Είναι χρέος ...μας..!

Αγάπα τον κίνδυνο.Τι είναι πιο δύσκολο?Αυτό θέλω! Ποιο δρόμο να πάρεις? Τον πιο κακοτράχαλο ανήφορο.Αυτόν παίρνω και'γω ακολούθα μου!
Να μάθεις να υπακούς.Μονάχα όποιος υπακούει σε ανώτερό του ρυθμό είναι λεύτερος.
Να μάθεις να προστάζεις.Μονάχα όποιος μπορεί να προστάζει είναι αντιπρόσωπός μου απάνω στη γης ετούτη.
 Ν'αγαπάς την ευθύνη.Να λες:Εγώ,εγώ μονάχος μου έχω χρέος να σώσω τη γη.
Αν δεν σωθεί ,εγώ φταίω.
Ν'αγαπάς τον καθένα ανάλογα με τη συνεισφορά του στον αγώνα.
Μη ζητάς φίλους να ζητάς συντρόφους!
Το πρώτο σου χρέος εκτελώντας τη θητεία σου στη ράτσα,είναι να νιώσεις μέσα σου όλους τους προγόνους.
Το δεύτερο,να φωτίσεις την ορμή τους και να συνεχίσεις το έργο τους.
Το τρίτο σου χρέος,να παραδώσεις στο γιο τη μεγάλη εντολή να σε ξεπεράσει.
Ν.Καζαντάκης(Ο Βραχόκηπος)

Δεν πιστεύω στ αυτιά μου όμως, όταν ακούω και τους δύο αρχηγούς, της «Ν.Δ» και του ΠΑΣΟΚ να επαναλαμβάνουν συχνά και πεντακάθαρα εκείνο το «Δεν πρόκ-ε-ται»!
Ουδόλως μ ενδιαφέρει τί είν αυτό που δεν πρόκειται να κάνουν, η να επιτρέψουν, ή να περικόψουν, ή να συνεργαστούν.
Προεκλογικός είν ο λόγος τους, τον αγνοώ.
Ας μην αγνοήσουν όμως και οι δυό τους, τον δικό μας όρκο τον προεκλογικό. Γιατί δεν πιστεύω …να μην τόχουν πάρει πρέφα πως εμείς «Δεν πρόκ-ε-ται!»
Αμ έλα που ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΤΑΙ!!

 Εκφράζω την ελπίδα και την πεποίθηση ότι, ο λαός έχει την ευκαιρία να κα- ταψηφίσει όλους όσοι ψήφισαν, είτε το πρώτο είτε το δεύτερο μνημόνιο, σαν υπαίτιους της σημερινής εξαθλίωσής μας σαν να ευθυνόμαστε εμείς για τα εγκλήματα που έχουν κάνει οι σφετεριστές της εξουσίας, κατηγορώντας και μας ότι «μαζί τα φάγαμε», ότι είμαστε ένας τεμπέλης λαός που ξοδεύει πε- ρισσότερα από όσα παράγει, ότι είμαστε διεφθαρμένος λαός και άλλα τέτοια συκοφαντικά και προδοτικά προς τους ξένους που υπηρετούν ή υπηρέτησαν!!!!
Έχουμε μοναδική ευκαιρία, που αν την χάσουμε εμείς θα φταίμε!!!! ΟΧΙ σε λευκό, άκυρο, απο- χή!!!!

Καμιά ψήφο σε «μνημονι- ακούς» βουλευτές και κόμ- ματα. Μπορούμε μόνοι μας.
Δεν χρειαζόμαστε επιτροπεί- ες και επιτρόπους. Δεν δεχόμαστε κι άλλη υπο- βάθμιση της αξιοπρέπειας και της Εθνικής μας περηφάνιας και υπόστασης.
Δεν θα μας διδάξουν αυτοί που μας κατάκλεψαν και τώρα λένε ότι τους χρωστάμε κιό- λας!

Η "Φρεναπάτη" ..στη Σύρο...!!

Μία εξαιρετική παράσταση μας χάρισε και φέτος η έρασιτεχνική θεατρική ομάδα του "Μπαστιάς" στο θέατρο Απόλλων.

