Κατά Κωρο..ναιού πάμε.!!

Τι ζούμε αυτές τις μέρες? Τι κακό είναι αυτό που μας βρήκε?

Ποιο απάνθρωπο δίποδο κατασκεύασε αυτό τον φωνικό ιό? Γιατί αρνούμαι να πιστέψω ότι μεταφέρθηκε από ζώο που κατανάλωσαν οι Κινέζοι.
Αυτό αποδεικνύεται περίτρανα από την ταινία Contagion γυρισμένη το 2011 επιστημονικής φαντασίας που αναφέρεται σε μια πανδημία (σύμπτωση)που ξεκινάει απ΄την Κίνα (συμπτωσάρα)και γίνεται απειλή για όλον τον πλανήτη μας (καρασύμπτωση).
Η πιο ανατριχιαστική σύμπτωση ο ιός μεταδίδεται στον άνθρωπο από μια μολυσμένη νυχτερίδα στο Χονγκ Κονγκ. Τόση φαντασία πια, αυτός ο σεναριογράφος,προφήτης ήταν ώστε σε 9χρόνια να ζούμε ακριβώς την ίδια κατάσταση.
Τίποτα για μένα κατασκευασμένο και προμελετημένο το έγκλημα για όλη την ανθρωπότητα. Προκειμένου να σπείρουν ένα πόλεμο και να καταστρέψουν τον πλανήτη. Έσπειραν την πανδημία και τους στέλνουν όλους απ'το σπίτι τους ήσυχα και ανέμακτα.
Χιλιάδες τα θύματα αυτής της πανδημίας εκατομμύρια οι φορείς.Η κόσμος έχει παγώσει,ο τρόμος, φόβος του θανάτου πλανιέται παντού. Εγκλωβισμένος μέσα στο κλουβί του παρακολουθεί τον κορωνοιό να γιγαντώνεται κατασπαράζοντας χωριά,πόλεις,πολιτείες ολόκληρες.
Σταμάτησαν όλα παραγωγή,εμπόριο και κάθε δραστηριότητα.Μόνο τα τρόφιμα κινούνται και κάνουν τρελές πωλήσεις, το ηλεκτρονικό εμπόριο και τα φάρμακα.Οι φαρμακοβιομηχανίες τρίβουν τα χέρια τους ενώ οι βιοπαλεστές βυθίζονται όλο και περισσότερο στην απελπισία τους χωρίς πόρους και την απειλή του ιού πάνω απ'το κεφάλι του.

Οι γιατροί και νοσηλευτές δίνουν μάχες σώμα με σώμα με τον θανατηφόρο ιό σε ένα σύστημα υγείας που νοσεί απ'ολες τις μεριές.Ο εθελοντισμός δεν λύνει τόσα μεγάλα προβλήματα.Ούτε τα παλαμάκια ανεβάζουν το ηθικό τους. Όσες προσφορές και να γίνονται από εταιρείες οι βασικές ελλείψεις θα παραμένουν.
Ας ελπίσουμε ότι η καθολική απαγόρευση της κυκλοφορίας θα παγώσει αν όχι θα ελαττώσει κατά πολύ την διάδοση του ιού.
Αναγκαστικά μένουμε σπίτι ο καθένας στο κλουβί του.Εμείς έχουμε και ένα σπίτι οι άστεγοι?? Οι μετανάστες?? Γιατί δεν γίνεται λόγος για αυτούς? Αυτούς δεν τους αγγίζει ο Κορωνοιός ή μήπως "το dna των μεταναστών προστατεύει από τον ιό".Αυτό που έλεγε πρίν 10 μέρες ο Ερντογάν.

Ζούμε τραγικές μέρες πολύ σκοτεινές και μαύρες και πιστεύω έτσι θα είναι και το μέλλον μας πολύ δυσοίωνο. Το φτωχό μου μυαλό λέει ότι αυτή η κατάσταση θα συνεχιστεί για 2-3μήνες.Οχι Πάσχα, δεν θα κάνουμε αλλά ούτε καλοκαίρι.Αυτό θα φέρει ολική καταστροφή στην οικονομία μας και μαζί ολόκληρου του πλανήτη. Όμως θα βγάλουν και τρελά λεφτά οι επιτήδειοι που εμπλέκονται με τα φάρμακα,εμβόλια,μάσκες αντισηπτικά.

