Ψάρεμα ...με τον θαλασσινό μου ...φίλο!!

Ο Ιούνιος μπήκε καλοκαιρινός και ζεστός όπως τον περιμέναμε δεν χάσαμε ευκαιρία για θαλασσινή απόδραση μετά από αρκετές ψυχρές μέρες του Μαΐου.

Ετοιμαστήκαμε πρωί -πρωί και να'μαστε στην προβλήτα του Γαλησσά μια γλυκιά αύρα ίσα που έκανε  το νερό σε ένα  απαλό, ερωτικό  αργό χωρό!
Ο βυθός καθρεπτίζονταν πεντακάθαρος με τα ψαράκια να τριγυρνούν και να κυνηγούν την τροφή τους!
Έδειχναν ήρεμα και ευτυχισμένα στο δικό τους κόσμο που είναι τούτο το ελάχιστο κομμάτι της απέραντης θάλασσας.

Όσο το βαρκί γλιστρούσε πάνω στο νερό αυτό το ηλιόλουστο και δροσερό πρωινό για τα γνωστά σημεία εγώ πασαλειβόμουν αντηλιακό.
Θα'μαι αρκετές ώρες κάτω απ'τον καυτό ήλιο, μπορεί ν'αγαπώ το ψάρεμα αλλά σιχαίνομαι τα ηλιοκαμένα και σταφιδιασμένα δέρματα απ'τον ήλιο.
Και για να μη μυρίζω στα ψάρια και δεν μου τσιμπάνε άρχισα να καθαρίζω το δόλωμα για να φύγει η μυρωδιά του αντηλιακού  απ'τα χέρια μου.

Έβαλα τη γαρίδα στον ήλιο για ηλιοθεραπεία τις πασπάλισα με χοντρό αλάτι να σφίξουν και χτύπησα ένα καφέ ν'απολαύσω τη θάλασσα!

Τα γύρω νησιά ίσα που αχνοφαίνονταν στην γαλάζια καταχνιά του ορίζοντα γύρω μας και άλλα σκάφη έπλεαν στα γαλάζια νερά.

Έριξα την πετονιά και περίμενα ανταπόκριση απ'το βυθό, ενώ το βλέμμα μου χάθηκε στη γαληνεμένη θάλασσα και τους αχνούς όγκους των γύρω νησιών.

Δεν άργησα και πήρα τις πρώτες τσιμπιές ανταποκρίθηκα και'γω και έφερα πάνω 2μπαλάδες!

Ο ήλιος έκαιγε τα ψάρια τσιμπούσαν και'γω ξεχάστηκα ν'ανεβάζω και να δολώνω συνέχεια.Δεν ένιωθα τον ήλιο που έκαιγε ύπουλα προκλητικά το δέρμα μου παρά μετά από αρκετή ώρα ένιωσα την ανάγκη ν'απολαύσω το υγρό στοιχείο.
Παράτησα τ'αγκίστρια και με μια βουτιά ένιωσα το νερό ν'αγκαλιάζει όλο μου το κορμί μια υπέροχη αίσθηση με συνεπήρε.
Δροσίστηκα και ανέβηκα να συνεχίσω το ψάρεμα.

Δεν ήταν και ιδιαίτερη μέρα 2-2 τα ψαράκια σπάνια ανέβαιναν.Συμφωνήσαμε όταν θα'χουμε μια καλή μαγεριά να φύγουμε.

Ξάφνου μέσα στο νερό που σταφτάλιζε στον ήλιο
δυό μάτια ξεχώρισα στον αφρό.
Ένας μπαλάς είχε ξαγκιστρωθεί και έπλεε στην επιφάνεια.
-Πάμε να τον πιάσουμε!
-Αν δεν μας προφτάσει κανένας γλάρος μου απάντησε!
-Που να τον δεί γέλασα!

Την ώρα που έβαλα το χέρι μου να πιάσω το ψάρι από το πουθενά εμφανίστηκε ένας γλάρος και μου άρπαξε το ψάρι.
Έμεινα μάρμαρο να τον κοιτώ σαν χαζή.

Εκείνος πάλι έκανε φτερό τον κατάπιε και ξανάρθε κοντά μας.

Σταμάτησα το ψάρεμα έπιασα να καθαρίσω τα ψάρια και να ταΐζω τον Johny με τα εντόσθια των ψαριών.

Εκείνος περίμενε υπομονετικά και μόλις του πετούσα σαν εξαίσιος βουτηχτής έκανε βουτιά και κατάπινε με μιας το μεζέ του.

Εγώ καμάρωνα τον νέο μου θαλασσινό φίλο εκείνος δεν χόρταινε με τίποτα.

Πετούσα τόσο κοντά τα εντόσθια και ερχόταν χωρίς να φοβάται όταν σήκωνε την μηχανή να τον πάρει φωτό ο Γιώργος του'φευγε μακριά!

Ήταν πανέμορφος τον χάζευα και 'κεινος μου ανταπέδιδε τον θαυμασμό με κραυγές και φτερουγίσματα.

Τα ψάρια όμως κάποια στιγμή τέλειωσαν δεν είχα να του δώσω άλλα ο ήλιος τώρα πιο δυνατός έβλεπε την πλάτη μου και τα γυμνά μου μέλη με άγριες διαθέσεις.

Έστειλα θαλασσινά φιλιά στο φίλο μου αφού του έδωσα ραντεβού το συντομότερο και πήραμε το δρόμο του γυρισμού!



Την ανάρτηση αφιερώνω στην Γλαρένια,το tzonako τον Μαχαίρη και σ'οσους αναζητούν μια θαλασσινή ανάσα.