Εις το βουνό ψηλά εκεί......

Εις το βουνό ψηλά εκεί
είναι εκκλησιά ερημική
το σήμαντρο της δε χτυπά
δεν έχει ψάλτη ουδέ παπά .....

Το θυμάστε το παιδικό αυτό τραγουδάκι, λοιπόν αυτό όταν το άκουγα με συγκινούσε και ποτέ δεν ήξερα το λόγο.
Φρόντισε η ζωή να μου δώσει την απάντηση!
Στην απογραφή της περιοχής που έκανα ένώ η μία πλευρά ήταν νεόχτιστη τα τελευταία 25χρόνια η απέναντι πλευρά ήταν πολύ παλιά κατοικημένη από νησιώτες Μυκονιάτες και Παριανούς όπως έμαθα εκ των υστέρων απ'τα 1880.

Έχτισαν σ'εκείνη την πλευρά του νησιού για ν'αντικρίζουν κάθε πρωί τα νησιά τους Μύκονο και Πάρο.

Έτσι λοιπόν έφτιαξαν και ένα εκκλησάκι  τον Αη-Δημήτρη τον φτωχό.Που ιδέα δεν είχα μόνο τον πλούσιο γνώριζα μέχρι χτές.
Παραμένει πατρογονική μέχρι σήμερα.Οι ιδιοκτήτες τους μια ηλικιωμένη γυναίκα και ο γιός της διάκος.
Με ενημέρωσαν ότι μένουν στην εκκλησία όταν το επισκέφτηκα δεν είδα κανένα ούτε φαντάστηκα ότι υπάρχουν κελιά μέσα στο εκκλησάκι.

Σε 2η μου επίσκεψη μου άνοιξε μια γυναίκα στην ηλικία της μητέρας μου με μεγάλα εκφραστικά μάτια που έδειχναν την αγωνία και την απόγνωσή της.
Δεν μπορώ να χαρακτηρίσω τις συνθήκες που ζει αυτή η γυναίκα στα 35τ.μ με τον νεαρό γιο της.
Στις ερωτήσεις του φυλαδίου ένιωσα ηλίθια όταν ρώτησα τουαλέτα μέσα μου'δειξε 10μέτρα έξω απ'το κελί μια λεκάνη σκέτη που θα'πρεπε να κατέβεις και 13πέτρινα σκαλιά.
-Ποιο λουτρό κόρη μου μου'πε με ενα πανί πλενόμαστε σαν τις γάτες.
Τι να ρωτήσω για μόνωση και διπλά τζάμια όταν τα παράθυρα έχασκαν και ο ήλιος και ο αέρας  έμπενε απ'τις χαραμάδες να τους κάνει παρέα.
Μια θερμάστρα γκαζιού μου'δειξε που της έφαγε φέτος το χειμώνα όλη την σύνταξη για να ζεστάνει το κελί και τους δύό τους.
Η σκεπή από ελενίτες και τα  καρπότ που κρεμόντουσαν επικίνδυνα.
Που να καταγράψω αυτά που είδα εκεί μέσα?
Ότι έχει 1,1/2 μήνα να μαγειρέψει κρέας αυτή η γυναίκα ότι δεν βρίσκεται καφές στο σπίτι ούτε για δείγμα ελιές και ψωμί το καλύτερό της γεύμα.

Την άκουγα σαν μαγεμένη είχε τόσα να πει για τη ζωή της για τα βάσανά που της έκαιγαν τα σωθικά.
Υφάντρια 25χρόνια με μικρά παιδιά έμεινε χήρα πήρε την σύνταξή της έστειλε τον γιό στην ιερατική σχολή τον έβγαλε παπά.Παντρεύτηκε και στον χρόνο επάνω χώρισε .Ο κλήρος τον ξήλωσε και μαζί και τη ζωή του.
Εμεινε στ'αζήτητα με τη σύνταξη της μάνας.Πως να καλύψει τις ανάγκες και των δύο και ακόμα περισσότερο της τρύπες των κελιών που μένουν.
Την άκουγα μαγεμένη είχε τόσο πόνο μέσα της τόσο απόγνωση που μ'εβλεπε σα θεόσταλτη, με ξενάγησε στους χώρους της εκκλησιάς.Υπήρχε ένα εργαστήρι ξυλογλυπτικής με υπέροχα έργα του γιου της στους τοίχους.Άγιοι και ήρωες Αρχαίων Ελλήνων μια μάχη απεικονιζόταν σ'ενα απ'αυτά.
-Γιατί δεν κάνει μια έκθεση η δουλειά του είναι υπέροχη ρώτησα
-Είχε κάνει μα δεν πάτησε άνθρωπος μου είπε η Κυρα-Λένη και τότε κατάλαβα.
Ο θαυμασμός του για τους αρχαίους τον άφησε στο περιθώριο.
Αυτά τα δυο ποτέ δεν τα πήγαιναν καλά όταν εμφανίστηκε ο Χριστιανισμός φρόντισε να καταστρέψει ότι υπήρχε απ'την Αρχαία Ελλάδα αμφισβήτησε τη φιλοσοφία και τώρα ένας κληρικός τολμά και τα παντρεύει??
Ρώτησα αν έχει στήριξη απ'την ενορία τουλάχιστον.

