Σάββατο 5 Δεκεμβρίου 2009

Μια αξέχαστη φθινοπωρινή μέρα!!

Τ’αρχοντόσπιτο που νοικιάζαμε και μας σημάδεψε για τα καλά, τους χειμερινούς μήνες έπαιρνε διαφορετική μορφή απ’αυτή που το γνωρίσαμε.
Καθώς ήταν ψηλό πάνω στη θάλασσα. Όταν φυσούσε ο βοριάς με μεγάλη ένταση «σφύριζε»τα κουφώματα παλιά όπως ήταν κτυπούσαν πέρα –δώθε και απ’ τα τζαμιλίκια που δεν είχαν μόνωση ούτε καν στεγάνωση έμπαινε ο αέρας ζωντανός μέσα ώστε να κουνάει τις κουρτίνες.
Ήταν όλος διόλου ευάερο που έλεγε και η μητέρα! καθώς έμπαινε ο βοριάς ανενόχλητος μέσα!!
Και στις βροχές το σπαθωτό δωμάτιο με τα κεραμίδια έσταζε. Δύο -τρία πιθάρια μόνιμα μάζευαν το βρόχινο νερό για πότισμα. Γιαυτό και η χρήση του ήταν μόνο για αποθήκη.
Κάτω στο διάδρομο ακριβώς έξω απ’το δωμάτιό μας έσταζε σε δύο -τρία σημεία.
Ο ήχος τικ-τακ-τοκ ήταν γνώριμος για μας, όπως των ρολογιών. Τις βροχερές νύχτες του Χειμώνα μας νανούριζε. Μάλιστα ήταν τόσο γνώριμος που τον ξεχωρίζαμε!!
τικ= σταγόνα πάνω στα πλακάκια,τακ = σταγόνα σε μεταλλικό άδειο δοχείοτοκ= σταγόνα σε δοχείο με νερό.
Φροντίζαμε αυτό το τικ να γίνεται πάντα τοκ. Όσο δυνάμωνε η βροχή με γρηγορότερο ρυθμό τακ-τοκ-τακ-τοκ-τακ.
Και το κρύο ήταν ανυπόφορο,καθώς ήταν τεράστια τα δωμάτια, με πανύψηλα ταβάνια και διαμπερές απ’τον αέρα ήταν αδύνατο να ζεσταθεί. Μία κουκουνάρα που διαθέταμε σε κάθε δωμάτιο δεν έφτανε παρά για ένα άτομο απόσταση μισό μέτρου.
Μια φθινοπωρινή μέρα του ’76 έχει χαραχτεί για τα καλά στη μνήμη μου.
Οι γονείς εκείνη τη χρονιά είχαν πάει σ’ένα χωριό κοντά στην Κύμη να μαζέψουν τις ελιές απ’το προικιό της μάνας.
Μείναμε στο σπίτι εγώ και η μεγάλη κατά τέσσερα χρόνια αδελφή μου γιατί πηγαίναμε γυμνάσιο. Το σχολείο απείχε ούτε 1χλμ απ΄το σπίτι μας, παίρναμε ένα κατηφορικό δρόμο και σε πέντε λεπτά  ήμασταν εκεί.
Εκείνη την μέρα σηκωθήκαμε και η βροχή είχε αρχίσει, Τακτοποιήσαμε τα τσέρστελα (κουβάδες,λεκάνες) να μη στάζει το νερό και φύγαμε για το σχολείο.
Η βροχή όμως δυνάμωνε με μεγαλύτερη ένταση όλη την ώρα που ήμασταν σχολείο. Η αδελφή μου άρχισε ν'ανησυχεί για το σπίτι, Ζήτησε άδεια απ’τον Γυμνασιάρχη να φύγει «γιατί το σπίτι μας στάζει» εκείνος δεν την πίστεψε καθώς ήταν και αρκετά ζωηρή και την απείλησε με αποβολή αν έφευγε.
Η βροχή όλο και δυνάμωνε και μετά τις δώδεκα έφυγε απ’το σχολείο. Εγώ έμεινα όλο το 8ώρο, Όταν έφυγα ο δρόμος που θ’ανηφόριζα είχε μετατραπεί σε ποτάμι. Τα παπούτσια μου βουτούσαν κανονικά μέσα στο νερό ως τον αστράγαλο, έφτασα σπίτι μούσκεμα απ’την ποδιά ως το βρακί.

