....σκίζουμε τον γαύρο!!!

Τ
ον γαύρο τον λατρεύω(το ψάρι φυσικά) γιατί με τους άλλους μάλλον εχθρικές είναι οι σχέσεις μου, σύμφωνα με την παράδοση κρατάει χρόνια η έχθρα μας!
 Στο νησί δεν γνωρίζω γιατί  δεν έχουμε το ψάρι, γιατί από γαύρους άφθονους και οργανωμένους με σύλλογο ακαδημία παιδιών κλπ.
Έτσι λοιπόν κάνουμε εισαγωγή απο Πειραιά (την πηγή του γαύρου) και 'γω δεν ξέρω που αλλού και όποτε τον βρω στην αγορά δεν χάνω την ευκαιρία να τον τιμήσω δεόντως.
Τον τρόπο που τον κάνω μαρινάτο επέλεξα να σας δείξω σήμερα.
Είναι πολύ εύκολο και μέσα σε 6ώρες είναι έτοιμο.
Το δικό μας "σούσι" λοιπόν!
Διαλέγω χοντρό γαύρο όσο πιο μεγάλο τόσο  καλύτερα.
Του αφαιρώ το κεφάλι πιάνοντας και τη ραχοκοκαλιά και τραβώ(ξεσκίζω ) μέχρι κάτω στην ουρά έτσι παίρνω το καθαρό ψαχνό χωρίς κόκκαλο.

Τα πλένω και τ'αφήνω να στραγγίσουν!
Παίρνω χοντρό αλάτι και αλατίζω βάζοντας ανα σειρές σε μπολ!

Τ'αφήνω στο χοντρό αλάτι 2ώρες να ψηθούν.

Μετά τις 2ώρες τον ξεπλένω καλά τον στραγγίζω να φύγουν τα νερά του και τον βάζω πάλι στον μπόλ με ξίδι για άλλες 2ώρες!
Πάλι ξέπλυμα στράγγισμα καλό και τέλος στο μπόλ με ελαιόλαδο σκορδάκι ψιλοκομμένο αν θέλετε προσθέτετε και καυτερή πιπερίτσα!

Σε 2ώρες είναι έτοιμος για τσιπουράκι και τσιμπούσι  τρικούβερτο.
Σ'αυτή την μορφή διαιρείται αρκετό διάστημα στο ψυγείο
Στο πλαστικό  είναι 1κιλό .γαύρος φιλεταρισμένος και δεν του φαίνεται.
Δοκιμάστε το θα με θυμηθήτε είναι απίθανος μεζές!

Στην υγειά σας!

Και μην σκεφτείτε ότι η παραπάνω άνάρτηση επιλέγει για την χθεσινή ήτα των γαύρων. Ούτε να φανταστείτε ότι παρέμεινε στα αζήτητα περιμένοντας την ευκαιρία αυτή.Απλή σύμπτωση ήταν!!!

Απόδραση από τον....κουβά!

Μια απ'τις προηγούμενες βροχερές μέρες σχολάει ο Γιώργος πυρωμένος για βουνό!
-Πάμε για σαλιγκάρια μου λέει!
-Δεν πας καλά μεσ'τη βροχή να γίνω παπί!(εγώ απεχθάνομαι την βροχή!)
-Πάμε βόλτα στο βουνό!Θα βάλεις νιτσεράδα,γαλότσες τι άλλο θέλεις?
-Αδύνατον εγώ τέτοια extreme spors δεν τα κάνω να φάω καμιά σαβούρα στο βουνό να γυρίσω σακατεμένη και βρεγμένη?
Είδε και αποείδε ότι δεν μπορούσε να με μεταπείσει ντύθηκε κυνηγός πήρε τ'οπλο (μάλλον όχι για τους σαλιάκους) πήρε και την Λίζα και ξεκίνησε.

Μόνο που τον είδα εγώ φορτωμένο κουράστηκα.!

Σε 2 1/2 ώρες ήρθε με 2 τσάντες σαλιγκάρια, το όπλο και τη Λίζα φυσικά.

