Περιμένοντας τον... Πελαργό!!!

Η

ζωή για όλους μας κυλά με τους δικούς της ρυθμούς με τις χαρές και τις λύπες που μας επιφυλάσσει πάντα. Η δική μου οικογένεια πρόκειται ν'αυξηθεί κατά ένα μέλος.

Ένα γεγονός που έχει φέρει απίστευτη αισιοδοξία, απέραντη χαρά και ευθύνη, σε όλα τα μέλη μας.
Ο καθένας μας θα πάρει και ένα νέο ρόλο.
Εγώ, πρέπει να συνηθίσω από τώρα το ρόλο της γιαγιάς.Μόνο τη λέξη που γράφω με γεμίζει σοβαρότητα,υπευθυνότητα,τρυφερότητα,υπομονή και απέραντη αγάπη.
Εγώ γιαγιά?? Δηλαδή πρέπει ν'αλλάξω στιλ να δείχνω πιο σοβαρή πιο ώριμη?
Μήπως ν'αλλάξω εμφάνιση?
 Η εικόνα που μου έρχεται, είναι μια μεσόκοπη γυναίκα ντυμένη απλά με γυαλιά! Τα γυαλιά τα'χω, εντάξει.
Μήπως να βγάλω τζιν και κολάν?
Οχι! Άλλωστε δεν μου ταιριάζουν τζεμπέρια και ρόμπες,και σιγά μην αλλάξω γκαρνταρόμπα τώρα με τέτοια κρίση.
Για να μπω καλύτερα στο ρόλο μου κατ'αρχήν εξασκήθηκα στην παλιά μου τέχνη,για την προίκα του μωρού.

Αγόρασα χαρούμενα φωτεινά μαλλιά, βρήκα ένα μοντέρνο σχέδιο, να με εκφράζει και έπλεξα την πρώτη κουβερτούλα που θα αγκαλιάσει το νεογέννητο,

Με το ίδιο μαλλί έπλαιξα και ζεστά καλτσάκια για τα μικρά πατουσάκια του.

Συναρμολόγησα  κάποια μοτίφια, από τα χρυσά χεράκια της μαμάς, που είχαν ξεμείνει για χρόνια
στο χρονοντούλαπο.Έπλεξα λίγα ροζ τριανταφυλάκια και ένα μικρό τελείωμα και'γινε μια πανέμορφη κλασική ολόμαλλη κουβερτούλα, που θα ζεστάνει με ακόμα περισσότερη αγάπη την τζούπρα μας.

Ο πελαργός επέλεξε την γενέτειρα του Δία, των Κουρητών,  του Καζαντζάκη για ν'αφήσει τον απόγονό μας και αυτό με χαροποιεί ιδιαίτερα.
 Ξαφνικά  κάνουμε ρίζες στην αγαπημένη μου Κρήτη.Γίνεται ο κρίκος ανάμεσα στις Κυκλάδες και την Ήπειρο..
Ζήσαμε ατέλειωτες ώρες   αγωνίας που εξελίχθηκαν  σε απέραντη συγκίνηση και απερίγραπτη χαρά,με γέλια για το
πρώτο κλάμα του νεογέννητου που ήρθε να μεγαλώσει την οικογένεια μας.

Εμπειρίες, ανάμεσα σε γοερά κλάματα των νεογέννητων του μαιευτηρίου και την απίστευτη δύναμη των μαμάδων που τα'φερναν στον κόσμο.
Στο πρώτο κλάμα της εγγονής, στην πρώτη της πάνα και μαζί της ήθελαν πάνες ο μπαμπάς οι παππούδες οι γιαγιάδες όλοι μαζί κατουρημένοι απ'τη χαρά.

Ακολουθήσαμε και'μεις το έθιμο των Κρητικών, να μοιράζουν κουφέτα για την γέννηση του νεογέννητου. Και εντυπωσιάστηκα  με τις υπέροχες δημιουργίες των γιαγιάδων γιαυτο το "κέρασμα".

Μικροσκοπικά καπελάκια,καλτσάκια,,φορεματάκια πλεγμένα με το βελονάκι στόλιζαν τα κουφετάκια που μοιράζονταν για τον ερχομό του μικρού.

