Ο " άριστος Κρόκος" στο νησί!!

Θυμάστε τα κρινάκια της άμμου που είχαμε δει σε κάποια παραλία! έ λοιπόν αυτά τα κρινάκια είναι συγγενής του κρόκου Κοζάνης!

Κατά τον Γ.Γεννάδιο:"Περί τας αρχάς παρελθόντος αιώνος (19ος αι.), άριστος κρόκος εθεωρείτο ο εκ Περσίας κομιζόμενος. Πυκνώς φυόμενος εις τας νήσους Σύρρον, Τήνον, Μύκονον και Δήλον.."


Σε μια επίσκεψη της στο νησί μας η κ.Πέγκυ Στεργίου συνοδεύοντας τον καθηγητή Γεωπνικής κ.Φάνη Κωσταντινίδη θέλοντας να ερευνήσει ένα συγκεκριμένο είδος κρόκου τον Crocus Cartwrightianus!
Όπως μας εξήγησε ο κ.Καθηγητής ο συγκεκριμένος κρόκος είναι...άγριος συγγενής του c.sativus της Κοζάνης. Στόχος του ταξιδιού του ήταν να πάρει λίγους βολβούς από τον δικό μας κρόκο, να ερευνήσουν το "DNA του" και να δουν αν μπορεί και αυτός να καλλιεργηθεί ως ήμερος κρόκος σε άλλες περιοχές.
Ο "άριστος κρόκος" δεν βρίσκεται παντού στο νησί.Τον βρίσκουμε στις περιοχές Κίνι, Βόλακα, στο Νητό στα Μάλια και στην Πλαγιά του Φοίνικα.

Η διαφορά ανάμεσα στους άλλους κρόκους που γεμίζουν τη Σύρο κάθε φθινόπωρο και του ..άριστου είναι ότι ο συνήθης κρόκος έχει στο κέντρο του άνθους ένα ...νηματίδιο που στην άκρη του χωρίζεται στα τρία.
Αντίθετα, ο άλλος έχει τρία νηματίδια που ξεκινούν από το κέντρο του άνθους.


Η Ελληνική μυθολογία είναι πάντα παρούσα με απίστευτες επεξηγηματικές ιστορίες που ερμηνεύουν τη φύση μέσα απ'τον μύθο.
Ο Κρόκος ήταν ένα νέος και ο καλίτερος φίλος του θεού Ερμή.Έπαιζαν μαζί στην εξοχή και μια μέρα ο Ερμής,πετώντας μια πέτρα τραυμάτισε κατά λάθος τον Κρόκο στο κεφάλι.Καθώς έπεφτε νεκρός ο νέος, τρεις σταγόνες από αίμα του ξεπήδησαν απ'το κεφάλι του σαν τα τρία νηματίδια του μικρού άνθους.
Ήταν τόση η θλίψη του Ερμή ώστε παρακάλεσε τον πατέρα του Δία, να μεταμορφώσει το φίλο του σε κάτι ωραίο και χρήσιμο.Έτσι δημιουργήθηκε με την εύνοια της φύσης ο κρόκος, το πολύτιμο με σπάνια χαρίσματα για τον άνθρωπο.
Ο κρόκος είναι φορτισμένος και με άλλους συμβολισμούς που θέλουν να δείξουν ότι ήταν αρρενωπός. Έτσι το άνθος δεν κάνει σπόρο και καρπό.Ο πολλαπλασιασμός του γίνεται "υποχθονίως".Μέσα στη γη πολλαπλασιάζονται οι βολβοί του. Οι αρχαίοι Ελληνες πίστευαν ότι το άνθος του ήταν και θεραπευτικό αλλά και αφροδισιακό.Η γοητεία της μυθολογίας είναι ατελείωτη.Όταν ο Δίας, λέει αγκάλιαζε την Ήρα η γη άπλωνε κάτω από το ζευγάρι χιλιάδες άνθη κρόκου για να μην ακουμπήσουν οι θεοί στο χώμα, ενώ οι Ρωμαίοι έραναν με κρόκους τη νυφική παστάδα.
Θέλει σκληρή δουλειά η συλλογή και η επεξεργασία του αρτύματος του κρόκου.Μετάνοιες, αποκαλούνται οι καθημερινές επικύψεις από τους απλούς ανθρώπους για να μαζέψουν τους κρόκους. Η λέξη μετάνοια χρησιμοποιείται έτσι για να καταδείξει την ιερότητα του μόχθου.
Η κροκοσυλλογή γινόταν και στους προϊστορικούς χρόνους, όπως μας παρουσιάζουν οι σπουδαίες τοιχογραφίες που βρέθηκαν στο Ακρωτήρι της Σαντορίνης, αλλά και στην Κρήτη.
Γυναικείες μορφές σε απόκρημνα βουνά μαζεύουν κρόκους.Σε πολλά αγγεία της αρχαιότητας υπάρχουν παραστάσεις κροκοσυλλογής.

Ας πληροφορηθούμε ακόμη ότι η τιμή του κρόκου-σαφράν είναι εξαιρετικά υψηλή, ιδιαίτερα του ελληνικού που θεωρείται άριστης ποιότητας γύρω στα 5ευρώ το γραμμάριο.