Έβαλα τα σαλιγκάρια σ'ενα κουβά μ'ενα σουρωτήρι απο πάνω ν'αναπνέουν και αρκετά κλαδιά θυμάρι να φάνε και να "φτύσουν" τοιχόν χώμα που έφαγαν για 2-3μέρες.

-Δεν ήθελες να'ρθεις μού'πε συνάντησα και μια κυνηγό στο βουνό!
-Υπήρχε και γυναίκα τρελή στο βουνό?
-Ναι,και αυτή για σαλιγκάρια βγήκε με μια φίλη της!.

Όντως είναι μια κοπέλα γύρω στα 25χρονών πολύ πωρωμένη κυνηγός.
Βγαίνει με όπλο στο βουνό και 2σκύλους και τα καταφέρνει καλύτερα και απο άντρα.
Ξεκίνησε με τον πατέρα της όταν ήταν μικρή που την έπαιρνε για παρέα, της άρεσε της μικρής και όταν μεγάλωσες της έγινε πάθος.
Πήρε εξοπλισμό καραμπίνα,φυσέκια και όλα τα σχετικά και βγήκε στο βουνό ωσάν τον "Κατσαμπλιά"
Κατόρθωνε να "|κάνει" περισσότερα πουλιά εκείνη απ'τον πατέρα της!
Μετά απ'αυτό δεν ξέρω αν συνεχίζει να κυνηγά ο πατέρας!
Πηγαίνει ταξίδια σε νησιά με υπόλοιπους κυνηγούς για κουνέλια και ορτύκια και συμπεριφέρεται σαν άντρας χωρίς καμία διαφορά τώρα δεν ξέρω αν κατουρά και όρθια.
Πάντως όταν την αντίκρισα για πρώτη φορά την πέρασα για νεαρό με κοντοκουρεμένο μαλλί και μια φράντζα μέσα στο πρόσωπο να κρύβει το ένα μάτι.
Αφού μίλησαν για το κυνήγι με τον Γιώργο έκαναν σχέδια για την επόμενη και του'κλεισε το μάτι όπως κάνουν οι άντρες μεταξύ τους.
Υπάρχουν καμιά 20αριά γυναίκες κυνηγοί στο νησί που βγαίνουν στα βουνά ανάμεσα στους άντρες για πόλεμο κανονικό.

Το να επιλέγει μια γυναίκα το αθλητικό απ'την γόβα το καταλαβαίνω αλλά τ'αρβιλα και το όπλο απ'την ξύλινη κουτάλα δεν μπορώ να το χωνέψω.
Θα μου πεις ο καθένας κάνει τις επιλογές και κουβέντα δεν σηκώνει σ'αυτές γιατί δεν ενοχλούν κανένα.
Σχολιάζω μόνο τις γυναικείες επιλογές στην εποχή μας όταν βλέπουμε τις σχέσεις αντρών-γυναικών να φθείρονται και να δυσκολεύουν όλο και περισσότερο.

Και μετά απο 3-4μέρες αποφάσισα να μαγειρέψω τα σαλιγκάρια!
Βγαίνω μια βροχερή πρωία στην αυλή και τραβούσα τα μαλιά μου και τα πάνω και τα κάτω.!!!
Είχαν βάλει τα γατιά μου την ουρά τους, έριξαν το τρυπητό που σκέπαζε τον κουβά και όλα τα σαλιγκάρια είχαν δραπετεύσει..
Είχαν σκορπιστεί σ'ολη την αυλή και που δεν είχαν πάει...
Οι πιο αθλητικοί τύποι την έκαναν για την ταράτσα είχαν καλύψει τον τοίχο και ορισμένοι είχαν περάσει και τα όρια και ανέβαιναν σέρνοντας και γλείφοντας και τον τοίχο του γείτωνα.
Χρειάστηκε να βάλω σκάλα για να τους κατεβάσω.

Και που δεν είχαν τρυπώσει "τις πούστιδοι" που λένε και 'δω οι ντόπιοι γύρω στις γλάστρες πάνω στα φυτά όπου μπορείς να φανταστείς.
Οι πιο πονηροί προτίμησαν τα λουλούδια και τό χώμα, καλύτερα να πέσει φιλοξέρα παρά σαλίγκαροι στα φυτά δεν αφήνουν φύλο όρθιο.

