Αγαπημένα ...Ντολμαδάκια!!

Ένα απ'τα αγαπημένα φαγητά του "μικρού μου" είναι τα Ντολμαδάκια και φυσικά η μάνα δεν χάνει ευκαιρία να ευχαριστήσει τα γούστα του αφού στερήθηκε ένα 9μηνο(σαν φαντάρος) αυτές τις νοστιμιές.
Αυτό το φαγητό το'χω συνδέσει με τις σχολικές εκδρομές.
Όταν ήμουν μικρή και πηγαίναμε ολοήμερη με το σχολείο η μητέρα μου έφτιαχνε ντολμαδάκια απ'την προηγούμενη και τα'χω αγαπήσει ιδιαίτερα και'γω..Πώς συνδέονται οι γεύσεις με αναμνήσεις δεν είναι περίεργο κάθε γεύση κάθε μυρωδιά και μια ανάμνηση!

Τα φύλα απ'το κλίμα της αυλής συντηρήθηκαν σε πλαστικό μπουκάλι σύμφωνα με τις οδηγίες του συμπλόγκερ ."ΦΤΙΑΧΝΩ ΜΟΝΟΣ ΜΟΥ"
Τα'πλυνα και τα ζεμάτισα όπως κάνουμε στα φρέσκα.
Το άρωμα και η φρεσκάδα τους  διατηρήθηκαν 7ολόκληρους μήνες χωρίς να  αλιωθούν παρά μόνο το πράσινο ζωηρό χρώμα τους έχασαν.

Στη γέμιση βάζω μοσχαρίσιο κιμά(ότι κομμάτι θέλετε δεν έχω προτίμηση)
1κρεμμύδι στον τρίφτη με τον κλασσικό τρόπο διατηρείται έτσι περισσότερο τ'αρωμα και η γεύση του.
1αυγό
Μαϊντανό και δυόσμο φρέσκο
αλάτι,πιπέρι
ρύζι νυχάκι καθαρισμένο και πλυμένο.

Εδώ πρόσθεσα λίγη πιπερόριζα(τζίτζερ) τριμμένη φρέσκια.
Στα λευκά φαγητά πάντα βάζω.
Ανακατεύω καλά και αφήνω στο ψυγείο να δέσουν τα υλικά και σφίξει η γέμιση για ένα 1/2ωρο.

Στο μεταξύ έχουν κρυώσει και τα φύλα.

Η γέμιση έχει σφίξει και ξεκινώ το κέντημα(τύλιγμα)

Η μαμά είχε πρόβλημα με τα πόδια της και δεν μπορούσε να στέκεται ώρες για να φτιάξει τα ντολμαδάκια,έτσι έπαιρνε 2καρέκλες στη μια έβαζε την κατσαρόλα στην άλλη καθόταν έβαζε στα πόδια της τη γέμιση και τύλιγε χωρίς να κουράζεται.

Έλα όμως που έγινε και δική μου συνήθεια καθώς την έβλεπα νόμιζα ότι έτσι κάνουν όλοι  και πάντα καθιστή φτιάχνω τα ντολμαδάκια χωρίς να κουράζομαι ιδιαίτερα.Κατά μάνα κατά κύρη που λένε!

Πάντα στο πάτο της κατσαρόλας βάζω ένα χοντρό κόκκαλο με μεδούλι όχι για να μην πιάσει το φαγητό αλλά έτσι δυναμώνει η γεύση και το κόκαλο το γλεντά μετά η Λίζα
Δεν χρησιμοποιώ ποτέ βιομηχανοποιημένους ζωμούς βοδινού και κότας που γνωρίζω τι συντηρητικά και τι χημικά περιέχουν.

Αραδιάζω στη σειρά τα ντολμαδάκια σαν στρατιωτάκια με τη χακί φορεσιά τους!

Προσθέτω νερό μέχρι να σκεπαστούν αλάτι,πιπέρι λάδι αρωματικό με δάφνη,βασιλικό και δυόσμο.
Μια ιδέα που υιοθέτησα απ'το φίλο στον  ΨΑΡΟΤΟΠΟ

Τα σκεπάζω μ'ενα πιάτο να μην ανοίξουν στο βράσιμο κλείνω τη χύτρα και όταν αρχίσει να σφυρίζει τη χαμηλώνω στο 2για 40λεπτά.