Τόσες μέρες στη μεγαλόνησο θέλησα να γνωρίσω την Κυρία της μπλογκόσφαιρας.  Μετά τόσα χρόνια δικτυακής γνωριμίας έγινε και η διαπροσωπική και ήταν όπως εγώ την φανταζόμουν γλυκιά,τρυφερή κυρία, με πολλή ζωντάνια και επικοινωνιακή όπως ακριβώς εκπέμπει ο χώρος της.
Το σίγουρο είναι ότι ευκαιρίες θα δοθούν πολλές στο μέλλον που θα βλεπόμαστε!
Ρούλα μου σ'ευχαριστώ για το ιδιαίτερο δωράκι σου και τις ώρες που μου χάρισες

Το καλοκαίρι,η γρουσούζα και το βαρκί μας!!

Πότε πέρασε το καλοκαιράκι,πότε ήρθε ο Οκτώβρης χαμπάρι δεν πήρα!
-Ε.όχι και χαμπάρι,θα μου πείτε.!
 Μ'ενα δημοψήφισμα, ενδιάμεσα ένα capital control και πάλι εκλογές δεν το λες  ανιαρό, μάλλον καυτό καλοκαίρι θα το χαρακτήριζα.
Ζήσαμε καλοκαιριάτικα τις μεγάλες  ουρές στα ΑΤΜ για 60ευρώ την ημέρα!
Αν είναι δυνατόν, στα λεφτά μας βάλαμε τροχονόμο,λες και μαζί τα δουλέψαμε! Μόνο στο βρακί μας δεν μπήκε περιορισμός όλα τ'αλλα μαζί με την κυβέρνηση τα'χουμε.

Όπως και να'ταν ήταν επεισοδιακό το καλοκαίρι  και θα μας μείνει και αλησμόνητο.Εμένα δε, ακόμα περισσότερο αφού δεν απόλαυσα το απέραντο γαλάζιο πάνω στ'αγαπημένο μου βαρκί!
Και το'πα η γροσούζα, να πεις ότι δεν το'πα.!
Όταν για 1η φορά μετά από 7χρόνια ανέβασα φωτό απ'την καθέλκυση του βαρκιού 
σκέφτηκα λες να μου πάει γρουσουζιά??
Το'πα και εγένετο! Δεν έτρωγα ένα μαγκάλι κάρβουνα, καλύτερα!
Αυτό πρέπει να το ψάξω, όταν σκέφτομαι κάτι κακό φτού και γίνεται.Ούτε Σαββατογεννημένη να ήμουν!!

Μια που μπήκε, μια  βόλτα που έκανε, έμεινε το βαρκί στη μέση του πελάγους.Μαρμάρωσε η μηχανή  ούτε μπρος ούτε πίσω. Άσχημο μάτι μας είδε μ@λ@κ@ς ο μηχανικός που έκανε το σέρβις ήταν θα σας γελάσω.!!

Το σίγουρο είναι ότι 4μίλια κουπί έκανε ο καπετάνιος για να πιάσουμε ακτή και 'γω του τραγουδούσα!

 Μέσα σε μια βάρκα είμαι μοναχή!



Πως δεν μου'φερε τα κουπιά στο κεφάλι Αγιο είχα!
Έκτοτε ρίζες έβγαλε το βαρκί στο μουράγιο.Είχαν ήδη φύγει 250 ευρώ για την επισκευή του.
 Άλλα, δεν δίναμε για μια μηχανή που κανείς δεν μας υποσχόταν ότι δεν θα'χε πρόβλημα μετά την δεύτερη  επισκευή. Γιαυτό και δεν είδατε άλλη θαλασσινή ανάρτηση εκτός της προηγούμενης.
Δεν έχω παράπονο όμως.
Τίποτα δεν παίρνεις  σ'αυτή τη ζωή, χωρίς αντάλλαγμα. Και μένα δόξα τω Θεό μου τα'φερε καλά.
Η οικογένεια μεγαλώνει,τα παιδιά παλεύουν να σταθούν στα πόδια τους σ'αυτήν την ταλαιπωρημένη χώρα και'μεις όσο μπορούμε τους βοηθάμε.
Γιαυτό άλλωστε διαφέρουμε και σαν λαός απ'τους Ευρωπαίους,που μας εχθρέονται και θέλουν να μας κάνουν όμοιοί τους.
Κάνουμε ό,τι μπορούμε να βοηθήσουμε τα βλαστάρια μας, να ορθοποδήσουν και δεν τ'αφήνουμε στο έλεος του Θεού,  που 18ετών τα βγάζουν απ'τα σπίτια τους να τα φέρουν βόλτα μόνα τους.
Έτσι το κέφι μας θυσιάστηκε μπροστά στις ανάγκες των παιδιών,καθώς τα έσοδα διαρκώς μειώνονται και τα έξοδα αυξάνονται με ιλιγγιώδη ταχύτητα.

