουμε.

Ήθελα κάππαρη και βρήκα μόνο κάππαρη άντε και πολλά μυρμήγκια.

Την άλλη την έβαλα στο νερό να ξεπικρίσει για 3μέρες αλλάζοντας το νερό κάθε μέρα.

Την 4η μέρα έφτιαξα άρμη έβαλα τα 2/3 στο μπουκάλι και το υπόλοιπο το γέμισα με ξίδι. Μ'αυτόν τον τρόπο σε 20μέρες είναι έτοιμη να φαγωθεί και κρατάει 1χρόνο.

Το δις εξαμαρτείν...!!

Είναι ίσως η πρώτη αναμέτρηση στην οποία κανείς δεν μπορεί να κρυφτεί από κανέναν,κανείς δεν μπορεί να ξεγελαστεί από κανέναν. Άλλωστε,η χαοτική απόσταση από τη θεωρία στην πράξη, αποδείχθηκε τις προηγούμενες ημέρες, περίτρανα, για να μην πω σε όλο της το μεγαλείο.
 Δεν τίθεται, λοιπόν, ζήτημα παραπλάνησης του εκλογικού σώματος και άγνοιας της πραγματικότητας.
 Όλοι μας γνωρίζουμε την κατάσταση στην οποία έχουμε περιέλθει. Και αυτό συμβαίνει για πρώτη φορά σε εκλογική αναμέτρηση.

 Οι ψηφοφόροι γνωρίζουν την αλήθεια, πιθανώς καλύτερα από τους πολιτικούς. Και αυτό συμβαίνει γιατί οι ψηφοφόροι πληρώνουν – και πληρώνουν ακριβά – αυτήν τη γνώση.
Άρα η ψήφος τους θα έχει, εκτός από έντονο ενδιαφέρον, και μεγάλο κόστος.
Το πώς, το γιατί και με ποια προτεραιότητα θα ψηφίσει το εκλογικό σώμα, είναι ένα ζητούμενο με τεράστιο ενδιαφέρον.

Μετά την απομάκρυνση από την κάλπη , πάντως, ουδέν λάθος αναγνωρίζεται...

Οφείλω να χαρίσω ένα μπουκέτο τριαντάφυλλα σ'ολους του ιντερνετικούς μπαμπάδες που με διαβάζουν!
Αύριο τιμούμε τον πατερα γεννήτορα, τροφό, παιδαγωγό που δίνει όλα τα εφόδια στο παιδί του για να μεγαλώσει που γίνεται παράδειγμα για το παιδί του. Να σας χαιρόμαστε!

Βερίκοκα κομπόστα ..και άλλα!!

Στον μικρό κήπο που διαθέτω τιμητική θέση μέσα στα οπωροφόρα δέντρα έχουν δύο βερικοκές η μία "Μπεμπέκου" που είχα φυτέψει πριν αρκετά χρόνια και μια που φύτρωσε μόνη της από κουκούτσι καθώς και μια κορομηλιά.

Αυτά τα δέντρα εκτός των καρπών που μας προσφέρουν έχουν ένα κακό, ωριμάζουν όλα μαζί και γίνονται πόλοι έλξης κυρίως των αλλοδαπών.
Εδώ και 3χρόνια κάθε εποχή καρποφορίας τους έχουμε και παραβιάσεις της αυλής από μετανάστες.

Στην αρχή κατηγορήσαμε τα γειτονόπουλα όταν βρήκαμε όλη την αυλή και τη γύρω γειτονιά με σπαρμένα ακόμα ανώριμα φρούτα.
Φανταστήκαμε ότι τα χρησιμοποιούσαν για όπλα στο μεταξύ του παιχνίδι.

Όταν όμως ένα απομεσήμερο ντάλα ο ήλιος είδα απ'το παράθυρο της κουζίνας μου δύό μαντραχαλάδες στην αυλή να κόβουν φρούτα τρόμαξα και εξοργίστηκα.

Πετάχτηκε ο σύζυγος με τα σώβρακα να μαυρίσει στο ξύλο τους επίδοξους κλέφτες!
Σαν αλιγάτορες πήδηξαν τον μαντρότοιχο και γλύτωσαν απ'τα χέρια του.