Στο μεταξύ στίβω 2λεμόνια ξεχωρίζω 2αβγά τ'ασπράδια απ'τους κροκούς.

Και χτυπώ καλά τα 2άσπράδια ώσπου ν'ασπρίσουν.

Προσθέτω πρώτα το κροκάδια μετά το χυμό λεμονιού και τέλος λίγο ζουμάκι απ'το φαγητό!

Δίνω τ'απαραίτητα ρουφηχτά φιλιά στ'αυγολέμονο αυτό απ'τη χαρά του δένει με τα ντολμαδάκια και γίνεται "μούρλια φαγάκι"!

Όταν είχα παλιά ένα "γκριφόν κανίς" στο σπίτι και ερχόταν η ώρα που έριχνα τ'αυγολέμονο άκουγε το "μούτσ-μούτσ" και ερχόταν τρέχοντας στα πόδια μου νομίζοντας ότι τον φωνάζω.

5πάνω ..5κάτω !

Έλαβα πρόσκληση για μπλογκοπαίγνιδο απ'τον αγαπητό μου  Ιανό  πρέπει να αναφέρω 5 πράγματα που μου αρέσουν στον blogging και 5 που δεν μου αρέσουν.

2χρόνια τώρα  στο χώρο έχω καταλήξει τι είναι αυτά που με συναρπάζουν και με κάνουν να ξεχνιέμαι με τις ώρες μπροστά στην οθόνη διαβάζοντας άλλα μπλόγκ. 

1.Με συνεπαίρνει η αυθεντικότητα και ο  αυθορμητισμός  στις αναρτήσεις των bloggers γιατί έτσι μπορώ να σκιαγραφήσω τον χαρακτήρα του καθενός με τα γραφόμενά του.

2.Με μαγεύει η ποικιλία των θεμάτων που βρίσκω ώστε κάθε φορά να αλλάζει η διάθεσή μου ανάλογα με το θέμα που διαβάζω.Εκτιμώ το καλό χιούμορ,ταξιδεύω σε τόπους και γεύσεις που ποτέ δεν θα μπορούσα να γνωρίσω με τις αναρτήσεις τους.Ξεφεύγω με ποιήματα και διηγήματα από πραγματικούς ονειρευτές-ταξιδευτές.

3.Χαίρομαι την επικοινωνία που έχουμε και το δέσιμο μας μέσα από αυτό την οθόνη με ανθρώπους που ούτε καν γνωρίζω το όνομά τους κι όμως πιστεύω ότι γνωρίζω τον καθένα τόσο καλά έχουμε ένα  αληθινό πάρε-δώσε ψυχής.

4.Πιστεύω ότι έχουμε φτιάξει μια γερή αλυσίδα όλοι μαζί και μπορούμε να σφίξουμε και ίσως αν χρειαστεί να αλλάξουμε καταστάσεις(νομίζω!)

5.Χαίρομαι να μοιράζομαι μαζί τους σκέψεις ιδέες συλλογισμούς για τα προβλήματά μας ο καθένας τόσο διαφορετική όπως ο χαρακτήρας του.

Αλλά και αυτά που με απωθούν και με σπρώχνουν να τ'αποφεύγω.Πιστεύω κάθε μπλόγκ αντιπροσωπεύει το χώρο  μας ο καθένας πρέπει να σέβεται και να φέρεται ανάλογα μ'αυτόν που τον φιλοξενεί ώστε να εκφράζεται κόσμια χωρίς να προσβάλει τον ιδιοκτήτη ή τους υπόλοιπους καλεσμένους.

1.Σιχαίνομαι αυτούς που κλέβουν και αναδημοσιεύουν αναρτήσεις άλλων χωρίς την άδειά τους και χωρίς αναφορά της πηγής τους.

2.Βαριέμαι τις αναρτήσεις σεντόνια και τα πολυσέλιδα γιατί ο χρόνος μου είναι περιορισμένος και δεν μπορώ να διαβάζω ολόκληρο βιβλίο σε λίγα λεπτά μέσα σ'ενα μπλόγκ.

3.Με απωθούν τα μπλόγκ που ξεσηκώνουν άρθρα  από περιοδικά και αλλάζουν θεματολογία και ποστ κάθε 2ωρο, καθώς και αυτά που μιλούν χυδαία και βρίζουν άσχημα .....