Το γνωστό έργο "Φρεναπάτη" του Τόνυ Κούσνερ μια διασκευή απ'το ομώνυμο έργο  "Illusion Comique" του μεγάλου Γάλλου συγγραφέα Πιερ Κορνέιγ(1606-1684).
Η σκηνοθεσία του Αντρέα Τζίνη και πρωταγωνιστή στο βασικό ρόλο καθώς και οι συντελεστές της θεατρικής ομάδας έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους για 5μέρες ώστε να παρουσιάσουν αυτό το θεατρικό έργο του 17ου αιώνα στο συριανό κοινό.

Όπως έχουμε ξαναγράψει η θεατρική ομάδα του Πολιτιστικού Κέντρου των Δημοσίων Υπαλλήλων Μπαστιάς" είναι μια απ'τις 6 ερασιτεχνικές θεατρικές ομάδες του νησιού που παράγει  πολύτιμο έργο και κυρίως στην πολιτιστική ανάπτυξη των νέων παιδιών.
Φέτος κλείνει τη 12η θεατρική χρονιά όπου μέσα σ'αυτά τα χρόνια έχει ανεβάσει 17 θεατρικές παραστάσεις για τον συριανό λαό.
Στόχος του προέδρου της ομάδας και καθηγητή φιλολογίας είναι να συνεχίζει την παρουσίαση ποιοτικών έργων στο νησί ώστε να συμμετέχουν όσοι επιθυμούν δίνοντας κυρίως την ευκαιρία σε μαθητές  να εντρυφήσουν την αγάπη τους για το θέατρο προσφέροντας στου ίδιους και τους συμπολίτες του ήθος και πολιτισμό.
  Η Φρεναπάτη του Τόνυ Κούσνερ είναι μια ερωτική ποιητική κωμωδία, μυστηρίου-ίντριγκας αλλά και δραματικών πλευρών, ύμνος στον έρωτα, όπου αλληλοπλέκονται αδιάκριτα ο "πραγματικός" με τον "φανταστικό" κόσμο.
Το έργο συμπυκνώνει όλα τα είδη και τους μεγάλους συγγραφείς του παγκόσμιου θεάτρου, με εναρκτήριο χρόνο το 1900 στη Γαλλία και διαδοχή προγενέστερων εποχών.
Συμμετείχαν 14 ηθοποιοί και 20 συντελεστές συνολικά και κατόρθωσαν να παρουσιάσουν ένα θεατρικά άρτιο αποτέλεσμα σ'ενα δύσκολο τεχνικά έργο.

Ανάμεσά σ'αυτούς και ο δικός μας ανήσυχος νέος όπου η Σελήνη του στον Λέοντα τον έφερε στο ερασιτεχνικό σανίδι να υποδύεται ένα πατέρα.
Ανησυχώντας για τη μακροχρόνια εξαφάνιση του γιου του, που ο ίδιος είχε προκαλέσει με την αυστηρότητά του, ένα συντηρητικό πατέρα που καταφεύγει σε μια διάσημη μάγισσα.
Εκείνη ζωντανεύει μπροστά στα μάτια του, αλλά και μπροστά στα μάτια του θεατή, όλη την πορεία του νεαρού, ο οποίος, μετά από μια τυχοδιωκτική ζωή και πολλές περιπέτειες που τον φέρνουν κοντά στο θάνατο, αφιερώνεται τελικά στην τέχνη του θεάτρου.
.

Ο Τόνυ Κούσνερ στήνει ένα μηχανισμό «θεάτρου μέσα στο θέατρο», με μια μοναδική τεχνική, που αναμιγνύει την κωμωδία με το δράμα, το ερωτικό παιχνίδι με την περιπέτεια, την πραγματικότητα με την ψευδαίσθηση, τους ηθοποιούς με τους «θεατές».

Το έργο θα έχουν την ευκαιρεία να δουν όσοι επιθυμούν και θα βρεθούν στο νησί στις καλοκαιρινές εκδηλώσεις του Δήμου Σύρου Ερμούπολης όπου θα ξαναπαιχτεί!

Συγχαρητήρια παιδιά είσασταν όλοι υπέροχοι!!

Οι λατρείες μου...!!

Τη λατρεία μου για τις γάτες τη γνωρίζετε συχνά έχω γράψει γιαυτές και τα καμώματά τους!

Έχω 3θυληκά τη γνωστή και ντίβα Ομορφούλα που απολαμβάνει τα χάδια και τη θαλπωρή του σπιτιού με το παραπάνω και τα δύο παραπεταμένα που την βγάζουν συνεχώς στην αυλή χωρίς να παραπονιούνται!

Το πανέξυπνο Τζιβαέρι και η ναζιάρα Μαργαρώ.
Εχουν και οι δυο μια ξεχωριστή ομορφιά και διαφορετικό χαρακτήρα.