Μου'δειξε την εξωτερική ανακαίνιση που έκαναν στο εκκλησάκι και την ησύχασε ο παπάς ότι μαζεύει χρήματα για την ανακαίνιση του εσωτερικού αργότερα.
Στο μυαλό μου'ρθαν τα άμφια που αστραποβολούν από στολίδια και χρυσό για να κρύψουν μιαρές και σάπιες καρδιές.Για τους ανθρώπους που φυτοζωούν κανένας δεν νοιάζεται και ας είναι κληρικός.
-Με κάψανε τα ράσα κόρη μου μου, φάγανε τη ζωή  γύρισε και μου'πε μια γυναίκα και μάνα κληρικού μεγαλωμένη στις εκκλησία από πατέρα ψάλτη και ανατρίχιασα.
Αναρωτήθηκα τι θ'απογίνει ο γιος όταν φύγει αυτή η μάνα που τον στηρίζει με την λιγοστή σύνταξη?
-Το εκκλησάκι τόλμησα και είπα θα περάσει στα χέρια της ενορίας, γιαυτό το φτιάχνουν.

Ο Θεός που έχει δόξα δεν βλέπει, δεν φτάνει το χέρι του μέχρι εκεί.
Η εκκλησία τι κάνει??
Γνωρίζει, δεν μπορεί ν'αδιαφορεί σ'αυτή την ανθρώπινη κατάντια!
Δεν είχα την καλύτερη γνώμη για τον κλήρο αλλά αυτή η εμπειρία ήρθε να μεγαλώσει ακόμα περισσότερο την αποστροφή μου γιαυτούς.
Φεύγοντας η Κυρα-Λένη μου είπε:
-Κόρη μου, σκούντα όποιον μπορεί να βοηθήσει.

Έφυγα με μαυρισμένη ψυχή από κει.
Αμφιβάλω αν καμιά γειτόνισσα γνωρίζει τις συνθήκες που ζουν αυτοί οι δύο άνθρωποι δίπλα τους.
Εκείνη σαν σκιά περιτριγυρίζει το εκκλησάκι και η αξιοπρέπειά της δεν της επιτρέπει να δώσει κανένα δικαίωμα στους γύρω της.
Οι σκηνές μου τριγύριζαν το μυαλό συνέχεια.
Σε 2-3 μέρες ήταν η γιορτή μου δεν έκανα γιορτή για μένα ήταν μια καθημερινή μέρα φρόντισα όμως να 'ναι γιορτινή για την Κυρα-Λένη και τον γιο της.

Τα περήφανα...γηρατειά..!!

Εδώ και κάτι χρόνια φτιάχνω μόνη τη φορολογική μου δήλωση.Είναι μετρημένα κουκιά σαν μισθωτοί 3το λάδι 3το ξίδι =6 το λαδόξιδο γιατί να μου τα παίρνουν οι λογιστές τζάμπα?Με τη βοήθεια φίλων την καταθέτω ηλεκτρονικά και ησυχάζω..

