Λέω ν'ανηφορήσουμε σήμερα για την Ανω-Σύρα.
Δεν θα σας ταλαιπωρήσω απ'τα 870 πλατιά βοτσαλωτά σκαλάκια της γιατί ξέρω πόσο απεχθάνεστε αλλά χάνεται έτσι την επαφή με την ιστορική φυσιογνωμία της Απάνω Χώρας.
Δεν θα σας ταλαιπωρήσω απ'τα 870 πλατιά βοτσαλωτά σκαλάκια της γιατί ξέρω πόσο απεχθάνεστε αλλά χάνεται έτσι την επαφή με την ιστορική φυσιογνωμία της Απάνω Χώρας.
Με αυτοκίνητο ή μηχανή έχετε 2 προσβάσεις.Από τον κεντρικό δρόμο που περνά περιμετρικά κάτω από την μεσαιωνική πολιτεία και καταλήγει στην κενρική της είσοδο στην Καμάρα (3χλμ απ'το κέντρο της Ερμούπολης) με το χαμηλό "στεάδι"
Και απο 'δώ προχωράμε για την κεντρική συνοικία της "Πιάτσα"
Ο ίδιος δρόμος συνεχίζει χωρίς να μπεί στον οικισμό φτάνοντας στο ψηλότερο σημείο της Απάνω Χώρας το πάνω τέρμα σε μικρή απόσταση από το Καθολικό Μητροπολιτικό Ναό του Αγ.Γεωργίου.Η μικρή πλατεία κοσμείται από την προτομή του μεγάλου αρχαίου στοχαστή Φερεκύδη και την παλιά εκκλησία της Κιουράς (1686)
Ο άλλος δρόμος περιμετρικός περνάει χαμηλά από τις παρυφές της συνοικίας του Αγίου Σεβαστιανού (Σα Μπαστιά)"κυκλώνει" απ΄το την αντίθετη (τη νότια) πλευρά τη Χώρα, οδηγεί στην τρίτη,την παλαιότερη είσοδο του οικισμού την Πύλη ή Πορτάρα και απο κει στη συνοικία "Σκαλί",γενέτειρα του Βαμβακάρη.
Διαλέξαμε την Καμάρα να μπούμε στον οικισμό.
Περνώντας μέσα απ'τα στεάδια(στεγασμένα περάσματα)κάτω από καμάρες θα εντυπωσιαστείτε.
Αυτό το διαφορετικό κλίμα το άλλο ύφος που διαποτίζει τον επισκέπτη καθώς μπαίνει στον πρώτο μεσαιωνικό οικισμό που είναι ενταγμένος στις φυσιολογικές ανάγκες και τις δυνατότητες των ανθρώπων που είναι απογυμνωμένοι από τις πρόσθετες ευκολίες των μηχανών.
Τα κτίρια -μέγεθος,όγκοι ανοίγματα,σκάλες,εξώστες είναι προσαρμοσμένα στην ανθρώπινη κλίμακα, τόσο στις ανάγκες των ενηλίκων όσο και των παιδιών, ώστε να αντέχουν στις διαχρονικές διαμορφούμενες ανάγκες τους.Τα κτίρια της Χώρας δεν διαχωρίζονται σε κατηγορίες.Είναι όλα "λαϊκά" σπίτια....(Τ.Κάρτας-Σύρος,Ελλην.Παραδοσ. Αρχιτεκτονική -έκδ. "Μέλισσα",1982).
Δεν υπάρχει περίπτωση να μην μαγευτείτε περπατώντας αυτά τα γραφικά ασπρισμένα στενά πλακόστρωτα δρομάκια.
Τα ασπρισμένα σπτίτια και τα γραφικά στεάδια(στεγασμένα περάσματα)θα σας δώσουν την ευκαιρία να χαρείτε την απλότητα του οικισμού και την ομορφιά της θέας.
Θα παρατηρήσετε σ'αυτές τις γειτονιές ότι τα όρια μεταξύ του ιδιωτικού και του δημόσιου χώρου είναι δυσδιάκριτα αφού αυλές σπιτιών γίνονται δρόμοι και περάσματα.
Στρίβοντας από σπαστές γωνίες επιμελώς για να μην χαλιούνται από το φορτίο των γαϊδουριών θα βρεθείτε στο μοναδικό δρόμο με το μεγαλύτερο πλάτος το κέντρο η "πιάτσα"
Όπου βρίσκεται το Δημαρχείο με διάφορα μαγαζιά και ταβερνάκια να γευτείτε τις παραδοσιακές νοστιμιές.
Υπάρχει ένα προαύλιο αφιερωμένο στον Μάρκο Βαμβακάρη με την προτομή του συνθέτη με ανοιχτό τον ορίζοντα προς τη θάλασσα και το ομώνυμο μουσείο με αντικείμενα από τη ζωή και το έργο του.
Απέναντι απ'το Δημαρχείο ένα οβελιστήριο με το όνομα "Αυλιδάκι"με ταξίδεψε σε "άλλες εποχές"!
Σ'αυτό το μικρό "Αυλιδάκι" με την απλή προσεγμένη διακόσμηση που δεν χωράει πάνω από 30 άτομα έζησα ξεχωριστές βραδιές.
Με υπέροχη θέα το λιμάνι
Αφού γεύτηκα τους απίθανους μεζέδες με περίμενε μία έκπληξη.Ο ιδιοκτήτης σερβίροντας και τον τελευταίο πελάτη πιάνει το μπουζούκι εκεί δίπλα σου και με την αυθεντική ρεμπέτικη φωνή του σε ταξιδεύει σ'εκείνες τις εποχές.Όλοι οι πελάτες γίνονται μια παρέα και τραγουδούν μαζί τα αξέχαστα ρεμπέτικα και σμυρνέικα!Μοναδική εμπειρία!!
"Σύρα η Απάνω Χώρα σου με την ανηφοριά σου
με τα πολλά σοκάκια σου και με το Σα-Μπαστιά σου
μ'εβγαλες απ'τα σπλάχνα σου μεσ'από την καρδιά σου
και ξακουστό σου το 'κανα Σύρα μου τ'ονομά σου..."
Μ.Βαμβακάρης