Στην γατοοικογένεια πρόσφατα προστέθηκε και ο Κούκλος ένας γάτος αδέσποτος που βρήκε φαγητό και κόλλησε και αυτός.
Στην αρχή άγριος, έτρωγε έφευγε σαν κύριος, μα με τον καιρό κατάλαβε τις ειρηνικές και χαδιάρικες διαθέσεις μου και έτσι τρίβεται στα πόδια μου καθημερινώς αναζητώντας τα χάδια μου!
Τ'αλλο γατί που κοιμάται στην πλάτη του αδέσποτο άρρωστο μαζεύτηκε μα δεν άντεξε το φετινό βαρύ χειμώνα.
Αυτό που έχω αντιμετωπίσει με τα θυληκά μου είναι πρωτόγνωρο.

Πίστευα ότι οι γάτες ζευγαρώνουν μόνο για την αναπαραγωγή τους 2φορές το χρόνο και ανακαλύπτω τελευταία είναι ότι ή οι αρσενικοί της γειτονιάς μου είναι ζωηρούληδες ή τα θηλυκά μου είναι ξετσίπωτα και κουνούν διαρκώς την ουρά τους ξεσηκώνοντας τους

Φλεβάρη μήνα μεσ'το καταχείμωνο όταν είχε τσουχτερό κρύο και βροχή λες και το'καναν επίτηδες οι γάτες μου και καλούσαν όλα τ'αρσενικά της γειτονιάς και άρχιζε ένας γατοπόλεμος κανονικός για ποιός θα στριμώξει απ'τους γαμπρούς τα θηλυκά μου.

Φυσικά και σκέφτηκα να κάνω στείρωση σ'αυτές και να γλιτώσω και'γω απ'τις ιαχές και κυρίως απ'τα "αρσενικά ψεκάσματα" που φροντίζουν να σκορπούν στην αυλή μου σε κάθε γωνιά αυτή την εποχή οριοθετώντας μ'αυτο το τρόπο το πεδίο τους.
Μια καλή περίπτωση ήταν φέτος από ένα κτηνίατρο του νησιού που στείρωνε αδέσποτα με 30ευρώ το ένα.
Δηλαδή ήθελα 90ευρώ και για τα τρία σε μια εποχή κρίσης που εγώ δεν έχω τη δυνατότητα για αγορά του βασικού προϊόντος για την δική μου αντισύλληψη.

Σκέφτηκα να πάω την θερμόαιμη Ομορφούλα μόνο για αρχή!
Να μη μου την πλησιάζουν οι αρσενικοί
Ήταν η θερμοφόρα μου που με  ζέσταινε όλο το χειμώνα όταν έκανα blogging χουζουρεύοντας στα πόδια μου!

Μου'κανε παρέα στον "Ερωτα και τιμωρία" όταν χαλβαδιάζαμε μαζί τον Σαββάς και ζηλεύαμε την τύχη της Γιασεμιν.
Δεν ήταν όμως τυχερή σε μια περίοδο που οι μισθοί κρατούνται απ'τους εργοδότες και η αφεντικίνα της είχε 1χρόνο να πάει σε κομμωτήριο έτσι έδωσα αυτά τα λεφτά για  κομμώτρια που ήρθε σπίτι να με περιποιηθεί.
Τον Απρίλη λοιπόν είχαμε τα πρώτα γεννητούρια απ'τα θηλυκά της αυλής.
Η Μαργαρώ γέννησε 3μέσα στα ξερά κλαδιά στην αυλή και τη 2η μέρα ένας γαμπρός της τα'πνιξε όλα.
Μια εβδομάδα έκλαιγε και'ψαχνε τα γατιά της.
Ενώ το Τζιβαέρι έκανε 2 το 3τη βοήθησα να το βγάλει νεκρό(Σε άλλη ανάρτηση θα σας περιγράψω πως εξειδικεύτηκα σα μαμή γατών!)
Ενώ ευτυχώς η Ομορφούλα παρέμεινε άτεκνη.

Δεν έφυγε το γάλα απ'τα βυζιά της και η Μαργαρώ άρχισε το κάλεσμα πάλι των γαμπρών.
Ματαγέμισε η αυλή μ'αρσενικά και η οσμή τους σκόρπισε την ατμόσφαιρα.
Βρήκε και η Ομορφούλα την ευκαιρία και άρχισε πάλι τα τσαλίμια της.
Η κολόνα δεν μπορεί καθόλου αυτή την κατάσταση και άρχισε πόλεμο με τους αρσενικούς!

