Το ψάρεμα του Δεκέμβρη...!

Αρχές Δεκέμβρη και ο Χειμώνας δεν λέει να'ρθει!
Θυμάμαι την μάνα μου τέτοια μέρα έλεγε:"Βαρβαρώνει το κρύο σήμερα"
Μα φέτος το φθινόπωρο προχωρεί σιγά,νωχελικά προς το χειμώνα.
Αργοπορεί όσο μπορεί σ'αυτές τις θάλασσες σε τούτα τα νησιά πριν ξεκινήσει για το ταξίδι του προς τα μέρη του Νότου.Δεν του κάνει καρδιά να φύγει. Ξαπλώνει τη θαλπωρή του πάνω στους γυμνούς βράχους στ'ασπρα σπίτια στ'αχνογάλανα κύματα.(όπως γράφει ο Καραγάτσης!)
Μια τέτοια ήταν η χθεσινή μέρα, όταν το πρωινό πήρα τηλέφωνο απ'το βουνό να ετοιμαστώ για ψάρεμα καθώς στον όρμο του Γαλησσά επικρατούσε νηνεμία και είχαν βγει αρκετά πλεούμενα.

Σε 1ώρα βρισκόμασταν στο βαρκί.
Η θάλασσα αεικίνητη σαν λίμνη φέγγιζε κάτω απ'τον γαλανό ουρανό και τον φωτεινό ήλιο που λάμπρυνε τα πάντα γύρω του.

Ο βυθός του γιαλού πεντακάθαρος μέσα από το βαθυγάλανο κρύσταλλο του νερού.
Διέκριναν τα σίδερα πεταμένα ολόγυρα τα ψαράκια που σιγόπλεαν στην άμμο και έψαχναν για τροφή.

Αφήσαμε πίσω τον όρμο και τραβήξαμε για τα γνωστά σημεία.

Το βαρκί έσκιζε την βαθυγάλανη θάλασσα που μόλις ψευτόπαιζε στο χάδι του μπάτη.

Εκείνος πάλι έπαιζε με τον ήλιο έριχνε μάγια στις αχτίδες του και τις έκανε βαθύχρυσες.
Τόσο βαθύχρυσες που ζέσταιναν περισσότερο την ψυχή παρά το σώμα.

Χαρίζοντας το ίδιο χρυσό χρώμα και στα γυμνά βράχια που έπαιρναν ξεχωριστή αξία σήμερα!

Πέρα στον ορίζοντα μια καταχνιά στεκόταν εξαΰλόνοντας τα γύρω νησιά σε παραμυθένια.

Φτάνουμε στο προορισμό μας και ανακαλύπτει ο καπετάνιος ότι έχω πάρει λάθος δολώματα.
Το ένα πακέτο ακατάλληλο για ψάρεμα, μου κατεβάζει τον εξάψαλμο.
Εγώ σαν πεισματάρα του δίνω "το καλό" δόλωμα κρατώ το σκάρτο και σκέφτομαι:
-Σιγά μην έχουν και προτίμηση τα ψάρια, στη γαρίδα!

Και με την ψυχολογία του βαριδιού δολώνω και ρίχνω.
Δεν προλαβαίνει να φτάσει βυθό το δικό μου και ανεβάζει 2μπαλάδες.

Εγώ νιώθω το τσίμπημα να τραντάζει το νήμα ανεβάζω και φρεναπάτη!
2φορές ανέβαζα 150μέτρα άδεια τ'αγκίστρια ενώ δίπλα μου έβγαζε σε κάθε ριξιά και ψάρια.
Την 3η διέκρινα και το χρυσοκόκκινο ψάρι να αντιφεγγίζει στο ύφαλο φως.

Μα ξάφνου πριν ανέβει η αρματωσιά το είδα να στριφογυρίζει σαν μεθυσμένο και να φεύγει στο βυθό πάλι.
Συνήθως όταν ξαγκιστρωθούν ανεβαίνουν στην επιφάνεια η γκαντεμιά μου σήμερα το'στειλε στο βυθό.

Ο Γιώργος ανέβαζε συνέχεια εγώ του "Καράμπελα "χωρίς να το βάζω κάτω.
Εκείνος να τραβά όλα τα ψάρια φωτό για να με πικάρει !
Άρχισα τα ξεματιάσματα,τις προσευχές στην Αγία Βαρβάρα- μεγάλη χάρη της- τις ασκήσεις αποφορτισμού και διαλογισμού μέχρι και δεήσεις στον Ποσειδώνα έκανα, μα καμία βελτίωση!

Ο Ποσειδώνας δεν κατάλαβε και μου στείλε ένα κοπαδάκι νεογέννητα ψαράκια που κολύμπαγαν δειλά δειλά μόλις είχαν σκάσει απ'τ'αυγό τους!

Είχαμε φτάσειστο καλό σημείο με τους μεγάλους μπαλάδες και έβγαζε 2-2 μεγάλους σαν την παλάμη μου.

Εκεί τσιμπούσαν μα εγώ δεν ανέβαζα ούτε δείγμα.
Μετά από αρκετή ώρα ανέβασα ένα!

-Να το κάνουμε κάντρο μην το χάσεις, με πείραζε και το'βγαλε μόνο του!
Δεν με πήγαινε σήμερα με τίποτα.

Σταμάτησα να ψαρεύω και άρχισα να καθαρίζω τα ψάρια που'χε πιάσει για να μη χάνω άδικα το χρόνο μου.

Συνέχισα πάλι το ψάρεμα μα άλλα 2χανάκια έβγαλα και απογοητεύτηκα τελείως.

Τελικά είχε δίκιο "ο μεγάλος" η κόκκινη γαρίδα δεν κάνει για δόλωμα και αυτά τα "σκασμένα" έχουν και προτιμήσεις!

Ο καιρός γύρισε ο Γαρμπής σήκωσε ένα κυματάκι που κάνει το βαρκί να χορεύει στο ρυθμό του!

Μας παρασέρνει μαζί του ώστε να χάνουμε τα σημεία, το ψάρεμα γίνεται κουραστικό λέω να τα μαζεύουμε!
Το γεύμα μας βγήκε και με το παραπάνω!

Το μάθημά μου για σήμερα το πήρα, μπορεί να μην έπιασα ψάρια μα αυτή τη θάλασσα που είδα μεσ'το καταχείμωνο θα την κρατήσω φιλαχτό ώς το καλοκαίρι.
Ισως να'ναι το τελευταίο ψάρεμα για φέτος θα δείξει!