Ας δούμε όμως και τα καλά της κατάστασης. Οι μάσκες μπορεί να έγιναν απαραίτητες στην καθημερινότητά μας,αλλά θα πέσουν από πολλούς που πιστεύαμε ότι ήταν δίπλα μας. Θα φανούν τα κανονικά τους πρόσωπα όπως αυτό της Ευρωπαϊκής Ένωσης.Τώρα θα δούμε ποιος πραγματικά είναι ο ρόλος της αν όχι να βοηθήσει οικονομικά τα πληγέντα κράτη-μέλη της. Κατανοήσαμε ότι το πολυτιμότερο αγαθό σ'αυτόν τον κόσμο είναι η υγεία,η οικογένειά μας σημαντικότερη.
Μαθαίνουμε τα παιδιά μας τις πραγματικές αξίες της ζωής, να είναι πιο υπεύθυνα και να προσαρμόζονται με αυτά που έχουν.

"Η καθαριότητα είναι μισή αρχοντιά μου έλεγε η μάνα μου" και το βιώνουμε.
Λούσα,μακιγιάζ δεν μας χρειάζονται αφού κυκλοφορούμε κάθε μέρα με τα ίδια ρούχα  και με παντούφλες.
Βρίσκουμε ένα σωρό πράγματα να κάνουμε στο σπίτι εξασκούμε την τέχνη της μαγειρικής με μεγάλες βελτιώσεις.

Έπιασα και.... τη Μαλλιαρή...!! (Ε)

Της Αναλήψεως σήμερα ως γνωστό 40μέρες μετά το Πάσχα και πάντα πέφτει Πέμπτη η παράδοση λέει σήμερα μικροί μεγάλοι πέφτουν στη θάλασσα να κάνουν το πρώτο τους μπάνιο και πιάνουν τη μαλλιαρή.

Μην πάει το μυαλό σου πάλι στο κακό!
Δεν φταίω εγώ που η παράδοση θέλει κάθε φορά κάτι να πιάνουμε!
Είχαμε το Μαγιόξυλο την 1πρωτομαγιά τώρα θέλει τη μαλιαρή.
 Τι να κάνω? πρέπει να τα πιάνω αυτά όλα για να δω άσπρη μέρα γιατί σ'αυτή τη χώρα που ζω δεν βλέπω χαΐρι προκοπή.
Πήγα λοιπόν στη γνωστή και αγαπημένη παραλία να κάνω και'γω το 1ο μου μπάνιο ο παλιόκαιρος όλο το Μάη δεν έδωσε το πράσινο φως με τόσες βροχές και κρύο.

Δεν είχα χρόνο για ψάρεμα ήταν άλλωστε μέρα για μπάνιο της μαλλιαρής!
Το βαρκί με περίμενε αλλά μόνο το χαιρέτισα.

Η πρώτη επαφή με την θάλασσα σαν την αμαρτία παγωμένη και γλυκιά.Σε σοκάρει στην αρχή αλλά μετά συνηθίζεις και αφήνεσαι στα δροσερά της χάδια που αγκαλιάζουν με πάθος όλο σου το σώμα.
Και πραγματικά νιώθω τόσο γαλήνη και ηρεμία μέσα της που πραγματικά κατανοώ γιατί το επέλεξε ο άνθρωπος σαν μέσο εξαγνισμού του στο μυστήριο της βάπτισης.
Αισθάνομαι τόσο ανάλαφρη και ζωντανή ξεχνώ κάθε πρόβλημα της καθημερινότητας και χαλαρώνω απίστευτα.

Πιάσαμε και την περιβόητη μαλλιαρή για το καλό του χρόνου.
Η πέτρα αυτή, με το ρίζωμα και τη βλάστησή της μέσα στη θάλασσα, συμβολίζει όλη τη δύναμη και την ουσία του στοιχείου αυτού, που, κατά τον Ευριπίδη, "κλύζει πάντα τ'ανθρώπων κακά" (Ιφιγένεια η εν Ταύροις, 1193).