4.Εκνευρίζομαι με αυτούς που δεν απαντούν σε σχόλιά μου  γιατί αισθάνομαι ανεπιθύμητη στο χώρο τους.

5.Φορτώνω μ'αυτούς που έρχονται και διαφημίζονται με το" έτσι θέλω " για ν'αποκτήσουν αναγνώστες και στην ουσία χάνουν το σεβασμό μου προς το χώρο τους.

Σύμφωνα με τους όρους του παιχνιδιού πρέπει και'γω να επιλέξω 5 bloggers για να παίξουν επειδή μου είναι δύσκολο να διαλέξω 5από 30αγαπητούς μου θα δώσω τη σκυτάλη στους 5πρώτους σχολιαστές,και σε όποιον άλλο θέλει να το κάνει είναι ευπρόσδεκτος.

Πρίν...και τώρα...!

Πέρασε και του Αγ.Νικολάου και ακόμα δεν έχω συνειδητοποιήσει ότι σε 19μέρες έρχονται Χριστούγεννα και ας επιμένει η διαφήμιση των Jumbo καθημερινά να λιγοστεύει τις μέρες.
Και ας είναι στολισμένη η πόλη εδώ και 15μέρες με λαμπιόνια σ'ολες τις κολώνες και τους κεντρικούς δρόμους.Αδιάφορη μ'αφήνουν όλα αυτά χωρίς διάθεση και όρεξη για τίποτα.
Η παράδοση λέει των Ταξιαρχών φοράμε τα παλτά εμείς ακόμα κάναμε μπάνιο στη θάλασσα.

Μια παροιμία θυμάμαι που άκουγα από τη μάνα μου όταν έρχονταν τα Νικολοβάρβαρα έλεγε
"Η Βαρβάρα βαρβαρώνει ο Σάββας σαβανώνει και ο Νικόλας τους μουλώνει"
και δώστου ντυνόταν πιο βαριά για ν'αντέχει το κρύο που ερχόταν δριμύτερο!

Εγώ για την ακρίβεια χτες έβγαλα τα κοντομάνικα και δεν φταίνε οι εξάψεις μου, που νόμιζα γιατί είδα κρίνο ανθισμένο στην αυλή μου οπότε μάλλον ο καιρός φταίει σίγουρα.
Πρέπει ν'ανασκουμπωθώ να χαλώσω να στολίσω να μπώ στο ανόητο για μένα κλίμα των γιορτών.
Αν όχι για μένα να το κάνω για τους γύρω μου που δεν είναι υποχρεωμένοι να υπομένουν την αρνητική μου διάθεση,

Παλιά τέτοιες μέρες έπαιρνα ευχητήριες κάρτες από συγγενείς και φίλους που με προδιέθεταν για τις γιορτινές μέρες.Φέτος αντ'αυτές ένα μάτσο παραφουσκωμένους λογαριασμούς που περιμένουν το δώρο.Και δεν έχουν έρθει ακόμα τα κρύα φαντάσου να'ρθουν τι θα πάθουμε!
Ανάμεσα στους λογαριασμούς και η  περαίωση του "μικρού"¨για 1χρόνο που αναγκάστηκε να κάνει έναρξη επαγγέλματος να μπεί στο Τ.Ε.Β.Ε με υπόδειξη του εργοδότη για ν'αποφύγει το Ι.Κ.Α.
Το μπιλιέτο της εφορίας 250 ευρώ.για μηδενικό εκκαθαριστικό.
Εγώ θα τους δώσω αυτά στη διπλανή φωτό ως απάντηση.
Μετά μου λές γιορτές και Χριστούγεννα με τι προσόντα και πως να'χεις διάθεση.

Θυμάμαι πήγαινα παλιά στο S/M κάθε 15μέρες και γέμιζα το καροτσάκι με ότι τραβούσε η ψυχή μου αβίαστα.
Τώρα κάθε 2μέρες με καλαθάκι, για τ'αναγκαία και αυτά περνάνε από εξονυχιστικό έλεγχο τιμής και βάρους.Περισσότερο αγχώνομαι παρά χαλαρώνω πλέον γιαυτό το αποφεύγω τελείως.