Και για τον ίδιο λόγο ανάλαβα της μητέρας ε... ν'αφήσω έξω και το γιο!.
Αλλά φέτος τα βρήκα μπαστούνια και μάλιστα  μακριά μπαστούνια ...με τις αποδείξεις.
Τις μάζευα σ'ενα κουτί όλο το χρόνο χωρίς καμία οργάνωση α... ήμουν και εκλεκτική κάτω από 10ευρώ τις πετούσα, δεν τις καταδεχόμουν και όταν ήρθε η μέρα να τις μετρήσω τρελάθηκα στην κυριολεξία 3μέρες μου πήρε να μετρώ να κάνω σύνολα να ομαδοποιώ.
Και αφού τελείωσα τις δικές μου μέτρα και του γιου αυτός σε σακούλα πιο χύμα κατάσταση εκεί μου ήρθε κόλπος!
Έπιασα και των γερόντων και οι έρμοι τις είχαν μετρημένες 10-10 με τάξη και οργάνωση μπορεί να'χαν τα γερόντια 0.90 λεπτά αλλά ήταν μια μία  και μεις με τις γνώσεις .. ένα μπάχαλο!
Ο ένας μάλιστα τις είχε καταγράψει μια μια σε χαρτί με το ΑΦΜ του επαγγελματία μόνο την ώρα δεν είχε καταγράψει που είχε πληρώσει.
Θα μου πεις δουλειά δεν έχουν όλη μέρα φυσικό είναι να τις μετράν για να περάσει η ώρα τους.
Ενώ εγώ άνεργη ας πούμε που να μ'αφήσει το blogging για τέτοιες λεπτομέρειες.
Όλο το χρόνο μας πρήξανε να μαζεύουμε αποδείξεις τώρα είδαν ό,τι θ'αναγκαστεί το κράτος να επιστρέψει φόρους και θα βγούμε και υπόλογοι γι αυτές που καταθέσαμε.
Μπάχαλο σου λέω παντού!

Αφού έκανα ένα κεφάλι καζάνι τις κατάθεσα δεν πρόλαβα να ηρεμήσω και μου'κατσε η απογραφή άλλο χαρτομάνι άλλος πονοκέφαλος στο σπίτι.
Το 1ο σπίτι που επισκέφτηκα μου άνοιξε μια ηλικιωμένη γλυκιά γυναίκα.
Το θαμπό γαλάζιο χρώμα των ματιών της στο χρώμα της φουρτουνιασμένης θάλασσας μαρτυρούσε τα βάσανά της.
Με καλοδέχτηκε με μεγάλη χαρά και είπε στη Βουλγάρα που έμενε μαζί της, να μου φτιάξει καφέ.Εκείνη έβαλε όλη της την όρεξη και προθυμία για να μου προσφέρει ένα καραβίσιο.
Στις ερωτήσεις για την απογραφή έμαθα ότι είχε εγκατασταθεί τα τελευταία 4χρόνια στο νησί μας αφήνοντας στην Τήνο τα παιδιά και τ'εγγόνια της γιατί έπρεπε 2φορές την εβδομάδα να υποβάλεται σε αιμοκάθαρση.
Τη σύνταξη συμπληρώνουν τα παιδιά της για να για να βγαίνουν το νοίκι ο μισθός της Βουλγάρας και τα έξοδά της.

Για την συμπλήρωση του έντυπου πόσες ώρες δουλεύει την εβδομάδα η Βουλγάρα μου απάντησε 24, η Κυρα-Σοφία μ'ενα περιφρονητικό βλέμμα και σιγανή φωνή μου έγνεψε γράψε 3.Το σκηνικό την επιβεβαίωνε για 1/2ώρα που ήμουν εκεί η αλοδαπή κάτω απ'τον αναμένο απορροφητήρα κάπνιζε απολαμβάνοντας τον καφέ της μιλώντας ασταμάτητα στο κινητό.
-Η μοναξιά κόρη μου είναι αβάσταχτη μου είπε όταν την αποχαιρέτησα και την ευχαρίστησα για την συνεργασία της εκείνη με φίλεψε με τα πατροπαράδοτα Τηνιακά μελετίνια.

Την συμπάθησα εκείνη την γυναίκα γιατί έχει μια γλύκα στην όψη της μια καλοσύνη που σ'αφοπλίζει.
Μετά από 10 μέρες περίπου στον έλεγχο που έκανα της περιοχής αν μου'χει ξεφύγει κάτι ξαναπέρασα χτύπησα να πω μια καλημέρα.
Η χαρά της ήταν μεγάλη που με είδε ήπιαμε καφέ που έφτιαξε η ίδια τα'παμε μου ζήτησε όταν περνώ να της χτυπώ.
Είναι μια απ'τις πολλές περιπτώσεις των ηλικιωμένων που μένουν αναγκαστικά σε ξένα χέρια μακριά απ'τους δικούς τους ανθρώπους.

Έλα.. να παίξουμε!!

Για να χαλαρώσουμε λίγο λέω να παίξουμε σήμερα!

Θα παίξουμε ένα παιχνίδι όπου καλείστε να μου γράψετε 5ζώα με τη σειρά που σας έρχονται στο μυαλό χωρίς μεγάλη σκέψη!