Το σπίτι δεν έσταζε «έτρεχε» για τα καλά το τακ-τοκ είχε μετατραπεί σε συνεχιζόμενο τρρρρρ σαν βρύσες με μικρή ροή.
Ανοίξαμε την πόρτα το νερό του δρόμου είχε καλύψει τα δύο απ'τα τέσσερα σκαλοπάτια  απ’το δρόμο.

Οι κουβάδες και οι λεκάνες γέμιζαν γρήγορα και εμείς τους αδειάζαμε στο δρόμο. Η πόρτα έμεινε ανοικτή για ν’αδειάζουμε και γελούσαμε με τα χάλια μας! Ολοι κλείνονταν στο σπίτι τους μ’αυτό τον καιρό και’μεις το’χαμε τέντα ν’απαλαγούμε απ΄τα νερά που μαζεύαμε μέσα σ’αυτό.
-->
(Δεν είχε και αυτό το χάλι φανταστείτε τη 30χρόνια νεότερη)

Τ’αστροπελέκια έπεφταν αδιάκοπα και το σπίτι φωτίζονταν όλο απ’τις αστραπές τα τζάμια έτριζαν στις βροντές και μεις κάθε φορά σταυροκοπιόμασταν Ο ουρανός σχιζόταν στα δύο και το νερό έπεφτε με το «τουλούμι»!

Δεν προλαβαίναμε ν’αδειάζουμε τους κουβάδες και σκεφτήκαμε να δούμε την ταράτσα γιατί μαζεύαμε τόσο νερό?
Ανεβήκαμε επάνω και όταν ανοίξαμε την πόρτα μείναμε με το στόμα ανοιχτό!
Το νερό είχε φτάσει πάνω από ένα μέτρο μια μεγάλη πισίνα είχε σχηματιστεί πάνω στην ταράτσα. Είχε φράξει το σιφόνι και είχε μαζευτεί όλο το νερό γιαυτό έτρεχε από κάτω αδιάκοπα.
Αμέσως έβαλε μαγιώ η αδελφή μου πήρε μια σκούπα και στην κυριολεξία έκανε βουτιά να ξεφράξει το σιφώνι. Το νερό ακουγόταν να πέφτει στην στέρνα με ορμή. Κάτω η συνεχιζόμενη ροή είχε σταματήσει για λίγο.
Δεν προλάβαμε να πάρουμε μια ανάσα και ξαφνικά η κουζίνα είχε πλημμυρίσει.!!
Το νερό είχε φτάσει τους 20πόντους απ’τις πλάκες!
Αρχίσαμε να μαζεύουμε με μπολ, κανάτες και ν’αδειάζουμε πάλι στο δρόμο.
Οι αστραπές συνεχίζονταν να φωτίζουν τον ουρανό κα οι κεραυνοί να τον ξεσκίζουν. Το σπίτι φωτίζονταν ολόκληρο και φάνταζε αδύναμο μπροστά σ’αυτό το μακελειό που γινόταν.
Η βροχή πιο δυνατή με ορμή πια ακουγόταν να πέφτει!
Χτυπούσε απειλητικά τα παράθυρα τα τζάμια την ταράτσα.
Εμείς αρχίσαμε ν’απογοητευόμαστε μ’αυτήν την κατάσταση, είχαν περάσει ήδη τέσσερις- πέντε ώρες και ήμασταν σε χειρότερη μοίρα.
Ένας φόβος μας κυρίευσε και αρχίσαμε να κλαίμε!
Η επικοινωνία με τους δικούς μας ήταν αδύνατη καθώς στο χωριό που ήταν δεν υπήρχε τηλέφωνο!
Νιώσαμε απροστάτευτες στην ορμή του νερού και το σπίτι είχε τη δική μας ανάγκη και όχι εμείς την προστασία του.
Αγκαλιαστήκαμε πήραμε κουράγιο η μια απ’την άλλη πεισμώσαμε και συνεχίσαμε ν’αδειάζουμε τα νερά της κουζίνας, όπου συνεχώς ανέβλυζαν απ΄τις πλάκες.
Όταν ξαφνικά σκεφτήκαμε να γυρίσουμε το κανάλι έξω η στέρνα είχε κάνει υπερχείλιση και γιαυτό έβγαινε άπ’οπου έβρισκε το νερό.
Σιγά-σιγά κατέβηκε η στάθμη της κουζίνας. Αφού μαζέψαμε και τα τελευταία νερά είχε νυχτώσει για τα καλά και η ένταση της βροχής είχε κόψει λίγο.
Μπορούσαμε πια να ελέγχουμε τους κουβάδες αλλά είχαμε ψοφήσει στην κούραση..
Πήγαμε στο παράθυρο που έβλεπε τη θάλασσα βλέπαμε τους κεραυνούς να πέφτουν στην Τήνο αδιάκοπα να φωτίζουν την νύχτα και οι βροντές να τραντάζουν το σπίτι.
Κοντινές βροντές-μακρινές βροχές είπαμε και χαμογελάσαμε.!
Παίρναμε πόζες για φωτογραφίες στις αστραπές πια!
Κάναμε τον σταυρό μας που πέρασε η καταιγίδα και μπορέσαμε να βγούμε αλώβητες απ’αυτή τη Θεομηνία.
Εκείνο το βράδυ δεν είχαμε κουράγιο ούτε να φάμε πέσαμε ξερές απ’την κούραση.
Κοιμηθήκαμε αγκαλιασμένες αυτή η εμπειρία μας είχε δέσει περισσότερο.
Και την επόμενη μέρα έβρεχε με μικρή ένταση.
Πήγαμε σχολείο ο δρόμος είχε μεταμορφωθεί από ξύλα πέτρες χώματα και διάφορα αντικείμενα.
Απ’ολο το σχολείο ήμασταν οι μόνες που πήγαμε εφ’οσον μέναμε και πιο κοντά.
Η Σύρα εκείνη την ημέρα μετρούσε τις πληγές της απ’τη Θεομηνία.
Το νερό ορμητικό που κατέβαινε απ΄τα βουνά στο μοναδικό ξεροπόταμο που είχαμε είχε παρασύρει ζώα, αμάξια, βάρκες από δρόμους έσπασε το γεφύρι που συγκρατούσε και μετάτρεψε την πόλη σε πεδίο μάχης.
Μεγάλη καταστροφή!!

