Υποβρύχιο μπανιστήρι!!

Μωρέ τι γκαντεμιά είναι αυτή που με κυνηγάει ακόμα δεν έχω καταλάβει,1μήνα κάθομαι και έχουν λυσσιάξει τα μελτέμια απ'την ώρα που θα σηκωθεί ο ήλιος ως τη δύση του φυσομανάει 5-6 μποφόρ έχω να βάλω στο πόδι μου στο βαρκί πάνω απο 2μήνες.
Και καλά που υπάρχουν παραλίες γύρω απ'το νησί και έχουμε επιλογή σε απάνεμες για κολύμπι, και μιας και δεν μας δίνει τη δυνατότητα να την χαρούμε απ'την βάρκα την εξερευνούμε εν τω έσω.
Ένα σπορ που μ'εχει κατακτήσει απ'την εφηβεία μου.Υποβρύχιο ψάρεμα δεν θα τό'λεγα μάλλον υποβρύχιο μπανιστήρι!!
Εξοικειωμένη  και ερωτευμένη θα'λεγα με την θάλασσα από μικρή δεν με φοβίζει ίσα-ίσα με εξιτάρει σ'αυτό έπαιξε ρόλο και ο πατέρας μου μιας και το 2ο επάγγελμα απ'τα 3που εξάσκησε ήταν δύτης.
"Τη θάλασσα δεν θα τη φοβάσαι,θα τη σέβεσαι και θ'αφουγκράζεσαι τα μηνύματα που σου δίνει " μού΄λεγε πάντα!
Ο εξοπλισμός υπήρχε άφθονος και σε αρκετά νούμερα στο σπίτι έτσι τα καλοκαιρινά βράδια για να γεμίσουμε την ανία μας διοργανώναμε νυχτερινά ψαρέματα με τον σύζυγο.
Εγώ τότε ερωτευμένη φουλ τον ακολουθούσα σαν σκυλάκι και στο ψάρεμα μην τον χάσω ούτε λεπτό!
Τσιμπούρι του είχα γίνει!Κάτι σαν κοχύλι που κολλάει στο βράχο και μένει εκεί βυζακομένο χρόνια!
Με στολές φακούς και τ'απαραίτητα σύνεργα πέφταμε για νυχτερινό!
Τότε ήταν ελεύθερο, τώρα έτσι και σε πιάσουν σε ξεβρακώνουν ολόκληρο, μέχρι και τ'αμάξι κατάσχουν συν το τσουχτερό πρόστιμο που εύχεσαι να'χες κάνει διάρρηξη τράπεζας καλύτερα!
Πέφταμε λοιπόν για 1ώρα ίσα 2-3 λαγκονάκια μια βόλτα.
Εκείνος μπροστά με τον φακό και το ψαροτούφεκο εγώ πίσω κρατούσα και την ψαροσακούλα!
Για όσους δεν γνωρίζουν είναι απο δίχτυ χοντρό και βάζουν οι ψαροντουφεκάδες τα ψάρια που πιάνουν!
Τότε αφελής, δεν σκεφτόμουν ότι ήμουν ένα κινούμενο δόλωμα για σμέρνες και μεγάλα ψάρια!
Λές να μου την  έδινε επίτηδες να με ξεφορτωθεί ?ποτέ δεν έμαθα

Το τι ψάρια έβλεπες εκείνη την εποχή δεν περιγράφεται κοπάδια με Σαργούς τριγύριζαν γύρω  μας. έπεφτε το φως επάνω τους και σε κοιτούσαν μαγνητισμένοι.

Σάρπες σ'οτι μέγεθος ήθελες διάλεγες και έπαιρνες.
Πρόσεξα τα θαλάμια (οι τρύπες ,φωλιές των χταποδιών) με σπασμένα όστρακα και πέτρες ασπριδερές αλλά χταπόδι δεν μπορούσα να διακρίνω.Εκεί σε μια τέτοια εξόρμηση έμαθα ότι το χταπόδι αλλάζει χρώματα ανάλογα με το περιβάλλον !
Μου'το δειχνε πάνω σε μια πέτρα εγώ "αγρόν ηγόραζα"!
Όταν ξαφνικά είδα την τρίαινα στην πέτρα και να κινούνται 8πλοκάμια αλλάζοντας χρώμα αυτομάτως,τότε, κατάλαβα το μέγεθος και την ύπαρξή του.

Μου βάζει το χταπόδι στη ψαροσακούλα μαζί με 3-4ψάρια που'χε χτυπήσει και κολυμπούσαμε εξερευνώντας διαρκώς μπροστά μας!
Μάνο η φωτεινή δέσμη του φακού διέλυε τα ερέβη της θάλασσας παντού ξεχυνόταν το άγνωστο.
Και στην επιφάνεια που λαμπύριζαν τα νερά κάτω απ'το άστρα και το φως του φεγγαριού !
Ξαφνικά το φως μου λιγόστευε μια μικρή δέσμη φωτός έβγαινε απ'τον φακό μου και δυσκολευόμουν ν'ακολουθήσω κοιτάω και βλέπω το χταπόδι είχε βγάλει τα πλοκάμια του απ'τις τρύπες της σακούλα και είχε καλύψει την μεγαλύτερη επιφάνεια του φακού.
-Βγάλε τα ποδαράκια σου χταποδάκι  μου να βλέπω!
τίποτα αυτό όλο και περισσότερο απλωνόταν  ώσπου μαύρα σκοτάδια γύρω μου!
Μπλούλ-μπλούρ μπουρμπουλήθρες  άκουγε πίσω του και ξαφνικά μ'εχασε ο Γιώργος!
Σταμάτησα να ξεκολλήσω το χταπόδι γιατί δεν έβλεπα ούτε στο μισό μέτρο μπροστά μου.
Μου πήρε την τσάντα δίνοντας και μια μαχαιριά στο χταπόδι και έτσι γλίτωσα και πιθανή επίθεση!
Αξέχαστα χρόνια απίθανες εμπειρίες!

Τα σημερινά μου υποβρύχια μπανιστήρια ,ημερήσια πια  δεν έχουν τίποτα το ενδιαφέρον !Και  η θάλασσα μου φαίνεται κενή,κούφια σαν τη ζωή μας χωρίς όνειρα και στόχους!Σημείο των καιρών??

Πήρα  τη φωτό ν'αποθανατίσω και να σας παρουσιάσω ό,τι βλέπω μα ομολογώ δυσκολεύτηκα πολύ να εστιάσω αυτό ακριβώς που έβλεπα.

Ταλαιπωρία να εξοικειωθεί το μάτι και ο φακός μέσα στο νερό έτσι κατέληξα στο βίντεο που είναι και πιο εύκολο.Με τη βοήθεια του ρεπόρτερ Γιώργου βγήκε κάτι καλό!

Σκουλόπετρες της θάλασσας μπλεγμένες σε κουβάρι. Καταστρέφουν τα ψάρια στα παραγάδια.

Μια μικρή σμέρνα διακρίνεται που εγώ χρειάστηκε πολύ ώρα να την εντοπίσω.

Απολαύστε το!