Οσο τους μάζευα τόσο τους έψελνα τον εψάψαλμο την ώρα και την στιγμή που μου'τρωγαν να τους περιμαζεύω στο ψιλόβροχο.
Αφού μάζεψα όσους τουλάχιστον ηταν ορατοί με το μάτι γύρω στην αυλή τους σκέπασα καλά και μ'ενα βάρος, μην την ξαναπατήσω και τιμωρία νηστεία για 1εβδομάδα τώρα.
Να βγάλουν αυτά που πρόλαβαν να φάνε!

Τα καλαμάρια και το "σαχλαμάρι",,,,

Ο καιρός τις προηγούμενες μέρες ήταν για θαλασσινή απόδραση και μάλιστα απογευματινή για καλαμάρια.
Συννεφιασμένη η πρώτη μέρα δεν με προδιαθέτει για ψάρεμα.
Ο ήλιος κρυμμένος στα σύννεφα μια μουντή και μαβιά ατμόσφαιρα απλωνόταν γύρω που έντυνε με το ίδιο μπλαβί χρώμα και τη θάλασσα..
Και'δεν είμαστε ούτε 15' και ανεβάζει το 1ο καλό καλαμάρι!
Αρκετά μεγάλο!Ενθουσιαστήκαμε και περιμέναμε και τα επόμενα.

Στο μεταξύ ενώ φαινόταν λάδι η θάλασσα τα βουνά κατέβαζαν ρεύματα και το βαρκί έρμαιο στη δύνη τους δεν κρατιόταν ούτε λεπτό στα σημεία μας.
Και δεν τ'αφήναμε αφού μας έδωσαν δείγμα !
Αναγκαστήκαμε και πετάξαμε την πλωτή άγκυρα να μας κρατάει κάπως!

Η φωτό της πλωτής άγκυρας είναι από άλλη ηλιόλουστη μέρα γιαυτό είναι καταγάλανη η θάλασσα!

Αυτός ο καιρός με επηρεάζει άσχημα και δεν έχω όρεξη ρίχνω και ξαναρίχνω και τίποτα ούτε τσιμπιά!
Στο μεταξύ ανά 40΄της ώρας ανεβάζω την άγκυρα ξαναπάμε στα σημεία μας την ρίχνω και συνεχίζω για το  επιθυμητό τράβηγμα του καλαμαριού.

Mετά απο αρκετή ώρα ανεβάζω ένα "σαχλαμάρι" για την ακρίβεια θράψαλο.(Εδώ θα βρείτε τις διαφορές με τα καλαμάρια)
Δεν το βάζω όμως κάτω, έχει και για μένα λέω μεγάλη, και δώστου πάλι.
Μα τίποτα όμως, ανεβάζει και 2ο πιο μεγάλο τ'αποθανατίζει και 'γω τον δουλεύω ότι το ετοιμάζει για μοντελάκι στην google!

Στο μεταξύ πιο πολύ μάζευα και έριχνα άγκυρα από καυτερά!
Αλλά δεν το κουνούσε όσο έβλεπε ότι έπιανε μεγάλα επέμενε και ήρθε και 3ο!

Και ενώ το ψάρεμα του καλαμαριού μ'αρέσει γιατί δεν δολώνεις πετάς μέσα τα "καφτερά" τα κουνάς μόνο και περιμένεις να τ'αρπάξει ούτε λερώνεσαι ούτε μυρίζουν τα χέρια σου απ'τα δολώματα.
Ψαρεύεις απογευματάκι, την ώρα που δύει ο ήλιος είναι η ώρα τους και απολαμβάνεις και το δειλινό και την ηρεμία της θάλασσας.
Εκείνη την μέρα έπεσε ο ήλιος και είδηση δεν πήρα, κρυμμένος στα σύννεφα όπως ήταν μα ούτε και η σελήνη.Έτσι έπεσε πυκνό  το σκοτάδι και'μεις εκεί να ρίχνουμε και να ξαναρίχνουμε.

Μαυρίλα σκέτη δεν ξεχώριζες ούτε βουνό ούτε θάλασσα εφόσον και το φεγγάρι κρυμμένο στα σύννεφα δεν μας χάριζε το επιθυμητό φως του.
Ένα φωτάκι δικό μας και 2-3 απο άλλες βάρκες που δεν μπορούσαμε να εντοπίσουμε πόση απόσταση μας χώριζε.