Είναι δηλαδή η θάλασσα καθαρκτική και ανανεωτική, ιδιαίτερα την ημέρα της Αναλήψεως, όταν με την παρουσία του Χριστού στους αιθέρες, ουρανός και θάλασσα έχουν αγιασθεί." (Δ.Λουκάτος, "Πασχαλινά και της Άνοιξης")

Οι παλιοί γιαγιάδες και μητέρες μας συνήθιζαν να μαζεύουν νερό από σαράντα κύματα , ραντίζουν μ' αυτό το σπίτι και λένε : " Όπως ανελήφτηκε ο Χριστός , έτσι ν' ανεληφτεί από το σπίτι μας η κακογλωσσιά , η αρρώστεια , το κακό μάτι και όλα τα κακά ".
Ή αλλου « Εξω ψύλλοι και κοριοί, μέσα η πέτρα η μαλλιαρή».

Την έβαλα και'γω κάτω απ'το κρεβάτι όπως συνηθίζεται και περιμένω τα καλά της.

Και όμως μπορεί να σας φανεί απίστευτο όπως και'μενα, αλλά τα καλά φάνηκαν.
Μου ήρθε το εκκαθαριστικό της εφορίας, ναι τόσο γρήγορα σε εποχή οικονομικής κρίσης της χώρας που παντού συζητούν για αδυναμία πληρωμών. Ήρθε λοιπόν επιστροφή φόρου και μάλιστα κατατέθηκαν σήμερα.
Για να μην το μετανιώσουν λοιπόν και μου τα πάρουν πίσω.Θα πάω 7μέρες διακοπούλες στην Κρήτη!
Παίζουνε μ'αυτούς ??
Το καλοκαίρι προβλέπεται καυτό και ευκαιρία άλλη δεν πρόκειται να μου δοθεί.

Και η λύση στο quiz της Φούλης για όσους δεν

γνωρίζουν!

Περιμένοντας ξανα τον πελαργό !!

Ο Πελαργός ξαναχτυπά για μας. Μετά από 9μήνες αγωνίας,εξετάσεων και αναμονής, σε 2-3μέρες  ένα νέο μέλος ετοιμάζεται να προστεθεί στην οικογένειά .
Απ'τον πρωτότοκο αυτή την φορά..Την απέραντη αγωνία θα αντικαταστήσει η ωραιότερη μυρωδιά και ο καλύτερος ήχος, το κλάμα του πρόκειται να πλημμυρίσει χαρά το σπίτι μας.Τώρα πια η ζωή μας θα είναι γεμάτη από αγάπη, στοργή, χαμόγελα, δάκρυα, κλάματα, πάνες, γάλατα, φορμάκια, καλτσάκια, κρεμούλες!Οι καλύτερες στιγμές μιας οικογένειας.!!

Σαν έμπειρη πια παραδοσιακή γιαγιά ετοίμασα την προίκα του νεογέννητου.
Αποφάσισα να κεντήσω στο νεοφερμένο μια καλοκαιρινή κουβερτούλα εφ'οσον έρχεται αρχές της άνοιξης. Βρήκα ένα χαρούμενο σχέδιο που να ταιριάζει με την περίσταση και μέτρημα στο μέτρημα βελονιά -βελονιά με πολύ υπομονή και αρκετή δουλειά βγήκε αυτό το αποτέλεσμα.Ένα αυτοκινητάκι γεμάτο χαρούμενα ζωάκια να κάνουν παρέα στο νέο μέλος και να θυμίζουν τον μπαμπά με τη Σχολή Οδηγών.

Κάθε βελονιά και μια ευχή για να είναι γερό χαρούμενο τυχερό μωρό και να χαρίζει χαρά σε όλους,

Τα ίδια ζωάκι στόλισαν και το σεντονάκι που θα το σκεπάζουν και θα το συντροφεύουν,

Η πεταλουδίτσα και το σαλιγκαράκι στόλισαν το μαξιλαράκι.

Ένα παπάκι με κουταλοπίρουνα για μία σαλιάρα.

Ένα αρκουδάκι στη σαλιάρα με τ'ονομά του.

Και παπάκι σε άλλη με πιπίλα.

Ψαράκι με πιπίλα.Τελικά ήταν να μην αρχίσω.Το ένα μου άρεσε καλύτερα απ'το άλλο και τελικά τα κέντησα όλα.

Και άλλα ψαράκια με μπιμπερό αυτή τη φορά.

Δεν γινόταν να μην κάνω και μία χειμωνιάτικη κουβερτούλα. Άνοιξη είναι αυτή,το νεογέννητο σίγουρα θα χρειαστεί ώσπου να ζεστάνει ο καιρός.Εδώ έραψα και ματάκια πάνω στους φιόγκους για το μάτι.

Το Μουσείο ο κ.Μάρκος και τα "Στεφανωτά"!!