Φέτος λοιπόν ούτε ψάρια,ούτε καλαμάρια θ'απολαύσουμε με τα μαγευτικά τους δειλινά.

Και'γω θα χάνομαι στις αναρτήσεις των περασμένων χρόνων να ξεχνιέμαι και ν'αναλογίζομαι τους παλιούς καλούς καιρούς!!

Γεύση ...καλοκαιριού!!

Φέτος δεν μας πήγε καθόλου καλά το καλοκαίρι! Να φταίει  - η πρώτη φορά αριστερά -και μας πήγε κατά διόλου, ίσως.Πρώτη φορά πάντως Αύγουστο και το βαρκί έχει μείνει δεμένο στο ντόκο για 2μήνες.Ούτε βόλτες λοιπόν, ούτε ψάρια, ούτε θαλασσινές ομορφιές να γαληνεύει και να ξεχνάει το μυαλό τις καθημερινές σκοτούρες.

Οδικώς λοιπόν αναζητούμε τις απάτητες ομορφιές του νησιού και κυρίως τις θαλασσινές νοστιμιές που τόσο μας λείπουν αυτήν την εποχή.

Νοστιμιές που έχουμε χάσει εντελώς μιας και η ανεργία και ανέχεια έχει κάνει τους περισσότερους νησιώτες  να καταφεύγουν σ'αυτές για τον επιούσιο και όχι μόνο.
Παραλίες που πρίν 3χρόνια μας έδιναν ένα καλό αριθμό από θαλασσινά φέτος μετά βίας βρίσκουμε 1-2 για δείγμα.

Έτσι καταλήξαμε σε μια ανατολική απόμερη  παραλία του νησιού, που φίλος διατηρεί ένα σπιτάκι,κληρονομικό του πατέρα του ψαρά.
Μια παράγκα  που προστάτευε  την βάρκα του πριν πολλά πολλά χρόνια απ'την κακοκαιρία έχει διαμορφωθεί σε εξωχικό μόνο  με τ'απαραίτητα.

Ένα ήσυχο κολπάκι όπου χαίρονται την ηρεμία και κυρίως τη θάλασσα μακριά απ΄την πολυκοσμία και τον πολιτισμό.
Μένουν κυρίως τις πολύ ζεστές μέρες του καλοκαιριού με λάμπες και γκάζι χωρίς τις ευκολίες του ηλεκτρικού.Και όμως είναι τόσο όμορφα αυτή η απλότητα που ξεχνάς μνημόνια,μέτρα και χιλιόμετρα που έχουν δυσκολέψει τη ζωή μας τα τελευταία 5χρόνια.

Απολαύσαμε τη δροσιά της θάλασσας μια πολύ ζεστή μέρα του Αυγούστου κάτω απ'τα αρμυρίκια που έχουν φυτευτεί να αποροφούν  με τις φυλλωσιές τους τις καυτές ακτίνες του ήλιου.

Εκεί που χαλάρωνα κάτω απ'την δροσιά που μου πρόσφεραν τ'αρμιρίκια μέσα στο καταμεσήμερο, το μάτι μου πήγε ψηλά στην κορφή της βουνοπλαγιάς.Δεν πολυπίστευα στα μάτια μου, συνήθως κατσίκια βλέπω στις κορυφές άντε και κανένα πρόβατο.Αλλά η εικόνα μου φάνηκε εντελώς παράξενη.