Και όσο περνούσε η ώρα εγώ  νόμιζα ότι το'ριχνα στο πηγάδι!Ούτε που τ'ακουμπούσαν το δικό μου.

Και με το σκοτάδι πήρε και 4ο αυτό μικρότερο.

Αρκετά  μεγάλα καλαμάρια.

Για να δείτε την διαφορά τα φωτογραφίσαμε μ'εναμπουκάλι νερού 11/2 λίτρου.

Φύγαμε και έμεινα με το "σαχλαμάρι" εγώ και ο Γιώργος με 3(τα καλαμάρια καλέ) που τα'διχνε σε όλους!!

Ένας καφές..!

Ηανεργία και η κρίση έχει περιορίσει κατά πολύ όχι μόνο τα έξοδα και τις εξόδους αλλά έχει βάλει φρένο ακόμα και στις καθημερινές μας συνήθειες.
Ακόμα περισσότερο όταν εκμεταλλεύονται ξεφτιλισμένοι εργοδότες αυτήν την κατάσταση και καθυστερούν πληρωμές δίνοντας έναντι ψίχουλα.Αναγκάζοντας τους εργαζομένους τους σε πλήρη περιορισμό και πάγωμα των εκκρεμοτήτων τους
Ετσι λοιπόν κόπηκαν τελείως οι έξοδοι απ'το σπίτι, μιας και ελλοχεύουν κίνδυνοι σπατάλης των λιγοστών χρημάτων.
Τα κρατάμε λες και είναι συλλεκτικά κομμάτια τα χάρτινα γιατί έτσι και χαλάσεις φτερό στον άνεμο γίνεται στο λεπτό!.
Ηταν όμως μέρα πληρωμής του ΟΑΕΔ και συνδύασα κάποιες εξωτερικές δουλειές.
Ντύνομαι στολίζομαι,καλοπίζομαι και εκεί που παίρνω την τσάντα να βγω σκάει μύτη ο γιος.
-Μάνα πεινάω που χάνομαι!Πήρα ψωμί φρέσκο να τηγανίσω αυγά για πρωινό.
-Ωραία έχω και φρέσκο γάλα!
Αφού τελειώνει, κοιτάει τον καθρέπτη.
-Θέλω ξύρισμα?
Μια άχρηστη ερώτηση μιας και ξέρει την προτίμησή μου στο φρεσκοξυρισμένο πρόσωπο παρά στο μελαχρινό γένι των 3ημερών.
-Τι με ρωτάς ξέρεις την απάντηση!
-Καλά θα πάω στον Κ.Μιχάλη να με ξυρίσει.Θέλεις να σε κατεβάσω κάτω?
-Ε..ναι αφού πας,πάμε μαζί!
Καβαλάω την κόκκινη DUCATI , σε ελάχιστα λεπτά φτάνουμε.
-Θα είμαι στον μπαρπέρη όταν τελειώσεις έλα.
Σε 5λεπτά πηγαίνω σ'ενα νεοκλασικό κτήριο.

Μπαίνω μέσα και νόμισα ότι ο χρόνος είχε παγώσει εδώ και 30χρόνια μόνο στον κουρέα είχε αφήσει τα σημάδια του, ένα γεροντάκι 70χρόνων !

Τα έπιπλά οι φωτογραφίες ακόμα και τα ξυραφάκια ASTOR με γύρισαν αρκετά χρόνια πίσω.
Πιάνουμε την κουβέντα με τον μοναδικό παραδοσιακό κουρέα, συνταξιούχος πια που δεν αφήνει τη δουλειά του γιατί τον κρατά δραστήριο ακόμα!

Ο κ.Μιχάλης με το ξυράφι του σπούδασε πολιτικές επιστήμες στην ΑΣΠΕ τον γιο του διακεκριμένο πια συγγραφέα και δημοσιογράφο,πρώην διευθυντής σε μεγάλη πανελλαδικής κυκλοφορίας εφημερίδα.
Στο τοίχο κάδρα απο διακρίσεις του γιου και φωτογραφίες απονομής των πτυχίων των εγγόνων του, τον κάνουν περήφανο.
-30χρόνια σ'αυτό το κτήριο και άλλα 28 στην παραλία, μου λέει.