Ο ένας είναι αυτουλάς ο άλλος κεφάλας ο τρίτος κατρούλης δεν έγκρινε κανένα γαμπρό και μου σπασε όλα τα σκουπόξυλα να τους κυνηγά!

Μα δεν μου είπε και πως φαντάζεται τον γάτο Τομ Κρούζ να το πω της γάτας που μ'ακούει μήπως και τον βρεί.
Ο Θεός ξέρει τι κάνει, και δεν μου'δωσε κόρη τι θα τραβούσε η δύστυχη!!

Χαμένη Πασχαλιά ...για τον Μεγάλο Δημήτρη Μητροπάνο..!

Πήγε στα χαμένα και τούτη η Πασχαλιά....

Αυτή η Πασχαλιά μας πήρε ένα μεγάλο μύθο του Ελληνικού λαϊκού τραγουδιού.
Ο Δημήτρης Μητροπάνος μετακόμισε σήμερα το πρωί στην γειτονιά των αγγέλων αφήνοντας τη χώρα φτωχότερη από γνήσιους καλλιτέχνες.
Ξεκίνησε την καριέρα του το 1964. Είχε συνεργαστεί με κορυφαίους συνθέτες όπως ο Μίκης Θεοδωράκης, Μάνος Χατζιδάκις, Σταύρος Ξαρχάκος, Θάνος Μικρούτσικος, Δημήτρης Παπαδημητρίου και Μάριο Τόκα και Laura Mandanas.

Έζησε στη γενέτειρά του, Αγία Mονή κοντά στα Τρίκαλα στη Θεσσαλία, όπου είχε ζήσει και ο Τσιτσάνης , μια από τις μεγαλύτερες μορφές του ρεμπέτικου. Γεννημένος σε μια μικρή οικογένεια, τραγούδησε στα νιάτα του κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού για να θρέψει την οικογένειά του. Ζούσε με τη μητέρα του, πιστεύοντας ότι ο πατέρας του είχε πεθάνει στον πόλεμο. Αλλά όταν αυτός ήταν 16, ο Δημήτρης έμαθε ότι έζησε στη Ρουμανία.
Τον συνάντησε 29 χρονών για πρώτη φορά.
 Το 1964, μετακόμισε στην Αθήνα όπου συναντήθηκε με τον Γρηγόρη Μπιθικώτση τον Γιώργο Ζαμπέτα , γνώρισε τον Μίκη Θεοδωράκη το 1966 και συμμετείχε σε συναυλίες του Άξιον Εστί .
Είχε μια λαμπρή καριέρα, αφήνοντας μας κληρονομιά σαράντα δίσκους

Ποιός δεν έχει σιγοτραγουδήσει Ρόζα, αλίμονο  Ολα σε θυμίζουν

Ήταν ο τραγουδιστής,όλης της Ελλάδας ,ένας σπουδαίος άνθρωπος με προσωπικότητα και απέραντη δύναμη ψυχής που έφυγε τόσο νωρίς ήσυχα  όπως ήταν και η ζωή του χωρίς να προκαλεί! 

Τα...Πασχάλια μου..!!

Φέτος αν και η φύση έχει φορέσει εδώ και αρκετές μέρες τ'ανοιξιάτικο μανδύα της το βαρύ ανθιειγινό εκλογικό κλήμα αδυνατεί να ακολουθήσει τη φύση της Πασχαλιάς.

Αν και στην αυλή μου τα μεθυστικά αρώματα των ανθισμένων ξινόδεντρων με ταξιδεύουν στις Πασχαλινές μέρες η καρδιά αρνείται ν'ανθίσει.
 Η  βαρυχειμωνιά που επικρατεί δεν λέει να φύγει με τίποτα.
Όπως κάθε χρόνο όμως ασχολήθηκα με τις καθιερωμένες δουλειές αυτής της εποχής κρύβοντας τα βαριά ρούχα(χαλιά,παπλώματα)γενικά καθαρίσματα για να'μαι μεσ'το κλίμα.

Γυάλισα και τ'ασημικά με τα σεμέν (τόσο κόπο έκανα να τα πλέξω να μη τα στολίσω η έρμη?)και πάλι τίποτα καμία βελτίωση.

