Αγαπημένα ...Ντολμαδάκια!!

Ένα απ'τα αγαπημένα φαγητά του "μικρού μου" είναι τα Ντολμαδάκια και φυσικά η μάνα δεν χάνει ευκαιρία να ευχαριστήσει τα γούστα του αφού στερήθηκε ένα 9μηνο(σαν φαντάρος) αυτές τις νοστιμιές.
Αυτό το φαγητό το'χω συνδέσει με τις σχολικές εκδρομές.
Όταν ήμουν μικρή και πηγαίναμε ολοήμερη με το σχολείο η μητέρα μου έφτιαχνε ντολμαδάκια απ'την προηγούμενη και τα'χω αγαπήσει ιδιαίτερα και'γω..Πώς συνδέονται οι γεύσεις με αναμνήσεις δεν είναι περίεργο κάθε γεύση κάθε μυρωδιά και μια ανάμνηση!

Τα φύλα απ'το κλίμα της αυλής συντηρήθηκαν σε πλαστικό μπουκάλι σύμφωνα με τις οδηγίες του συμπλόγκερ ."ΦΤΙΑΧΝΩ ΜΟΝΟΣ ΜΟΥ"
Τα'πλυνα και τα ζεμάτισα όπως κάνουμε στα φρέσκα.
Το άρωμα και η φρεσκάδα τους  διατηρήθηκαν 7ολόκληρους μήνες χωρίς να  αλιωθούν παρά μόνο το πράσινο ζωηρό χρώμα τους έχασαν.

Στη γέμιση βάζω μοσχαρίσιο κιμά(ότι κομμάτι θέλετε δεν έχω προτίμηση)
1κρεμμύδι στον τρίφτη με τον κλασσικό τρόπο διατηρείται έτσι περισσότερο τ'αρωμα και η γεύση του.
1αυγό
Μαϊντανό και δυόσμο φρέσκο
αλάτι,πιπέρι
ρύζι νυχάκι καθαρισμένο και πλυμένο.

Εδώ πρόσθεσα λίγη πιπερόριζα(τζίτζερ) τριμμένη φρέσκια.
Στα λευκά φαγητά πάντα βάζω.
Ανακατεύω καλά και αφήνω στο ψυγείο να δέσουν τα υλικά και σφίξει η γέμιση για ένα 1/2ωρο.

Στο μεταξύ έχουν κρυώσει και τα φύλα.

Η γέμιση έχει σφίξει και ξεκινώ το κέντημα(τύλιγμα)

Η μαμά είχε πρόβλημα με τα πόδια της και δεν μπορούσε να στέκεται ώρες για να φτιάξει τα ντολμαδάκια,έτσι έπαιρνε 2καρέκλες στη μια έβαζε την κατσαρόλα στην άλλη καθόταν έβαζε στα πόδια της τη γέμιση και τύλιγε χωρίς να κουράζεται.

Έλα όμως που έγινε και δική μου συνήθεια καθώς την έβλεπα νόμιζα ότι έτσι κάνουν όλοι  και πάντα καθιστή φτιάχνω τα ντολμαδάκια χωρίς να κουράζομαι ιδιαίτερα.Κατά μάνα κατά κύρη που λένε!

Πάντα στο πάτο της κατσαρόλας βάζω ένα χοντρό κόκκαλο με μεδούλι όχι για να μην πιάσει το φαγητό αλλά έτσι δυναμώνει η γεύση και το κόκαλο το γλεντά μετά η Λίζα
Δεν χρησιμοποιώ ποτέ βιομηχανοποιημένους ζωμούς βοδινού και κότας που γνωρίζω τι συντηρητικά και τι χημικά περιέχουν.

Αραδιάζω στη σειρά τα ντολμαδάκια σαν στρατιωτάκια με τη χακί φορεσιά τους!

Προσθέτω νερό μέχρι να σκεπαστούν αλάτι,πιπέρι λάδι αρωματικό με δάφνη,βασιλικό και δυόσμο.
Μια ιδέα που υιοθέτησα απ'το φίλο στον  ΨΑΡΟΤΟΠΟ

Τα σκεπάζω μ'ενα πιάτο να μην ανοίξουν στο βράσιμο κλείνω τη χύτρα και όταν αρχίσει να σφυρίζει τη χαμηλώνω στο 2για 40λεπτά.

Στο μεταξύ στίβω 2λεμόνια ξεχωρίζω 2αβγά τ'ασπράδια απ'τους κροκούς.

Και χτυπώ καλά τα 2άσπράδια ώσπου ν'ασπρίσουν.

Προσθέτω πρώτα το κροκάδια μετά το χυμό λεμονιού και τέλος λίγο ζουμάκι απ'το φαγητό!

Δίνω τ'απαραίτητα ρουφηχτά φιλιά στ'αυγολέμονο αυτό απ'τη χαρά του δένει με τα ντολμαδάκια και γίνεται "μούρλια φαγάκι"!

Όταν είχα παλιά ένα "γκριφόν κανίς" στο σπίτι και ερχόταν η ώρα που έριχνα τ'αυγολέμονο άκουγε το "μούτσ-μούτσ" και ερχόταν τρέχοντας στα πόδια μου νομίζοντας ότι τον φωνάζω.