Εφτά μοσχαράκια ήταν στην κορφή μεσ'τη ζέστη.Ρώτησα τον νοκοκύρη τι δουλειά είχαν τα ζώα στο βουνό ,αν είχαν φύγει από κάπου.
Και πήρα την απάντηση ότι είναι του γείτωνά του, ελευθέρας βοσκής.
Και τότε αναρωτήθηκα να βοσκήσουν τι??
Μόνο γαιδουράγκαθα και ξερά θυμάρια είχε αυτή η βουνοπλαγιά. Εκείνος κούνησε το κεφάλι λέγοντάς μου ότι ο κτηνοτρόφος μόνο  νερό έρχεται να τους βάλει σε μια αρκετά μεγάλη απόσταση απ'τον λόφο.
Κάηκε η καρδιά μου που είδα τα ταλαίπωρα μοσχάρια να προσπαθούν να βρούν λίγη σκιά βάζοντας το κεφάλι το ένα ανάμεσα στα πόδια του άλλου.
Ώρες κάθονταν μεσ'τον ήλιο χωρίς μια γουλιά νερό.
Ο κολυμβητής μου έφτασε με τους αχινούς που τόσο έχουν εκλείψει απ'τις περισσότερες παραλίες του νησιού.

Ανέλαβαν οι υπόλοιποι άντρες το άνοιγμά τους

 Το εκθαμβωτικό τους χρώμα  ξεχύθηκε ενεργοποιόντας τους σιελογόνους αδένες.

Μαζεύτηκαν όλοι σ'ενα μπώλ με σκέτο λεμόνι χωρίς λάδι ν' αλλοιώνει την φυσική τους γεύση.
Ήρθε  το τσιπουράκι παγωμένο με ψωμί και θέα τ'απέραντο γαλάζιο έπεφταν οι βουτιές στο μπώλ.

Μπουκιά και έχεις στο στόμα όλο το Αιγαίο με τη ζωντάνια,τη νοστιμιά και ομορφιά στα πόδια σου.

Αυτό είναι το νησιώτικο καλοκαίρι.
Στην υγειά σας!!!

ΟΧΙ! ΝΑΙ ...ναί !! Μη...τσούζει!!

Όχι, δεν πρόκειται για  τζόντα !

Όπως κατάντησε το αποτέλεσμα του δημοψήφισμα μας ο Πρωθυπουργός μας στο Eurogroup δεν διαφέρει και πολύ.Γιατί μετά το αποτέλεσμα των  χθεσινών διαπραγματεύσεων  το 62%του λαού νιώθει σαν βιασμένη χαζογκόμενα από τους δανειστές της.

Και ενώ την προηγούμενη Κυριακή ξεχειλίζαμε από υπερηφάνεια που επιτέλους το μεγαλύτερο ποσοστό των ψηφοφόρων συμφώνησε να μην δεχτεί  η χώρα τα νέα μέτρα και μνημόνια.Αμέσως άρχισαν να παρερμηνεύουν το ΟΧΙ μας.

Οχι,όχι ..όχι ..αλλά ...ναι ...σαν χαζογκόμενα που προσπαθεί να ξεφύγει απ'τον εραστή της.

Και σαν να τον ερεθίσαμε περισσότερο έβγαλε όλο το άχτι επάνω μας.

Τώρα πρέπει να υποστούμε τις συνέπειες αυτής της βίαιας πράξης των δανειστών μας.
Ο νέος πρωθυπουργός μας πρόδωσε γκρέμισε κάθε ελπίδα και προσδοκία μας.

Περάσαμε ιστορικές στιγμές την προηγούμενη εβδομάδα.

Ζήσαμε το Capital Control με ουρές ατέλειωτες έξω απ'τα ΑΤΜ των τραπεζών.Ενώ εμείς σηκώναμε απ'τα Souper Market κιλά τα μακαρόνια και τα εβαπορέ γάλατα εμπρός στον κίνδυνο ενός Grexit,άλλοι φορτωμένοι συμπολίτες μας, φρόντισαν να ανανεώσουν αυτοκίνητα και ηλεκτρικό εξοπλισμό.
40% ανέβηκαν οι πωλήσεις των ηλεκτρικών αυτήν την εβδομάδα.
Το θετικό αυτής της κατάστασης ότι αρκετοί ξεχρέωσαν τις οφειλές τους στο δημόσιο με αποτέλεσμα να γεμίσουν τα ταμεία.