Είπα να στολίσω και το σπίτι μήπως αλλάξει η ψυχική διάθεση και εναρμονιστεί με τις μέρες!

Τέλος φρόντισα να γεμίσω και με Πασχαλινές μυρωδιές το σπίτι φτιάχνοντας τσουρέκια και για καλή μου τύχη φέτος είχαν μεγάλη επιτυχία.

Έβαψα και τ'αυγά με τον οικολογικό τρόπο που βρήκα εδώ!

Τα κρεμμυδότσουφλα τα προμηθεύτηκα απ'τον μανάβη μου έχει το βίτσιο κάθε πρωί να μαδάει τα κρεμμύδια που βγάζει για πώληση έτσι εύκολα μου έδωσε μια τσάντα.

Διάλεξα φιλαράκια να ταιριάζουν και τύλιξα τ'αυγά με σχισμένες κάλτσες καθαρίζοντας έτσι και το συρτάρι μου.

Γέμισα την κατσαρόλα νερό με 1ποτήρι ξίδι και άφησα τ'αυγά να βράσουν!

Όταν κρύωσαν έβγαλα τ'αυγά απ'τις κάλτσες και το αποτέλεσμα με ικανοποίησε.

Είχα αυγά βαμμένα με χωρίς βαφές και τοξικά χρώματα και με σχέδιο.

Βέβαια μου πήρε λίγο χρόνο παραπάνω αλλά αν βάλεις το χρόνο που θέλεις να πλένεις τα σκεύη που λερώνεις με τη βαφή νομίζω αξίζει τον κόπο.

Παρ'ολα αυτά όμως τίποτα δεν έφερε την Πασχαλιάτικη άνοιξη στη καρδιά μου.
Είναι πολύ βαριά η καρδιά με τις τελευταίες οικονομικοπολιτικές εξελίξεις που επηρεάζουν και τις προσωπικές σχέσεις μας που όσα στολίδια και να βάλω δεν αλλάζει το κλίμα.

Ελπίζω η Ανάσταση του Χριστού να φέρει στις καρδιές όλων μας την προσωπική Ανάσταση που προσδοκούμε.


Καλή  και Χαρούμενη Ανάσταση εύχομαι!

Με... τους θαλασσινούς φτερωτούς μας φίλους..!

Κάθε φορά το ψάρεμα δεν δίνει το επιθυμητό αποτέλεσμα.Τυχαίνει μερικές φορές να γυρίσεις με ελάχιστα ψάρια και να βλαστημάς την ώρα και την στιγμή που βγήκες. Όταν σκέφτεσαι και την βενζίνα που χάλασες στην τιμή που έχει φτάσει σού'ρχεται να χτυπάς το κεφάλι στον τοίχο.

Μια τέτοια Κυριακή πρίν αρκετές μέρες με το που σηκώθηκα πρωί-πρωί,"η κολόνα"είχε την φαενή ιδέα να πάμε για ψάρεμα. Εγώ γενικά, αν δεν έχω προγραμματίσει κάτι είμαι μεσ'τη γκρίνια και εκείνη την Κυριακή μου'ρθε κάπως το ξαφνικό!

-Πρωί,πρωί μωρέ δεν μπαίνεις τον Γκούγκλη να δεις τον καιρό πρώτα?

-Τον είδα χτές μια χαρά θα'ναι πάμε τώρα γιατί μετά το μεσημέρι βάζει καιρό.

Δεν είμαι και για πολύ γκρίνια ,τραβάτε με και ας κλαίω, ένα πράγμα.

Ετοίμασα τα σχετικά με κάποια δυσφορία και σαλπάραμε.

Αφού ρίξαμε στα γνωστά σημεία 2-3φορές, έβγαλε 2εκείνος εγώ τίποτα με τα πολλά μετά από 1ώρα ψάρεμα ενώ άρχιζε να βάζει καιρό,εγώ είχα κάνει 2μπαλάδες εκείνος 7!

Γυρίζω του λέω μόνο 2έχω κάνεις,ενώ εσύ 7! τι ήταν να του το πω!

Επί 1ολόκληρη ώρα ενώ χτυπιόμασταν σαν σέικερ με ένα 4ακι δεν κάναμε ούτε λέπι.

Και η κολόνα άρχισε!

-Τι ήθελες και τα μέτρησες ούτε λέπι δεν πιάσαμε από'κείνη την ώρα.Δεν έφτυνες τα ...μου!

