Ακρογιαλιές και .... Σπιναλόγκα.!!

Αφού απολαύσαμε τον Αγ,Νικόλαο συνεχίσαμε την διαδρομή μας προς αναζήτηση μιας μη κοσμηκής παραλίας ν'απολαύσουμε το μπάνιο μας.

Περάσαμε την Παχιά Αμμο μια αμμώδη παραλία στο νοτιότερο σημειο του κόλπου Μιραμπέλου εδώ η τουριστική ανάπτυξη σχεδόν ανύπαρκτη.
Απέναντι απ'την παχιά Αμμο διακρίνουμε το μικρό νισάκι Κόνιδα.

Φτάνουμε στον Θόλο μια παρθένα παραλία κοντά στο χωριό Καβούσι.

Απομονωμένη από τουριστική ανάπτυξη με υπέροχα βότσαλα και άμμο!

Τα αλμιρίκια της προσφέρουν απλόχερα τη δροσιά τους, την συγκεκριμένη μέρα μας προστάτεψαν απ'τη βροχούλα που έπεφτε.

Απόλυτη χαλάρωση ούτε το κύμα δεν ακούγονταν σ'αυτή την ερημιά η ηρεμία στο μεγαλείο της.

Χαζεύω τα σπίτια  που είναι χτισμένα μέσα στον αιγιαλό τόσο κοντά στη θάλασσα.

                   

Μια μικρή ταβέρνα στην αμμουδιά προσφέρει απίθανους τοπικούς μεζέδες κάτω από τ'αλμιρίκια.

Ψάχνοντας για ακόμα πιο παρθένα παραλία ο ιδιοκτήτης μας πληροφορεί ότι πίσω υπάρχει ένα "παραλιάτσι" πολύ όμορφο.

Ακολουθούμε ένα χωματόδρομο που μας βγάζει σε ένα ύψωμα από κάτω μας πολλά "παραλιάτσα" αλλά πρόσβαση καμία σ'αυτά!

Τα θαυμάσαμε από ψηλά και για να μη σπάσουμε τ'αμαξάκι γυρίσαμε πίσω.

Μπροστά μας βρίσκεται η Ψείρα ένα μεγαλύτερο και άγονο νησί σήμερα.
Ανασκαφές έχουν φέρει στην επιφάνεια λιμενικό οικισμό στην ανατολική πλευρά του νησιού.

Ο οικισμός του κατοικήθηκε σε όλες τις φάσεις της Μινωικής περιόδου.
Οι κάτοικοί του πρέπει να ήταν πλούσιοι έμποροι,ναυτικοί και βιοτέχνες οι οποίοι ασχολούνταν με την επεξεργασία και το εμπόριο των σπόγγων και της πορφύρας του όστρακου από το οποίο έβγαινε το κόκκινο χρώμα που χρησιμοποιούσαν για την βαφή των υφασμάτων.

Αυτοί είναι οι πορφύρες που βρήκαμε στην παραλία του Θόλου καθώς και σε άλλη παραλία του Ηρακλείου!

Παίρνοντας τον δρόμο του γυρισμού αποφσίσαμε να επισκεφτούμε την Πλάκα για να θαυμάσουμε την Σπιναλόγκα.

Στο δρόμο μας συναντάμε την περιοχή που παρουσιάζει την μεγαλύτερη τουριστική ανάπτυξη σ'ολο το νομό Λασιθίου.
Εδώ συναντάμε μικρούς γραφικούς όρμους με πολυτελή ξενοδοχειακά συγκροτήματα.

Κάτω φαίνεται η Ελούντα ένα από τα πιο δημοφιλέστερα θέρετρα του νησιού.
Πλοιάρια περιμένουν άπειρα για μεταφορά στην Σπιναλόγκα.
Συνεχίζουμε την πορεία μας για την Πλάκα 5-6 χλμ βόρεια ένα όμορφο ψαροχώρι απέναντι απ'την Σπιναλόγκα που έγινε διάσημο λόγω της τηλεοπτικής σειράς.

Η ζωή εδώ είναι έντονη δεν το περίμενα τόσο μεγάλο!Στο μυαλό μου είχα ένα μικρό λιμανάκι με ένα παλιό καφενείο και σπίτια εκείνης της εποχής, καμία σχέση.

Μπροστά μου έχω ένα τουριστικό παραλιακό χωριό γεμάτο ψαροταβέρνες.

Καθίσαμε σε μια καφετέρια με θέα την Σπιναλόγκα εγώ φανταζόμουν τον Γιώργη να κωπηλατεί μέχρι το νησί ενώ στην πραγματικότητα πλοιάρια είχαν δέσει πηγαίνοντας τους επισκέπτες και ένα τζετ σκί διέσχιζε τη θάλασσα με αρκετό θόρυβο.
Το νησί μεγαλόπρεπο μ'ολη την ιστορία του περιτριγυρισμένο από δεκάδες πλοιάρια..

Ο ήλιος τώρα έκαιγε στο απώγειά του εγώ έβλεπα την πανέμορφη παραλία με τα κατάλευκα βότσαλα μπροστά μου και ήθελα να βουτήξω στα καταγάλανα νερά της!

Προτιμώ να τ'απολαύσω φέρνοντας στο μυαλό μου σκηνές απ'το Νησί παρά να περπατήσω τα σοκάκια του.
Η εκμετάλλευση του τουρισμού έβαλε και'δω το
χεράκι της ανεβάζοντας το εισιτήριο για το "Νησί" κατά 2ευρώ.

Καθώς δύει ο ήλιος λούζει το "Νησί" με τις πορτοκαλί του ακτίνες αναδεικνύοντας ακόμα περισσότερο τα κόκκινα χώματα που ποτίστηκαν με δάκρυα και τόσο πόνο εκείνα τα χρόνια.
Ζωντανές ακόμα οι σκηνές απ'τη σειρά μου φέρνουνε μια μελαγχολία.

Δίπλα μου λογής τουρίστες απολαμβάνουν τον καφέ, παγωτό το αυτί μου πιάνει 3Τούρκους που συζητούν.

Αφήσαμε τη γραφική Πλάκα ανηφορίζοντας το βουνό όλο απότομες στροφές!

Η σημερινή μέρα ήταν γεμάτη από εικόνες και άπειρα συναισθήματα!