Ξαφνικά γνωρίσαμε όλα τα μέλη του Eurogroup γίναμε φίλοι με τον Ρέντσι, μισείσαμε περισσότερο τον Σόιμπλε,την Μέρκελ και τον Ντράγκι για το απαξιωτικό ύφος τους προς τη χώρα μας.
Δειπνήσαμε μαζί τους περάσαμε ώρες ατέλειωτες περισσότερες και από συγγενείς που διαφωνούσαν πριν μερικές μέρες μαζί μας.

Και απογοητευτήκαμε τόσο από την συμφωνία που 5χρόνια απέφευγαν να υπογράψουν οι πολιτικοί που κατηγορούσαμε και χλευάζαμε.
δεξιοί,αριστεροί γίνανε όλοι ένα φιλιούνται αγκαλιάζονται.  Οπως λέει και ο σοφός λαός μας.

Πούστηδες και παλικάρια γίνανε μαλλιά κουβάρια.
Και ίσως καλά έκανε στην τελική ο Βαρουφάκης και  δεν εμφανίστηκε καν στην Βουλή προφανώς θα ήξερε το κείμενο που θα'πρεπε να υπογράψει.
Όμως σκέφτομαι πόσα χρόνια πάλευαν οι εταίροι μας να μας φέρουν σ'αυτήν την κατάσταση.Εδώ και 30χρόνια έκαναν τ'αδύνατα δυνατά να αποδυναμώσουν αυτή τη χώρα Έδιναν επιχορηγήσεις με σκοπό να σταματήσουν κάθε παραγωγή. Αποτέλεσμα σήμερα το 60% της διατροφής μας να είναι εισαγόμενο και να εξαρτιόμαστε αποκλειστικά απ'αυτούς.

Μετά απ'ολη αυτήν την παρωδία διάσωση της χώρας από τους Ευρωπαίους του συν-εταίρους μας ένα είναι το συμπέρασμα
Δεν υπάρχουν έμπιστοι πολιτικοί  σ'αυτήν την χώρα, όλοι είναι φερέφωνα της Ευρώπης

Μπορεί να ψηφίζουμε σαν ελεύθεροι πολίτες, αλλά άλλοι κινούν τα νήματα των πολιτικών που επιλέγουμε.Σιχάθηκα όλους και όλα δεν πρόκειται να πέσω σ'αυτήν την λούμπα της ψήφου ας επιλέγει η Ευρώπη αυτούς που θέλει τελικά

Βροντερό ΟΧΙ απ'την Σύρο!!

Δυναμική σε πλήθος και παλμό ήταν η κινητοποίηση-πορεία υπέρ του ΟΧΙ στο δημοψήφισμα που πραγματοποιήθηκε το απόγευμα της Παρασκευής στη Σύρο.
 Περισσότεροι από 500 πολίτες της Σύρου, προερχόμενοι από διάφορους πολιτικούς χώρους, διαδήλωσαν στους δρόμους της Ερμούπολης. Εκπρόσωποι συλλόγων, φορέων, εργαζόμενοι, άνεργοι, συνταξιούχοι, μαθητές και φοιτητές ζήτησαν να μπει ένα τέλος στη λιτότητα και στα μνημόνια
 Την ίδια ώρα που η συγκέντρωση υπέρ του ΝΑΙ στο Πνευματικό Κέντρο Ερμούπολης με κεντρική ομιλήτρια την βουλευτή επικρατείας της ΝΔ Νίκη Κεραμέως αναβλήθηκε λόγω μη προσέλευσης κόσμου.




Η συγκέντρωση έγινε μπροστά στην είσοδο του Νεωρίου, απ' όπου ξεκίνησε.
Το Νεώριο όπου εδώ και 2, 1/2μήνες βρίσκεται σε απεργία των εργαζομένων γιατί παραμένουν  απλήρωτοι. 6μήνες.
 Όλο αυτό το διάστημα  βρίσκονται στην επαιτεία οι εργαζόμενοι από ντόπιους επιχειρηματίες που βοηθούν την κατάσταση με προϊόντα τους.
Πως να μη βροντοφωνάξει ΟΧΙ αυτός ο λαός που δοκιμάζεται καθημερινά απ'την ανεργία την εξαπάτηση, την εξαθλίωση!


