Μια "ιδιαίτερη" Χορτόπιτα..!

Tα χόρτα που μαζέψαμε απ'τον Κάμπο εκτός από σαλάτα τα αξιοποίησα και σε μια "ιδιαίτερη" χορτόπιτα αφού προηγουμένως τα είχα ζεματίσει.
Σε βραστό νερό για 2-3λεπτά ίσα που να χάσουν τον όγκο τους έτσι μπορείτε να τα διατηρείσετε και στην κατάψυξη για αρκετό καιρό και να τα χρησιμοποιήσετε σε κάποια άλλη συνταγή.

Με τις πίτες δεν είχα ιδιαίτερη σχέση!
Και μην πάει το μυαλό σας στο γνωστό ανέκδοτο απλώς δεν γνώριζα και πολλά.
Η μητέρα μου σπάνια έφτιαχνε κάτι υπέροχες τυρόπιτες στο τηγάνι ,αν δεν βλέπεις πως γίνονται  και δεν έχεις εμπειρία δεν το κατέχεις το σπόρ, όπως και να'ναι!
Αν θέλεις όμως, όλα τα κάνεις και τα μαθαίνεις.
Και σ'αυτό με βοήθησε και το net, ναι για να μην λένε ορισμένοι ότι μόνο αποχαύνωση και χάσιμο χρόνου είναι!
Ψάχνοντας λοιπόν για πίτες έμαθα εδώ τον τρόπο ν'ανοίγω φύλλο σαν να λέμε σφολιάτας.
Χρησιμοποίησα :

1 μεζούρα αλεύρι πολύσπορο
3 μεζούρες αλεύρι απλό
1 σφηνάκι τσίπουρο
1 σφηνάκι λάδι αρωματικό
4 σφηνάκια νερό για να γίνει μια σφικτή ζύμη
και να μη κολλάει στα χέρια.

Χώρισα τη ζύμη σε 2μπάλες και κάθε μία ανοίξα ένα δίσκο σχηματίζοντας ένα ήλιο σύμφωνα με τις οδηγίες του site.Κάτι που έκανα για 2η φορά.

Αλείψα με λάδι κάθε ένα κομμάτι που έβαζα στο κέντρο ώσπου να τελειώσουν όλα,
Τράβηξα και τις άκρες από κάτω ώσπου να σκεπαστεί η μπάλα.
Και άφησα τα μπαλάκια της ζύμης να ξεκουραστούν γύρω στις 2ώρες.
Ούτε να'σκαβε η ζύμη τέτοια ξεκούραση, αλλά είπαμε έτσι έλεγε η συνταγή έτσι έκανα!
Δεν τα'βαλα στο ψυγείο ο καιρός ήταν ψυχρός και μείναν έξω.

Στο μεταξύ είχα όλο το χρόνο να φτιάξω τη γέμιση της πίτας.
Σόταρα τα φρέσκα κρεμμυδάκια με λάδι στο τηγάνι.

 Πρόσθεσα τα αγριόχορτα ζεματισμένα απ'την προηγούμενη μέρα και ψιλοκομμένα!

Τα αρωματικά χόρτα άνηθο ή δυόσμο ταιριάζει πολύ και ο μάραθος που βρίσκω στο βουνό φρέσκος και μυρωδάτος

Πρόσθεσα φέτα τριμμένη,μυζήθρα ή ότι άλλο τυρί τριμμένο 3-4κουταλιές φρυγανιά,2αυγά χτυπημένα και αρκετό πιπέρι τριμμένο!
Άφησα την γέμιση να κρυώσει.

Και ήρθε ή ώρα ν'αντιμετωπίσουμε τη ζύμη.
Ανασκουμπωνόμαστε. πιάνουμε το  μαλλί κότσο να φανεί η αρχοντιά μας που λέει και η παροιμία(μάλλον τραγούδι ήταν)να μη μας πέσει και καμιά τρίχα στην ζύμη.
Τι δίαλο τόσο κόπο θα κάνουμε !

Κάθε μπάλα ανοίγεται σε ένα φύλλο ίσα να καλύπτει το ταψάκι που θα χρησιμοποιήσουμε και το κάτω θα'λεγα πιο μεγάλο να καλύπτει και τα χείλη του ταψιού.

Τα σκούρα που βλέπεται είναι από τ'αλεύρι είπαμε βάλαμε πολύσπορο για να'ναι πιο υγιεινή.
Τι σπιτική και "ιδιαίτερη" θα'ναι αν δεν έχει το κάτι άλλο.
Λαδώνουμε το ταψί πριν βάλουμε το φύλλο από κάτω και μετά πάλι το φύλλο άλειμμα με λάδι.
Απλώνουμε τη γέμισή μας με τη σπάτουλα .

Ανοίγουμε και το 2ο φύλλο και σκεπάζουμε τη γέμιση αφείνοντας τις άκρες όλες έξω.

Τις άκρες τι γυρίζουμε προς τα μέσα κάνοντας ένα σχεδιάκι.Δεν ξέρω πως το λένε στα χωριά!
Πάντως όταν ψηθεί είναι πολύ νόστιμο και πολύ τραγανό το σημείο. Όλοι άκρη προτιμούν !

Την λαδώνουμε την χαράζουμε και την ψήνουμε στον αέρα στους 180ο C για 45 περίπου λεπτά.

Νομίζω αξίζει τον κόπο το αποτέλεσμα, να σκεφτεί κανείς ότι θέλεις και 4ώρες.
Και αν βάλεις και τις ώρες που θέλεις να πλύνεις τα χόρτα να τα ζεματίσεις σίγουρα θα σου πάρει 1/2μέρα οπότε δικαίως η ηρωίδα του ανέκδοτου καταπιάνεται με άλλες ασχολίες!

Για να σε βλέπω Skouliki να φτιάχνεις πίτα να μην ανησυχεί η skoulikantera που όλα δουλεύουν στο σπίτι ρολόι!