38 σχόλια:

  1. Πάλι ξύπνησαν μνήμες από το πατρικό μου, είδα τον παππού μου ανβασμένο στη στέγη, τουλάχιστον δύο φορές το χρόνο, να καθαρίζει τα λούκια και τις υδρορροές.
    Σφίχτηκε το στομάχι μου.
    Τώρα πρέπει κάτι να ρίξω μέσα. Ένα γιαούρτι.
    Και μετά σου λένε ότι οι Κυκλάδες είναι άνυδρες.
    Καλό βράδυ και στεγνό!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αμάν βρε παιδί μου ! Πωπω !
    Τι τραβήξατε ! Περιπέτεια, υποβρύχια περιπέτεια.
    Μικρός ειχα ζήσει κι εγω κάποιες μέρες, ννύχτες, με τικ-τακ-τοκ.
    Με νανούριζε.
    Αλλα τέτοιο πράγμα σαν εσάς, όχι.
    Πάτησα τη φωτογραφία στο τέλος απο την εφημερίδα και ειδα εικίονες, φοβερή θεομηνία.
    Την πιο φοβερή βροχή της ζωής μου σε νησί την εχω φάει πάντως, στην Κέρκυρα.
    Αν με τσιγκλίσεις μπορεί να γράψω ενα αρθράκι σχετικά. Πολύ νερό λέμε !
    Την Σύρο στεγνή την εχω γνωρίσει, μα την προηγούμενη μερα που πήγα ειχε βρέξει λιγο και το χώμα ηταν μούσκεμα στον Γαλησσά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. zoyzoy
    πραγματικά εξαντλητική δοκιμασία αυτή που περάσατε...
    πω πω πω...
    Ευτυχώς παρόλο την κούραση σας όλα πήγαν καλά.
    Είναι μια μνήμη που πάντα θα μείνει χαραγμένη μέσα σου.
    Καλή Κυριακή να έχεις.
    Πολλά φιλιά βουνίσια σου στέλνω.