Προχτές που βρέθηκα άκουγα Χριστουγεννιάτικα τραγούδια απ'τα ηχεία έπεσα και σε κίνηση ένεκα του 3ήμερου λόγω αργίας του Αγ.Νικολάου σαν πολιούχος του νησιού.
Μπροστά στο ταμείο 2γιαγιάδες με 3-4πράγματα στο καλάθι γάλα,μακαρόνια και δεν θυμάμαι τι άλλο.
-Πήρα και καφέ με φουντούκ ...λέει η μία.
-Μπράβο καλά έκανες να φχαριστηθούμε καφέ...
Εγώ από πίσω σε δίλημμα να πάρω και'γω με φουντούκι ή με  καραμελωμένα αμύγδαλα?
-Βρέ πάρε Ελληνικό που θα πίνεις ότι θέλουν  να σου πουλήσουν αυτοί με το έτσι θέλω.Απαντά ο άλλος εαυτός που μου κάνει κουμάντο.

Γιαυτό φτάσαμε στο Μνημόνιο και έχουν γίνει οι πολυεθνικές θηρία μας κατασπάραξαν κατέστρεψαν τις τοπικές επιχειρήσεις και μείναμε άνεργοι άπραγοι και τους υποστηρίζουμε κιόλας με το να ψωνίζουμε τα προϊόντα τους!
Βρε Ελληνικό κλασσικό με βαρύ χαρμάνι λέμε!!

Το "μάτι" της θάλασσας!

Η προσέλκυση της τύχης με διάφορα αντικείμενα είναι μια πανάρχαια συνήθεια και'γω δεν αποτελώ εξαίρεση.Ετσι δεν μου έφταναν τα κλασσικά πέταλα και ρόδια εισέβαλε στη ζωή μας και η κινέζικη κουλτούρα με το Φενγκ Σούι που μπήκε στην καθημερινότητά μας με τους κανόνες του.
Μη φανταστείτε τρελά πράγματα, ελεφαντάκια με σηκωμένη την προβοσκίδα να κοιτούν το σπίτι στις εισόδους για το καλό και μελωδοί μπαμπού, μεταλλικοί σ΄όλες τις εισόδους και τα παράθυρα του σπιτιού για να διώχνουν τα κακά πνεύματα.
Πιο πολύ μ'αρέσει ο ήχος που βγάζουν με κάθε φύσημα του αέρα που γεμίζουν ξεχωριστές μελωδίες τα κοχύλια όταν κτυπούν πάνω στους μεταλλικούς σωλήνες.Κάτι που έγινε συνήθεια ώστε σε κάθε ταξίδι μου ν'αναζητώ διαφορετικά σχέδια και ακούσματα σαν σουβενίρ από κάθε πόλη που επισκέπτομαι.

Βάλαμε την κινέζικη κουλτούρα και ξεχάσαμε την δική μας και τα δικά μας τοπικά γούρια όπως το μάτι της θάλασσας, ένα μικρό και σπάνιο κοχύλι στο χρώμα της αυγής που αυτό το καλοκαίρι το συναντήσαμε συχνά στις θαλάσσιες ανασκαφές μας.


Ανάμεσα στα στρείδια
Ενα σαλιγκάρι της θάλασσας είναι στην ουσία που το καπάκι του αν θέλεις, γίνεται πέτρα στο χρώμα του δειλινού ή της αυγής.

Λέγεται ότι είναι σπάνιο εντούτοις ο Γιώργος φέτος βρήκε αρκετά στις "βουτιές" μαζί με τα όστρακα που μάζευε!

Πιο κοντά και καθαρά φαίνεται η υπέροχη πέτρα με το κοραλί υπέροχο χρώμα της!

Αφού ξεραθεί το σαλιγκάρι μένει η πέτρα που είναι κολλημένη επάνω του.

Μετά από αρκετές μέρες τα καθαρίσαμε και είναι έτοιμες για να γίνουν φυλακτά και κοσμήματα.

Επινοήθηκε το σχέδιο να ξεφεύγει απ'το κλασσικό και ο καλλιτέχνης έβαλε το χέρι του και έγιναν υπέροχα κοσμήματα για κορίτσια και αγόρια.

2 χρόνια armenaki..!

Τ' armenaki σήμερα στολίζεται και γιορτάζει τα 2χρόνια κοντά σας.
Πέρασαν 2χρόνια σαν νερό πως πέρασαν τόσο γρήγορα!, σαν χτες θυμάμαι πόσο δειλά-δειλά ξεκίνησε τα ταξίδια του.