Έκτοτε διπλοκλειδώσαμε πόρτες και παράθυρα.
Αυτοί όμως όταν έβρισκαν ελεύθερο πεδίο έμπαιναν και ρήμαζαν βερίκοκα και κορόμηλα..
Έτσι και φέτος με το που φόρτωσαν με καρπούς τα δέντρα όλη η γειτονιά σπαρμένη άγουρα φρούτα σημάδι ότι είχαμε επιδρομές.

Εκεί είναι, που βγήκε ο Χ.Αυγίτης από μέσα μου και είπα έτσι και το πιάσω θα το λιώσω το αλλοδαπό ό,τι και νά'ναι.

Γιατί τα ζήλεψες, φάε όσα θέλεις δεν θα μιλήσω,σε καταλαβαίνω, όλοι έχουμε απλώσει χέρι και κόψαμε ένα καρπό  αλλά βρε άχρηστε να κατασπαράζεις και να καταστρέφεις τόσα φρούτα που άλλοι φροντίζουν και καμαρώνουν δεν το χωνεύω με τίποτα!

Ηλεκτροφόρα σύρματα για του χρόνου να σε κάνω ψητό και λιόκαφτο για να μάθεις να εκτιμάς την περιουσία και τα κόπια του άλλου!
Και επειδή δεν μου δίνουν τη δυνατότητα να θαυμάζω τα φορτωμένα και στολισμένα δέντρα αναγκάζομαι να τα κόβω όλα μαζί,αναζητώντας τρόπους συντήρησης τους.

Μετά από 2 αποτυχημένες προσπάθειες για αποξήρανση κατέφυγα στην κομποστοποίηση των φρούτων για να τα δοκιμάσει και ο μικρός μου απ'την Κρήτη όταν θα'ρθει.

Έπλυνα τα βερίκοκα έβγαλα τα κουκούτσια και τα έβαλα κομμένα σε βάζα αποστειρωμένα.

Για να αποστειρώσω τα βάζα τα έβαλα (εννοείται)πλυμένα για 15-20λεπτά στο φούρνο στους 100 C.
Έφτιαξα σιρόπι με 3ποτήρια ζάχαρη 3ποτήρια νερό και γέμισα τα βάζα ώστε να σκεπάζουν τα βερίκοκα.

Έκλεισα τα βάζα και τα τοποθέτησα όρθια σε κατσαρόλα αφού είχα βάλει στον πάτο ένα ventex για να μη χτυπιούνται στο βράσιμο.
Γέμισα την κατσαρόλα με νερό ως το χείλος του βάζου και τ'αφησα να βράσουν σε μέτρια θερμοκρασία και χωρίς καπάκι για περίπου 20λεπτά.

Άφησα τα βάζα να κρυώσουν μέσα στην κατσαρόλα όταν τα έβγαλα τα φρούτα είχαν ανέβει επάνω και είχαν αρκετό σιρόπι.
Έτσι έφτιαξα είχα μια σπιτική μυρωδάτη κομπόστα με τα βερίκοκα που μας άφησαν τ'αλλοδαπά!

Μάθανε ότι...μαστε πλακώσανε και οι ....γύφτοι!!

Δεν φτάνει που έχουμε απηυδήσει απ'τους φόρους τα χαράτσια, τις μειώσεις μισθών.
Η κυβέρνηση των Τεχνοκρατών έχει δώσει το δικαίωμα στα λαμόγια τους επιχειρηματίες να δίνουν επίδομα αντί μισθό στους εργαζόμενους τους.

Την υπεράσπιση του κεφαλαίου και το στύψιμο μέχρι εξαθλίωσης του λαού το'χουμε βιώσει αυτό το καιρό σ'ολο του το μεγαλείο.
Και καλά να'σαι άνεργος το'χεις συνειδητοποιήσει και το παιδεύεις ανάλογα να'χεις δουλειά ν'ανταποκρίνεσαι με το παραπάνω στην επιχείρηση και να παίρνεις 500ευρώ το μήνα έναντι μισθού σε τρελαίνει.
Ας μη μιλήσουμε για τις εργασιακές σχέσεις που γύρισαν έναν αιώνα πίσω και κατάντησαν τον εργάτη με τις ατομικές συμβάσεις είλωτα του κάθε επιχειρηματία.
Είναι γνωστό σ'ολους ότι όταν κάνουμε όνειρα ο Θεός γελά !