Έτσι θ'ανακαλύψω ιδιαίτερα γνωρίσματα για τον χαρακτήρα σας!
Φωτογραφίες δεν βάζω να μη επηρεάσω τις επιλογές σας!

Θα αφήσω το πόστ 3μέρες να γράψουν όσοι περισσότεροι φίλοι  μπαίνουν και μετά θα δώσω την ερμηνεία τους.
Θα πέσει πολύ γέλιο!


Ευχαριστώ πολύ για τις ευχές 
Τον Αντώνη,Vad, Gaurako, την Kariatida62
για τα όμορφα λουλούδια της

Την D.Angel τον Vangel Greko την nefelokokkugia,την queen in red την ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ και την ευχαριστώ για τα πανέμορφα λουλούδια της!
Τους Ασκαρδαμυκτί και Nicotine για τις ευχές τους!

Να δώσω και'γω με την σειρά μου τις καλύτερες ευχές μου στον αγαπητό Ασημώνη και στην εξαφανισμένη γλυκιά ξανθομάνα ΝΑΝΤΙΑ

Οδός..τρέχα, αριθμός ...γύρευε..!!

Για να καταλάβεις πόσο τυχερή γυναίκα είμαι!
Δευτέρα μεσημέρι πάω ν'ανοίξω το φούρνο και μένω "κόκαλο" από ένα σφάχτη στην μέση που με κρατούσε συνέχεια για όλη την υπόλοιπη  μέρα και νύχτα.

Και την επόμενη το πρωί έπρεπε να βγω στις ρούγες για απογραφή σε μια περιοχή όχι γνωστή για μένα αλλά κοντά σχετικά στο σπίτι μου.

Η περιοχή νεόκτιστη έχει αναπτυχθεί τα τελευταία 25χρόνια και'γω δεν είχα ιδέα ούτε είχα βρεθεί ποτέ απ'αυτά τα μέρη.
Σ'απόσταση αναπνοής απ'την πόλη μια πολύ ήσυχη τοποθεσία με υπέροχη θέα το λιμάνι του νησιού.
Έπνιξα τον πόνο έσφιξα τα δόντια και άρχισα την δουλειά εφ'οσον την ανέλαβα έπρεπε να την διεκπεραιώσω οπωσδήποτε.
Με τον προσανατολισμό έχω σαν γυναίκα ένα θεματάκι.
Πρέπει να γυρίσω το χάρτι 2φορές βόλτα για να βρω άκρη.
Τα σημάδια τα ξέρω, αν βρεθώ σε άγνωστο μέρος να προσανατολιστώ, αλλά το δρόμο δεν ξέρω πως θα βρω!

Κρατάς μυστικό?
Για να βρώ το δεξί πρέπει να κάνω το σταυρό μου, το'χα μάθει από παιδί και το κρατώ ακόμα.
Γενικά είμαι σταθερή στις συνήθειές μου!
Να σκεφτείς τις πρώτες μέρες όταν οδηγούσα μηχανή και έπρεπε ν'ανάψω φλας για να στρίψω, τα'βρισκα μπαστούνια.
Το σταυρό μου ήταν αδύνατον να τον κάνω και ν'αφήσω το τιμόνι.

Μια φορά άναψα αριστερό αντί για δεξί έφαγα μια γερή μούντζα και από τότε το εμπέδωσα καλά.!

Έτσι λοιπόν αφού ζαλίστηκε ο χάρτης στα χέρια μου βρήκα την άκρη φόρεσα ένα φαρδύ χαμόγελο και ξεκίνησα.
Και άρχισε η Οδύσσεια του απογραφέα.
Οδός γραμμένη αριθμοί άφαντοι!
Και αν υπήρχαν αριθμοί ήταν άσχετοι, έλλειπε τελείως η οδός τρέχα ...γύρευε στο επόμενο τετράγωνο.
Ο καθένας είχε όποια οδό γούσταρε του τετραγώνου, μπορεί η κύρια είσοδος να'ταν στην άλλη οδό, εκείνος κρατούσε αυτή που του ακουγόταν πιο ωραία.
Οδοσήμανση ανύπαρκτη ένα μπάχαλο όπως και τα οικονμικά του κράτους.
Κατά τ'αλλα θέλουμε απογραφή!