Στο παρθενικό του ταξίδι  τότε ποτέ δεν φαντάστηκε ότι θα βρει τόσους επιβάτες να το ακολουθούν και να το στηρίξουν.
Αυτή τη στιγμή μετράει 274 αναγνώστες  και σε καθημερινή βάση δέχεται περίπου 100 επιβάτες.
Επιβάτες που δέθηκε με μια πρωτόγνωρη σχέση με μια  περίεργη e-φιλία.
Σάλπαρε με πανί  την αγάπη του για τα ταξίδια και ρώτα τα όνειρα που ποτέ δεν πραγματοποίησε αφέθηκε σε δεκάδες  λιμάνια  μέσα στο απέραντο διαδίκτυο που του πρόσφεραν
ενημέρωση,Ο.ΠΕΙΡΑΙΩΤΗΣ,Οι Συμμορίτες.ΑΝΤΩΝΗΣ
ψυχαγωγία.Ο SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS Ο JKOK,ΑΣΗΜΩΝΗΣ,Skouliki Fan Club,MOLEMOU.γνωστοςαγνωστος - gnostosagnostos.,Αμερικλάνος.ΗΩΣ.Ασκαρδαμυκτί, ΦΟΥΛΗ 
μαγεύτηκε Μελίτη  Margo....  Irresistibleu
ψυχανεμίστηκε Ianos, Ενυδρείον
χαλάρωσεΝΑΝΤΙΑ,,DREAMER ANGEL,stavroula zerva,ΛΟΥΛΟΥΔΙ ΤΗΣ ΚΑΝΕΛΑΣ,H Cούλα και τα cουλά της,patatoula,Roadartist............in athens...!!!, Λίγα και καλά...,IonnKorr,"Ευ αγωνίζεσθαι" ΑΣΠΑΣΤΟΣ,aeroxeimarros, eirini katsa ,Leviathan,,Gaurakos

μαγείρεψε και έμαθε ΔΥΣΠΙΣΤΟΣ, Και λοιπόν;Και συνεπώς;Και γι'αυτό;, cibus+I,
συγκινήθηκε Γιαγιά Αντιγόνη,BEAR HIV
προβληματίστηκε για πολιτικά και κοινωνικά θέματα
Tzonakos Somewhat Blogthing,.mantri, Οι Άθλιοι.ο τρελός του χωριού,ΘΕΜΑ," Άθεος,VAD ,Rrage's Blog " Ενα γελαστό απόγευμα...,anemoria,Artistz, Ζητείται ελπίδα... Το blog του ΕργΔημΕργ!, Heliotypon, A! μπε μπα Blog! το Μπινελικοδρόμιο.. Hellenic.Potion,Ε(BLOG)ΗΜΕΝΟΣ,TERRA INCOGNITA.
Θέματα που ίσως να μην γνώριζε την ύπαρξή τους απ' τα ΜΜΕ που σιωπούν και παραποιούν.
Ορισμένα bloggs έχασε και προβληματίστηκε όπως ikor,την nerenia,τον Ανταίο που ευελπιστεί να επανέλθουν ώστε να χαίρεται πάλι τ'απάνεμα και ενδιαφέροντα λιμάνια τους.
Δεκάδες οι συνεπιβάτες που ταξίδεψαν μαζί μου αυτά τα 2χρόνια χαρίζοντάς μου εμπειρίες ξεχωριστές.
 Συγχωρέστε με αν ξέχασα κάποιον από σας αλλά η λίστα στην αριστερή μπάρα συνεχώς μεγαλώνει όπως το νέο ενδιαφέρον blog που ανακάλυψα πρόσφατα Χαμένα τρένα..... και πιστεύω πως θα κερδίσει και σας!

Να δώσω σ'ολους εσάς λοιπόν ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ  για την αγάπη που μου δείξατε με τα σχόλια και τις επισκέψεις σας και εύχομαι να συνεχίσουμε  την περιήγησή μας στο διαδίκτυο σε μαγικά αλλά ευχάριστα ταξίδια που δεν μας απογοητεύουν αλλά μας δίνουν δύναμη να συνεχίσουμε το πραγματικό ταξίδι της ζωής.