Αυτό που δεν γνωρίζεις όμως είναι ότι στη δική μου περίπτωση ο Θεός δεν γελά μόνο ρίχνει και τύφλες με το τσουβάλι.
Περίμενα η δόλια σώσον ελέησον με μια σακαράκα να ξεκινήσει η απόσυρση να πάρει ο συμβίος τη σύνταξη να μπορέσω να την αλλάξω μ'ενα οικονομικό αυτοκίνητο.

Ήρθε το μνημόνιο το εφάπαξ κρέμεται σε μια κλωστή να κοπεί να μην κοπεί η σύνταξη κουτσουρεύτηκε μου'μεινε η σακαράκα αμανάτι. Στο νησί είχαν δημιουργήσει 4εκπαιδευτές οδηγών μια εταιρεία, αφού χτύπησαν την αγορά με χαμηλές τιμές και άνθησαν οικονομικά,όταν ήρθε η εποχή των ισχνών αγελάδων άρχισαν να τα ξύνουν και να σκέφτονταν πως να δαγκώσουν και τους υπόλοιπους οδηγούς του νησιού.
Και το βρήκαν πήραν άδεια για Κ.Τ.Ε.Ο στο νησί. Μέχρι χτες πίστευα ότι  αυτά δημιουργήθηκαν γιατί ότι το κράτος μεριμνούσε για τον έλεγχο και τη διαρροή των καυσίμων στις μεγαλουπόλεις.
Μεσ'του Αιγαίου το νησί που ανέμοι του σφυρίζουν τι λόγο έχουν αυτοί οι έλεγχοι?? Και άντε να το καταπιώ ότι κόπτονται για την ασφάλειά μου οι συγκεκριμένοι ήταν τόσο τζιμάνια που εξασφάλισαν την άδεια και για μηχανές!
Και ερωτώ εγώ η ημιξανθιά με τι χρήμα θα περάσουν όλα τα οχήματα αυτούς τους έλεγχους και τι κουστούμι θα μου κόψουν?
Πάρ'τ'αυγό και κούρευτο μ'αλλα λόγια!
Τσίμπα αυτό το βιντεάκι για να καταλάβεις κάποια πράγματα ποιος ευθύνεται για την κατάντια της χώρας και που οδηγούμαστε με μαθηματική ακρίβεια!

Ψάρεμα ...με τον θαλασσινό μου ...φίλο!!

Ο Ιούνιος μπήκε καλοκαιρινός και ζεστός όπως τον περιμέναμε δεν χάσαμε ευκαιρία για θαλασσινή απόδραση μετά από αρκετές ψυχρές μέρες του Μαΐου.

Ετοιμαστήκαμε πρωί -πρωί και να'μαστε στην προβλήτα του Γαλησσά μια γλυκιά αύρα ίσα που έκανε  το νερό σε ένα  απαλό, ερωτικό  αργό χωρό!
Ο βυθός καθρεπτίζονταν πεντακάθαρος με τα ψαράκια να τριγυρνούν και να κυνηγούν την τροφή τους!
Έδειχναν ήρεμα και ευτυχισμένα στο δικό τους κόσμο που είναι τούτο το ελάχιστο κομμάτι της απέραντης θάλασσας.

Όσο το βαρκί γλιστρούσε πάνω στο νερό αυτό το ηλιόλουστο και δροσερό πρωινό για τα γνωστά σημεία εγώ πασαλειβόμουν αντηλιακό.
Θα'μαι αρκετές ώρες κάτω απ'τον καυτό ήλιο, μπορεί ν'αγαπώ το ψάρεμα αλλά σιχαίνομαι τα ηλιοκαμένα και σταφιδιασμένα δέρματα απ'τον ήλιο.
Και για να μη μυρίζω στα ψάρια και δεν μου τσιμπάνε άρχισα να καθαρίζω το δόλωμα για να φύγει η μυρωδιά του αντηλιακού  απ'τα χέρια μου.