Κάποια άτομα είναι γεννημένα για να προσφέρουν,σε συνανθρώπους τους.
Πιθανόν να'ναι αυτός ο σκοπός της ζωής του γιατί όλη τους η πορεία κινείται γύρω απ'τα κοινωνικά προσφέροντας χωρίς κανένα αντάλλαγμα. Παρ'ολα αυτά χάνονται πίσω από φορείς,οργανισμούς και επιγραφές  "επιφανείς ήρωες"Πάντα βρίσκονται κάποιοι επιτήδειοι που οικιοποιούνται τις ιδέες και τα έργα τους και μένουν στην αφάνεια. Προσφέρουν τα πάντα γιατί μ'αυτό νιώθουν ζωντανοί  και τις επευφημίες λυμαίνονται οι "μεγάλοι" που αρέσκονται σε φώτα και δάφνες.

Σ'αυτήν την κατηγορία ανήκει η Μαρία εδώ και 25χρόνια είναι εθελόντρια στο Μουσείο Αντιγράφων Κυκλαδικής Τέχνης της πόλης μου.Μικρών ξεναγών", μαθαίνοντας μικρά παιδιά, από 5χρονών με παιχνίδι, την ιστορία του νησιού.Μια σημαντική δουλειά που  έγινε θεσμός  και τα παιδιά ενθουσίασαν  πολλούς επώνυμους και ανώνυμους καλεσμένους στο νησί με την ξενάγηση και τις γνώσεις τους.

Λάτρευε την ιστορία τις τέχνες διάβασε έμαθε την τοπική ιστορία και έγινε μια εξαιρετική ξεναγός στο Μουσείο.Δημιούργησε με την υπεύθυνη του Μουσείου μια ομάδα "

Τα δύσκολα χρόνια της κρίσης δεν την λύγισαν, με το ίδιο πάθος και περισσότερη  αγάπη συνέχισε να μαθαίνει,να παίζει   με τα παιδιά και το σημαντικότερο να δημιουργεί,αμισθί .

 Φέτος ανάμεσα στις δραστηριότητές της ήταν και η ανακάλυψη ενός παππού 92ετών που γνώριζε την κατασκευή του παραδοσιακού  χαρταετού.

Ήταν χαρά του παππού να διδάξει αυτήν  την τέχνη, στα παιδιά και ακόμα καλύτερα στους μεγάλους που θα συνέχιζαν την παράδοση.

 Έτσι είχαμε την τύχη να γνωρίσουμε τον εξαιρετικό παππού και τις γνώσεις τους  που χάνονται σιγά σιγά με το πέρασμα των χρόνων και ξεκινά από πολύ παλιά.

Ο κ.Μάρκος γεννημένος το 1925 έχει την ζωντάνια έφηβου και την διαύγεια μας ,η ακοή του λίγο τον έχει αφήσει αλλά αυτό δεν τον δυσκόλεψε  καθόλου,να μας διδάξει.Υπήρξε ο καλύτερος τεχνίτης την εποχή του, θυμάται όλα τα μυστικά της τέχνης του και μας καθοδηγεί άριστα.

Σημαντική η τέχνη του παραδοσιακού στεφανωτού που μας μαθαίνει αλλά ακόμα καλύτερη η εξιστόρηση των αναμνήσεών, του,ζωντανή ιστορία ο Κ.Μάρκος μας ταξιδεύει πίσω στα παιδικά του χρόνια στην κατοχή και στα δύσκολα χρόνια που έζησε.