Βρήκα 3κατοικίες στην ίδια οδό με το ίδιο αριθμό άντε να καθάρισε!
Ευτυχώς οι άνθρωποι ευγενικοί με καλοδέχτηκαν μου άνοιξαν τα σπιτικά τους μου έδωσαν χωρίς αντίρρηση τις πληροφορίες που χρειαζόμουν.
Πίστευα ότι οι άντρες είναι πιο κλειστοί πιο επιφυλακτικοί.Διαψεύτηκα τελείως τους βρήκα πολύ πιο εγκάρδιους και πρόθυμους να συνεργαστούν.
Φυσικά και δεν ρωτούσα γυναίκες
-Στις 9με 10 Μαίου κοιμήθηκε εδώ ο σύζυγος σας?
Γιατί σίγουρα θ'ακουγα
-Γνωρίζεις κάτι μωρή σκρόφα?
Απλά μου αρκούσε "το μόνιμος κάτοικος"και τ'αλλά ήταν ευνόητα.
Μάλιστα σε μια περίπτωση είχα και ένα περιστατικό αφού χτύπησα με το χέρι μιας και δεν υπήρχε κουδούνι στην πόρτα και το κεφάλι μου δεν το χανάλιζα για μια απογραφή,άφησα χαρτί με τηλέφωνο να επικοινωνήσει μαζί μου ο ιδιοκτήτης.
Το μεσημέρι που γύρισα σπίτι είχε πάρει τηλέφωνο οργισμένος ο ιδιοκτήτης και έβριζε τον άντρα μου γιατί τον θεώρησα "καθυστερημένο" που του άφησα σημείωμα.
-Να δω πως θα καθαρίσεις με τον τύπο μου είπε !
Τελικά αν είσαι καλοπροαίρετος άνθρωπος όλους μπορείς να τους αντιμετωπίσεις και να τους κατευνάσεις, μόνο φίλοι δεν γίναμε με τον τύπο.

Μπήκα σε σαλόνια
αλώνια,
συνάντησα αρκετούς μορφωμένους αμόρφωτους λαικούς κουλτουριάρηδες πλούσιους και φτωχούς νέους και γέρους.
Γνώρισα όλους τους κατοίκους της περιοχής με τα ονόματά και την ιδιότητα τους μέχρι και τα σκυλιά τους έμαθα και να φανταστείς δεν γνωρίζω όνόματα γειτόνων μου.
Ανάμεσα σε τόσους έλληνες και ντόπιους συνάντησα και ένα ζευγάρι Αλβανών εκείνος άνεργος με αισιοδοξία και χιούμορ και εκείνη ημιαπασχολούμενη σε σπίτι, ευγενική και πρόσχαρη γυναίκα.
Εγκάρδιο και ζεστό ζευγάρι μου χάρισαν 15λεπτα για το ερωτηματολόγιο με κέρασαν σοκολατάκι μου έβαλε και 2 η γυναίκα στην τσέπη φεύγοντας.
Οχι δεν είχα ανάγκη το σοκολατάκι αλλά με συγκίνησε η χειρονομία της.
Συνάντησα ντόπιους που ούτε ένα ποτήρι νερό δεν πρόσφεραν η γλώσσα του σώματος μου'δειχνε ότι δεν έβλεπαν την ώρα να ξεκουμπιστώ από μπροστά τους.
Πανεπιστημιούχους με διπλώματα και παπλώματα που ούτε την πόρτα δεν μ'αφησαν να περάσω!
Είπες τίποτα??
Και'κει που'χω πάρει τα πάνω μου (όχι μωρέ με τα σοκολατάκια στην τσέπη, γενικά μιλώ) χτυπάω ένα κουδούνι μ'ανοίγει μια κοπέλα και σε μια ερώτηση για τον χαρακτηρισμό του σπιτιού,να φωνάξω λέει τον άντρα μου γιατί δεν είμαι σίγουρη και βλέπω τον υπάλληλο του ΟΑΕΔ και μένω κόκαλο.
Σαφώς και με γνώρισε!Αυτά είπαμε είναι τα κακά της επαρχίας!
Τουλάχιστον με τόσο ποδαρόδρομο μαλάκωσε ο πόνος της μέσης, κάτι είναι και αυτό!

Ρε,....δεν πάτε ..καθόλου καλά..!!

Η γρουσουζιά που με δέρνει τις τελευταίες μέρες για δουλειά δεν περιγράφεται.
Δεν μπορεί έχει κατσικωθεί κάνένας πλανήτης ανάδρομος πάνω απ'το κεφάλι μου ή όλοι με κατατρέχουν να μην σταυρώσω μεροκάματο.