-Αυτό προσπαθούν να πετύχουν τώρα Κ.Μιχάλη σ'ολους μας να δουλεύουμε όπως εσύ!
-Πόσα κουρεία είχε εκείνη την εποχή Κ.Μιχάλη?
-45κουρεία ήταν μια εποχή και δούλευαν όλα!
-Μα τότε δεν υπήρχαν οι big συμπληρώνω εγώ τώρα είναι δουλειά 1λεπτού!
-Μπα! τους άρεσε να ξυρίζονται εδώ!
-Προτιμούσαν να ξυριστούν βερεσέ, όταν δεν είχαν λεφτά παρά να ξυριστούν μόνοι τους.
Εγώ κουνώ το κεφάλι και παρακολουθώ τον τρόπο που δουλεύει το λεπίδι με τόση μαεστρία και σταθερότητα και τον θαυμάζω.
Τελειώνει με κολόνια κρέμα και ταλκ
-Με τις υγείες σου ,του λέει!
Βλέπω δίνει 10ευρώ παίρνει 5ευρω!Χαιρετάμε φεύγουμε.

Καβαλάμε τα 620κ.β ωσάν αμαζόνα εγώ κορδώνομαι νιώθω τον αέρα να μου δροσίζει το πρόσωπο.
Αφού τελειώνουμε τις δουλειές!

-Πάμε για καφέ παραλία, πρώτη μούρη?
-Και δεν πάμε του λέω
Περνάμε παραλία κόσμος κάθεται στα καφέ και χαλαρώνει.Αράζουμε και επιλέγουμε ένα πάνω στην παραλία με θέα το λιμάνι.
-Παραγγέλνουμε 2ελληνικούς διπλούς στην κοπέλα που δείχνει να γνωρίζει τον γιο.
Σε λίγο έρχονται περιποιημένα τα καφεδάκια με μπισκοτάκια.
Τ'απολαμβάνομαι χαζεύοντας τα πλοία που μπαινοβγαίνουν στο λιμάνι ενώ ο ήλιος καίει και η κίνηση είναι έντονη αυτή την ώρα στην παραλία.

Συζητάμε περί σχέσεων και το μάτι μου πέφτει στο σφηνάκι με την απόδειξη.
Ασυναίσθητα ανοίγω το πορτοφόλι πιάνω ένα 5ευρω.
Ακούω τη φωνή του μέσα απ'τα δόντια.
-Βάλτο μέσα, μας βλέπουν μου το δίνεις σπίτι!
-Οκ λέω έχει και ένα image!
-Ωραία δεν είναι εδώ? με ρωτά.
-Προτιμώ το 5ευρω στην τσέπη και τη θέα στην bloggosfaira!
Πάνω στην συζήτηση έρχεται η κουβέντα στον Κ.Μιχάλη
-Πολλά δεν παίρνει για ένα ξύρισμα ?
-Μπα!3ευρώ παίρνει εγώ του δίνω 5 για τις συμβουλές που μου δίνει.
Εκεί μου κάθεται ο καφές στο λαιμό, πνίγομαι γουρλώνω τα μάτια και κατορθώνω να ψελλίσω.
-Και'γω που σε συμβουλεύω κάθε μέρα σου μαγειρεύω κιόλας 1ευρώ δεν έχω δεί!
-Δεν είναι το ίδιο μου απαντά.
Αφού τελειώνουμε τον καφέ έχει περάσει και η ώρα και ετοιμαζόμαστε να φύγουμε, μου λέει
-Εχεις 50λεπτά 1ευρώ για την κοπέλα?

Αφήνω 50λεπτά και φεύγουμε.
Με αφήνει να κάνω κάποια ψώνια.
-Τι ώρα δουλεύεις?
-Στις 3 τι φαγητό έχεις?
-Ρεβύθια
-Δεν μου κάνεις κάτι στεγνό εμένα?Ξέρεις εσύ κοτόπουλο,μπιφτέκι?
Μπορώ να πω όχι??