Σκέψου από ποια μεριά θα σηκώσεις τη φουστανέλα!

Στον …«Παράδεισο του ΝΑΙ»

Παράδεισος

Λεύτερος νά ῾σαι δοῦλος ὁποιανοῦ,
λεύτερος, χρόνια νὰ τὰ κυνηγᾷς
 τῶν Γιούρων τὰ ποντίκια μὴ σὲ φᾶνε.

 Στὶς πληγὲς τῆς ψυχῆς σου νὰ χιλιάζουν
 τὰ ψέματα – τῆς μύγας τὰ σκουλήκια -,
νά ῾σαι τῆς Ἱστορίας γελοιογράφος,
ἀφέντης δίχως πιθαμὴ δικιά σου.

 Σὰν τὴ στέρφα γουρούνα τ᾿ Ἅι-Ἀντώνη,
 μισότυφλη ἀπὸ πάχητα καὶ νύστα,
νὰ νείρεσαι πὼς κολυμπᾷς σὲ κάτουρα
καὶ ξερατά, γρυλίζοντας: «παράδεισος»!

Πῶς μᾶς θέλει ἡ «ἀληθὴς δημοκρατία»

Νὰ μὴν ἀκούω καὶ νὰ μὴ βλέπω νὰ πατῶ.
Νὰ μὴ νογάω καὶ νά ῾χω τὸ στόμα βουλωτό.
 Νὰ μὴ μὲ φαρμακών᾿ ἡ μπόχα τοῦ καιροῦ μου. Χωρὶς αὐτιὰ καὶ μάτια, μύτη καὶ μυαλό,
 μουγκὸς νὰ πηαίνω, ὅποτε μοῦ ῾ρθει, πρὸς νεροῦ μου,
κι ἅμα τσινάει ὁ Γάϊδαρος νὰ μὴ γελῶ.
 Καὶ σὰ μὲ καρυδώνουνε μουνοῦχο σκλάβο
οἱ Ἀμερικάνοι, ἐγὼ νὰ βλαστημάω τὸ Σλάβο.

Τυχερός 

Ἀνεμοδέρνουν μέρα νύχτα ἀπάνου
σὲ στύλους σταυροσήμαδα φτερά σου,
νὰ γελιέσαι πὼς εἶν᾿ Ἑλλάδα ὁ τόπος.
Μὰ δίπλα τ᾿ ἀγκαλιάζει νὰ τὰ σπάσει
τοῦ ξένου ἡ ἀστερομάτισσα κατάρα.
Ἂν φαρμάκωνε μόνη τὸν ἀέρα,
ἴσως, ραγιᾶ νὰ ξύπναες κάποιαν ὥρα:
 «Στὴ χώρ᾿ αὐτὴ ποὺ τήνε λέω δικιά μου
ξένος εἶμαι καὶ τυχερὸς ποὺ ζῶ!»

ΠΗΓΗ:http://booksyros.blogspot.gr/

Το 1ο ψάρεμα της χρονιάς..!!

Μετά από 5μήνες ξεκούρασης ήρθε η ώρα να καθέλκυσης για  το βαρκί.

Επισκευάστηκε από τις φθορές που του προξένησαν οι θύελλες  του χειμώνα,βάφτηκε και "έπεσε"στο ντόκο.

 Μέσα Μαΐου, πρώτη φορά βρίσκεται στη στεριά να καίγεται, δίχως να βρέχει η θάλασσα τη γάστρα του.Δίχως να το λικνίζει η θαλάσσια αύρα.

Και'μεις πρώτη χρονιά  να περνά της Αναλήψεως και να μην έχουμε βρέξει το πόδι μας στη θάλασσα.Κάτι ο καιρός που δεν ήθελε να καλοκαιριάσει φέτος με τίποτα΄.Κάτι τα οικονομικά, που δεν περίσσευαν για βενζίνες και δολώματα ,μείναμε εμείς άβρεχτοι και το βαρκί δεμένο στο μόλο ένα ολόκληρο μήνα.