Ξεκίνησε από μια αίτηση που έκανα σε δημόσια υπηρεσία μέσω του ΑΣΕΠ  έτρεχα 2-3μέρες να μαζέψω το χαρτομάνι ξέρεις τι διαδικασία μην κάθομαι να στην περιγράψω αν είσαι και άνεργος την έχεις βιώσει σίγουρα.
Το ωραίο είναι ότι απ'την συχνότητα που με βλέπουν οι εργαζόμενοι στα ΚΕΠ ξέρουν τι θέλω χωρίς να το ζητήσω είναι τόσο εξυπηρετικοί μαζί μου που με συγκινούν!
Αυτά είναι τα καλά της επαρχίας!

Τέλος πάντων καταθέτω την αίτηση απ'τις πρώτες με την σιγουριά του επιτυχόντα, αφού είχα όλα τα χαρτιά και την ανεργία που πιάνει τα περισσότερα μόρια πάνω από 9μηνο.
Αφού έληξε ο διαγωνισμός μπαίνω net να βρω τ'ονομά μου στην κατάταξη ούτε στη λίστα δεν το βρήκα!
Άρχισα ν'αμφιβάλω βρε λες να έβαλα άλλο κωδικό και να'βγήκα έξω?
Αναγκάστηκα να πάω στην υπηρεσία να διαβάζω τον αναρτημένο πίνακα με τους επιλαχόντες όπου είδα τ'ονομά μου πρώτο-πρώτο να φιγουράρει στον πίνακα με τους αποριφθέντες
και δίπλα "άλλο πτυχίο".
Εκεί μου κόπηκαν τα πόδια γαμώ την τύχη μου και το ρημάδι το πτυχίο με ειδίκευση που πήγα και έβγαλα και μου'χει κλείσει άπειρες πόρτες.

Ήταν γερό το σοκ μα το ξεπέρασα γιατί δεν ήταν το μόνο χαστούκι που'χω φάει γιαυτό το λόγο.
Ευκαιρίες μηδαμινές ως ανύπαρκτες για προσφορά εργασίας στα τοπικά ΜΜΕ αν και στο ξεκίνημα της τουριστικής περιόδου.Κατά τ'αλλα η ανάπτυξη δουλεύει με ταχείς ρυθμούς του Τιτανικού!!
Και μαθαίνω για την απογραφή του πληθυσμού.
Λέω δεν βαριέσαι έστω και για 15μέρες να βουλώσουμε καμιά τρύπα!
Απ'το τίποτα καλό και αυτό,οπότε κάνω αίτηση μιας και είχα συμμετάσχει και στην απογραφή του 2001 και είχα την σχετική εμπειρία.
Με δέχτηκαν έκανα τα σχετικά σεμινάρια και την τελευταία μέρα πριν αρχίσει η απογραφή μαθαίνω ότι έστειλαν εγκύκλιο στην υπηρεσία τα καθίκια όσοι άνεργοι επιδοτούνται απειλούνται με διαγραφή απ'τον ΟΑΕΔ αν συμμετάσχουν στην απογραφή!
-Βρε ανεγκέφαλοι καθίκια του κερατά!
他媽的你媽的貓 找到你的男友的女人 晚上回家 而不是站在你，沒有什麼

Και ρωτώ πειράζει τόσο την κυβέρνηση ν'απασχολήσει άνεργους έστω και επιδοτούμενους στην απογραφή και αφήνει τους εργαζόμενους ν'αυξήσουν το εισόδημά τους??

Πολύ μου βρωμιά η υπόθεση, δεν μπορεί κάποιο σχέδιο υπάρχει από πίσω ή να τα πάρουν απ'την φορολογία των εργαζομένων πίσω τα χρήματα που θα δώσουν ή προσπαθούν να εξοντώσουν τελείως τους άνεργους ώστε να μην δουν άσπρη μέρα.
Το ίδιο το κράτος σε υποχρεώνει να ψάξεις τρόπους λαμογιάς κομπίνας για ν'ανταπεξέλθεις στις ηλίθιες και ανεγκέφαλες διατάξεις που βγάζουν.

Μια ερασιτεχνική ..παράσταση .!