Εγώ πάλι έβλεπα ότι όλο και πλήθαιναν τα προβατάκια στη θάλασσα και γκρίνιαζα γιατί δεν είδε τον καιρό και'φυγαμε σαν κυνηγημένοι!

Έτσι γυρίσαμε με σύνολο 9ψάρια μετά 2.30ώρες και 'γω με μια ελαφριά ναυτία!

Όμως την επόμενη φορά μπήκε είδε τον καιρό το είχαμε προγραμματίσει και ήμουν μεσ'την καλή χαρά!

Σαλπάραμε χωρίς βιασύνη η θαλασσινή αύρα χαϊδεύει το πρόσωπο δίνει δροσερά φιλιά σ'οποιο σημείο βρίσκει ακάλυπτο.Η παραλία του Γαλησσά απομακρύνεται όλο και πιο πολύ απ'τα μάτια μου !

Τώρα βρίσκομαι ανάμεσα στ'απέραντο μπλε που ξόδευψε αλλόγιστα ο Θεός σύμφωνα με τον Ελύτη.

Εδώ το μυαλό αδειάζει ολοκληρωτικά,ούτε χρέη ούτε δάνεια ούτε πληρωμές δεν ξέρει τ'αφήνει όλα να βουλιάξουν με το μολύβι και μόνη έγνοια είναι αν τσιμπήσει το ψάρι.

Όλες οι σκέψεις όλες οι αισθήσεις μεταφέρονται στην τρίχα που γίνεται προέκταση του χεριού μου καθώς φαντάζομαι ότι βρίσκομαι κάτω και τα ταίζω στο στόμα.
Και'να που δεν με ξεγελά το ένστικτό μου 2αρκετά μεγάλοι χάνοι ανέβασα και πανηγυρίζω.

-Ορίστε για να μη λες ότι δεν πιάνω!
Τον αποστομώνω και ξαναρίχνω μη χάσω τσιμπιά!
Είμαστε τυχεροί σήμερα έχουμε πέσει σε καλό σημείο και ανεβάζουμε συνεχώς 2-2 πότε χάνους πότε μπαλάδες.

Όσο ανεβάζω μεγάλους χάνους σκέφτομαι τι νόστιμοι θα'ναι το βράδυ στη σχάρα με λαδολέμονο.
Τώρα αρχίζω και κάνω σχέδια για βραδινό τσιμπούσι στο σπίτι με φίλους και φυσικά πρωταγωνιστές,  τα ολόφρεσκα ψαράκια.

Όταν έχουμε μαζέψει αρκετά σταματώ για να τα καθαρίσω παίρνω τηλέφωνο για πρόσκληση και τα ετοιμάζω για το βράδυ!
Η κολόνα συνεχίζει ν'ανεβάζει και'γω βγάζω τ'αχτι μου στα ψαράκια.
Τα μεγαλύτερα για κάρβουνα με τα λέπια τα μικρότερα για το τηγάνι ειδική περιποίηση απολέπισης χωρίς πίλινγκ.

Εφ'οσον είναι αρκετά βγάζουμε και μια μαγεριά για τα "γερόντια" μας!

Τ'απολαμβάνω στη βάρκα το καθάρισμα των ψαριών, με το θαλασσινό νερό κρατούν όλη την φρεσκάδα τους ώσπου να μαγειρευτούν και δεν λερώνω και το σπίτι.

Δεν προλαβαίνω να τελειώσω το καθάρισμα και οι θαλασσινοί πτερωτοί φίλοι, μας περιτριγυρίζουν.

Ζηλεύω την ελευθερία τους,ανοίγουν τα φτερά τους και αρμενίζουν τα πέλαγα, πετούν  στα ουράνια γίνονται ένα με τους αφρούς της θάλασσας!

Μένω να τα χαζεύω και να ονειρεύομαι τους τόπους που επισκέπτονται!
Αυτή την εποχή νιώθω την ανάγκη να δραπετεύσω μαζί τους από τις καταστάσεις που δεσμεύουν τη ζωή μας τα "θέλω" και τα "μη".

Το στομάχι αρχίζει να διαμαρτύρεται η ώρα έχει περάσει για σήμερα η θάλασσα ήταν γενναιόδωρη απέναντί μας και 'γω έκανα την ψυχοθεραπεία μου με αυτές τις υπέροχες εικόνες και το καλάθι γεμάτο γυρίζω μεσ'την καλή χαρά που θα δώσω και σε άλλους δείγμα αυτής της τυχερής θαλασσινής μέρας μου!