    υγ: περιμένω το ελικόπτερο αλλά μάλλον με τόση βροχή που έριξε σήμερα δεν τα κατάφερε να φτάσει.... χα χα χα χα χα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Βρε Zoyzoy, σαν ταινία θρίλερ ένα πράγμα! είδα και τις φωτογραφίες από τον τοπικό τύπο, πρέπει να είχε γίνει μεγάλη καταστροφή παντού! Και ήσασταν και μόνες! Τέλος πάντων, όλα καλά. Είναι όμως κάτι τέτοια που δεν ξεχνιούνται

    Φιλιά από τη βροχερή Αθήνα! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Με έκανες και δάκρυσα στη θύμηση όλων αυτών,αν και εγώ σαν γάτα (από τότε)έλειπα με τους γονείς..
    Μαζεύαμε τις ελιές και όλο έλεγα[πω πω γεμάτο τριανταφυλλιές είναι εδώ] και με διόρθωναν (βάτα τα λένε)...
    Είχε και τα καλά του το σπίτι !!! δεν καταλάβαμε ποτέ τι θα πει καύσωνας,μιας και ήταν δροσερό από τις χοντρές πέτρες που ήταν χτισμένο.
    Πολύ όμορφη αναφορά???
    αχουου το βίντεο μεγάλη επιτυχία ετσι έκανε η βροχή...μπράβο στον
    ηχολήπτη!!!!άντε τώρα να στεγνώσουμε......

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Δύσκολες στιγμές!!που δύσκολα ξεχνιούνται,μένουν άσβεστες στην μνήμη όσο και να θέλουμε να τις ξεχνούμε....Εύχομαι απο καρδιάς να μην ξαναζήσεις τέτοια κατασροφική θεομηνία εσύ και το όμορφο νησί σου η Σύρος που λατρεύω!! Φιλιά ηλιόλουστα!!! Σήμερα στον τόπο μου έχουμε έναν λαμπερό ήλιο!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Πω πω βρε ζουζού μου! Με άλλη διάθεση ξεκίνησα την ανάγνωση και αλλιώς κατέληξα!
    Περασμένα (αν και όχι ξεχασμένα) αλλά πάντα η αίσθηση της ανασφάλειας είναι πολύ βαριά όταν πρόκειται για το ίδιο σου το σπίτι!
    Ήλιο παρακαλώ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Μπράβο για την ανάρτησή σου.
    Όμως, τέτοια γεγονότα ομορφαίνουν τις αναμνήσεις μας ακόμα κι αν τότε μας ταλαιπώρησαν ή μας πόνεσαν!
    Βλέπεις, μετά από κάθε καταιγίδα, έρχονται όμορφες μέρες και ο ήλιος λάμπει!
    Καλημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Της μητέρας μου το πατρικό της στην Πελοπόννησο έχει καεί 2 φορές...πριν 2 χρόνια με τις πυρκαγιές σώθηκε το δικό της αλλά τα διπλανά όχι....της ήρθαν στο νου όμως οι παλιές παιδικές εικόνες.

    καλημέρα και καλή Κυριακή

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Ζουζού μου αγαπημένη,
    το ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ για την περιγραφή σου άρθρο με καθήλωσε! Διηγείσαι τόσο απίστευτα που νόμισα πως έβλεπα τα πάντα σε κινηματογραφική ταινία.
    Πάντως ο "δικός" σας ο Μάρκος Βαμβακάρης, μια που αναφέρθηκες στο σημερινό θέμα, έχει ερμηνεύσει ένα τραγούδι με τίτλο "Η πλημμύρα" και αναφέρεται κι αυτός σε μια τέτοια μεγάλη θεομηνία.
    Ρίξε μια ματιά εδώ:

    http://www.youtube.com/watch?v=eWTIY4zVFTc&feature=related

    Υ.Γ. Στενοχωρήθηκα που δεν πρόλαβα την ανάρτηση για τα γενέθλια του μπλογκ σου, για να δώσω κι εγώ τις ευχές μου. Πάντως αφού ξέρεις πόσο σ' αγαπώ, οι ευχές μου βγαίνουν κι αυτές μέσα από την καρδιά μου.
    Να τα εκατοστήσει το ιστολόγιό σου !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Ζουζού, τι περιπέτεια και αυτή που ζήσατε μικρά κοριτσάκια, θαυμάζω το κουράγιο και τις αντοχές σας..
    αξέχαστη εμπειρία, με αίσιο τέλος ευτυχώς!!!
    φιλιά πολλά,
    καλή βδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. ΔΥΣΠΙΣΤΟΣ ♥Σταύρο αυτό συνέβη εδώ και 33χρόνια εκείνη την χρονιά είχε κάνει φοβερές καταστροφές σ'ολην την Ελλάδα εμείς γιατί να την γλιτώναμε??