Ισως, το τελευταίο ψάρεμα!

Η προηγούμενη Κυριακή ξημέρωσε συννεφιασμένη με χαμηλή θερμοκρασία ,κανονική για την εποχή για μας που φοράμε ακόμα καλοκαιρινά κάπως ψυχρή.

Ο Γιώργος πήγε κυνήγι το πρωί και καθώς δεν είχε πουλιά,γύρισε νωρίς πίσω.
Φέτος λέει είναι η χειρότερη χρονιά του.

Τα ορτύκια ελάχιστα,τρυγόνια δεν πέρασαν, όπως άλλες χρονιές και η πέρδικα για το νησί κλειστή.
Εγώ μέσ'την καλή χαρά γιατί δεν είναι και ό,τι καλύτερο να μαδάω πουλιά (αλλά τσιμουδιά μη σας ξεφύγει!)
Είδε τον καιρό ότι ήταν για ψάρεμα κατέβηκε λοιπόν απ΄το βουνό ντύθηκε ψαράς και μου λέει:
-Θα'ρθεις ψάρεμα?
-Τώρα μωρέ με την τσίμπλα στο μάτι!
-Πάμε νωρίς να ψαρέψουμε κανένα 3ωρο που δεν έχει καιρό.
Βγαίνω έξω ν'αφουγκραστώ τον καιρό βλέπω μια συννεφιασμένη μέρα ψυχρή και ντύνομαι καταλλήλως.
Πρίν φύγω απλώνω και μια μικρή δόση αντηλιακής κρέμας με βλέπει και μου τι λέει:
-Ελα !που θα σε δει ο ήλιος δεν βλέπεις ότι έχει συννεφιά!
-Καλά .. έρχομαι !δεν παίρνω γυαλιά ηλίου παρά μπουφάν και φεύγουμε.
Σε 20 λεπτά αρμενίζουμε τα πέλαγα.

Και αποφασίζουμε να πάμε για τους μεγάλους μπαλάδες μιας και δεν έχει παρά 2μπορόρ.
Ελα όμως που σε λίγο βγαίνει ο ήλιος και αρχίζει και καίει το μπλέ μπλουζάκι αρχίζω και κορώνω.
-Αχ δεν πήρα ένα μαγιό η αγαθή να κάνω ηλιοθεραπεία!.
Ο ήλιος έκαιγε περισσότερο όσο ανέβαινε εγώ αναθεμάτιζα την ώρα που δεν ντύθηκα πιο ελαφριά,για να φλερτάρω μαζί του.

Έλα όμως που ήθελε παιχνιδάκια,μου κρυβόταν πίσω στα σύννεφα έβαζα τη μπλούζα μου εγώ, σε λίγο πάλι έβγαινε και πάλι τα ίδια.
Και η χαρά δεν περιγράφεται όταν ανεβάζω τα πρώτα και 2!

Βγήκαμε τόσο μακριά σε 130μ.βάθος και οι μεγάλοι μπαλάδες μάλλον κοιμόντουσαν και δεν είχαν όρεξη για τσίμπημα.

3-4μεγάλα τσίμπησαν μόνο!

Ότι πρέπει να χαρούμε την απόλαυση της φύσης και τη φρεσκάδα της,που καθημερινά πεθαίνει καταστρέφεται με την αλόγιστη χρήση μας.


Παίρνουμε το δρόμο του γυρισμού!
Εγώ εκμεταλλεύομαι το χρόνο και καθαρίζω τα ψάρια στο βαρκί να'ναι έτοιμα για το τηγάνι.

Αποχαιρετάμε τα γνωστά μας βράχια!
Τον " Γλάροντα " χαρακτηριστικό κάβο του Γαλλησά!
Γεμίζω τα πνευμόνια μου θαλασσινό αέρα παίρνω εικόνες γεμάτες χρώματα και αρώματα και μια μαγειριά ολόφρεσκα ψαράκια και γυρίζω στην μαυρίλα της καθημερινότητας.

s.o.s Αυξάνονται και πληθύνονται!

Tο

γατοσόι μου το γνωρίζετε ήδη.

Αποτελείται από την Ζουζού(αρχηγό) δεν θα'ναι και 7χρονών, την Ομορφούλα κόρη 1χρονού και τα 4 μικρά της.