Στο νησί σπάνια έρχονται θεατρικά έργα για να διασκεδάσουν τους κατοίκους του.
Ωστόσο υπάρχουν 5-6 ερασιτεχνικοί  όμιλοι θεάτρου όπως έχουμε ήδη αναφέρει, στην θεατρομάνα Σύρο, που έχει παράδοση και ιστορία και  προσφέρουν πολύτιμο έργο στα θεατρικά δρώμενα.
 Ένας απ'αυτούς "Ο Μπαστιάς" του πολιτιστικού κέντρου δημοσίων υπαλλήλων, ολοκλήρωσε με ιδιαίτερη επιτυχία το Σάββατο 30Απριλίου τις παραστάσεις, του γνωστού θεατρικού έργου "Υπάρχει και Φιλότιμο".

Ο ερασιτεχνικός θίασος΄έχει δώσει τ'ονομά του στον γνωστό συγγραφέα και θεατράνθρωπο Κωστή Μπαστιά που γεννήθηκε στην πόλη μας και ήταν γνωστός στην εποχή του σ'ολη την Ελλάδα.
Κατά την 11χρονη πορεία του στα θεατρικά δρώμενα του νησιού επιλέγονται παραστάσεις κλασσικές με νοήματα και ιδέες διαχρονικές προς απόλαυση και τέρψη,τόσο των ηθοποιών όσο και του κοινού.
Οι περισσότεροι από τους ηθοποιούς που συμμετέχουν είναι ερασιτέχνες και η προσπάθειά τους είναι ιδιαίτερα αξιόλογη.
Ο σκηνοθέτης του έργου Αντρέας Τζίνης και βασικός ιδρυτής του εν λόγω θεατρικού ομίλου προσπαθεί πάντα να επιλέγει και να δίνει την δυνατότητα σε νέα παιδιά να έχουν συμμετοχή στα θεατρικά δρώμενα.

Έτσι βρέθηκα ακροατής αυτού του έργου από την ομώνυμη γνωστή τηλεταινία των Αλέκου Σακελάριου και Χρήστου  Γιαννακόπουλου και μάλιστα σε πρώτη θέση μαζί με τους επίσημους εφ'οσον ένας από τους ερασιτέχνες ηθοποιούς ήταν το καμάρι μου!
Το έργο "ήρθε και έδεσε" με αυτήν την κατάσταση της χώρας και τα διαχρονικά μηνύματα του έργου χτυπούν στην καρδιά της εποχής μας.
Η παράσταση ήταν  ευχάριστη  και προκάλεσε γέλια όλα τα παιδιά έκαναν υπέροχη δουλειά αν και ερασιτέχνες αλλά ο σκηνοθέτης στο ρόλο του Μαυρογιαλούρου έδωσε ρέστα.!
Άλλωστε αυτό επιδιώκουν και πάντα προσπαθούν να κάνουν ερασιτεχνική δουλειά με επαγγελματικές απαιτήσεις όπως δήλωσε στην παρουσίαση του έργου ο ίδιος.
Σε μικρή απόσταση από μένα  κάθονταν οι επίσημοι:Δήμαρχος και δημοτικοί σύμβουλοι.
Εγώ απολάμβανα πρώτη φορά τιμητική θέση και με πρόσκληση παρακαλώ, συνήθως παρακολουθώ τα έργα "αφ' υψηλού" δίπλα στους μουσικούς Verdi, Mozart, Rossini, Dante.
Και να σκεφτεί κανείς ότι δίπλα μου όλοι "οι κάφροι " χαίρονται κάθε θεατρική παράσταση ανεξαρτήτου εμβέλειας δωρεάν μαζί με τους οικείους τους.
Και 'νω το έργο εξελισσόταν και οι ατάκες και τα νοήματα που χτυπούν κατ'ευθείαν στο συναίσθημα των ακροατών έπεφταν βροχή αναρωτιόμουν αν έχουν τη ίδια ισχύ και γιαυτούς !
Αν προβληματίζονται και αυτοί και αν έχουν... όντως φιλότιμο...!

Το 1ο ψάρεμα είναι ....γεγονός!!

Τελευταία μέρα τ'Απρίλη και ο καιρός μας έκανε τη χάρη να ηρεμήσει.15μέρες το βαρκί μέσα στο νερό και ούτε δοκιμή στην μηχανή δεν μπορέσαμε να του κάνουμε με τέτοιους παλιόκαιρους.
Και να'σήμερα μια δύσκολη μέρα ηρέμησε.

Δεν το πολυσκεφτόμαστε
τ'απαραίτητα(γαρίδα,καφέ,νερό,καπέλα) πρωί-πρωί και βούρ για ψάρεμα!!!
Στην προβλήτα λιγότερα σκάφη μια ερημιά δείχνει ότι η εποχή κρατά μακριά τους ιδιοκτήτες τους.
Ένας φίλος μόλις γυρίζει λίγο απογοητευμένος απ'την μικρή του ψαριά και μας ενημερώνει ότι δεν έχει ρεύματα έξω αλλά δεν τσιμπάνε τα ψάρια.

