Φάτε μάτια Ψάρια...

Η μέρα της Αναλήψεως πέρασε
  μα οι υποχρεώσεις δεν με άφησαν να πιάσω τη "μαλλιαρή" σύμφωνα με την παράδοση και να βουτήξω στα νερά της θάλασσας
Να την έχω κάτω απ'τα πόδια μου (τη θάλασσα καλέ) και να μη μπορώ να τη χαρώ ούτε ο διάολος δεν το θέλει
Για μένα όμως η συνάντηση μαζί της λειτουργεί σαν ψυχοθεραπεία και όσο είμαι μακριά της τόσο τα νεύρα κρόσσια και κορδέλες
Εδέησε λοιπόν και για μένα μια ωραία μέρα με ρεπό και άρπαξα την ευκαιρία!
Ψάρεμα απ'το πρωί και ότι κάτσει।
Λίγο να χαλαρώσω να ηρεμήσω ν'ανοίξει το μάτι μου και συνάμα να βγάλω κανένα πιάτο φαγητό για το γατοσόι μεγαλώνουν και τρώνε ασταμάτητα τ'ατιμα και στην καλύτερη περίπτωση κανένα πιάτο για μας!
Φορτώσαμε λοιπόν τ'απαραίτητα καφέ,νερό,δολώματα,βενζίνη και βουρ για χαλάρωση!!
Αφήνουμε πίσω το γνωστό λιμανάκι του Γαλησσά και όλα όσα συνθλίβουν το μυαλό και το χαμόγελό μας τις τελευταίες μέρες.

Το βαρκί γλιστρά στα γαλάζια νερά σιγά-σιγά για το σημείο που δείχνει το GPS και 'γω χαλαρώνω σ'αυτήν την ηρεμία της θάλασσας το βλέμμα χάνεται μέσα στ'απέραντο γαλάζιο και στα βράχια .

Προσπερνάμε τον κάβο του Γλάροντα και ανοιγόμαστε....

Δολώνουμε και ρίχνουμε και μετά απο αρκετή ώρα ο Θεός μας χαρίζει τα δώρα της φύσης
μια σκορπίνα με αυτό το κόκκινο της φωτιάς!

Απ'τα καλά πετρόψαρα με κάτασπρο κρέας για σούπα.


Θέλει μεγάλη προσοχή όταν την ξεψαρίσεις γιατί ένα αγκύλι πάνω στο κεφάλι είναι δηλητηριώδες!
Λένε αν δε σε πιάνει σκορπιός της στεριάς σε πιάνει ο σκορπιός της θάλασσας.
Δεν μ'εχει τσιμπήσει σκορπιός της ξηράς αλλά από σκορπίνα ναι, την έχω πάθει και ομολογώ οι πόνοι μου ήταν αφόρητοι δαγκωνόμουν επί 2ώρες για να μη χαλάσω το ψάρεμα.Ήθελα να φωνάξω να ουρλιάξω απ'το πόνο να μ'ακούσουν όλα τα νησιά και όμως μόνο όταν πέρασε η ώρα του γυρισμού έδειξα  το δάχτυλο που είχε γίνει σαν μελιτζάνα απ'το πρήξιμο .Απο τότε μόνο απ'τα μάτια την πιάνω τη  σκορπίνα και με μεγάλη προσοχή!
Εγώ τα κλασσικά χάνοι,μπαλάδες

Προς το παρόν τρώνε και τα γατιά και'μεις μια σουπίτσα.!
Να και τα δικό μου το κόκκινο μια καλόγρια τόση δά!

Και 'νω δολώναμε και βγάζαμε τα χανάκια και τους μπαλάδες ξαφνικά του Καπετάνιου η πετονιά βάρυνε τόσο που φρέναρε το μοτεράκι!
-Κάτι μεγάλο ανεβάζω πιάσε την απόχη  μη το χάσουμε!
Ζοριζόταν  το μοτεράκι  και χρειάστηκε βοήθεια για ν'ανταπεξέλθει.! Και η αγωνία στο ζενίθ  ώσπου ν'ανέβει στα 3'απ'τα 120μέτρα βάθος ενώ τα υπόλοιπα σε 1-2΄είναι επάνω.
Και όλα -λα ένα Χριστόψαρο γύρω στα 2κιλά !!

Κατά την παράδοση, οι δυο βούλες που βρίσκονται στα πλευρό του ψαριού είναι τα αποτυπώματα από τα δάχτυλα του Χριστού που είχε πιάσει το ψάρι, αλλά ακούγοντας τα βογκητά του, το λυπήθηκε και το ξανάριξε στη θάλασσα. Η παραλλαγή του θρύλου λέει ότι τα αποτυπώματα ανήκουν στον Αγ. Πέτρο, γι' αυτό και στα γαλλικά το όνομα του ψαριού είναι Saint-Pierre. To μήκος του φθάνει τα 60 εκ. Ζει σε βαθιά νερά, χωμένο στην άμμο. Ψαρεύεται με δίχτυα, παραγάδια και μηχανότρατες, Το κρέας του νόστιμο, κατάλληλο για σούπα.  

 Εγώ έμεινα να χαζεύω σαν τα γλαροπούλια!

 Θα μου κάνει και μένα μια μέρα το κέφι να πιάσω ένα μεγάλο δεν μπορεί κάπως έτσι σα και μένα θα σκέφτεται και ο γλάρος που μας κοιτά με καμάρι.

Να μην είμαστε και πλεονέκτες, η θάλασσα μας πρόσφερε απλόχερα σήμερα τ'αγαθά της!
Παίρνουμε το δρόμο της επιστροφής γεμάτοι απο εμπειρίες, εικόνες μαγευτικές και πάνω απ'ολα ήρεμοι μακριά απ'τα καθημερινά προβλήματα.

 Χαλαρώστε μαζί μου ή φάτε μάτια ψάρια........