Σαλπάρουμε??

Το armenaki υπάρχει...Είναι μια βαρκούλα (ΕΛΕΝΑ)4.50μέτρα με μικρή 8άρα yamaxa δεμένη στο όρμο του Γαλησσά (παραθαλάσιο χωριό για όσους δεν γνωρίζουν) Ήταν και η έμπνευση για το όνομα του blog καθώς με ταξιδεύει στα γαλάζια νερά μακριά απ΄την καθημερινότητα στο δικό μου φανταστικό κόσμο. Κι όμως όλο αυτόν τον καιρό δεν μου δόθηκε η ευκαιρία να ξεφύγω μαζί της οι συγκυρίες,ατυχίες με κράτησαν στο δικτυακό armenaki. Τη σχέση μου με τη θάλασσα θα την χαρακτήριζα "πάθους" μεγαλωμένη σε απόσταση αναπνοής μαζί της συνδέεται άμεσα με πολλά γεγονότα της ζωής μου. Μαζί της παίζοντας γνώρισα τον έρωτα την χαρά τον πόνο τη μοναξιά.Αυτή μου έφερε θλίψη θάνατο. Είναι η ίδια η ζωή με τις αντιξοότητες της.

Χθές η νηνεμία 2-3 η ζέστη ήταν ότι έπρεπε για θαλασσινή απόδραση και ψάρεμα! "Το τερπόν μετα του οφελείμου!" Μια ματιά στα προγνωστικά του καιρού έδωσε το πράσινο φώς για να σαλπάρουμε. Απαραίτητη η ενημέρωση πριν την απόδραση,η θάλασσα είναι απρόβλεπτη και δεν παίζουμε μαζί της, να τη χαρούμε πάμε όχι να παλέψουμε! Ετοιμάσαμε την τσάντα με το δόλωμα,καφέ και νερό οπωσδήποτε άντε και κανένα φρούτο για την αλμύρα. Τα της βάρκας ελέγχει ο καπετάνιος Βενζίνη λάδια μην γυρίσουμε και με κουπί δεν λέει μες το λάλαρο!! Σαλπάρουμε αφείνοντας πίσω το λιμανάκι Το παραθαλάσσιο ξενοδοχείο "Dolphin Bay" όπου έμεινε ο αείμνηστος Αντρέας όταν επισκέφτηκε το νησί. Η Αγία-Πακού,αγαπημένη παραλία των "τολμηρών" ντόπιων και τουριστών!! Τα γυμνά και άγονα βουνά που βλέπει κανείς σχεδόν σε όλο το νησί. Ο Γλάροντας επάνω του διακρίνεται ένα παλιό κάστρο!Λέγεται ότι από κει επιτηρούσαν το νησί για την εισβολή Πειρατικών καραβιών! Σύμφωνα με τις αρχαιολογικές έρευνες και εκτιμήσεις πιθανολογείται ότι υπήρχαν δύο πόλεις κατα την αρχαϊκή περίοδος μια στην Ερμούπολη και η δεύτερη στον Γαλησσά στην περιοχή της Αγ.Πακούς.Ονομαζόταν Γαλησσός και αποτελούσε ξεχωριστό δήμο με ανεξάρτητους τοπικούς θεσμούς. Για να'ξεραν οι πρόγονοί μας οτι στην παραλία τους λούονται γυμνιστές θα έτριζαν τα κόκαλά τους. Εδώ είναι το κατάλληλο σημείο για να ρίξουμε! Το σημείο βέβαια δεν μας έρχεται κατακέφαλα!Η τεχνολογία και εδώ βάζει το χέρι της υπάρχει το GPS που ύστερα από προηγούμενες δοκιμές, του έχει δώσει στίγμα(σημείο)ο καπετάνιος το καταγράφει και βουαλά!!! Δολώνουμε τ'αγκίστρια! Το αγκίστρι πρέπει να καλύπτεται ολόκληρο απ΄το δόλωμα. Και το δόλωμα, γαρίδα καθαρισμένη και μικρό ψαράκι Σ'αυτά τα βάθη(100-150μέτρα)είναι βαθειά τα νερά του Γαλησσά είναι αδύνατον να ψαρέψεις με καθετή οι μηχανές κάνουν θαύματα στο ανέβασμα της τρίχας. Περιμένουμε να τσιμήσει! Το ψάρεμα θέλει υπομονή και το μ--- κυνήγι λέει μια παροιμία και με την πρώτη τσιμπιά μια απότομη κίνηση ανοδική και νιώθεις το ψάρι να ταλαντεύεται στην τρίχα! Ανεβάζουμε και Ρυθμίζεις το διακόπτη και περιμένεις...ένας χάνος και ένας μπαλάς! Το ξεψάρισμα είναι κάπως δύσκολο όταν έχει καταπιεί, συνήθως ο χάνος, όλο το δόλωμα πρέπει να του τραβήξεις και τις αμυγδαλές του για να βγεί το αγκίστρι. Εκεί σηκώνω τα χέρια και τα δίνω στον σύζυγο! Εκείνος πιο τυχερός ανεβάζει και 3μαζί εγώ δεν έχω υπομονή φοβάμαι μη χάσω και το 1 Στο μεταξί ο ήλιος καίει δεν μπορεί να αρνηθείς την δροσερή της αγκαλιά που σε καλεί. Μια βουτιά και δυό σ'αυτά τα πεντακάθαρα νερά είναι απόλαυση! Συνεχίζουμε το ψάρεμα και μας ανταμείβει και με το παραπάνω η θάλασσα!Νομίζω όταν την σέβεσαι σε σέβεται και εκείνη

Του βγήκαν τα μάτια έξω απ'το βάθος..το καημένο
Καλά είναι μην είμαστε και πλεονέκτες! Βρίσκω ευκαιρία να καθαρίσω τα ψάρια για να'ναι έτοιμα για το τηγάνι. Στο λεπτό εμφανίζονται απ'το πουθενά οι γλάροι να γευματίσουν με τα εντόσθια. Κάνουμε άλλη μια βουτιά στα καταγάλανα νερά είδη έχουν περάσει 2ώρες και με περιμένει και βραδινή βάρδια. Και από το αγκίστρι στο τηγάνι με μια χωριάτικη και μια μπύρα! Κοπιάστε!!