Να, που εδέησε ο Θεός και ήρθε η κατάλληλη μέρα με μια γλυκιά αύρα να μας χαϊδεύει τα πρόσωπα καθώς το βαρκί σκίζει τα καταγάλανα νερά.

Αφήνουμε πίσω την παραλία του Γαλησσά με την ελάχιστη κίνηση για αυτήν την εποχή.
Δύο τουρίστες που βρίσκονται στην προκυμαία ακολουθούν την πορεία μας,ώσπου χανόμαστε απ'το οπτικό τους πεδίο.

Το βαρκί σχίζει τα νερά αγόγγυστα, είναι το πρώτο ταξίδι της χρονιάς και χαίρεται και αυτό μαζί με μας!

Είναι κοντά 7μήνες που έχουμε να σαλπάρουμε σ'αυτά τα νερά.Πέρασαν τόσοι μήνες και δεν έχει αλλάξει τίποτα.!!Τα βουνά ανεξίτηλα  στο χρόνο. Στην ίδια κατάσταση βρισκόμαστε οικονομικά, στο ίδιο καζάνι βράζει όλη η χώρα χωρίς καμία ελπίδα για το μέλλον μας.

Αντικρίζοντας τον Γλάρωντα από αυτό το σημείο,θυμάμαι την μέρα που περπάτησα με την ομάδα αυτό το βράχο την ομορφιά που αντίκρισα απο'κεινο το σημείο.
Η "άλλη όψη " του νομίσματος όπως ακριβώς είναι η πολιτική κατάσταση της χώρας. Η ίδια κατάσταση από άλλη οπτική.!!

Δολώνουμε και ρίχνουμε,δεν αργεί να τσιμπήσει, τραβώ και ανεβάζω τον πρώτο μου μπαλά για φέτος.
Δεν είναι και για βιτρίνα αλλά η αίσθηση είναι υπέροχη.
Η ώρα περνά τα ψάρια τσιμπάνε αλλά ελάχιστα πιάνονται στ'αγκίστρι.

Μπροστά μας ένας γλάρος καραδοκεί για καμιά αποτυχία ή γενναιοδωρία μας.
Και δεν βγαίνει ζημιωμένος ανεβάζοντας το νήμα ένας μπαλάς δεν έχει πιαστεί καλά γλιστρά και βρίσκεται να πλέει για λίγο στον αφρό.

Δεν δίνω μεγάλη σημασία θα τον αντικαταστήσω γρήγορα σκέφτομαι,μα σήμερα είναι δύσκολη μέρα όπως για το μέλλον της χώρας μου.

Ένα φουσκωτό μας πλησιάζει και μας ρωτά πως θα βρει την μαρίνα του Φοίνικα.
-Στου Πέτικα το μπακάλικο καρσί!!
Έπρεπε να του έλεγες,.. λέω του καπετάνιου,πως παίρνουν οι άσχετοι το τιμόνι και βγαίνουν να κάνουν τους καπεταναίους ??
-Έχουν σκάφος και χρήμα, για να γεμίζουν το ρεζερβουάρ !μου απαντά και δεν συμβουλεύονται ούτε ένα GPS.
Αυτά βλέπουν οι Γερμανοί και μας έβαλαν τα 2πόδια σ'ενα παπούτσι.

Οι ώρες περνούν  μας έχει κάψει ο ήλιος  και το καλάθι δεν έχει πάνω από 7ψάρια.
Εποχή λιτότητας και μεγάλης κρίσης και για τη θάλασσα, σκέφτομαι.

Ο καπετάνιος απογοητεύεται ρίχνει "συρτή" ενώ εγώ καθαρίζω τα λίγα ψαράκια μας.
Δεν μας θέλει σήμερα τσιμπάει ένα "καλό", μα δυστυχώς δεν καταφέρνουμε να το πάρουμε.

Γυρίζουμε με 7ψαράκια καθαρισμένα και αποφορτισμένοι απ'το άγχος και το στρές 7μηνών.