"Στην Ανω-Σύρα έφτιαχναν τον "αετό" οκτάγωνο μεγάλο.Εμείς στο Βροντάδο φτιάχναμε το στεφανωτό, Οι εργασίες για την κατασκευή  του χαρταετού ξεκινούσαν κατά τον Σεπτέμβρη εκείνη την εποχή. .Μαζεύαμε θηλυκά καλάμια σε "χασοφεγγαριά". Μετά τα Χριστούγεννα δουλεύαμε συνέχεια για να προλάβουμε τις κατασκευές,Θα'φτιαχνα και 500 κομμάτια,που πουλιοντουσαν όλα και ήθελαν ακόμα περισσότερα Όλος ο ουρανός τότε γέμιζε χαρταετούς ήταν το παιχνίδι των παιδιών και των μεγάλων" Οι πιο πλούσιοι απαιτούσαν ακριβά υλικά,μεγάλους γερούς αετούς και τους πλήρωναν όσο-όσο για να καμαρώνουν τα παιδιά τους.
20δρχ.είχε τότε που μ'αυτά περνούσε μία οικογένεια με 3παιδιά άνετα.
Υπήρχε και η αλητεία που προσπαθούσαν με "αρεμούλες" να κλέψουν τους αϊτούς ή τα στεφανωτά.Βάζοντας πέτρα χαμηλά στην "καλούμα" ή ακόμα και ξυραφάκια,έκοβαν τα στεφανωτά και τα κρατούσαν δικά τους .Ήταν μεγάλη ντροπή για ένα παιδί  να χάσει τον στεφανωτό του για να το πάρει πίσω μπορεί να του ζητούσαν οτιδήποτε τα "καλόπαιδα".Μια εβδομάδα διαρκούσε το ανέβασμα άντε 10μέρες. Μετά το Πάσχα ξεκινούσαμε να φτιάχνουμε "ασβούρες"/

Κάποτε θυμάμαι είχε άσχημο καιρό την Καθαρή Δευτέρα όπως φέτος έτσι μου'μειναν απούλητα 500 στεφανωτά που είχα φτιάξει.Τα πακετάρισα και'γω καλά τα'βαλα στην αποθήκη για την επόμενη χρονιά να τα πουλήσω.Πάω να τα πιάσω με χαρά την επόμενη και τι να δω κομμάτια όλα τα στεφανωτά! Είχαν μπει ποντίκια και έκαναν φωλιές τα'χαν ρημάξει όλα! Απο'τότε δεν ξανα'δούλεψα  αλευρόκολλα στα στεφανωτά.  Μου'γινε μάθημα.."
Αυτές και άλλες πολλές ιστορίες ακούσαμε απ'τα χείλη του και γυρίσαμε νοερά σ'εκείνα τα ωραία μα δύσκολα χρόνια.

Εξοικειωθήκαμε μαζί του στη γλώσσα του στεφανωτού.

Μάθαμε τις "καπλάνες" τα τεράστια στεφανωτά που έφτιαχναν οι πλούσιοι ένδειξη δύναμης και πλούτου

Τις "σαΐτες " οι οικονομικά αδύναμοι για να χαίρονται και αυτοί την Καθαρή Δευτέρα.

Δουλέψαμε μαζί του οκτώ ώρες να μάθουμε να φτιάχνουμε τον "γιαρμά" σκελετό του στεφανωτού και την καμάρα με καλάμια. Φτιάξαμε "ουριές" και τ'απαραίτητα "σκουλαρίκια" για να τα ζυγιάσουμε. Και τέλος τις "Βούλες" τα χάρτινα σύμβολα που έφτιαχναν για να διακοσμούν τα στεφανωτά.

Ο κ.Μάρκος έκοβε με μεγάλη επιδεξιότητα το διπλωμένο χαρτί και δημιουργούσε λογής σχέδια, βυζαντινό,κλασικό,κ.α.

Είναι χαρά να δουλεύεις μαζί του και ακόμα καλύτερα ν'ακούς τις ιστορίες της ζωής του.

Θαυμάσαμε την καλή φυσική του κατάσταση και μας είπε το μυστικό της άριστης φυσικής του κατάστασης.

Γυμνάζεται καθημερινά το πρωί για 1ώρα πριν σηκωθεί απ'το κρεβάτι του ασκεί όλες του τις κλειδώσεις γιαυτό δεν τον έχουν προδώσει παρά τα 92χρόνια .Ζει μια ήρεμη  ζωή με την γυναίκα του  που μετράνε 70χρόνια γάμου με εγγόνια και δυσέγγονα χωρίς να στερείται τις χαρές της ζωής.
Μας έκανε την τιμή και ήπιαμε ένα τσιπουράκι μαζί και τον γνωρίσαμε καλύτερα.

Νιώσαμε πολύ τυχεροί που είχαμε την ευκαιρία να διδαχτούμε από ένα τέτοιο Παππού εύχομαι να'ναι έτσι γερός και δοτικός μέχρι το τέλος.

Περιήγηση στην Απάνω-Μεριά.Χαλανδριανή-Πλατύ -Βουνί.