Δεν είχαν γίνει ούτε 3μηνών τα μικρά όταν 2συνεχόμενες βραδιές γινόταν γατομαχία  στις αυλές!

Βγαίνω να δώ την 1η το πρωί τι να δω?
4γάτιδοι να'χουν διπλαρώσει μάννα και κόρη και η κόρη θήλαζε ακόμα!
Τι γύρευαν οι αρσενικοί απ'τα θηλυκά μου?
Να ξεσηκώνουν την γειτονιά με τις ερωτικές τους ιαχές και 'γω να τους κυνηγώ συνέχεια μ'ενα σκουπόξυλο.
Οι δε γάτες μου κάθονταν αμέριμνες και κοιτούσαν στην πιο ωραία θέση της αυλής. Απολάμβαναν το θέαμα.!

Η Ζουζού δε, ήταν τελείως ανένδοτη έσφιγγε τα πόδια της καθόταν σε θέση άμυνας και έβγαζε νύχια που και πού όταν την πλησίαζαν οι αρσενικοί.
Ομως αυτοί επέμεναν και τελικά
"Πες πες το κοπέλι κάνει τη γριά και θέλει"
Έτσι μετά απο αρκετό καιρό μου εμφάνισε ξαφνικά μεσ'την αυλή με 4πανέμορφα γατιά σύνολο 10

Και δεν μου'φτανε αυτό άρχισε και η Ομορφούλα να βγάζει νύχια στα μωρά της και να τα διώχνει και όλο και να φουσκώνει σημάδι ότι πάλι εγκυμονεί!

Και ερωτώ δεν μπορεί θα ξέρει κανένας απο'σας κανένα εμβόλιο "αντικούκου" σαν αυτά που σας έκαναν στο Στρατό να ψεκάσω την γειτονιά γιατί πολύ ζωηροί μου βγήκαν εδώ οι γάτιδοι  και όπως πάνε θα μου γκαστρώσουν και την Λίζα.
Σε λίγο καιρό πιο πολλά θα'ναι τα γατιά απ΄ τα ευρώ στο σπίτι!

Σε κάποια φάση με ρώτησε ο γιός μου.
-Ρε μάνα τι θα τα κάνεις όλα τα γατιά!
-Δεν θα φύγουν όταν μεγαλώσουν να βρούνε το δρόμο τους, του είπα!
-Εδώ δεν έχω φύγει εγώ που'μαι 28χρονών θα φύγουν τα γατιά?
Και τότε συνειδητοποίησα  πόσο δίκιο είχε.
Στο μεταξύ δεν μπορείς ν'ανοίξεις πόρτα στο σπίτι!
Απ'την μια αυλή κάθονται τα μικρά και απ'την άλλη τα μεγάλα.

Με το που ανοίξω την πόρτα πετάγονται όπου και αν βρίσκονται και μπερδεύονται στα πόδια μου!

Ευτυχώς το καλό τους έχω γλιτώσει απο ξένα ζωύφια δεν αφήνουν τίποτα να κυκλοφορήσει έξω απ'το σπίτι.
Κάθε μέρα σκουπίζω κατσαρίδες,ακρίδες μπάμπουρες και ότι φανταστείς!
Πρίν μερες γελάστηκα νόμιζα ότι ήταν κορδόνι παπουτσιών και παραλίγο να το πιάσω όταν το είδα σοκαρίστηκα για τα καλά!

Το'φερε  η Ζουζού να το δείξει στα μικρά της!Ευτυχώς σκοτωμένο!

Αλλά δεν είναι κατάσταση αυτή!Εχω καταντήσει να βλέπω τις γάτες που συναναστρέφονται οι δικές μου κάτω απ'την ουρά να διακρίνω τ'αρσενικά στοιχεία!

Θα παρεξηγηθώ κιόλας όχι τίποτα άλλο θα μου'βγει και τ'ονομα στη γειτονιά ό,τι δεν αφήνω ούτε αρσενικό γάτη.

Γιαυτό σας λέω ένα εμβόλιο κάτι τέλος πάντων να γλιτώσω??

Μα δεν είναι γλύκα!!