Ένα γιορτινό ..τραπέζι!!

Σίγουρα θα νομίζετε ότι βιαστήκαμε να το γιορτάσουμε πριν την καταστροφή του κόσμου (21/12)να προλάβουμε να φύγουμε χορτάτοι! Δεν πιστεύω να υπάρχουν άνθρωποι που σκέπτονται έτσι. Να βιαστούν δηλαδή ν'απολαύσουν ότι μπορούν! Εδώ που τα λέμε, ίσως θα'πρεπε να σκεφτόμασταν έτσι, να ζούμε δηλαδή σαν να'ταν η τελευταία μας μέρα όχι ως προς την κατανάλωση του φαγητού,γιατί δεν θα μπαίναμε απ'την πόρτα μας, ως προς τις πράξεις για μας και τους δικούς μας ανθρώπους.

Ο λόγος, ήταν διπλή γιορτή.Γενέθλια και γιορτή με μια μέρα διαφορά,που τελικά όπως μου παραπονέθηκε για την μέρα που διάλεξε εκείνος, να γεννηθεί μάλλον ζημιωμένος βγαίνει ο γιος παρά κερδισμένος. Αφού πάντα παίρνει 1δώρο ενώ ο αδελφός 2 σε διάστημα 3μηνών.
Έτσι οργανώθηκε ένα οικογενειακό τραπέζι προς τιμή του ζημιωμένου.!

Απ'την προηγούμενη ετοιμάστηκαν τα γλυκά και η τούρτα! Τούρτα μούς σοκολάτα με πτι-μπέρ!

Και σου που θα σας δώσω σε άλλο πόστ τη συνταγή. Προετοίμασα το κρέας,ένα κομμάτι λαιμό από χοιρινό που σε χυμό από 2πορτοκάλια ανακατεμένο με μουστάρδα έβρεξα 10σκελίδες σκόρδο τις έβαλα μέσα σε αλατοπίπερο και τις έμπηξα μέσα του. Πασάλειψα με το υπόλοιπο μείγμα και αρκετό κόλιαντρο γύρω -γύρω το κρέας και τ'αφησα όλη τη νύχτα να μαριναριστεί.

Έφτιαξα και το κλασσικό μας τζατζίκι με γιούρτι, ελαιόλαδο,ξίδι και αγγούρι τριμμένο.

Και την επομένη ασχολήθηκα με τα ντολμαδάκια τις σαλάτες και το κυρίως γεύμα.

Τη χωριάτικη συνόδευσε και μια "ιδιαίτερη" με μαρούλι χοντροκομμένο και ρόκα που έκοψα μέσα και τη σάρκα από 2πορτοκάλια χωρίς κουκούτσια πρόσθεσα φλίδες από grana padano τέλος μία βινεκρέτ με χυμό από 1πορτοκάλι αλάτοπίπερο και ξίδι βαλσάμικο!

Το κρέας κάθισε έπάνω σε πατάτες κυδωνάτες που είχα ψιλοκόψει ανάμεσά τους 2σκελίδες σκόρδο και 1πορτοκάλι στα 4 αρκετό αλατοπίπερο με λίγο θυμάρι και ψήθηκε στη γάστρα σε σιγανή φωτιά για 4ώρες.

Προς το τέλος του ψησίματος τους πρόσθεσα το χυμό 2λεμονιών και όταν σέρβιρα το κρέας έγινε ανάρπαστο!

Η φωτό αδικεί τις πατατούλες που ήταν λουκούμι!
Πάντα υπάρχουν λόγοι να διασκεδάσουμε και να φροντίσουμε τους δικούς μας και ακόμα περισσότερο όταν σκεφτούμε ότι δεν θα κάτσουμε σ'αυτό τον κόσμο για πάντα!