Η

πεζοπορία μου δίνει τη δυνατότητα να γνωρίσω βήμα προς βήμα το νησί μου.Τοποθεσίες και μέρη που δεν θα μπορούσα σε καμία περίπτωση να επισκεφτώ.Μια απ'αυτές με ανέβασε στην Βόρεια πλευρά του νησιού στην Χαλανδριανή.Την ιστορική τοποθεσία του νησιού όπου ανέδειξε και κρύβει μέσα στο χώμα του έναν πολιτισμό γνήσιο αιγαιοπελαγίτικο και κυκλαδικό τον πρωτοκυκλαδικό πολιτισμό γνωστό ιστορικά σαν "Συρου-Κέρου" της 3ης π.χ χιλιετηρίδας. Απ'αυτό το σημείο έχουμε μια υπέροχη θέα.Μπροστά μας διακρίνονται καθαρά η Τήνος η στενή λουρίδα που χωρίζει την Τήνο και την Ανδρο,καθώς και τα βουνά τους.  Λιγοστά τα σπίτια σ'αυτή την περιοχή. Κατηφορίζουμε την πλαγιά της Γλυσούρας .Ένα ανθάκι Λαβδανιάς  αψήφησε το κρύο και τη βροχή των προηγούμενων ημερών και άνθισε δειλά-δειλα. Ο βοριάς φρόντισε να δώσει σχήμα στο μοναδικό σκήνο που τόλμησε να πάρει ύψος. Οι ξερολιθιές που χωρίζουν τα κτήματα μένουν ανέπαφες από την βροχή και τον αέρα. Μια ανεμώνη ταλαιπωρημένη απ΄την βροχή την προηγούμενης μέρας. Η παραλία της Γλυσούρας μπροστά μας. Κατεβαίνουμε την πλαγιά.Η μυρωδιά του θυμαριού και της φρασκομηλιάς είναι έντονη καθώς περνάμε δίπλα πολλές φορές ανάμεσα και πάνω τους. Στην πλαγιά του λόφου πολλές πέτρες στοιβαγμένες μου κάνουν εντύπωση.Μέσα διακρίνονται βαρέλια. Μαθαίνω ότι μελισσοκόμοι κρατάνε χρόνων την μέθοδο αυτή .Να ξεχειμωνιάζουν τα μελίσσια τους σ'αυτές τις κατασκευές προφυλαγμένα από βροχές και άσχημες καιρικές συνθήκες.Εντυπωσιακό!! Πάνω στην πλαγιά υψώνονται απότομοι βράχοι. Απομεινάρια από ένα ερειπωμένο καμίνι συναντάμε κοντά στην παραλία. Αφείνουμε αυτήν την εκπληκτική ανεκμετάλευτη παραλία ανηφορίζοντας από την δεξιά πλευρά για το Πλατύ Βουνί Νιώθω πολύ τυχερή που έχω αυτή την δυνατότητα και απολαμβάνω τέτοιες εικόνες. Πολλές φορές οι φωτό τις αδικούν Μπροστά μας μια παραδοσιακή αγροτική κατοικία στη μέση του πουθενά Συναντάμε μια σύγχρονη συνοικία μελισσών. Μπροστά μας διακρίνονται τα λιγοστά σπιτάκια του μοναδικού χωριού της Απάνω Μεριάς.Το Πλατύ Βουνί Απ'αυτά τα χωράφια με το λιγοστά νερό που δημιουργούν πηγές μέσα απ'τους σχιστόλιθους και τα πετρώδη εδάφη πριν χρόνια έτρεφαν με οποροκηπευτικά όλη το νησί.Τότε που δεν υπήρχαν Αλβανοί και Ιρακινοί για να σκάβουν και να ποτίζουν.Με τα χέρια τους όλη μέρα έκαναν αυτά τ'αγονα χωράφια να καρπίζουν και να ζουν φαμίλιες ολάκληρες.Σ'αυτά τα λιτά αγροτόσπιτα ζούσαν πολυμελής οικογένειες με τ'απαραίτητα και μόνο. Γνώριζαν την ήρεμη απέριτη αυτάρκη διαβίωση Περνάμε μέσα απ΄το μικρό χωριό με τα λιγοστά αγροτόσπιτα γύρω απ'το εκκλησάκι του Αη Γιάννη του Ευαγγελιστή. Μέχρι στιγμής παραμένει ζωντανό με λιγοστούς κατοίκους. Μία σύγχρονη κατοικία εναρμονισμένη με το φυσικό περιβάλλον που όλη ζηλέψαμε.