Υποβρύχια ....περιήγηση.!!

Και να'μαι την επόμενη Κυριακή πάλι πρωινή, όλα τα πράγματα έτοιμα για την θαλασσινή μας απόδραση.
Κυριολεκτικά με την τσίμπλα στο μάτι φεύγουμε αφού και τον πρωινό μου καφέ αφήνω να τον πιώ στο βαρκί.
Φθάνουμε στο μώλο και ανακαλύπτουμε ότι δεν πήραμε την μπαταρία για τα μηχανάκια ψαρέματος.
Η θάλασσα κάλμα να παιχνιδίζει με τις πρωινές ακτίνες του ήλιου αρκετοί ηλικιωμένοι να κολυμπούν και'μεις να χτυπάμε το κεφάλι στην προβλήτα απ'την γκαντεμιά μας.
Για να ξαναγυρίσουμε πίσω αδύνατον θα χάναμε πολύτιμο χρόνο.Οπότε αλλάζουμε πορεία για πρωινό μπάνιο για άλλη παραλία.
Πάει και το ψάρεμα πάνε και τα ψάρια μένουμε με τα δολώματα στο χέρι!
Διαλέγουμε στη νότια πλευρά του νησιού ένα ερημικό παραλιάτσι για εξερεύνηση.

Εκ πρώτης όψεως φαίνεται υπέροχο με τ'αρμιρίκια να προφυλάσσουν απ'τον καυτό πρωινό ήλιο με σκαλάκια για εύκολη πρόσβαση.

Κατεβαίνοντας εντοπίζω και κρίταμο έχω ακούσει τόσα γιαυτό το χόρτο μα δεν έτυχε ποτέ να το δοκιμάσω.
Κρατώ τα μέρη που το'χω δει και όταν πέσουν μεγαλύτερες πείνες θα το επισκεφτώ!

Ακριβώς από πάνω μια αυλή σπιτιού θα'λεγε κανείς ότι είναι ιδιόκτητο!

Σίγουρα το χρησιμοποιούσαν για τράβηγμα σκαφών, η μπετένια ράμπα και οσκουριασμένος απ'τον καιρό "εργάτης" απόδειξη.

Παραμένει εκεί άγρυπνος φρουρός του κολπίσκου μάρτυρας μιας άλλη εποχής !

Όταν όμως φτάνουμε κοντά ανακαλύπτω την γυφτιά των ανθρώπων το "παραλιάτσι" μεσ'το σκουπίδι από μπουκάλια καπάκια σακούλες και'γω δεν ξέρω τι.

Πάω για την σκιά κάτω απ'τα δέντρα και'κει μου ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι τα (γουρούνια) έχουν λερώσει όλο το χώρο δεν μπορεί να πλησιάσει άνθρωπος!
Τουλάχιστον τα ζώα λερώνουν διακριτικά τα σκυλιά για παράδειγμα πηγαίνουν στην άκρη και τα γατιά σκεπάζουν ότι φτιάχνουν ώστε να μη μυρίζουν!
Το χειρότερο όν τελικά ο άνθρωπος καρατσεκαρισμένο.

Τελικά το παραλιάτσι δεν μ'επνέει καθόλου ν'απολαύσω το μπάνιο μου και αποφασίζω να βάλω μάσκα και πέδιλα παίρνω και την φωτό και πάω για υποβρύχιες ομορφιές να ξεχάσω τις εξωτερικές ασχήμιες.


Για σας που σας λείπει η ομορφιά του υγρού στοιχείου ελάτε μαζί μου για μια βουτιά!

Όσο άγρια και απόκρημνα τα βράχια έξω. την ίδια μορφή και μέσα μόνο που καλύπτονται από ένα μπεζ χαλί!
Ανάμεσα σε λακούβες και "σπιλιάδες" που δημιουργούνται   ψάχνω για ζωή μάταια, λίγα μικρά ψαράκια κάνουν που και που την εμφάνισή τους.
Ούτε ένα χταποδάκι  ένα μάτι ψαριού πουθενά που διάολο κρύβονται,νεκρά φύση παντού!

Ενα κοπάδι καλόγριες συναντώ και τις πλησιάζω, αυτές ανενόχλητες κολυμπούν δίπλα μου νιώθω υπέροχα στον μικρόκοσμό τους,  μπορώ και να τις αγγίξω δεν θέλω όμως να τις τρομάξω.

Το έτερο μου ήμισυ πιο μέσα ανακαλύπτει καλόγνωμες,στρείδια και πίνες.
Σε κάποια φάση μου δείχνει μια καλόγνωμη μάταια προσπαθώ να την  ξεχωρίσω μου κάνει νόημα να την  δω,μπα τίποτα εγώ " Μάρκος" τελικά βουτά την βγάζει και μόνο τότε την διακρίνω!

Γυρίζοντας ένας σπάρος παίζει κρυφτούλι πίσω άπό μια πέτρα τον ακολουθώ με την κάμερα ώσπου σε μια απότομη κίνηση   μπαίνουν νερά στον αναπνευστήρα παίρνω μια γερή δόση νερού!
 Η καμεραν-γούμαν πνίγεται η περιήγηση σταματά να πάρει αναπνοή!