    Υ.Γ Καλά όνειρο η πίτα να'σαι καλά θα σε θυμάμαι όταν την φτιάχνω!
    Καλή εβδομάδα να'χεις!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. tzonakos ♥Ωστε και'συ από "τζάκι" με το νανούρισμα.
    Δεν βαριέσαι μας χάλασε τίποτα??Εμπειρίες αξέχαστες έμειναν.
    Να γράψεις για την εμπειρία σου στη Κέρκυρα πρέπει να βρέχει πολλή είναι καταπράσινη.
    Εδώ σπάνια βρέχει έπεσες πάνω στην εποχή φαίνεται και υποθέτω έκανες "κάμπινγκ" για να θυμάσαι το χώμα του Γαλλησά βρεγμένο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Savvina ♥Φοβερή εμπειρία!!Δεν ξεχνιέται με τίποτα!Είναι απ'τα "καλά" του σπιτιού!

    Υ.Γ Θα σου στείλω το υποβρύχιο για πιο σιγουριά.Ετοιμάσου εσύ και έρχεται να σε παραλάβει!!χα!χα!

    Φιλιά θαλασσινά μικρή μου!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. zamanftou ♥Ηταν φοβερή καταστροφή τότε ευτυχώς δεν είχαμε συνειδητοποιήσει τότε τον κίνδυνο που διατρέχαμε παρά μόνο όταν είδαμε τις καταστροφές που έγιναν την επόμενη μέρα!
    Πού να ξεχαστούν τέτοιες εμπειρίες!!

    Και απ'δω θαλασσινά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. ΦΟΥΛΗ♥Καλά την είχες πάει εσύ στο χωριό!!Εμείς κοντεύαμε να φυτρώσουμε απ'το πολύ νερό!!

    Είδες βιντεάκι πρώτο!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. mar9659♥Τώρα θυμόμαστε τα γεγονότα και γελάμε με τα χάλια μας και τότε παιδιά πάλι γελούσαμε!Δεν βαριέσαι καλά να'μαστε σε λίγα χρόνια θα παρακαλάμε να βρέξει!

    Καλή εβδομάδα να'χεις με φιλιά θαλασσινά καλή μου!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Καημός♥Αυτές οι αναμνήσεις με γυρίζουν πίσω και λέω:δύσκολα αλλά ωραία χρόνια γμτ!!
    Αν το σκεφτείς πουθενά δεν είμαστε ασφαλείς πάντα η αβεβαιότητα και το μέλλον μας τρομάζει όλους!!

    Καλή εβδομάδα να'χεις!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Άθεος♥Είναι μια άσχημη εμπειρία που έζησα μεσ'το σπίτι όμως πάντα το σκέφτομαι με τις καλύτερες αναμνήσεις!Αν και δεν είχαμε τότε αίσθηση της κατάστασης.

    Αυτόν τον ηλιο πάντα θα περιμένουμε να λάμψει όλοι!!

    Καλή εβδομάδα να'χεις!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Και λοιπόν;E allora?♥Η φωτιά είναι χειρότερη καταστροφή απ'ολες γιατί δεν αφήνει τίποτα όρθιο στο πέρασμά της και δεν μπορείς να κάνεις και τίποτα!

    Καλή εβδομάδα με φιλιά θαλασσινά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Μελίτη♥Χαίρομαι που σ'αρεσε η περιγραφή αν και για μένα πολύ αναλυτική φοβόμουν μην κουράσει.
    Το τραγούδι το'χω ακούσει αλλά δεν το σκέφτηκα μάλιστα το σλόγκαν έχει μείνει:
    "Με παρέσυρε το ρεύμα μάννα μου δεν είναι ψέμα"

    Υ.Γ Δεν υπάρχει θέμα τις έδωσες τώρα και μάλιστα διπλές.
    Σ'ευχαριστώ τα αισθήματα είναι αμοιβαία!
    Καλή εβδομάδα να'χεις με φιλιά θαλασσινά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. thumbelina ♥Το νεαρό της ηλικίας μας δεν μας άφησε να'χουμε επίγνωση της κατάστασης που ζούσαμε!Καλύτερα, γιατί αν μας είχε κυριεύσει ο φόβος θα ήταν πολύ χειρότερη η κατάσταση.