Έβαλα τη γαρίδα στον ήλιο για ηλιοθεραπεία τις πασπάλισα με χοντρό αλάτι να σφίξουν και χτύπησα ένα καφέ ν'απολαύσω τη θάλασσα!

Τα γύρω νησιά ίσα που αχνοφαίνονταν στην γαλάζια καταχνιά του ορίζοντα γύρω μας και άλλα σκάφη έπλεαν στα γαλάζια νερά.

Έριξα την πετονιά και περίμενα ανταπόκριση απ'το βυθό, ενώ το βλέμμα μου χάθηκε στη γαληνεμένη θάλασσα και τους αχνούς όγκους των γύρω νησιών.

Δεν άργησα και πήρα τις πρώτες τσιμπιές ανταποκρίθηκα και'γω και έφερα πάνω 2μπαλάδες!

Ο ήλιος έκαιγε τα ψάρια τσιμπούσαν και'γω ξεχάστηκα ν'ανεβάζω και να δολώνω συνέχεια.Δεν ένιωθα τον ήλιο που έκαιγε ύπουλα προκλητικά το δέρμα μου παρά μετά από αρκετή ώρα ένιωσα την ανάγκη ν'απολαύσω το υγρό στοιχείο.
Παράτησα τ'αγκίστρια και με μια βουτιά ένιωσα το νερό ν'αγκαλιάζει όλο μου το κορμί μια υπέροχη αίσθηση με συνεπήρε.
Δροσίστηκα και ανέβηκα να συνεχίσω το ψάρεμα.

Δεν ήταν και ιδιαίτερη μέρα 2-2 τα ψαράκια σπάνια ανέβαιναν.Συμφωνήσαμε όταν θα'χουμε μια καλή μαγεριά να φύγουμε.

Ξάφνου μέσα στο νερό που σταφτάλιζε στον ήλιο
δυό μάτια ξεχώρισα στον αφρό.
Ένας μπαλάς είχε ξαγκιστρωθεί και έπλεε στην επιφάνεια.
-Πάμε να τον πιάσουμε!
-Αν δεν μας προφτάσει κανένας γλάρος μου απάντησε!
-Που να τον δεί γέλασα!

Την ώρα που έβαλα το χέρι μου να πιάσω το ψάρι από το πουθενά εμφανίστηκε ένας γλάρος και μου άρπαξε το ψάρι.
Έμεινα μάρμαρο να τον κοιτώ σαν χαζή.

Εκείνος πάλι έκανε φτερό τον κατάπιε και ξανάρθε κοντά μας.

Σταμάτησα το ψάρεμα έπιασα να καθαρίσω τα ψάρια και να ταΐζω τον Johny με τα εντόσθια των ψαριών.

Εκείνος περίμενε υπομονετικά και μόλις του πετούσα σαν εξαίσιος βουτηχτής έκανε βουτιά και κατάπινε με μιας το μεζέ του.

Εγώ καμάρωνα τον νέο μου θαλασσινό φίλο εκείνος δεν χόρταινε με τίποτα.

Πετούσα τόσο κοντά τα εντόσθια και ερχόταν χωρίς να φοβάται όταν σήκωνε την μηχανή να τον πάρει φωτό ο Γιώργος του'φευγε μακριά!

Ήταν πανέμορφος τον χάζευα και 'κεινος μου ανταπέδιδε τον θαυμασμό με κραυγές και φτερουγίσματα.

Τα ψάρια όμως κάποια στιγμή τέλειωσαν δεν είχα να του δώσω άλλα ο ήλιος τώρα πιο δυνατός έβλεπε την πλάτη μου και τα γυμνά μου μέλη με άγριες διαθέσεις.

Έστειλα θαλασσινά φιλιά στο φίλο μου αφού του έδωσα ραντεβού το συντομότερο και πήραμε το δρόμο του γυρισμού!



Την ανάρτηση αφιερώνω στην Γλαρένια,το tzonako τον Μαχαίρη και σ'οσους αναζητούν μια θαλασσινή ανάσα.