Η μηχανή με 2-3προσπάθειες παίρνει μπροστά το βαρκί γλιστρά στα καθαρά νερά και'γω βλέπω την παραλία έρημη και τ'αρμιρίκια ρημαγμένα απ'τον βοριά.

Τα σκηνάρια που έχουν θεριέψει απ'τις βροχές και δίνουν μια πράσινη ευχάριστη πινελιά στον σκηνικό.

Αποχαιρετώ την Αγία Πακού και το βλέμμα μου πέφτει στο βουνό στα λιγοστά χόρτα σαν έφηβου μουστάκι ίσα που διακρίνεται.Τα δικά μας βουνά δεν αντρώνονται μένουν έφηβοι για πάντα.

Η θάλασσα γαλάζια προκλητική ο ουρανός θολός με λιγοστά σύννεφα σ'ενα παιχνιδιάρικο κρυφτούλι με τον ήλιο. 

Ένα ψυχρό αεράκι ίσα που χαϊδεύει το σώμα μου και αναζητώ τη ζεστασιά που μου προσφέρει το μπουφάν.

Ανοιγόμαστε για τα γνωστά μας σημεία εφ'οσον η ήρεμη θάλασσα μας το επιτρέπει.

Η άμπωτις είναι εμφανής,τα νερά είναι τραβηγμένα τα σημάδια στα βράχια δείχνουν πόσο έχει πέσει η στάθμη του νερού!

Κλείνουμε την μηχανή δολώνουμε και ρίχνουμε. Όσο να κατέβει το μολύβι τα 150μέτρα έχω το χρόνο να καθαρίσω 2-3γαρίδες για να δολώσω αργότερα.

Η μικρή αναμονή, το τσίμπημα το απότομο τράβηγμα και η αίσθηση του ψαριού να χτυπά το νήμα δεν είναι να περιμένεις να γεμίσουν τ'αγκίστρια ρυθμίζω το μηχανάκι  κατευθείαν ν'ανέβει.

Ανεβάζουμε συνέχει Μπαλάδες,χάνους τους αποθανατίζουμε και μέσα στη θάλασσα με την νέα υποβρύχια μηχανή.

Το βυθόμετρο δείχνει 16 βαθμούς τη θερμοκρασία του νερού ούτε που το σκέφτομαι για βουτιά και ας μου κλείνει το μάτι το καταγάλανο νερό.

Επικεντρώνομαι στο ψάρεμα με την μουσική του ραδιόφωνου σε τοπικό σταθμό.

 Και ένω έπαιζαν τα καψουροτράγουδα "Σ'αγαπάω τόσο κακομάθημένο" ανεβάζω και ακούω:

 "Δεν είναι ο έρωτας κερί για να'τ'ανάψεις" ώσπου ν'ανέβει πέφτει και η διαφήμιση του Υφαντή και την ώρα  που βγαίνει ο Μέγας μπαλάς απ'τη θάλασσα  ακούω:

"Πω,πω τα δάχτυλά μου γλύφω" τον σκέφτομαι στα κάρβουνα με λαδολέμονο και κουνιέμαι και'γω τραγουδώντας το δίστιχο.!
Με κοροϊδεύει ειρωνικά όμως εγώ φουσκώνω σαν διάνος!

Αφού έχει διαφορά πως να το κάνουμε δεν έχει??

Συνεχίζουμε ν'ανεβάζουμε 2-2χάνους και μπαλάδες αλλά το δικό μου παραμένει το μεγαλύτερο.

Έχουν περάσει 3ώρες ευχάριστα χωρίς να το καταλάβουμε.Τα στομάχια αρχίζουν να διαμαρτύρονται.Η ψαριά είναι ικανοποιητική μαζεύουμε και παίρνουμε το δρόμο του γυρισμού.

 Θέλουμε γύρω στα 30λεπτά να μπούμε και αρχίζω να καθαρίζω τα ψάρια για να'ναι έτοιμα.
Ο χρόνος από δω και πέρα με κυνηγά σε 3ώρες πρέπει να'μαι έτοιμη για βάπτιση.

Και'γω αρμενίζω τα πέλαγα!
Και καθαρίζω ψάρια!

Την ανάρτηση την αφιερώνω στον Αντώνη και σε όσους αγαπούν το ψάρεμα!