    Καλή εβδομάδα και για σένα με φιλιά θαλασσινά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. * Για την ακρίβεια ειχε βρέξει ελαφρά νωρίς το πρωί κι οταν πήγαμε στην παραλία του Γαλησσά η άμμος ηταν σαν στρωμένη, σαν απάτητη, όμορφα ήταν.
    Θέλω να γράψω μερικές αναμνήσεις απο εκει μα φοβάμαι οτι πρέπει να αυτολογοκριθώ λόγω του οτι κάποιοι εχουν ανάγει το σπορ του μπλόγκινγκ σε κάτι ανάμεσα σε κουτσομπολιό, κατινιά και ρουφιανιά.
    Ασχολούνται λοιπόν με το τι γράφεις και πάνε και το συζητάνε με ομοίους τους για να αισθάνονται οτι οι ίδιοι ειναι άσπιλοι και αμόλυντοι και στο απυρόβλητο.
    Ειναι λοιπόν πιθανό να γράφω και εγω για την Σάσα Μπάστα ή να κοτσάρω μια κλεμένη γελοιογραφία, ενα βίντεο ή ενα ανέκδοτο και να λεω οτι μπλογκάρω.
    Δεν ξερω, σκέφτομαι πολυ σοβαρά το αν και το πώς θα συνεχίσω στην μπλογκόσφαιρα.
    * Πάντως έτοιμη ειναι μια ανάρτηση που θα ειναι όπως την ειχες ζητήσει. θα σε ειδοποιήσω να πας να τη δεις.
    Καλό βράδι, μακάρι να ήμουν τωρα σε ενα νησί !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Αναδρομές βλέπουμε!
    Δυστυχώς όχι από τις ευχάριστες και γνωρίζω και άλλα σπίτια στην Ανδρο που έχουν αντιμετωπίσει παρόμοια γεγονότα.
    Είσαι όμως τόσο περιγραφική και σε συνδυασμό με τις φωτό διαβάζει κανείς αχόρταγα.
    Οσο για το τραγούδι ως τώρα νόμιζα πως λέει "με παρέσυρε το ρέμα".
    Μήπως ήρθε η ώρα για διασκευή???
    Τα φιλιά μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Πόσο διαφορά μπορεί υπάρχει,,
    Πόσο διαφορετικά μπορεί να αισθάνεται κανείς όταν ακούει την μουσική τής βροχής πού πέφτει στο κεραμίδι η σε ένα τσίγκο όταν νοιώθει ότι είναι ασφαλής, και πόσο διαφορετικά μπορεί κάποιος να νοιώσει όταν είναι μόνος, ανασφαλείς, με συναισθήματα πανικού γεμάτος!!

    Είναι δύο διαφορετικές εκ διαμέτρου αντίθετες εμπειρίες, αλλά αυτές δυναμώνουν και στερεώνουν την ύπαρξή μας.

    Καλό βράδυ..
    Ακούω την βροχή που και μού θυμίζει πολλά πράγματα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. ♥tzonakos♥Δεν ξέρω πως το βλέπουν αυτοί που αναφέρεις όμως μήπως είναι "κενοί" και δεν έχουν να γράψουν τίποτα και αναπαράγουν τα κουτσομπολιά των μεσημεριανών?Μπήκα στην μπλοκόσφαιρα γιατί μου άρεσε να διαβάζω σκέψεις και αισθήματα χωρίς να γνωρίζω ποιος είναι και με τι ασχολείται.Αυτό μ'εβαζε στην διαδικασία να πλάθω τους Μπλόγκερς με την φαντασία μου σύμφωνα μ'αυτά που διάβαζα χωρίς να ψάχνω στοιχεία για τον καθένα.
    Φοβάμαι ότι σίγουρα υπάρχουν κάποιοι που προφανώς να συλλέγουν στοιχεία και πληροφορίες αλλά τι μπορούν να σου κάνουν όταν δεν ενοχλείς κανένα??
    Τον εαυτό μου εκθέτω κανένα άλλο πιστεύω!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. ♥Αστρο - Συμμορίτες ♥Ευτυχώς δεν σε κούρασα!
    Εγώ έκανα λάθος μου και το'γραψα "ρεύμα" ρέμα είναι το σωστό!

