armenaki ...στο βουνό !!!

Χ
θές πήρα τα βουνά(όχι ακόμα δεν τρελάθηκα)ήταν μια καθαρή ανοιξιάτικη μέρα με λαμπερό ήλιο και άφησα τις περιπλανήσεις μου,το Blogging και τη net,πήρα μαχαίρι και τσάντα και πήγα για χόρτα με τη Φούλη(θέλει σκληρό με 1teras,αναρωτιέμαι τι τέρας να της προτείνω??)
Είχα χρόνια να βρεθώ στο βουνό και πραγματικά το χάρηκα.
Τα γυμνά βουνά του νησιού είχαν αποκτήσει ένα πράσινο χαλί απ΄τις πρόσφατες βροχές και σκέφτηκα θα βρούμε χωρίς να κοπιάσουμε πολύ.Κι όμως χρειάστηκε να διανύσουμε αρκετή απόσταση να βρεθούμε αρκετά χιλιόμετρα μακριά ώσπου να βρούμε κάποιο χόρτο.
Η χλωρίδα του νησιού για όσους δεν ξέρουν είναι πολύ πτωχή.Το πιο ψηλό δέντρο λέμε εδώ(πειραχτικά) είναι(όχι ο μαϊντανός, έχουμε πιο ψηλό) ο σκίνος!!Και όμως υπάρχουν 3-4πευκοφητεμένες περιοχές που τις φυλάμε σαν τα μάτια μας.Είναι η ψευδαίσθηση του δάσους(λέμε τώρα!)

Σ'ενα τέτοιο λοιπόν βουνό όλο σκινάρια περιπλανηθήκαμε για την συγκομιδή των περιβόητων άγριων χόρτων,με τον ήλιο να καίει ένα γλυκό αεράκι να γαργαλάει τα μάγουλα και τη θέα της ήρεμης θάλασσας μπροστά μας.
Σαν γνήσιος Ταύρος μαγεύτηκα από την επαφή μου με τη φύση γέμισα τα πνευμόνια μου με τον πεντακάθαρο αέρα θάλασσας και τη μυρωδιά σκίνου ένας απίστευτος συνδυασμός.

Πως ηρεμείς αφουγκράζωντας τη φύση!!Νιώθεις γεμάτη ζωή θέλεις να διανύσεις χιλιόμετρα ξεχνάς κάθε τι που σε βασανίζει και σου χαλάει τη διάθεση.
Απλά πράγματα σε γεμίζουν σε κάνουν ευτυχισμένη.
Αυτή τη ηρεμία μου χάλασαν κάπου 20 τουφεκιές (κι όμως οι κυνηγοί στο νησί κοντεύουν περισσότεροι και από τους κατοίκους)Σε κάποια χρόνια θα κυνηγιούνται μεταξύ τους αφού δεν θα βρίσκουν να χτυπήσουν τίποτα πιά.
Ίσως για τους περισσότερους να φαντάζει ανοησία η περιγραφή μου να μην έχουν νοιώσει τη μαγεία της φύσης αλλά γι αυτή μόνο τη δραστηριότητα δεν αλλάζω την επαρχία.
Το φωτογραφικό υλικό είναι του συζύγου μου που παραπονιέται ότι δεν τον αναφέρω.