    Το διασκεύασα σε ρεύμα με ηλεκτρικό ή μπαταρία χα!χα!

    Φιλιά θαλασσινά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. ♥Ο.Πειραιώτης ♥Είναι η άσχημη πλευρά του σπιτιού που έλεγα ότι υπήρχε!
    Μ'αυτές τις δυσκολίες δυναμώσαμε σαν χαρακτήρες όλοι μας αυτό είναι σίγουρο.
    Αλλά και η βροχή μ'εκνευρίζει δεν την έχω πάρει με καλό μάτι!

    Καλό βράδυ να'χεις!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Το σπίτι της γιαγιάς μου στο χωριό συνεχίζει να κάνει αυτό το τικ τακ όταν βρέχει και μου είναι γνώριμα όλα αυτά :))

    Είναι ατμοσφαιρικό όμως δεν είναι;
    Αρκεί να μην πλημμυρίζει εντελώς :)))

    Φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Ομορφη ανάρτηση!Με στεναχώρησε όμως!
    Δεν θέλω να σχολιάσω
    Μια καλησπέρα και πολλα φιλιά
    πάω για δουλίτσααα κλαψ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. ♥Σταλαγματιά ♥Εχεις δίκιο μπαίνεις στο πετσί του καιρού χωρίς να'χεις ψευδαισθήσεις!!

    Ωραίες είναι και αυτές οι εμπειρίες!!

    Καλό σου βράδυ με φιλιά θαλασσινά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. ♥D.Angel ♥Γιατί κοπελιά μου στεναχωρήθηκες??
    Είπαμε πάνε αυτά, πάμε για άλλα τα σημερινά πονάνε περισσότερο απο τα παλιά!

    Φιλιά θαλασσινά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Τελικά είναι φοβερό με τι δύναμη και ζωντάνια μνήμες παιδικές ξεπηδούν από το παρελθόν και μάς κατακλύζουν ...
    Ελπίζω και τα σημερινά παιδιά να αποκτήσουν ανάλογες εμπειρίες για να έχουν κι αυτά την ευκαιρία της ανατροφοδότησης σε μεγαλύτερη ηλικία...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. δεν νομιζω οτι το ειχα ακουσει πωπω εμπειρια κατι αναλογο με μας με σεισμο που ειχε γινει το 80 στην αθηνα θυμασαι?

    τελικα η φυση ειναι μεγαλειωδες πραγμα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. anemoria ♥Μνήμες όμορφες ή άσχημες που μας συντροφεύουν ολόκληρη ζωή και μας σημάδεψαν κατά κάποιο τρόπο.
    Ίσως τα σημερινά παιδιά να μην έχουν τόσο έντονα βιώματα αλλά εύχομαι να'χουν πάντα ευχάριστες.

    Βροχερή καληνύχτα απ'το νησί!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. ♥Skouliki ♥Για τον σεισμό του '80 προφανώς θα λές πράγματι ήταν τρομακτική εμπειρία και τότε για σας!!

    Καλό βράδυ με φιλιά θαλασσινά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. Πω πω απίστευτη ιστορίαα!!
    Συγκλονίστηκα!
    Δύσκολα χρόνια, χωρίς κινητά, χωρίς p.c. και τα παιδια όχι προστατευμένα όπως σήμερα...
    Κανείς δεν ξέρει αν είναι για καλό ή για κακό...

    Καλό βράδυ zoyzoy μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. Το σίγουρο είναι ότι μ'αυτές τις δυσκολίες marianaonice ωριμάσαμε γρηγορότερα και μάθαμε να τις αντιμετωπίζουμε κατάματα.
    Σε σύγκριση με τα σημερινά παιδιά ίσως η υπερπροστασία τα'χει κάνει εντελώς άβουλα δυστυχώς!!

    Καλό βράδυ με φιλιά θαλασσινά καλή μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Αφού έκανες τον κόπο και το διάβασες πες μου και τη γνώμη σου με δικά σου λόγια...
Δε'ν'κακό!!

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
back to top